Tíminn - 16.05.1982, Blaðsíða 26

Sunnudagur 16. mai 1982
■ „Sterkari en þú!?” hrópuðu
þeir einum rómi Arfur Kelti,
Aldinblók, Húnbogi og foringi
þeirra Alfreð Alfreösson.
„Jipps, miklu sterkari,” svar-
aði Uxaskalli viss i sinni sök, en
umræðuefið var Rammislagur,
bróðir Uxaskalla, sem enginn
félaganna hafði áður heyrt getið
um.
„Hvernig má það vera?”
spurði Alfreö Alfreðsson skrækur.
„Þú sem ert meira aö segja
sterkari en Jón Páll...”
„Iss, Jón Páll, þaö er nú mest i
kjaftinum á honum. En sko,
hmm, ég meina sko, þú veist,
hann er miklu sterkari en ég,
svona andlega á ég við,” ansaði
Uxaskalli og horfði beint i augun
á Alfreö.
Það hefði mátt heyra saumnál
detta á moldargólfið i laufskálan-
um. Svo gaf Alfreð sig á vald
hlátrinum og hinir samtaka á eft-
ir og fjórradda hlátrasköll þeirra
buldu á veggjum skálans:
„Nei,... ho, ho, ho,... ha, ha,
ha,... nei, pældlði... geggjaðar
græjur... nei, ég meika þetta
ekki...” Laufskálinn riöaði til
falls.
Skass Holeman
mætir á svæðið
— þáttur af Alfreð Alfreðssyni og köppum hans
„Nei, strákar, ég hef nú aldrei
heyrt það betra! Sterkari en þú
andlega! Er það hægt, Uxi?
Segðufleiri! PHs! ” stundi Alfreð
Alfreðsson milli hlátursfloga.
Það komst ekki ró á selskapinn
fyrr en Uxaskalli var tryggilega
sestur oná Arf Kelta og Aldinblók
og hélt Húnboga læstum i tassan-
taki. Alfreð lá enn út I horni og tók
andköf af hlátri.
Loks stóð hann upp, studdi sig
viö boröið, og ruddi út úr sér áöur
en hláturinn næöi yfirhöndinni
aftur: „Hvað meinaru eiginlega,
Uxaskalli, hvernig er gæinn
svona sterkur andlega?”
En Uxaskalli var fornem og
horföi þvermóðskufullur út i loft-
iö. En ekkert er fjær honum en að
vera heiftrækinn og eftir stutta
stund var hann farinn að segja frá
eldri bróöur sinum fullur lotning-
ar:
„Já, hann Rammi sko, það er
nú alveg útpældur gæi. Hann var
sko alveg obboslega lengi á Ind-
landi hjá einhverjum gúrú og þar
læröi hann að stjórna öllum þess-
um kosmó-biólógisku straumum
sem hann segir að séu allsstaöar i
kringum okkur. Hann mundi sko
ekki vera sammála þér Alfreð
þegar þú ert alltaf að segja að við
séum bara búnir til úr einhverj-
um sýrum. Hann er sko i beinu
sambandi við Guð. Og nú er hann
bara á Súðavik og gerir ekki neitt,
pælir bara i hlutunum. Hann segir
að það sé obboslega góður kraftur
og filing þama fyrir vestan,
obboslega gott samband viö pól-
inn og sjóinn og allt, og hann læt-
ur sko ekki reka litla bróður sinn
úr neinni skitahljómsveit...”
En nú komst Uxaskalli ekki
lengra. Hláturinn var allsráð-
andi.
Ætli það sé ekki rétt að upplýsa
góöfúsa lesendur um tildrög þess
aö Uxaskalli var kominn i hljóm-
sveit. Eitt kvöldið sem oftar haíöi
hann fariö ásamt heitkonu sinni
Almannagjá aö sjá klámmynd á
ellefu sýningu i Stjörnubiói. Fyrir
utan bióið rakst hann utan I út-
lending sem spurði Uxaskalla i
hvaöa stjörnumerki hann væri.
Þegar kom upp úr dúrnum að
Uxaskalli væri I krabbamerkinu,
hafði útlendingurinn engar vöflur
á og bauð Uxaskalla i hljómsveit.
Hann kynnti sig og kvaöst heita
Cash Holeman og vera frægur
poppari frá Englandi. Hljóm-
sveitin átti aö heita Silly Joke og
Uxaskalli átti að spila á bessa. En
gæfan reyndist Uxaskalla heldur
hverful i þetta sinn. Almannagjá
var ekki alltof sterk á svellinu i
stjörnuspekinni og þegar kom á
daginn að Uxaskalli var ekki
krabbi heldur naut varð hann að
yfirgefa hljómsveitina. Og til að
kóróna allt sat Almannagjá eftir i
klóm Cash Holemans. Og þvi var
Uxaskalli eðlilega reiður.
