Tíminn - 19.05.1982, Blaðsíða 9

I
Miðvikudagur 19. mai 1982
■ Kristján bauð gesti velkomna.
Fólk hafðilika ýmislegt skemmtilegt að spjalla yfir kaffibollunum.
Tfmamyndir Ella.
■ Kristján Benediktsson
spurningunni til min. Við frekari
athugun rifjaðist lika upp fyrir
mér að Reykjavíkurborg hafði á
árinu 1981 greitt kr. 330þiisund til
þess aö framkvæmdir við þetta
iþróttahúsnæði gæti hafist.
Ég vona að þú hafir hér með
fengið fullnægjandi svar við
þeirri spurningu sem þú varst svo
áfjáður i að fá svar mitt við.
En fyrst ég er farinn að skrifa
þér má ég til með að bæta dálitlu
við. Hvert ætli hafi verið tilefni
þessfundar sem vitnaö er ihér aö
framan? Mér þykir rétt að vikja
örlitiö að þvi i leiðinni. A árinu
1981sóttu fjögur Iþróttafélög, þ.e.
Valur, Fram, Vikingur og Fylkir
um það til íþróttasjóðs borgar-
innar að fá að hefja byggingu
iþróttahúsa. Iþróttaráð sam-
þykkti að mæla með þvi viö
borgarráö að framkvæmdir viö
umrædd Iþróttahús yrðu styrktar
úr borgarsjóði með40% framlagi
sem greitt yröi eftir á gegnum
IBR eins og venja hefur veriö um
slikar framkvæmdir.
Þegar mál þetta kom til kasta
borgarráös heldég að óhætt sé að
segja að borgarráðsmönnum hafi
ekki sýnst ráðlegt að mörg fjár-
vana iþróttafélög hæfu byggingu
samtimis á dýrum iþróttahúsum.
Svofelld tillaga var þvi samþykkt
i borgarráði 7. júli 19881:
„Borgarráö felur borgarstjóra
eöa staðgengli hans aö ræöa nii
þegar viö forystumenn þeirra
iþróttafélaga i borginni og tBR
um forgangsröö framkvæmda
þannig aö óskir um fjárveitingar
til framkvæmdanna berist fjár-
veitinganefnd Aiþingis timanlega
fyrir gerð næstu fjárhags-
áætlunar.” 1 niðurlagi þeirrar
fundargerðar sem greinir frá
fundi borgarritara og fjármála-
stjóra borgarinnar með forystu-
mönnum fr am angreind ra
fjögurra iþróttafélags segir þegar
búið er að greina frá þvi sem
fram kom i umræðum:
„1 samræmi viö niðurstööu
framangreindra viöræöna er lagt
til aö borgarráö fallist fyrir sitt
leyti á tillögur iþróttaráös meö
þeim fyrirvara aö greiöslur á 40%
kostnaöarhluta borgarsjóös fari
eftir fjárveitingum á fjárhags-
áætlun hverju sinni.”
Þessi tillaga var siðan sam-
þykkt bæði i borgarráöi og
borgarstjórn. Borgin hefur þann-
ig ekki sett neinar hömlur á
iþróttafélögin um að hefjast
handa með byggingar sinar, að-
eins sett þann varnagla varðandi
40% styrkgreiðsluna að hraði
þeirrar greiðslu yrði að miöast
við fjárhagsáætlun borgarinnar
hverju sinni. En þar sem þú
viröisthafa sérstakan áhuga fyrir
framkvæmdum á sviði iþrótta-
mála á þessu kjörtimabili ætla ég
i leiöinni að fræða þig dálitiö um
þá hhiti:
1. A kjörtimabilinu var tekinn I
notkun stórglæsilegur knatt-
spyrnuvöllur á Valssvæðinu.
Borgin lagði fram 80% kostnaðar
viö þann völl. Við vigsluna varst
þú samt i ræðu þinni með skitkast
i borgaryfirvöld almennt og for-
ystu IBR. Mér þótti ræða þin bera
vott um mikinn hroka.
2.1 september 1978 var ákveðið
aö hækka greiöslur til iþrótta-
félaganna vegna iþróttahúsnæöis
úr 50% i 60% kostnaðar.
3. A kjörtímabilinu var veitt
nýju lifi i framkvæmdir við
iþróttahús Armanns við Sigtún,
sem verið hafði áratugi I bygg-
ingu. Þetta myndarlega hús var
vigt á árinu 1980. Þú sagðir
reyndar iútvarpinu um daginn að
7 ár væru frá þvi framkvæmdir
við þetta hús hófust. Sú fullyrðing
var röng.
4. Ekki færri en sex skiöalyftur
iþróttafélaga hafa verið reistar á
kjörtimabilinu. Borgin styrkir
slik mannvirki með greiðslu 40%
kostnaöar.
