Tíminn - 07.08.1982, Blaðsíða 16

VARAHLUTIR
Sendum um land allt
Kaupum nýlega
bíla til niðurnfs
Sími (91)7- 75-51. (91) 7 - 80 - JO.
Skem muvegi 20
HEDD HF.
Kopavogi
Mikið úrval
Opið virka duga
9 19- Laugar-
daga 10-16
HEDD HF
Gagnkvæmt
tryggingaféJag
jat>c£'
V
labriel
HÖGGDEYFAR
GJvarahlutir
.Armiila 24
Sfmi 36510
LAUGARDAGUR 7. ÁGÚST 1982
■ „Gamla verðið“ gildir á bókunum hjá systrunum í Prentsmiðju Franciskusyslra í Stykkishólmi og því hægt að gera hjá þeim góð bókakaup. Systir Rósa er nær á
myndinni og systir Petra fjær. Tímamyndir: HEI.
Litið við hjá Franciskusystrum í Stykkishólmi:
„ÉG FANN MIG EIGA HÉR
HEIMA FRÁ FYRSTA DEGI
— segir systir Petra sem buid hefur hér i rúm tuttugu ár
■ „Ég fann mig eiga heima héma alit
frá fyrsta degi, þótt merkilegt sé.
Annarsstaðar utan míns föðurlands -
Hollands - var ég aðeins gestur“, sagði
systir Petra, sem búið hefur í KJaustrinu
í Stykkishólmi frá árinu 1961. En hún
og systir Rósa - frá Belgíu - sýndu okkur
forvitnum ferðalöngum Prentsmiðju
Franciskusystra í Klaustrinu í Stykkis-
hólmi.
Fyrir þá sem kunnugir eru prentsmiðj-
um dagblaðanna er prentsmiðja systr-
anna auðvitað ákaflega lítil, en vekur á
hinn bóginn aðdáun fyrir einstaka
snyrtimennsku og hreinlæti. Allar vélar
eru gljáandi fægðar og hreinar og gólfið
sem hvert annað stofugólf.
Systir Rósa sagði prentsmiðjuna
stofnaða af séra Jóhannesi Gunnarssyni,
fyrrv. biskup kaþólskra manna á íslandi
1953, en það var ári eftir að systir Rósa
kom til Stykkishólms. „Það er kaþólska
kirkjan sem á prentsmiðjuna, en við
bara vinnum hérna“, sögðu systurnar.
Upphaflega sögðu þær vélar hafa verið
mjög fáar, en hafi fjölgað smám saman.
Aðal prentvélin kom fyrir þrem árum,
þá keypt gömul frá Þýskalandi. Og betra
er að henni sé ekki bilanagjarnt, því hér
á landi er aðeins einn maður, f
Reykjavík, sem kann að gera við þessa
vél, að sögn systranna. Hún ber það líka
með sér að þær fara um hana varfæmum
höndum.
„Faðir minn var prentari og frá
honum fékk ég því leiðbeiningar um
hvaðan við gætum pantað þá hluti sem
okkur vantaði", sagði systir Rósa, sem
unnið hefur í prentsmiðjunni frá
upphafi. Hún sagði íslenskuna fyrst hafa
■ „Aðeins einn maður á landinu kann
að gera við þessa vél“, sagði systir Rósa,
enda auðséð að þær fara um hana
nærfæmum höndum.
verið sér afar erfitt mál að setja,
sérstaklega að skipta orðunum rétt.
„Við prentum fyrir Landakotskirkju,
fyrir kaþólsku biskupana og einnig
höfum við prentað svolítið fyrir fólkið
hér í kring. En nú er að koma
prentsmiðja í Borgarnesi, svo það
minnkar sjálfsagt, enda ekki pláss hér til
að afkasta miklu“, sagði systir Rósa.
Einnig sögðust þær hafa prentað
nokkrar biblíubækur fyrir börn og aðrar
kristilegar bækur. Nú eru þær að vinna
að útgáfu sögu heilagrar Birgittu og á
næsta ári munu þær prenta nýja
messusöngsbók fyrir Landakotskirkju.
Allt sögðu þær handsett í blý, þær skera
sjálfar og sauma. En sjálft bókbandið
þurfa þær að senda til Reykjavíkur.
- HEI.
Fréttir
Stór sprunga fínnst
á kili Guðfínnu
Steinsdóttur ÁR-10.
■ Stór sprunga og margar
aðrar minni komu í ljós á kili
Guðfinnu Steinsdóttur
ÁR-10, þegar hún var tekin í
slipp í Grimsby á fimmtudags-
morgun.
Þegar skipið var að veiðum
á miðunum hér við land fyrir
skömmu, losnaði skrúfuhlíf.
