Tíminn - 28.07.1982, Blaðsíða 2
MIÐVIKUDAGUR 28. JÚLÍ 1982
2______________
T spegli tímans
Umsjón: B.St. og K.L.
Leið
hennar
lá beint
á krána
■ Ekki alls fyrir löngu lagði
söngkonan Marianne Faithfull
á sig dvöl á heilsuræktarstöð,
þar sem reynt var að byggja
upp það, sem illa var farið hjá
henni. Þar var haldið i við
hana í mat og drykk, auk þess,
sem hún undirgekkst strangt
likamsrxktarprógramm. En
eitthvað hefur öll þessi holl-
usta farið illa i söngkonuna,
því að hún var ekki fyrr sloppin
út úr stöðinni en hún tók
strikið á næstu krá.
Þar linnti hún ekki sprett-
inum fyrr en við barborðið og
gat rétt stunið upp pöntun á
drykk. Eftir á sagði veitinga-
maðurinn: - Ég var ekkert
hissa á að sjá hana, margir
koma beint tU min, þegar þeir
losna af heilsuræktarstöðinni.
En ég hef aldrei fyrr séð neinn
komast yfir að þamba meira en
fjórðung af koniaksflösku á 10
minútum. Hún hlýtur að hafa
verið aðframkomin!
■ Marianne Faithfull var að-
framkomin eftir heUsuræktina.
Konungs-
hatari og
konungs-
sinni
í það
heilaga
■ Ævilangt hefur breski
þingmaðurinn Willic HamU-
ton haft þá köllun að berjast
gegn bresku konungsljölskyld-
unni og hefur hann marga hildi
háð i þeirri baráttu. Sérstak-
lega hefur honum verið upp-
sigað við Margréti prinsessu.
En enginn veit sina ævina
fyrr en öll er. Nú er svo komið,
að WUUe, sem varð ekkill fyrir
14 árum, er í þann veginn að
kvænast öðru sinni og það
eldheitum konungssinna. Og
tU að kóróna allt saman ber
brúðurin tilvonandi það nafn,
sem hann hefur hvað oftast
tekið sér i munn i skammar-
ræðum sinum í þinginu. Hún
heitir sem sé Margrét!
Það má nú kannski segja, að
hér sé um upphitaða ást að
ræða, því að parið kynntist í
barnæsku, en siðan skildu
leiðir. Nú segir Margrét hin
konungholla: - Willie var
fyrsta stóra ástin mín, en svo
töpuðum við sjónar hvort á
öðru. Aldrei hefði mig getað
órað fyrir þvi, að við ættum
eftir að verða hjón.
■ Petra Bender heimsmeistari sýnir listir sínar
Þýskaland:
ÚRELT „VINNU-
VERNDARLÖG”
BITNA A IÐN-
LÆRÐUM KONUM
■ Upp á síðkastið hefur risið mikil ólga meðal
iðnlærðra kvenna i Þýskalandi, aðallega í Bæjaralandi.
Þar eru enn i gildi lög frá 1938, sem eiga að vera nokkurs
konar vinnuverndarlög, en konur segja nú að lögin séu
til Uls eins og einungis til hindrunar fyrir þær konur,
sem hafa menntað sig og vilja vinna ýmis störf, sem
áður voru einungis ætluð karlmönnum. Þessi lög eru
löngu orðin úrelt, segja þær, og algjörlega hlægileg á
þessunt siðustu jafnréttistimum.
Nefnd eru dæmi um það hvernig þessi „vinnuvernd-
arlög“ eru konum tU ógagns: Elisaheth Nefzger ;
Grossenried i Suður-Þýskalandi er dóttir húsasmiða-
meistara. Elisabeth hefur lokið iðnnámi í greininni og
var næstefst á prófi. Hún hefur fullan hug á að taka við
fyrirtæki föður síns. Iðnaðaryftrvöld i Núrnberg hafa
revnt að koma í veg fyrir það. Þau vitna i lögin frá 1938.
Þar segir að konur i byggingariðnaði megi vera í vinnu
hjá slíkum fyrirtækjum, en ekki vinna við sjálfa
by ggingarv innuna. Lögin banna það „sökum sérstakrar
hættu vegna heilsu kvenna og af siðferðilegunt
ástæðum".
Elisabeth hóf málsókn fyrir rétti í Bæjaralandi
(Bayern) og nú hafa yfirvöld lagt til að þessi lagagrein
verði útstrikuð. Svo Elisabeth Nefzger hefur aftur hafið
byggingarvinnuna af krafti og býr sig undir að taka við
af föður sínum.
Patricia Westrich i Saarbrucken hefur líka lent i
vandræðum vegna þessara laga. Hún hefur lokið
iðnámi sem bakari en er ekki levft að starfa sem slikur.