5. Iþróttahús var fullgert og
tekið f notkun við Hliðaskólann á
s.l. ári.
6. tþróttasalur ásamt tilheyr-
andi húsnæöi var tekinn i notkun
við Hvassaleitisskdla um siöustu
áramót.
7. Lokiö var við sundlaugar-
mannvirki i Breiðholti III og þau
tekin í notkun á s.l. ári.
8. Gagngerðar endurbætur hafa
verið gerðar á Sundhöllinni viö
Barónsstfg og komið þar fyrir
heitum pottum. Aðsókn að Sund-
höllinni stórjókst viö endur-
bæturnar.
9. Bláfjallaskáli var tekinn I
notkun fyrir rúmum mánuöi, en
hann hefur verið byggður á þessu
kjörtimabili. Kostnaður við hann
er 12.9millj.kr. Af þeirri upphæö
koma i hlut Reykjavikur um 2/3.
10. 1 byggingu eru bað- og bún-
ingsklefar við Sundlaugarnar i
Laugardal. Þetta er mikil og dýr
framkvæmd en aðstaöa til baða
og fataskipta við sundlaugarnar
er bágborin. Þangað koma nú ár-
lega um 600 þús. gestir. Sú tala
mun vafalaust aukast verulega
þegar aðstaða batnar.
11. Aölokum skal þess svo getið
að i Seljahverfinu er i byggingu
eitt stærsta iþróttahús sem reist
hefur verið hérlendis. Gólfflötur
salar er 45x27 metrar og áhorf-
enda pláss fyrir 1000 manns.
Þetta hús á að taka i notkun i
janúarmánuði n.k.
Þetta er oröinn langur listi. En
vonandi veröur þú þeim mun
glaðari þeim mun lengri sem
hann er. Ég vona það a.m.k.
Þá finnst mér rétt og skylt að
upplýsa þig um hvert framlag til
iþróttamannavirkja hefur verið á
eignabreytingareikningi borgar-
innar undanfarin ár miðað við
heildarniðurstöðu á þeim reikn-
ingi. Þær tölur sýna að iþróttirnar
hafa stóraukiö hlutfall sitt miðaö
viö aðrar framkvæmdir hjá borg-
inni.
1975 = 2.13%
1976 = 2.34%
1977 = 2.82%
1978 = 1.86%
1979 = 2.18%
1980 = 3.48%
1981 = 5.34%
1982 = 5.70% (skv. áætlun).
Byggingarstyrkir, sem IBR út-
hlutar, eru ekki á eigna-
breytingareikningi og þvi ekki
með i framangreindum tölum.
Meö kærrikveðju
Kristján Benediktsson
9
landfari
11
Óvtdkomamii
barmaftuf
Afstaða til fanga
Herra ritstjóri.
■ Éger einn af þeim mönnum
sem reyni að lá botn i hvers
vegna hlutirnir gerast eins og
þeir gerast, en ekki á einhvern
annan veg. Stundum lekst
þetta vel. Þá er lika hægt að
spá I málin út frá þeim skiln-
ingi, mynda sér skoðun, draga
ályktun eða jainvel koma með
tillögur um það hvað betur
mætti fara. En stundum er af-
skaplega erfittað hafa sett sér
slika reglu.
Miðvikudaginn 28. april bar
að lita á forsiðu i blaði yðar
feitletraða fyrirsögn „FANG-
AR AF HRAUNINU 1 SKÓLA
ÁSELFOSSI”. Skyldi nú ekki
mörgum iiaia létt, svona við
fyrstu sýn? Loksins, ioksins er
eitthvað að gerasl af viti i
fangelsismálum þjóðarinnar.
Þar kom að þvi að dæmdum
mönnum væri gefinn kostur á
þvi að læra eitthvað annaö en
þann móral sem fangelsiö hef-
ur upp á að bjóða. Þökk sé
guði og góðum mönnum. En
máliö var ekki svona eini'alt
ogauðskiljanlegt.
Þeim sem ekki lála sér þaö
nægja að lesa fyrirsagnirnar
hefur væntanlega brugðið i
brún við áíramhaldandi lest-
ur. Hér var ekki verið að
hakka lofsvert íramtak. Hér
var ekki lilgangurinn sá að
tala um endurhæfingu. Ekki
að geta þess að markmið
refsivistar er ekki einungis
það að loka menn inni, heldur
lika það að gera þá aö hæfi-
leikameiri einstaklingum.
Aðalefni fréttarinnar eru
áhyggjur konu á Selfossi sem
óttast það að 2—3 íangar, sem
keyrðir eru til skóla á Selfossi
frá Litla Hrauni, hafi slæm
áhrif á unglingana i þeim
samaskóla.
