Tíminn - 25.08.1982, Blaðsíða 8

8
' MIDVIKUDAGUR 25. ÁGÚSt 1982
Útgefandl: Framsóknarflokkurinn.
Framkvœmdastjóri: Giall Sigurðsson. Auglýslngastjórl: Steingrlmur Gislason.
Skrifstofustjóri: Jóhanna B. Jóhannsdóttir. Afgrel&slustjóri: Slgur&ur Brynjólfsson
Ritstjórar: Þórarinn Þórarlnsson, Ellas Snæland Jónsson. Rltstjórnarfulltrúl:
Oddur V. Ólafsson. Fréttastjórl: Kristlnn Hallgrlmsson. Umsjónarmaður Helgar-
Tlmans: lllugi Jökulsson. Bla&amenn: Agnes Bragadóttir, Atll Magnússon,
Bjarghildur Stefánsdóttlr, Frl&rlk Indri&ason, Hel&ur Helgadóttir.lngólfur Hannes-
-son (Iþróttir), Jónas Gu&mundsson, Kristin Lelfsdóttir, Slgurjón Valdimarsson,
Skafti Jónsson, Svala Jónsdóttir. Útlltstelknun: Gunnar Traustl Gu&björnsson.
Ljósmyndir: Gu&jón Elnarsson, Gu&jón Róbert Ágústsson, Elln Ellertsdóttir. Ari
Jóhannesson. Myndasafn: Eygló Stefánsdóttlr. Prófarkir: Flosi Kristjánsson,
Kristín Þorbjarnardóttir, María Anna Þorsteinsdóttlr.
Ritstjórn, skrifstofur og auglýsingar: Sl&umúla 15, Reykjavlk. Slmi: 86300.
Auglýsingaslml: 18300. Kvöldslmar: 86387 og 86392.
Ver& I lausasölu 8.00, en 10.00 um helgar. Áskrift á mánuði: kr. 120.00.
Setnlng: Tæknideild Tlmans. Prentun: Bla&aprent hf.
Aumasta stjórn-
arandstaðan
■ Þingflokkar Sjálfstæðisflokksins og Alþýðuflokks-
ins komu saman til fundar í fyrradag. Á fundi
þingflokks Sjálfstæðisflokksins var samþykkt að
krefjast þess, að Alþingi kæmi tafarlaust saman.
Þingflokkur Alþýðuflokksins krafðist hins vegar þess,
að ríkisstjórnin segði strax af sér, en tók ekki undir
þá kröfu Sjálfstæðisflokksins, að Alþingi yrði kvatt
saman þegar í stað.
Þessar kröfur umræddra þingflokka sýna, að þeir
reyna að bera sig mannalega. En minna verður úr,
þegar málið er krufið til mergjar.
Krafa þingflokks Sjálfstæðisflokksins missir strax
marks, þegar þess er gætt, að þrír þingmenn flokksins,
þeir Gunnar Thoroddsen, Friðjón Þórðarson og
Pálmi Jónsson standa ekki að henni. Pað er því ekki
flokkurinn í heild sem ber hana fram, heldur
meirihluti þingmanna flokksins. í raun er ályktunin
því yfirlýsing um áframhaldandi klofning í flokknum.
Krafan um að Alþingi verði kvatt saman rúmum
mánuði fyrr en ákveðið hefur verið, er ekki studd
neinum frambærilegum rökum. Einu rökin, sem hægt
væri að færa fyrir slíkri kröfu væru þau, að nú þegar
þyrfti að afgreiða eitthvert brýnt málefni eða
ráðstafanir, sem ekki þyldu bið þangað til í byrjun
október, þegar þing á að koma saman. Meirihluti
þingflokks Sjálfstæðisflokksins hefur ekki neitt slíkt
mál fram að færa.
Vegna bráðabirgðalaganna þarf þingið ekki að
koma saman, því að höfuðatriði þeirra taka ekki gildi
fyrr en 1. desember. Alþingi sem kemur saman 10.
október, gefst nægur tími til að fjalla um þau áður en
til framkvæmda kemur.
