Tíminn - 13.05.1982, Blaðsíða 9
Fimmtudagur 13. mai 1982
9
Steindór Sigurös-
Ólafur Þórftarson
■ Sigurjón Guö-
björnsson
■ Margrét Gestsdótt-
ir
narmanna í Njardvík
vöröur, Grundarvegi 1
9. Gunnlaugur óskarsson, raf-
virki, Hjallavegi 5 c
10. Einar Aöalbjörnsson, lager-
maöur, Hjallavegi 5
11. Jónas Pétursson, bilstjóri,
Fifumóa 5c
12. Páll Ólafsson, rafvirki, Njarö-
vikurbraut 11
13. Sigurður Sigurösson yfirlög-
regluþjónn, Grænási 3
14. Kristján Konráösson, skip-
stjóri, Þórustig 14
„Málefni Innri-
Njarðvfkur og
umhverfismál”
— það sem ég legg mesta áherslu á,
segir Ólafur Eggertsson
■ „Málefni Innri-Njarðvikur og
umhverfismál eru þau mál sem
ég vil leggja mesta áherslu á fyrir
þessar kosningar,” svaraði Ólaf-
ur Eggertsson annar maður á
lista Framsóknarflokksins við
bæjarstjórnarkosningarnar i
Njarðvik.
„Fyrir hverjar kosningar hefur
verið rætt um að Innri-Njarövik
ætti að fá fulltrúa i bæjarstjórn,
við kosningarnar framundan
gefst nú tækifæri til þess, með þvi
að kjósa B-listann sem hefur eina
raunhæfa möguleikann til að ná
inn manni þaðan i bæjarstjórn.
En málefnum Innri-Njarðvikur
er að sjálfsögðu best borgið i
höndum þeirra sem þar búa,”
sagði Ólafur. „Við erum til aö
mynda orðin þreytt á þvi að biða i
10-11 ár eftir gangstéttum og fleiri
slikum framkvæmdum. Trassa-
skapur bæjarfélagsins i slikum
verkefnum hefur ekki einungis i
för með sér illa útlitandi ibúða-
hverfi heldur einnig lægra ibúöa-
verð, og þá beint tap fyrir ibúana.
Varðandi umhverfismálin
vantar svo ekki að þau koma allt-
af til umræðu fyrir kosningar.
Eftir kosningar vill það hins veg-
ar brenna viðað menn verði ákaf-
lega ihaldssamir á það fjármagn
sem fyrir hendi er þannig að litið
vill verða eftir til fegrunar bæjar-
ins. Við i Umhverfis- og náttúru-
verndarnefnd — þar sem ég hef
verið formaður siðustu fjögur ár-
in — höfum orðið fyrir miklum
vonbrigðum með það hve litlu fé
er veitt til umhverfismála.
Ég hef mikinn áhuga fyrir þvi
að 2. eða 3. hvert ár verði stórum
hluta af framkvæmdafé bæjarins
ávallt veitt til umhverfismála og
að þannig verði reynt á skömm-
um tima að gera bæinn okkar að
fyrirmyndarbæ, er verði öllum til
sóma. Að þessum málum hyggst
ég beita mér nái ég kjöri i bæjar-
stjórn”, sagði Ólafur.
—HEI
„Umfram allt viljum við
hag bæjarbúa sem bestan”
— segir Ölafur í. Hannessori
■ „Meirihlutasamstarfið með
Alþýðuflokki og Alþýðubandalagi
hefur tekist ágætlega hér i Njarð-
vik”, svaraði Ólafur I. Hannesson
bæjarfulltrúi framsóknarmanna,
i stuttu spjalli við Timann. En að
hverju hefur helst verið unnið?
„Uppbygging nýs ibúðahverfis
i Innri-Njarðvik hefur gengið
vonum framar og hefur um 30
lóðum verið úthlutað. Þá er stefnt
að þvi að taka nýtt dagheimili i
notkun á þessu ári, en það var
byggt i samstarfi við Systrafélag
Innri-Njarðvikur. Þá var lokið við
byggingu iþróttamiðstöðvar á
siðasta ári, en hún hafði þá verið i
smiðum i 18 ár. Einnig má nefna
að þegar yfirstandandi gatna-
gerðarframkvæmdum lýkur i vor
verða um 77,7% gatna komnar
með bundið slitlag. En þess má
geta að gatnakerfið hér mun vers
það lengsta i þéttbýli hér á landi
sé miðað við ibúafjölda eða um
6,2 metrar á hvert mannsbarn i
bænum.
Einnig má nefna aö umhverfis-
mál hafa verið ofarlega á baugi
hér i byggðarlaginu. Eitt stærsta
átakið tel ég hafa verið er við
náðum samningi um niðurrif
gamalla striðsminja við Borgar-
veg, en á þvi svæði var siðan út-
hlutað 9 einbýlishúsalóðum. Er
þegar flutt inn i sum húsin en önn-
ur eru i byggingu. A þessu svæði
eru þó braggar enn til óþurftar
bæði fyrir augun og skipulagið.
En vonandi tekst fljótlega með
góðu samkomulagi við rétthafa
og lóðaeigendur að hreinsa þar
til”.
