Tíminn - 25.07.1982, Blaðsíða 2

Thorvaldsen kemur heim!
■ Kom aððí! Thorvaldsen er á leiðinni heim; Bertill,
myndhöggvari. Hann er að vísu sjálfur löngu dauður en
lifír ekki listamaðurinn í verkum sínum? Jújú, ekki fyrir
það að synja. Gott og vel; þá er Thorvaldsen á leiðinni
heim því einmitt þessa stundina er íslenskt kaupskip á
siglingu hingað með 75 listaverk eftir Thorvaldsen sem
fyrirhugað er að stillaút á Kjarvalsstöðum í haust.Þetta
sáum við í dönsku blaði og þykir Dönum sýnilega nokkur
tíðindi.
Sýningin á Kjarvalsstööum verður,
segir Berlingske, opnuð þann þriðja
september næstkomandi en lokar aftur
31. október. íslendingum gefst því vænt
tækifæri til að kynna sér verk þessa
íslensk-danska myndhöggvara sem
hvað bestur þótti nýrómantíkera. Undir-
búningur að þessari íslandsför listaverk-
anna hefur staðið í tvö ár af hálfu
Thorvaldsen-safnsins í Kaupmanna-
höfn, en langt er síðan Islendingar
óskuðu eftir henni. Forstöðumaður
safnsins, Dyveke Helsted, og safnverð-
irnir Eva Henschen og Bjarne Jörnæs
hafa umfram aðra starfað að þessum
undirbúningi, en sýningin á Kjarvals-
stöðum verður hin stærsta sem safnið
hefur haldið utan eigin heimkynna.
Pökkun listaverkanna mun hafa veríð
— Sýning á 75
listaverkum
hans hefst
á Kjarvalsstöðum
3. september
sérlega erfíð viðfangs og voru kaUaðir til
Þjóðverjar sem sérfræðingur kallast í
pökkun verka af þessu tagi. Styttur
Thorvaldsens eru ómetanlegar til fjár og
því ríður á að tryggilega sé frá þeim
gengið. Segir í frétt danska blaðsins að
gámurínn sem geymir listaverkin hafi
veríð innsiglaður sérstaklega og hafi
Dyveke Helsted ein heimild til að brjóta
það innsigli.
I tengslum við þessa sýningu verður
gefin út ýtarleg sýningarskrá þar sem
bæði er fjallaö um Thorvaldsen og list
hans í orðum og að sjálfsögðu prentaðar
myndir af verkunum. Dr. Kristján
Eldjárn, fyrrverandi forseti, hefur ritað
grein í sýningarskrána um Thorvaldsen
og Island.
■ Bertil Thorvaldsen
Aldrei heyrt... Aör’ eins rödd!
— Tappi tíkarrass, Vonbrigði og P. Pillnikk á Rokkhátíð ’82
■ Þriðja kvöld Rokkhátíðar 82: Hótel
Borg, fimmtudaginn 22. júlí nú í ár.
Tappi tíkarrass, Vonbrigði, Purrkur
Pilnik. Kvöldið áður hafði B. Morthens
og félögum hans tekist hið ótrúlega: að
fá siðprúða, pena gesti Hótel Borgar til
að sleppa alveg fram af sér beislinu, stíga
trylltan dans og öskra í kapp við Bubba
sjálfan (og Magnús, óvæntan afleysinga-
söngvara). Það var gaman að sjá. Sko
Bubba - þetta gat'ann! Vel gert! Það var
ekki við því að búast að hljómsveitirnar
þrjár á fimmtudagskvöldið næðu svip-
aðri stemmingu.
Og náttúrulega gerðu þær það ekki -
en stóðu sig vel samt.
Mannþröngin á miðvikudagskvöldið
olli því að Luigi fannst næstum tómt
þegar hann kom á staðinn. Þó var
fjölmennt og fjölgaði þegar á leið. Tappi
tíkarrass byrjaði.
Grúgæjarnir hennar
Bjarkar?
í viðtali við Unglingasíðu Helgar-
Tímans fyrir svo sem ári setti þessi
hljómsveit fram ákaflega háfleyga skýr-
ingu á nafni sínu. Ég - vel skólaður í
etymólógíu - er hins vegar á því að
nafnið sé útúrsnúningur á þremur
orðum sem eru svo dónarleg að ég ætla
. ekki að hafa þau eftir. Það er fylgst
með okkur! Og þó þessi kenning sé
kannski ekki rétt, þá er hún alla vega
miklu skemmtilegri en hitt þruglið.
Aha! - Tappi tíkarrass hefur breyst
frá því að hljómsveitin kom fram í
myndinni hans Friðriks Þórs. Eyþór
Amalds hættur að syngja og kominn á
kaf í bananabissnisinn - ég kann líka
skýringu á því en ætla heldur ekki að
hafa hana eftir. Stúlkan sem heitir Björk
og er sögð hafa verið barnastjarna (ég
man ekki eftir henni) er því ein til að
syngja - því miður gat enginn sagt mér
hvað drengirnir þrír í hljómsveitinni
heita; gítar, bassi og trommur eins
og að líkum lætur. Ég veit ekki
hvort þeir myndu komast á verð-
launapall fyrir hljóðfæraleik sinn en
gerðu það vel sem þeir gerðu og
voru umfram alit mjög samstilltir.