„Flug 232 frá London og
Glasgó”, tilkynnti hol kven-
mannsrödd i hátalara.
Meinlaus tilkynning og hvers-
dagsleg, en varð þess þó valdandi
að litill maður sem sat i kaffistof-
unni i leðurjakka með móhikana-
klippingu hrökk i kút og hellti úr
fullum kaffibolla yfir náunga sem
sat við hliðina á honum i hvitum
kufli og með appelsinugulan
vefjahött. Sá var greinilega i
annarlegu ástandi og ekki á þeim
buxunum að láta trufla sig, þvi
hann tók ekki eftir neinu og hélt
áfram aö góna út i loftiö með
sælusvip. Cash Holeman, þvi
þetta var hann, þreif harkalega i
öxl hans og öskraði á útlensku
upp i eyrað á honum:
„Hey, wake up man, the bitch is
here!”
Kuflmaðurinn vaknaði með
andfælum upp af leiðslunni með
orðið „fuck” á tungubroddinum,
en sá undireins að sér og sagði:
„There is som verri bedd strims
in ðö loftið.”
„Bedd strims!” hrópaði Cash
Holeman i örvæntingu. „Hérna
situr þú og talar um bedd strims!
Ég mundi nú frekar segja að
þetta væri fucking helviti! Mann
reynir að stinga af og hafa þaö
næs og það næsta sem maöur veit
er að öll fucking músikpressan er
komin á fucking hælana á manni
og allt kemst upp og fucking
kerlingin mætt með næsta fuck-
ing flugi. Kallaru það bedd
strims!” Cash Holeman mátti
ekki annað mæla en „fuck”.
Stundarkorni siöar komu tveir
felmtri slegnir menn inn I kaffi-
stofu flugvallarins. Annar var i
jólasveinabúningi og hinn I al-
klæðnaði nasista. Flóttann rak
tröllvaxin kona, bosmamikil, til-
eygð, með óeölilega ljóst hár og I
ljósgrænum nælonkjól.
„Jæja, hér er hún komin,” til-
kynnti jólasveinninn með sem-
ingi. „Skass Holeman!”
Kuflmaðurinn var farinn inn á
klósett til að hugleiöa i friði og
Cash Holeman var hálfur undir
borðinu.
„Sæl, elskan,” sagði hann og
brosti flóttalega.
En konan var ekki á neinu „sæl
elskan”, hún byrsti sig og tók svo
til máls með röddu sem hljómaði
eins og ryðgaður gaddavir. 011
kaffistofan fylgdist agndofa með
niðurlægingu Cash Holemans:
„Neisöri, Cash minn Hólman,
þú sleppur nú ekki svona billega
frá mér og krökkunum! Og ég
sem var nýbúin að kaupa nýtt lit-
sjónvarpstæki. Neisöri, þú slepp-
ur ekki svona billega frá af-
borgununum. Og veistu hvað hún
mamma þin sagði við mig áður en
ég fór: Hvenær ætlar hann að
verða að manni, þessi drengur?
Hann er búinn aö gera mig grá-
hærða, og hann gerir þig grá-
hærða lika áður en þú veist af.
Sjáðu bara til! Og ekkert til aö éta
á heimilinu nema kornfleiks og
krakkarnir hættir að mæta I skól-
ann og... Nú kemur þú beint heim
og ferð aftur að vinna á verkstæð-
inu... Jessöri...”
Þeir blússuðu i gegnum hliðið
og keyrðu Keflavikurveginn eins
og fjandinn væri á hælunum á
þeim. Gestapómaðurinn sat við
stýri, jólasveinninn við hliðina
á honum, en aftur i sátu Cash,
Skass og á milli þeirra kufl-
maðurinn sem kvartaði sifellt yf-
ir bedd strims. Þeir fengu allir
sina sneiöina hvor, en Cash þó
áberandi stærsta — það var ekki
fyrr en komið var undir Alver að
lát varð á fúkyrðaflaumnum úr
munni konunnar.
Framhald.
Borgarspítalinn
til eins árs við slysa- og sjúkravakt/slysa-
deild Borgarspitalans er laus til umsókn-
ar.
Staðan veitist frá 1. júli 1982.
Umsóknarfrestur er til 1. júni
Upplýsingar veitir yfirlæknir deildarinnar
i sima 81200.
Reykjavík, 14. mai 1982.
Borgarspitalinn
PÓST- OG
SÍMAMÁLASTOFNUNIN
óskar að ráða TÆKNITEIKNARA sem
fyrst.
Nánari upplýsingar verða veittar hjá
starfsmannadeild.