Krafa þingmanna Alþýðuflokksins um að ríkis-
stjórnin segi af sér, er á álíka sandi byggð og krafa
meirihluta þingflokks Sjálfstæðisflokksins um tafar-
laust þinghald. Þessi krafa væri því aðeins eðlileg, að
fyrir lægi möguleiki til myndunar nýrrar ríkisstjórnar,
sem gæti tekið fastar á málum en núverandi ríkistjórn.
Enginn slíkur möguleiki virðist sjáanlegurogenginrök
éru heldur færð fyrir því af hálfu Alþýðuflokksins.
Bersýnilegt er af því, sem nú er rakið, að umræddar
kröfur þingflokks Alþýðuflokksins og meirihluta
þingflokks Sjálfstæðisflokksins eru eingöngu manna-
læti, sem höfð eru í frammi til að draga athygli frá
þeirri staðreynd, að þessir stjórnmálahópar hafa engar
tillögur fram að færa til lausnar efnahagsvandanum.
Þeir þykjast hins vegar þurfa að bera eitthvað fram
til að blekkja almenning og leiða athyglina frá
ráðaleysi og getuleysi þeirra sjálfra til að bregðast
við vandanum á raunhæfan hátt.
Menn skulu líka veita því athygli, þegar leiðtogar
umræddra stjórnmálahópa reyna að svara spurningum
um, hvað þeir vilji gera til að mæta vandanum, sem
fengizt er við. Svörin eru undantekningarlaust
marklaust bull, þar sem forðast er að minnast á
nokkrar beinar aðgerðir en rætt óljóst um ýmsar
breytingar, sem gætu verið til bóta en eru margra ára
verkefni og leysa því ekki á neinn hátt þann vanda,
sem bregðast verður við tafarlaust.
Svpna aum hefur stjórnarandstaða ekki verið fyrr
á íslandi.
P.P
■ Rósa, dóttir Stephans G. Stephanssonar flutti skörulega ræðu bæði á ensku og íslensku á hátíðinni við hús Stephans G.
Menntamálaráðherra Ingvar Gíslason ávarpaði fólk einnig á báðum tungumálum. Myndir Stjas
■ I garðinum hjá Sæmundi og Auði, sem með aðstoð nágrannanna létu sig ekki
muna um að taka á móti 160 gestum að „heiman“ og veita þeim af rausn.
■ „Þessi ferð er í einu orði sagt
ógleymanleg", sagði Stefán Jasonar-
son í Vorsabæ. En hann vareinn af þeim
160 manna hópi íslensks bændafólks, er
kom heim s.I. fimmtudag, eftir að hafa
þá ferðast um vesturfylki Kanada s.l.
tvær vikur. Hópurinn hafði í ferðinni
ekið milli 4 og 5 þúsund kílómetra
skoðað kanadískan landbúnað og borgir
auk þess að koma við á hátíðarsamkom-
unni sem haldin var við hús Stephans G.
Stephinssonar í Ma.kerville laugardag-
inn 7. ágúst s.l.
- Við héldum héðan 160 bændur og
bændakonur þann 5. ágúst og flugum í
einum áfanga frá Keflavík til Calgary í
Albertafylki. Þaðan var farið með
bifreiðum til Olds, hvar við gistum 6
fyrstu næturnar í ágætum fjölbrauta-
skóla. Þar höfðum við góða aðstöðu,
gátum m.a. haldið samkomur og
kvöldvökur í íþróttahúsinu þar sem við
sungum, sögðum sögur og skemmtum
okkur á ýmsan hátt.
Þar svífur nú andi
skáldsins yfir vötnunum
Frá Olds fórum við í margar
heimsóknir út um sveitirnar, skoðuðum
bændabýli og fyrirtæki. Þann 7. ágúst
fórum við á samkomuna við hús
Stephans G. í Markerville, sem haldin
var í tilefni af því að húsið var formlega
tekið í notkun sem minjasafn. Ég sá
þetta hús fyrir 7 árum - þá var þar einnig
hátíð og þar m.a. ákveðið að endur-
byggja húsið og gera það að minjasafni.
Gunnar Guðbjartsson, þáverandi form.
Stéttarsambands bænda afhenti þar þá
10.000 dollara gjöf frá bændasamtökum
á íslandi til þess að endurbyggja húsið.
Síðan hefur verið vel að verki staðið og
húsið nú fullbúið í sinni upphaflegu
mynd, með öllum húsbúnaði, m.a.
skrifborði, skriffærum og bókum skálds-
ins. Má segja að þar svífi nú andi
skáldsins yfir vötnum.