Eigandi skipsins, Hafsteinn
Ásgeirsson, sem jafnframt er
skipstjóri,ákvað að sigla til
Grimsby og láta gera þar við
skipið, „því maður veit aldrei
hvenær maður kemst niður
aftur ef maður fer í slipp á
íslandi," sagði hann í viðtali
við Tímann.
Þegar skipið var komið upp
í Grimsby, kom í Ijós svo stór
sprunga í kilinum að hún var
sýnileg berum augum og við
röntgenmyndun komu margar
minni í ljós. Lausleg áætlun
hefur verið gerð um viðgerð og
er talið að hún muni taka 4-5
vikur og kosta um 25.000
sterlingspund. Að sögn Haf-
steins er líklegast að gert verði
við skipið þar sem það er nú,
en þó ekki endanlega ákveðið.
Guðfinna Steinsdóttir ÁR-
10 hét áður Sigurbára VE-249
og strandaði rétt við Jökulsár-
ósa á Skeiðarársandi 6. mars í
fyrra. Björgun h.f. bjargaði
skipinu af strandstað og eign-
aðist það. í Reykjavík vargerð
áætlun um viðgerð og hún
síðan boðin út. Slippstöðin
h.f. á Akureyri gerði síðan við
skipið, samkvæmt útboðinu og
í janúar í ár var skipið tekið út
af Siglingamálastofnuninni og
það fékk sitt haffærnisskír-
teini. Þá tók nýr eigandi við
því. Hafsteinn Ásgeirsson á
Þorlákshöfn.
Þegar skipið var endurbyggt
var skipt um hluta kjalarins, en
nú er talið að skipta þurfi um
það sem eftir var skilið.
Gunnar Ragnars forstjóri
Slippstöðvarinnar sagði Tím-
anum að kjölurinn hefði allur
verið röntgenmyndaður áður
en skipið útskrifaðist þaðan og
þá hefði allt verið í lagi. „Það
getur vel hafa tekið niður
einhverntíma síðan,“ sagði
Gunnar.
-SV.
dropar
Naflaskoðun
Skipulags-
stofnunar
■ Á sl. vori óskaði borgar-
stjórn Reykjavíkur eftir við-
ræðum við aðildarsveitarfélög
að Skipulagsstofu höfuðborg-
arsvæðisins um endurskoðun
á gildandi samning um hana.
Borgarstjórn var ekki alls-
kostar ánægð með starfsemi
stofnunarinnar á undanföm-
um áram. Fannst hún ekki
hafa nýtst sem skyldi fyrir
höfuðborgina, og auk þess
verið í sömu verkefnum og
unnið var að í Borgarskipulagi
Reykjavíkur. Var samhugur
um endurskoðunina í borgar-
stjórn.
Nú standa fyrir dyrum við-
ræður vegna samþykktar borg-
arstjórnar. Þá bregður svo við
að Skipulagsstofan sjálf og
stjóra hennar vilja ráða gangi
mála og hafa óskað eftir
umboði allra sveitarfélaganna
á höfuðborgarsvæðinu, að
Reykjavík undanskildri, til að
fá að taka þátt í viðræðunum
fyrir þeirra hönd. Era inenn
ekki bjartsýnir á framgang
viðræðnanna, ef framvindan
verður þessi, því það hefur
aldrei þótt björgulegt að láta
hengdan mann ræða „snör-
una“ í eigin húsi.
pfAldrei sagt
ord af viti”
■ Ritstjórnarfundir á Morg-
unblaðinu era annálaðir fyrir
lengd sína og mælsku þeirra
sem sitja þar í forsvari. Þykir
mörgum vinnusömum blaða-
manninum dýrmætar stundir
fara til spillis þeirra vegna.
Styrmir ritstjóri tekur drjúgan
tíma við að leggja hina póli-
tísku línu, en síðan bætir
Matthías um betur og reynir að
innblása hana skáldiegri and-
gift og tekur til þess enn lengri
tíma. Auk þessa er ógiynni
minni spámanna í formi rit-
stjómarfulltrúa og skara frétta-
stjóra til að flækja málið gott
um betur.
Eftir langan ritstjórnarfund
samdi einn af yngri blaða-
mönnum blaðsins eftirfarandi
vísu. Að vísu hefur sést
haganlegri ort vísa af þessum
bæ, en meiningin kemst vel til
skila:
„Þótt merkir menn í ræðu og
riti,
við rit- ogfréttastjórn hérstriti,
fer æðilöng stund
í ritstjórnarfund,
en aldrei er sagt eitt orð af
viti.“
Krummi ...
... er á því að Morgunblaðið
beri sterkt svipmót af ritstjóra-
arfundum sínum.