Tíminn - 10.09.1982, Page 1

ogdagskrá rikisfjölmiðlanna 11. til 17. september
FÁTT UM FÍNA DRÆTTI
■ Omar Shariff var litríkur ■ laugardagsmyndinni, hann var í grænköflóttum
jakka, blárri skyrtu, - og með rauð blóðhlaupin augu.
■ Þótt vetrarbragur sé kominn á
mannlífið í miðborginni, - Esjan með
hvíta slæðu og skólaböm komin
hópum saman á götumar á leið í
skólann - þá er ekki enn kominn
vetrarbragur á dagskrá útvarps og
sjónvarps. Dagskráin er hálfþunn um
þetta leyti, og fátt um fína drætti.
Þetta stendur þó allt til bóta 1.
október, en þá á að byrja vetrar-
dagskrána, en áður var miðað við 1.
vetrardag.
Þá kemur DALLAS aftur (víst einir
24 þættir!), Stundin okkar og einnig
bamatími klukkan 18 á miðvikudög-
um. Margir nýir íslenskir þættir verða
þá á dagskrá í sjónvarpinu að sögn
Ellerts Sigurbjörnssonar, dagskrár-
ritara.
„Vidburðarríkt sumar“
Það var í sumarfríi austur á landi,
að ég heyrði fyrst kafla úr sögu
Þorsteins Marelssonar „Viðburðarríkt
sumar“. Tónninn í sögunni var léttur
og skemmtilegur, sagan vel lesin og
persónurnar komu kunnuglega fyrir
eyru í tilsvörum. Þetta var fólk, sem
maður kannaðist við úr daglega lífinu.
Einkum verður Sigga systir eftirminni-
leg og tilsvör hennar og athugasemdir
em óborganlegar, hvort sem hún er að
tala við leiðindapúka í umferðinni,
sem angrar pabba hennar á lélega
bílnum eða foreldra og skyldmenni.
Sigga hefur alltaf sínar skoðanir á
hlutunum, em oft frumlegar, en ekki
alltaf í samræmi við það sem fullorðna
fólkið telur rétt - en orð Siggu verða
stundum til þess að litið er á málið frá
annarri hlið en venjulega, þ.e. frá
sjónarmiði krakkanna og réttlætis-
kenndar þeirra.
Þessi saga er í þættinum Sumar-
snælda á laugardagsmorgnum, og ég
reyni alltaf að muna eftir að opna þá
útvarpið.
Annað á laugardögum rennur svo-
lítið saman í huga mér, svo sem
Laugardagssyrpa og íþróttaþættir, en
það er þáttur kl. 19.35 sem nefnist
„Rabb á laugardagskvöldi. Það er
mjög góður tími fyrir hlustendur til að
hlusta. Allir saddir eftir kvöldmatinn,
og ekki enn komið sjónvarp. Haraldur
Ólafsson spjallar þá við hlustendur,
og hefur þægilega og róandi rödd, og
uppvaskið gengur fljótt og vel við að
hlusta á rabb hans.
Þá taka við sjónvarpsfréttir og
Löður (fyrir þá sem heima sitja), og
Löðrið alltaf hin besta skemmtun, að
því er mér finnst. Mörgum finnst það
einum of vitlaust, en hvað með það,
ég vil ekki missa af því.
Blóðhlaupin augu
Síðast á dagskrá laugardagskvölds
4. sept. var Fjárhættuspilarinn „ný
bandarísk sjónvarpskvikmynd" eins
og segir í dagskrá Omar Shariff í
aðalhlutverki og er hann auðvitað
alltaf stórsjarmör, en ansi eru augu
hans orðin rauð og blóðhlaupin - en
engu að síður var hann auðvitað
ómótstæðilegur og ekki þurfti hann
nema að horfa alvarlegum augum á
kvenfólkið, þá féll það eins og skot.
Annars er mér eftirminnilegust úr
myndinni hinir afburða glæsilegu
búningar kvenfólksins, eiganda spila-
vítisins, sem leikin er af Hope Lang og
svo Victoriu Principal, sem við
þekkjum betur sem Pam úr DALLAS.
