Tíminn - 28.05.1982, Blaðsíða 10
Föstudagur 28. mai 1982
10
lieimilistímirml
umsjón: B.St. og K.L.
Gott er að koma heim
eftir erfiðan vinnudag
■ Jenný Franklínsdóttir,
sem nú skrifar um dag í
lífi sinu/ býr að Refsstöð-
um í Hálsasveit og vinnur
daglega frá kl.10-4 í
hænsnabúinu á Hýrumel
á meðan bóndinn og son-
urinn Árni/ sem er
þriggja ára, sinna bú-
störfum. Jenný á þrjú
börn/ Ágústu/ 22 ára/ sem
dvelst i Þýskalandi/ Guð-
laug/ 18 ára sjómann og
svo Árna litla/ sem áður
var nefndur.
Hér segir Jenný frá
einum vetrardegi i lífi
sínu.
Það er mánudagsmorgunn og
ég vakna um áttaleytið og llt út
um gluggann svefndrukknum
augum. Ætli það sé mikil hálka
núna eða verð ég að drifa mig á
fæturog ganga i veg fyrir skóla-
bílinn, sem fer hér fram hjá um
hálf niu, æ, ég hlýt aö komast
þetta á bilnum. Ég ek bara nógu
hægt. Þvi sting ég mér undir
sæng aftur og kúri til niu, en þá
verð ég að drattast á fætur. Ég
staulast svefndrukkin fram I
eldhús og fæ mér súrmjólk, helli
upp á könnuna og drekk þrjá
bolla af kaffi. Vel drukkin af
'r£x 'í','Á v
kaffi sest ég alsæl upp i bilinn og
ek af stað, en það er minni
hálka, en ég bjóst viö. Ég sáröf-
unda þá, sem geta tekið strætó i
vinnuna, en þurfa ekki aö
stressa sig við að aka i fljúgandi
hálku og það uppi i sveit, þar
sem enginn bill ekur kannski i
marga klukkutima, en mér
tekst aö aka þessa 6-7 km á tutt-
ugu minútum, svo að ég mæti á
réttum tima, en ég á að vera
mætt klukkan 10. Þá er nú að fá
sér fjórða kaffibollann, áður en
griman er sett upp og farið að
tina eggin. Það er slæmt fyrir
lungun, ef maður gleymir að
setja upp grimuna. Þetta geng-
ur allt vel I dag. Óvenju fá egg
eru til að tlna, eða um 5000, svo
aö við erum búnar að þessu um
klukkan ellefu. Viö erum þrjár
kátar og eldhressar konur, sem
vinnum þarna, en að sjálfsögðu
eru lika karlmenn, en þeir koma
litið nærri eggjatinslunni. Vinna
við önnur störf þarna.
Nú er timi til kominn aö fara
að lima kassa og fara að þvo
eggin og pakka þeim I neyt-
endaumbúöir. Það eru á milli
15-16 þúsund egg, sem þvo á i
dag, en þaö eru eggin frá laug-
ardeginum og sunnudeginum,
sem fara á markað I dag, svo að
það er betra að láta hendur
standa fram úr ermum. Viö
þvoum alveg til klukkan 5, en
fáum matar- og kaffihlé á milli.
Þá setjumst við niður orðnar
svolitið þreyttar, en samt vel
málhressar og tölum um lands-
ins gagn og nauðsynjar eins og
kvenfólki er tamast. Nú, síðan
er aö herða sig upp i aö aka
heim aftur og heimferðin geng-
ur vel. Ég er komin heim um
klukkan hálf sex. Þá þarf ég aö
fara að hugsa um kvöldmatinn
og meðan maturinn mallar,
leggst ég upp I rúm I afslöppun
og hef blööin með mér, ef ég
skyldi fá tima og frið til að lita i
þau.
Ég verð ein augu, er ég sé
þessi orð standa á innsiöu Tim-
ans: Þær borða og borða, en
geta ekki fitnaö og er þar sagt
frá manneskju i útlöndum, sem
er 169 cm há og 48 kg að þyngd.
Þurfiö þiö aö leita út fyrir land-
steinana aö mjóu kvenfólki? Ég
bý nú hér á landi og ekkert langt
i burtu og er 172 cm á hæð og 44
kg. Geri aðrir betur. Þegar ég
er að ljúka við að fletta blöðun-
um, koma karlmennirnir
svangir inn frá gegningunum og
nú er maturinn tilbúinn.