Samkoman var mjög fjölmenn, haldin
í skemmtilegu rjóðri umgirtu háum
trjám. Meðal gesta voru hópar Vestur-
íslendinga úr nærliggjandi byggðarlög-
um, en einnig margir langt að komnir,
t.d. 30 manna hópur sem kominn var
alla leið austan úr Manitóbafylki, sem
hafði verið 3 daga á leiðinni. Höfðu þau
verið svo ákveðin að koma, að
hótelherbergin höfðu þau pantað strax
á $1. vetri. Ýmsir úr okkar hópi hittu
þarna fyrir fyrri gestgjafa frá ferðinni
vestur 1975.
Á samkomunni var fjölbreytt dag-
skrá. Þar var m.a. kór úr byggðarlaginu
sem söng íslensk ættjarðarlög. Formað-
ur Búnaðarsambands íslands, Ásgeir
Bjarnason í Ásgarði flutti ávarp og
afhenti gjöf frá bændasamtökunum á
íslandi, málverk úr Skagafirði, æsku-
stöðvum Stephans G. Menntamálaráð-
herra Ingvar Gíslason flutti ávarp, bæði
á ensku og íslensku og Rósa, dóttir
skáldsins, flutti þarna skörulega ræðu,
einnig á báðum málunum.
Allir lentu
hjá besta fólkinu
Við fengum mörg heimboð. Dreifðum
okkur á bændabýlin í 4, til 10 og allt upp
í 28 manna hópum. Allir lentu auðvitað
hjá besta fólkinu, allir fengu besta
matinn og allir voru mjög ánægðir er
þeir komu til baka. Var mikið rætt um
þá íslensku gestrisni er við mættum
þennan dag.
Skólinn sem við dvöldumst í í Olds og
skólabúið er mjög merkileg stofnun.
Nemendurnir eru um 800 þar af um 40
frá öðrum löndum. Vil ég gjarnan koma
því hér að, að það væri full ástæða til að
1-2 nemendur frá íslandi settust í
þennan skóla. Þar er margt að læra, bæði
verklegt og bóklegt og mikið valfrelsi í
námi.
•Að þessum 6 dögum liðnum fengum
við enn fullkomnari ferðabíla 4 „Grey
hound“, í hverjum við ókum vestur
Klettafjöllin og aðra hrikafagra fjall-
garða á vesturströndinni. Vegagerðin
um Klettafjöllin er algjört þrekvirki.
Við hraðbrautina sáum við á einum stað
minnismerki sem gert var til heiðurs
þeim manni sem fyrstur fann leiðina yftr
fjöllin. Þetta var ofurhugi mikill, sem
vann hjá því opinbera. Þótti í þá daga
lítið vit í þeirri fádæma þrautseigju sem
hann lagði í að finna færa leið. En hann
sigraðist á öllum erfiðleikum að lokum
og fann þá leið sem fær var með tækni
þeirra tíma.
Allt upp í
8 kossa göng
Fyrst kom þarna kerruvegur, sem
aðallega var hlaðinn úr viðarbolum
meðfram klettum og klungum, síðar
kom járnbrautin nokkru fyrir aldamót,
snemma á þessari öld var síðan gerður
bílvegur og nú er komin þarna
hraðbraut. Sums staðar verður að
byggja yfir hraðbrautina og jámbrautina
og annars staðar eru jarðgöng. Þeir
léttlyndu mældu lengd þeirra á nokkuð
skemmtilegan hátt. Það voru fjögurra
kossa göng, sex kossa göng og allt upp
í átta kossa göng þau lengstu.
Gróðurinn á þessum hrikalegu fjall-
görðum er ákaflega eftirminnilegur. Allt
er skógi vaxið upp í hæstu fjallshlíðar,
þar til snjórinn tekur við og þótti okkur
það stórfurðulegt. Til marks um umfang
þessara fjallgarða er að skarð eitt sem
við ókum gegnum var álíka hátt yfir
sjávarmáli eins og hæsti tindur Öræfa-
jökuls. Við það bættust svo allir
fjallatopparnir þar fyrir ofan. Þetta er
því engin smásmíð sem almættið hefur
skapað þarna á vesturströnd Ameríku.