Alltof langdregnar spilasenur voru
svæfandi, en ekki æsandi, því hver er
spenntur þegar fyrirfram er vitað að
hetjan hlýtur að vinna?
- Hvenær kemur Stundin
okkar?
Börnin eru orðin langeygð eftir
Stundinni okkar, og vonandi verða
þau ekki fyri’r vonbrigðum þegar hún
byrjar. Á meðan taka þau með
þökkum þessum teiknimyndum, sem
eru á skjánum, - og svo horfa þau á
auglýsingamar sem skemmtiefni.
Norræna unglingahljóm-
sveitin - og ísl. stjaman
Sigrún Eðvaldsdóttir
„Ég vil stilla mína strengi" hét sænsk
mynd á sunnudagskvöldið um Nor-
rænu unglingahljómsveitina, en sú
mynd var tekin upp í Lundi í
fyrrasumar. Hljóðfæraleikarar voru
yfir 80 talsins, - en aðalstjarnan var 14
ára íslensk stúlka, sem var einleikari á
fiðlu með hljómsveitinni. Hún heitir
Sigrún Eðvaldsdóttir og á heima í
Garðabæ. Eftir frammistöðu hennar
að dæma í þessum þætti á hún
áreiðanlega eftir að gera garðinn
frægan í framtíðinni. Hún var vissu-
lega til sóma fyrir ísland á þessum
tónleikum.
*
„Ut og suður“ á sunnu-
dögum
Þáttur Friðriks Páls í útvarpi á
sunnudagsmorgnum, þar sem hlust-
endur fá að heyra frásagnir víðförulla
ferðamanna, er oft ágætur. T.d. held
ég að frásögnin af björgun fólksins af
Vatnajökli eftir Geysisslysið hafi
vakið athygli, þar sem einn af
björgunarmönnunum sagði frá því
björgunarafreki, sem öll þjóðin fylgd-
ist með á sínum tíma.
Þótt frásagnirnar séu merkilegar,
þá er ekki alltaf sem frásögnin nær að
vekja áhuga hjá hlustendum, þar
kemur til að frásagnarlistin liggur
misvel fyrir mönnum, en í þessum
þáttum er-sagt frá- en ekki lesinn
ferðapistill. Sögumenn þyrftu að
vanda betur framsögn sína, án þess þó
að verða óeðlilega hátíðlegir.
íslenskar stúlkur kunna
að sparka
Það er líf og fjör í íslensku
stúlkunum í leiknum við norska
landsliðið í knattspyrnu. Þær stóðu sig
vel að gera jafntefli við þær norsku 1:1.
„Það var kraftur í þeim, og þær kunna
að sparka!“ sagði einn setjari Tímans
á þriðjudagsmorguninn eftir að hafa
fylgst með íþróttaþættinum á mánu-
dagskvöldið.
Það var gaman að sjá aftur „í
mýrinni", en sú mynd var sýnd vorið
1980. Valdimar Leifsson stjórnaði
upptöku. Fuglalífið í votlendinu á
Suðvesturlandi er hér myndað ótrú-
lega vel. Myndatakan hefur áreiðan-
lega kostað mikla vinnu og yfirlegu.
Annars finnst mér óþarflega drama-
tískt að koma í lok myndarinnar með
skurðgröfu og jarðýtu - „hryllings-
mynd“, eins og þarna sé óvættur á
ferð. Mýrar eru þurrkaðar upp víða og
gerðar að ræktanlegu landi, en ég held
að lengst af verði töluvert pláss fyrir
votlendisfugla á íslandi bæði í byggð
og óbyggð.
Bjarghildur Stefánsdóttir
skrifar um dagskrá
ríkisfjölmiðlanna
Eitt olæsileqasta samkomuhús á landinu er á Akurevri
Grétar Laufdal
frá diskótek-
inu Rocky sér
um dansmús-
ikina í sal
Disco 74.
Snyrtilegur _J v
klæönaöur. 8<mi: 86220
BorAapantanir 85600