Tíminn - 24.08.1982, Blaðsíða 12

f'~~ f-*:

S
„Eg stóð fremst á steininum og þegar ég var að detta reyndi Jökull að grípa í mig
...það varð bara til þess að hann fvlsdi með....
Eg fór á bólakaf..........en Jökull slapp aðeins betur
VIÐKOMU
EINSOG
GIÍMMÍ”
segir Goði Tómas-
son, strákhnokki frá
Ólafsvík, sem datt
oní grindhvala-
vöðuna í Rifshöfn
Nei, ég varð ekkert hræddur, brá bara þegar ég kom í kaldan sjóinn.“
■ „Ég var að skoða
hvalina og gekk eins
langt út á steininn og ég
komst. Allt í einu rann
ég í bleytunni og út í sjó.
Jökull reyndi að grípa í
mig, en það varð bara til
þess að hann fylgdi með.
Ég fór alveg á bólakaf í
miðri hvalaþvögunni.
Jökull slapp aðeins bet-
ur, hausinn á honum
stóð upp úr allan
tímann.“
Það er Goði Tómas-
son, strákhnokki frá Ól-
afsvík, sem segir frá
því þegar hann datt í
sjóinn mitt í grindhvala-
vöðuna sem kom inn á
Rifshöfn á föstudaginn.
„Auðvitað kom ég við
hvalina. Þeir voru við-
komu eins og gúmmí. Ég
var svolítið hræddur
fyrst, brá þegar ég datt í
kaldan sjóinn, en svo
fannst mér þetta bara
skemmtilegt. Enda vissi
ég það fyrir að hvalirnir
eru ekkert hættulegir.
Þeir gera engum mein,“
sagði Goði.
„Ég datt utan í einn
hvalinn en kom ekkert
við hann með höndun-
um. Nei, ég varð ekkert
hræddur að ráði. Það var
búið að segja okkur að
hvalirnir gerðu engum
mein. Við vissum líka að
það höfðu menn vaðið út
til þeirra fyrr um dag-
inn,“ sagði Jökull Sig-
urðsson, vinur Goða.
-Sjó.