— Óskaði ekki bæjarstjórn
Keflavikur eftir þvi i haust að
fram færi rannsókn á kostum og
ókostum þess að Keflavik og
Njarðvik yrðu sameinuö i eitt
bæjarfélag. Hvað kom út úr þvi?
„Bæjarstjórnin hér taldi ekki
ástæðu til að verða við þessari ósk
að svo komnu máli. Afstaöa okk-
ar framsóknarmanna byggðist
m.a. á þvi að þótt e.t.v. mætti
spara með þvi smáupphæð i
peningum, þá er stærðarmunur
kaupstaðanna of mikill. Við
yrðum aðeins hverfi i Keflavik.
Jafnframt myndi þá metnaður
milli ibúa bæjanna hverfa, en ég
tel heilbrigða samkeppni til bóta
og betra að mætast t.d. um verk-
legar framkvæmdir og iþróttaaf-
rek en að rifast um kökuna inn-
byrðis. Þess má lika geta að um
þessar mundir eru 40 ár frá stofn-
un núverandi sveitarfélags i
Njarðvik. Afsal sjálfstæðisins
hefði okkur þótt heldur nöturleg
afmælisgjöf”.
— En hver eru þá helstu fram-
tiðarmálin hjá ykkur?
„Meðal þeirra eru byggingar
ibúða sem eru sérhannaðar fyrir
aldraða svo og aukin heimilis-
hjálp þeim til handa. Jafnframt
viljum við framsóknarmenn
styðja samtök aldraðra og annars
áhugafólks i öldrunarþjónust-
unni, til aukins tómstunda- og
félagsstarfs.
Við viljum að Landsmót
U.M.F.l. 1984 verði sveitarfélög-
unum hér til sóma, og þá ekki sist
útisundlaug og önnur aðstaða i
Njarðvik.
Viö viljum vinna að þvi að
Orkubú Suðurnesja verði að veru-
leika.
Við viljum sjálfstæðan Njarö-
vikurbæog jafnframt gott og auk-
iðsamstarf við önnur sveitarfélög
á Suðurnesjum, eftir þvi sem að-
stæður leyfa.
Við viljum treysta þá atvinnu-
vegi, sem fyrir eru, og aö leitað
verði ráöa til að stofna til nýrra
atvinnugreina, t.d. ýmisskonar
iðnaðar og iðju.
Fleira mætti að sjálfsögðu
nefna, sem ekki verður rakið,
frekar en að allt hafi verið upptal-
ið sem gert var á siðasta kjör-
timabili. En umfram allt viljum
viö þó hag bæjarbúa hér i Njarð-
vik sem bestan”, sagði ólafur.
—HEI
borgarmál
Aukin
samskipti
aldraðra
■ Við unga fólkið hugsum
ekki nógu oft út i það hvað við
stöndum i mikilli þakkarskuld
við hina öldruðu sem búið
hafa i hendur okkur það
tsland, sem viö eigum i dag.
Ef við berum saman tsland
fyrir 50 árum og tsland eins og
það er i dag verður okkur ljóst
að sú kynslóð tslendinga sem
nú er um sjötugt hefur unnið
uppbyggingarstarf sem tekið
hefur margar kynslóðir hjá
flestum öörum þjóðum.
Fyrstu skrefin sem stigin
voru i öldrunarþjónustu á
tslandi voru þau aö byggð
voru elliheimili sem i sjálfu
sér voru eölileg lausn þess
tima, þó þauséu ófullnægjandi
inútimaþjóöfélagi. Þetta kerfi
byggöi á þvi að aldraö fdlk fór
af heimilum sinum og á elli-
heimilin.
Framsóknarflokkurinn
hefur á siðustu árum myndað
nýja stefnu i öldurnarmálum.
Hún byggir á þvi að efla og
virkja samtök aldraðra
sjálfra og aðstoöa áhugafólk
viö uppbyggingu öldrunar-
þjónustu. Annað megin at-
riöi stefnu okkar er aö öldruð-
um sé gert kleift að búa á eigin
heimilum og i umhverfi sinu
eins lengi og heilsa og kraftar
leyfa i stað þess að flytja á
dvalarheimili aldraöra á ein-
hverjum ákveönum aldri.
Nú er þaö staöreyynd að i-
búðarhúsnæði sem aldraðir
eiga getur verið óhentugt af
ýmsum ástæðum og við viljum
að byggðar verði sérhannaðar
söluibúðir meö nauðsynlega
þjónustuaðstööu sem seldar
verði öldruöum á kostnaðar-
verði. Og fyrir þann stdra hóp
aldraöra sem getur búið I
eigin húsnæði þarf að tryggja
þjónustu og heilsugæslu. SU
stefna að draga fólk i dilka
eftir aldri er að minu mati úr-
elt.
Við framsóknarmenn vilj-
um aukin tengsl æsku og
aldraöra meö þvi að fá
aldraða i heimsóknir og til
starfa á dagvistarheimilum
borgarinnar.
Við trúum þvi að i öldruðum
búi sú þekking og kunnátta
sem æska borgarinnar má
ekki fara á mis viö. Viö viljum
efla samskipti æsku og
aldraðra báðum hdpum til
gagns og ánægju. Að þvi mun-
um viö stefna ef við störfum i
meirihluta á næsta kjörtima-
bili.
Auður Þórhallsdóttir
skrifar