Ný brauð verður að baka fyrir klukkan sex að morgni
og í lögunum er konurn bannað að vinna frá átta að
kvöldi til sex að morgni! Fyrir löngu hefur þetta bann
verið að engu haft á spitölum og hjá pósti og sinta i
Þýskalandi.
Sem hakaranemi mátti Patricia vinna að nóttu til, þvi
að i smáletursgrein í lögunum stendur að það sé leyfilegt
að stúlkur og konur vinni að nóttu, þegar verið sé að
æfa eða kenna þeim eitthvað sérstakt, sem unnið sé að
nóttu. F.n þegar Patricia var orðin bakari kom annað
hljóð i strokkinn.
Patricia fór ekki i mál. Hún fékk sér aðra vinnu til
hráðabirgða og ætlar að sjá til, hvort ekki verður þarna
brevting á úreltum lögum.
Petra Bendpr heitir 19 ára stúlka i Þýskalandi, sem
er að læra að leggja hellur á húsþök. Ilún er örugg og
dugleg i verki og ætlar ákveðin að fá sér réttindi i faginu.
Annars er Petra ekki i vandræðum, þótt hún fái ekki
að vinna á húsþökum, þvi að hún er heimsmeistari i að
sýna listhjólreiðar, og sýnir oft og tekur þátt i keppnum
við góðan orðstir. -
Gamli frændi ■ Bretlandi sa tal þess, að bamið, sem Clio Purri
ber undtr belti, verði ekki oskilgetið.
■ Doris Day hefur snúið
baki við Hollywood og er
nú búin að finna frið.
Doris
Dayog
dýrin
hennar
■ - Eg þoli ekki að búa
með konu, sem er alltaf
umkringd óteljandi hund-
um og köttum, sagði
Barry Comden, Qórði eig-
inmaður Doris Day og
yfirgaf heimili þeirra.
Doris, sem orðin er 58
ára, en litur ekki út fyrir
að vera degi eldri en fyrir
20-30 árum, þegar hún
gerði sínar frægustu kvik-
myndir, brosir við end-
urminninguna og segir:
-Samvistir mínar við vini
mína, dýrin, voru mér
meira virði en samvist-
imar við Barry.
Doris er ekki bitur.
Hún hefur látið það ógert
að gráta einn eða annan
eiginmanna sinna, en hún
hefur heldur ekki verið
með neinar ásakanir i garð
þeirra. - Hjónaskilnaður
er aldrei eingöngu sök
annars aðilans, segir hún.
Nú hefur Doris fundið
frið. Eftir 30 ára búsetu í
skarkala Hollywood, hef-
ur hún nú fært sig um set.
Nú býr hún í listamanna-
paradísinni Carmel, sem
er rétt fyrir sunnan San
Francisco. Þar hefur hún
hreiðrað um sig með
öllum dýrunum sínum,
sem hafa sér hús út af fyrir
sig. - Þeim á að h'ða vel
hjá mér. Ég trúi þvi, að
dýrin séu í heiminn borin
til að kenna okkur mann-
fólkinu þolinmæði og kær-
leika. I þeim skilningi,
sem Jesús predikaði. Eftir
að ég gerði mér þetta
Ijóst, varð ég trúuð, segir
Doris sátt við sig og
tilveruna.
Verðandi
móðir
neydd til
að giftast
■ Ekki er langt síðan breska
smástimið, veislupian og erf-
ingi margra milljóna sterlings-
punda, Clio Goldsmith, til-
kynnti Ijölskyldu sinni, að hún
ætti von á bami og sæi ekkert
þvi til fyrirstöðu, að hún gæti
lifað fullkomlega hamingju-
sömu lifi án hjónabandsvott-
orðs.
Það varð heldur uppi fótur
og fil hjá fjölskyldunni og
föðurbróðir Clio og fjárhalds-
maður, Sir James Goldsmith,
sleginn til riddara af Elisabetu
drottningu, barði hnefanum i
borðið og sagði að nú væri nóg
komið. Annaðhvort giftist
hún bamsföður sinum, eða
hún yrði gerð arflaus. Þetta
var reyndar ekki i fyrsta skipti
sem hann hótaði slikuni að-
gerðum, enda hefur hann þá
skoðun, að kvikmyndahlut-
verkin, sem hún hefur tekið að
sér til þessa, séu vægast sagt
vafasöm og eiginlega blátt
áfram ósiðleg. En í þetta sinn
var honum fúlasta alvara.
Það varð þvi úr, að Glio lét
undan. Hún lét sauma sér
hvitan tækifæriskjól og rölti
auðmjúk upp að altarinu.
Lukkunnar pamfíll í öllu þessu
tilstandi var brúðguminn,
Carlo Purri. Undanfarin tvö ár
hefur hann grátbeðið Clio að
gera samband þeirra löglegt
fyrir guðs og manna augum, en
það var ekki fyrr en nú, að
hann fékk þá ósk sina upp-
fyUta, með dyggUegum stuðn-
ingi fjölskyldu brúðarinnar.