Lögin voru misjöfn en fjári gaman að
flestum þeirra, enda var greinilegt að
Tappi tíkarass átti sér dágóðan aðdá-
endahóp á Hótel Borg. Eða voru þetta
kannski grúgæjarnir hennar Bjarkar?
Smitandi skemmtileg
Auðvitað stal Björk senunni. Dásam-
leg stúlka! Á mínum langa ferli sem
■ Björk, söngvari Tappa tíkarrass. Myndin er úr Rokk í Reykjavík og hún klæddist ekki þessum dúkkuh'sukjól á
fimmtudaginn.
■ Jóhann söngvari í Vonbrigði.
poppfréttaritari hef ég aldrei heyrt ...
aðreins rödd! Hún virtist geta gert við
raddböndin í sér næstum hvað sem var.
■ Vonbrigði.
Og sviðsframkoman var fádæma
skemmtileg, smitandi skemmtileg, og
raunar drengjanna líka. Skemmtileg, já
- það var orðið. Tappi tíkarrass er
ákaflega skemmtileg hljómsveit. Lögin
eru flest fremur af léttara taginu en hitt,
með allskonar krúsídúllum hingað og
þangað, og textarnir í sama dúr. Einn
sagði frá því að strákur var sendur út í
búð af mömmu sinni, gott ef hann átti
ekki að kaupa sykur.
Tappinn var kallaður upp að loknu
prógramminu sínu og spilaði þá óvænt
lag; „dásamlegt lag,“ sagði Björk, sem
lét bassaleikarann um að syngja:
„Helvítisandskotansdjöfulsins Mír-
anda!“ Mjög hratt og fyndið lag, svo að
segja pönkað, en hins vegar heyrði ég
að sumum úr áhangendahópnum
þótti það óþarfa léttúð. Ég segi bara
takk fyrir mig og ætla að fara á
næstu tónleika með Tappa tíkar-
rassi sem ég frétti af. Þær eru
sjaldgæfar hljómsveitirnar sem svo
augljóslega hafa gaman af því sem
þær eru að gera.
Dómadags fýlupokar
valda ekki vonbrigðum
Það verður nú til að mynda ekki sagt
um hljómsveitina Vonbrigði sem steig
næst á sviðið - meiri dómadags fýlu-
pokarnir sem þeir drengir eru! En
það, vel að merkja, fer þeim bara
vel.
Hljómsveitin Vonbrigði er alvarleg
hljómsveit og litlu drengirnir tóku
spilamennskuna sem því svarar alvar-
lega. Þeir eru að verða skratti góðir; -
virðist fara fram með hverjum hljóm-
leikum (enda mun það vera fyrst núna
sem þeir geta æft oftar en einu sinni í
viku!) og lögin þeirra eru flesthver
afskaplega góð. Þau eru töluvert
þyngri en til dæmis prógram Tappa
tíkarrass á undan þeim og ég þóttist
merkja (við poppfréttaritarar verðum
jú að fylgjast með viðtökum annarra en
okkar sjálfra) að sumum leiddust þessi
lög - þá einkum þeim sem ekki nenntu
að hlusta. Það er, skal ég segja ykkur
kids, vel þess virði. Textana heyrði ég
aftur á móti illa en þeir eru flestir ef ekki
allir ádeilur af einhverju tagi, mátulega
hátíðlegar flýti ég mér að taka fram.
Áhorfendur og hlustendur tóku Von-
brigðum heldur illa til að byrja með; sátu
fúlir og þegjandi, klöppuðu lítið. Eftir
því sem leið á fór hrifningin vaxandi og
nokkrir Fræbbblar tóku að dansa hopp-
dans af gleði tyrir framan sviðið.
Vonbrigði þessi voru að lyktum klöppuð
upp og skal tekið fram að þá spilaði
flokkurinn ekki Ó, Reykjavík! Meira að
segja ég, ákafur aðdáandi þessa lags,
grét það þurrum tárum. Þeir áttu jafn
góð lög, og betri.
Tónleikaþurfí pöpull
Síðustu tónleikarnir á Rokkhátíð 82
voru í gærkveldi en þá léku Q4U í sinni
nýju mynd og Fræbbflamir.einnig á
Hótel Borg. Það var greinilegt af
aðsókninni á þessa tónleika flesta eða
alla að Reykvíkingar voru orðnir dálítið
þurfi fyrir tónleika og létu okurverð ekki
á sig fá. Fyrir ekki nema tveimur árum
hefði engum dottið í hug að fara á
tónleika. Snaggaraleg breyting það.
Og það má geta þess að Stefán Jón
Hafstein var viðstaddur þegar ég var,
eitthvað að sýsla við tæki. Kannski
Rokkhátíðin fari á Rokkþing?
- Luigi, poppfréttaritari.