Tíminn - 24.09.1982, Blaðsíða 1

MfMM
Helgarpakki
dagskrá ríkisfjölmiðlanna 24. sept. til 1. október
SHAKIN’ STEVENS í MARKINU
■ Leikur Liverpool og Luton í ensku knattspyrnunni
s.I. laugardag var með þeim bestu sem maður hefur
séð lengi. Mikill hraði og spenna, fjöldi marka og
hádramatískir atburðir einkenndu þennan leik en í
honum þurfti Luton að nota hvorki meira né minna
en þrjá markmenn.
Um miðjan fyrri hálfleikinn hlaut
aðalmarkmaðurinn meiðsli og varð að
yfirgefa völlinn en í hans stað kom
leikmaðurinn Stevens af vellinum og í
markið. í nettum breskum húmor
kallaði breski þulurinn svo þennan
mann Shakin’Stevens enda þurfti hann
að taka á öllu sínu þann tíma sem hann
stóð á milli stanganna.
Luton liðið getur greiniiega unnið
hvaða lið sem er á góðum degi, hafa
geysiöfluga framlmu, en í fyrra vissi
maður varla nafn þessa liðs hvað þá
meir. Þeir hafa þó greinilega átt fullt
erindi upp í fyrstu deildina.
Synir Adams
Laugardagsmynd sjónvarpsins
„Adam átti syni fjóra“ var önnur mynd
sjónvarpsins á skömmum tíma með
Ingrid Bergman í aðalhlutverki en
stutt er síðan þessi leikkona lést.
Bergman átti mun betri dag í þessari
mynd en þeirri fyrri og í henni kom
skýrt fram sá sérstaki „sjarmi" og
hæfileikar sem þessi leikkona hafði til
að bera.
Susan Hayward var einnig góð í
hlutverki tæfunnar og var myndin í
heild góð þótt efni hennar væri svo sem
ekkert sérstakt.
Norræn samvinna
Eftir hádegið í útvarpinu á sunnu-
dag var þátturinn „Norræn samvinna
- staðreynd eða þjóðsaga?,, dagskrá
með upplestri og söngvum í tilefni 60
ára afmælis Norræna félagsins á
íslandi. Nokkuð veluppbyggður þátt-
ur sem sannaði svo ekki verður um
villst að norræn samvinna er staðreynd
en ekkiþjóðsaga og að við íslendingar
höfum notið góðra hluta af þessari
samvinnu í gegnum árin.
Barnaefni sunnudagsins var annars-
vegar mjög góð fræðslumynd um ljón
í þjóðgarði í Kenya og hinsvegar
sænskur sjónvarpsþáttur sem talinn
var til nútímaævintýris. Sænskir hafa
einstakt lag á að gera leiðinlega þætti.
Framan af virtist þátturinn „Súsanna
og drekinn” vera einn af þessum
venjulegu vandamálaþáttum úr fjöl-
skyldulífinu en breyttist svo í ...ja,
nútímaævintýri. Höfuðpersóna þáttar-
ins er fimm ára stelpukrakki sem
þarfnaðist öðru fremur góðrar fleng-
ingar, en hún er oft skilin eftir ein
heima þar sem mamman er úti að
djamma með einhverjum „allsvensk-
an“ gaur. Krakkinn fær svo uppblásinn
dreka í lið með sér til að hafa hemil á
móðurinni. Raunar verður að segjast
eins og er að ég hafði lúmskt gaman
af ýmsum atriðum í þessum þætti.
Bob og Solly
Einn athyglisverðasti þáttur vikunn-
ar í sjónvarpinu var þátturinn Kjarn-
orkuvopnakapphlaupið á þriðjudags-
kvöldið. Þar ræddi norskur fréttamað-
ur við þá Robert McNamara fyrrum
varnarmálaráðherra í stjórn Kennedys
Jane Seymour leikur eitt hlutverkanna í Austan Eden.
Friðrik Indriðason
blaðamaður skrifar
um dagskrá
ríkisf jölmiðlanna
og Zuckerman lávarð sem lengi var
ráðunautur breskra ríkisstjórna um
varnarmál. Þeir félagar Bob og Solly
eins og þeir kölluðu hver annan settu
fram vel ígrundaðar skoðanir á því
hvernig draga mætti úr hættunni á
kjarnorkustríði en fram kom í máli
Bob að nú væru til á milli 40 og 50
þúsund kjarnorkuoddar í heiminum
hver um sig á við þrjátíufalda
Hirosima sprengju þannig að þótt
þeim væri fækkað um helming væri
nóg eftir til að sprengja okkur öll til
helvítis eða jafnvel lengra.
McNamara setti fram athyglisverðar
hugmyndir í þættinum og fram kom í
máli hans að ekki er nóg að stórveldin
setji fram þá stefnu að verða ekki
fyrstir til að beita kjamorkuvopnum
heldur verður að fylgja í kjölfarið
stefna sem miðar að því að beita
þessum vopnum ekki í annað sinn fyrr
en fullljóst er að ekki hefur verið um
mistök að ræða. Þetta er grundvallar-
atriði og byggist á því að á undanförn-
um árum hefur oft legið nærri að
kjarnorkustríð yrðu vegna mistaka,
má í því sambandi nefna bilun í tölvum
Bandaríkjahers sem gáfu viðvörun
um kjarnorkukárás að ástæðulausu,
fyrir fáum árum síðan.