Eftir matinn biða siðan verkin
hin vanaföstu. Ég vaska upp,
sópa gólf og set þvott I vélina og
svo er sest fyrir framan imba-
kassann og horft á fréttir, veö-
urfregnir og yngsti fjölskyldu-
meðlimur fjölskyldunnar horfir
á Tomma og Jenna og fer siðan i
rúmið. Við slökkvum á sjón-
varpinu og ég tek mér prjóna i
hönd. Mynstrið verð ég að klára
i kvöld. Annað kvöld er kvenfé-
lagsfundur og þá þýðir nú litið
að telja út þar, bara prjóna
beint af augum.
Já, það er lika góð afslöppun
að prjóna og láta hugann reika
og hugsa til morgundagsins. Þá
er bara eftir að gefa bóndanum
holl ráð fyrir morgundaginn og
um klukkan 23.30 legg ég þreytt
höfuðið á koddann og svif inn i
draumalandið.
Dagur í lífi Jennýar Franklínsdóttur
SU KKU LAÐIHUÐAÐ
KEX VINSÆLAST
— heimsókn í kexverksmidjuna Holt
■ tslendingar borða mikið af
kexi. Lengi vel var hér aöeins á
markaði Islenskt kex, en eftir að
innflutningur á kexi varð frjáls
eru einnig á markaði ótal tegund-
ir af útlendu kexi. lslenskar kex-
verksmiöjur eiga i samkeppni við
útlenda kexið og besta ráðið I
samkeppninni er auðvitað að
framleiöslan sé góð og úr vönd-
uðu hráefni. Þá taka neytendur
islenska kexiö fram yfir það er-
lenda, sem reyndar er mjög mis-
jafnt að gæðum.
Undirrituö hafði áhuga á að
kynna sér hvernig leið kexkök-
unnar væri frá hveitipokunum og
inn I umbúðirnar og heimsótti þvi
islenskar kexverksmiöjur og i
dag segir frá heimsókn i kexverk-
smiðjuna Holt.
Kexverksmiðjan Holt var
stofnuö 1978 og hefur Snorri Eg-
ilsson, aðstoðarframkvæmda-
stjóri innflutningsdeildar SIS með
reksturinn aö gera.
Þar eru framleiddar 17 tegund-
irafkexi.en nýjastá markaðnum
er Bourbon kex með kremi og er
þar um aö velja fjórar bragðteg-
undir i kreminu. Vinsælasta kex-
tegundin er súkkulaðihúðað kex
og Bourbon kex. Aðrar kexteg-
undir hjá verksmiðjunni eru mat-
arkex, mjólkurkex, kornkex,
súkkulaðikornkex, bananasúkku-
laöikex, ávaxtakremkex, kókos-
kremkex, sltrónukremkex,
mokkakremkex, vanillukremkex,
appelsinukremkex, og súkkulaöi-
kremkex.
Bökunarofninn, sem kexið er
bakaði', er um 50 metra langur og
fer deigiö á færiböndum inn i
hann og út úr honum. Síðan taka
viö aðrar vélar, sem setja krem á
kexið og súkkulaðihúö. Þegar ég
var stödd þarna var einmitt verið
aö súkkulaöihúða kex og eftir
kælingu var þvi pakkað i umbúð-
irnar.
t kexverksmiðjunni Holti vinna
10 manns, sumir reyndar bara
hálfan daginn og er verkstjóri
Garðar Snorrason. Sölustjóri er
Lovisa Tómasdóttir og er hún
með vörukynningar á kexi viða i
verslunum bæöi hér i Reykjavík
og úti á landi. Slikar kynningar—
eru á hverjum föstudegi og oft á,
mánudögum. Þá er kexið selt á
sérstöku kynningarveröi.
AKB.
Kexið kemur úr pökkunarvélunum tilbúið I kassana.
■ Lovisa Tómasdóttir, sölu- ■ Snorri Egilsson, framkv.stjóri
stjóri.
I . f 4'
Garðar Snorrason, verkstjóri.
Við pökkunarvélarnar. (Timamyndir G.E.)