Nú er það ágætt að fólk skuli
hafa velferð barna sinna i
huga og að það leitist við að
vernda þau gegn hættum og
spillingu. Það er hins vegar
full langt gengið að minu mati
að bera það á borð fyrir alþjóö
i víðlesnu dagblaöi að tveir
ólánssamir menn hali mögu-
leika eða vilja til þess að spilla
heilum fjölbrautaskóla.
Menn þessir eru þarna
staddir til þess að undirbúa sig
fyrir lifið utan múranna (eftir
1—2 ár ef að likum lætur) Þeir
eru að afla sér menntunar,
rétt eins og börn þessarar
konu, til þess að möguleikar
þeirra i framtiðinni veröi
meiri. Menntunar til þess að
standa betur að vigi i sam-
keppninni og hringadansinum
sem viö tekur seinna.
Annar þáttur i þessum und-
irbúningi, og ekki siður mikil-
vægur, er samskipti við
„venjulegt fólk”. Mér finnst
það vanmat, ef ekki móðgun
við starfsliö skólans og ungt
fólk á Selfossi aö þviskuli vera
svo vantreyst hvað þetta
snertir. Likurnar á þvi að
þessir menn komi jákvæðari
úr fangelsinu þegar þeir hafa
fengið slikt tækifæri hljóta að
liggja i augum uppi. Ekki hef
ég heldur haft spurnir af öðru
en þeir hafi hegðað sér til
fyrirmyndar i skólanum.
Fangelsisskólinn getur
aldrei komið i slaöinn iyrir
venjulega skólastoi'nun, þá
menntun og uppeldi sem hún
getur veitt. Það er lika skoðun
min að unglingar, sem og aðr-
ir, hai'i sumpart gott al' þvi að
kynnast i'ólki sem rataö hel'ur i
ógæfu. í i'yrsta lagi má nefna
að sú mynd sem i'jölmiðlar
draga upp i slikumtill'ellum er
yfirleitt i'rekar takmörkuó. i
öðru lagi leiða bein samskipti
þessara aðila væntanlega til
þess að i hugum ungmenn-
anna verða þessir menn ekki
eingöngu sakamenn heldur
lika MENN. Rökrétt al'leiöing
ai' þessu ætti svo að veröa auk-
inn skilningur á högurn utan-
garðsmanna almennt. Skiln-
ingur er forsenda iramiara á
þessu sviði sem og öðrum.
Þessir menn hafa setið i
i'angelsi, siðan um tvitugt eða i
6—7 ár. Nú liður vænlanlega
að þvi að þeir losni. Ætlar ein-
hver að amast við skólagöngu
þeirra þá? Verða þeir áfram
óæskilegir og útskufaöir?
Hlýtur það ekki að leljast
skynsamlegt hjá fangelsisyfir-
völdum, forstööumanni Lilla
Hrauns og skólayi'irvöldum á
Selfossi að reyna að gera sitt
til þess að sem best megi til
takast? Er það ekki til bóta
fyrir þjóðfélagiö i heild?
Ég er ekki að gera litið úr
umhyggju foreldra l'yrir börn-
um sinum. Vil þó benda á að
ofbeldi og annar skepnuskap-
ur er daglega t'yrir þeim haít i
sjónvarpi, kvikmyndum,
sorpritum, myndböndum og
dagblöðum. Hygg ég að nær
væri að snúa sér meir gegn
þvi. En það virðist sem sagt
einfaldara að finna syndasel-
inn á annan hátt og rota hann
á staðnum. Verst finnsl mér
þó að dagblaðið Timinn skuli
vera notað sem barei'li. Ég fæ
ekki með góðu móti skilið til-
ganginnmeð þvi.
Það er i sjálfu sér ekkert
nýtt eöa undarlegt aö viðhorf
fólks til fanga og fangelsa
byggist meir á íordómum
heldur en raunsæu mati. En
einhver ástæða er l'yrir þvi
lika. Þaðer vitaðaö í'jölmiölar
hafa stóruhlutverki að gegna i
þvi ferli sem stundum er nefnt
félagsmótun. Það er að segja
miðlun á skoðunum og menn-
ingu frá einum aðila til ann-
ars. Sem bein afleiðing af þvi
hafa þessir miðlar áhrif á það
hvað fólk hugsar og aðhefst
frá degi til dags, frá einni kyn-
slóð til annarrar. Mér finnst
þess vegna fylgja þvi nokkur
ábyrgð að feitletra það i huga
fólks að skólaganga fanga ut-
an fangelsis sé forkastanlegur
hlutur.
Að lokum vona ég og veit að
unglingar á Selfossi sem á
stundum hafa sýnt að þeir
hafa bein i nefinu, skilji þýð-
ingu skólagöngu þessara ein-
staklinga. Umgangist þá hér
eftir sem hingað til sem
manneskjur. Það mun farsæl-
ast fyriralla aðila.
Reykjavik 30.4.82.
ErlendurS. Baldursson