Austan Eden
Sjónvarpið hefur tekið til sýninga
þættina Austan Eden, byggða á
samnefndri sögu nóbelsvoðlaunahaf-
ans John Steinbeck. Epískir þættir að
hætti kananna sem spanna fjölda ára
með hádramatískum atriðum úr ævi
viðkomandi fólks. Brcska leikkonan
Janc Seymor fer með eitt af aðalhlut-
verkunum og kemur vel til skila þeirri
manngerð sem hún áað leika... ef hún
biður þig um eitthvað er best að láta
hana fá það strax eða flytja til Ástralíu
og vona að hún finni þig ekki þar.
plötur
Frumleg
Jonee Jonee
Svonatorrek
Gramm
■ Tónlist Jonee Jonee flokk-
ast öðru fremur undir NÍT eða
Ný íslensk tónlist en þetta
hugtak kom fyrst upp í viðtali
sem Helgar-Tíminn átti við
Einar Örn Benediktsson úr
Purrkknum sáluga og tclja má
hugtakið samnefnara yfir það
sem hljómsveitir á borð við
Purrkinn hafa verið að gera á
undanfömum tveimur árum.
Jonee Jonee er raunar mjög
hliðstæð Purrkknum, tónlistar-
lega og söngvari þeirra Þorvar
notar að hluta til sömu „tækni“
og Einar söngvari Purrksins.
Hljóðfæraskipun er hinsvegar
fábreyttari söngur, bassi,
trommur og saxófónn í ein-
stöku lögum en útfærsla þeirra
og samspil þessara hljóðfæra
er frumleg og nokkuð sérstök.
Textar þeirra félaga eru
margir ansi skondnir og á
plötunni má heyra millikafla í
lögum eða utan þeirra sem
gera plötuna líflega og
skemmtilega, dæmi lagið
Þyrnirós og lokin á B-hliðinni.
Jonee Jonee er skipuð þeim
Þorvari Hafsteinssyni, söngur
og saxófónn, Bergsteini Björg-
úlfssyni trommur og Heimi
Barðasyni á bassa.
Bestu lög eru Jonee Jonee
(söngur um hljómsveitina),
Glas, Abstrakt. -FRI
Glymskratti
■ Eftir helgina kemur á
markað frá Steinum hf. ný
safnplata sem hlotið hefur
nafnið Glymskrattinn.
Eins og nafn plötunnar
bendir til hefur hún að geyma
vinsæl lög, sem velflest hafa
hljómað við góðan orðstí á
öldum Ijósvakans og í öldur-
húsum. Innihaldið spannar allt
frá diskó til þyngri rokktakta,
með millilendingu í „fusion",
eða „bræðsludjassi", ska,
reggae og millirokki. Nokkuð
vel hefur tekist að velja lög
saman á plötuna, þannig að

kjafti hæfi skel, en það segir
hins vegar ekkert um gæðin.
Öll lögin á plötunni eru fim-
ega flutt, en að mínu viti hefði
þáttur íslensku laganna mátt
vera öllu meiri. „Shooting
star“ með. Mezzoforte og „I
don't like your stile“ með
Baraflokknum, falla vel í hitt
kramið á plötunni, en lagi
Þrumuvagnsins, „Ekki er allt
sem sýnist“ er hins vegar
ofaukið og mín skoðun er
reyndar sú að það sé þama f
helst til slæmum félagsskap.
Auk þess er kjánalegt að heyra
eitt lag sungið á íslensku innan
um alla enskuna.
Glymskrattar hafa þann
kost að hægt er að slökkva á
þeim þegar hver og einn vill,
a.m.k. á að vera hægt að taka
þá úr sambandi. Glymskratti
Steina hf. er allur fullur af
átakalausri bakgrunnsmúsik
og stcndur því vel undir nafni.
Menn verða síðan bara að gera
upp við sig hvort þeir kjósa að
kippa úr sambandi, en á
Glymskrattanum eru eftirtalin
lög, auk íslensku laganna:
Fantasy Island (Tigh Fit),
Music and Lights (Imagin-
ation), Loving as one (Trevor
Walters), Hot in the city (Billy
Idol), I ran (Flock of seagulls),
Driving my car (Madness),
Clapping song (Belle stars),
My girl lollipop (Bad Mann-
ers), Shopping around (Silvie
and the sapphires), One more
saturday night (Matchbox) og
I wanf you back in my life
again (Alvin Stardust). _£§£
DAIHATSU
Ármúla 23 Reykjavík Símar: 81733 - 85870
DAIHATSU CHARADE rökréttur valkostur
aa alhliða ftugþjónusta, áætlunar, leigu, fragt, og sjúkraflug
E.RNIR F ÍSAFIRBI SÍMI 94 3698