Tíminn - 07.10.1982, Blaðsíða 9

FIMMTUDAGUR 7. OKTÓBER 1982 WÍWXWH
Rádstefna alþjóðasamtaka frjálslyndra
og framsóknarmanna:
Fróðlegar um-
ræður um stöðu
rfkja við norðan-
vert Atlantshaf
í flokka eftir efni þeirra. Efnahagsgrund-
völlur fiskveiðiþjóða í Norður-Atlants-
hafi. Fyrirlestrar voru haldnir um
öryggismál, um hemaðaruppbyggingu
. vestrænna og austrænna ríkja á svæðinu,
um takmörkun vígbúnaðar. Fyrirlestur
var um samskipti Norður-Atlantshafs-
þjóða við Efnahagsbandalag Evrópu og
tveir fyrirlestrar um hafréttarmál eftir
ráðstefnu Sameinuðu þjóðanna.
íslendingar lögðu til tvo fyrirlesara á
ráðstefnunni. Steingrímur Hermanns-
son sjávarútvegsráðherra talaði um
efnahagsgrundvöll fiskveiðiþjóða og
Guðmundur Eiríksson sérfræðingur í
þjóðarrétti í utanríkisráðuneytinu flutti
fyrirlestur um hafréttarmál.
Aðrir fyrirlesarar voru Per Federspiel
fyrrum forseti Evrópuráðsins, Bemett
Danson fyrrverandi varnarmálaráð-
herra Kanada, Falk Bomsdorf frá
Vísinda og stjómmálastofnuninni í
Elsenhausen og Otto E. Eskin forstjóri
hafréttardeildar bandaríska utanríkis-
ráðuneytisins.
Formaður undirbúningsnefndar ráð-
stefnunnar var Þorsteinn Ólafsson hag-
fræðingur. Á eftir erindaflutningi vom
umræður og tóku þar margir til máls og
vora hinar líflegustu, enda vora fyrir-
lestrar fróðlegir og vöktu óskipta athygli.
Geta má að þarna vora saman komnir
fulltrúar sem hvað tengdastir era nyrsta
hluta Atlantshafsins, það eru fulltrúar
íslands, Grænlands og Færeyja. Græn-
lensku fulltrúamir voru Finn Lynge sem
er fulltrúi á þingi Efnahagsbandalagsins
af hálfu Dana og Jakob Helms. Frá
Færeyjum komu Pauli Ellefsen lögmað-
ur og Arne Olafsson ráðuneytisstjóri í
skrifstofu landsstjórnarinnar. Það er
óhætt að segja að þátttaka fulltrúa
síðasttöldu ríkjanna hafi gefið ráðstefn-
unni vissa áherslu um málefni þjóða
við Norður-Atlantshaf; og var eftirtekt-
arvert að þeir komu fram með mjög
hliðstæð sjónarmið í öllum meginmál-
um, svo sem afstöðu til hafréttarmála,
öryggismála og Efnahagsbandalagsins.
Þessari ráðstefnu var ekki ætlað að
álykta um neitt heldur var hún haldin til
að skiptast á skoðunum og upplýsingum
og er óhætt að telja að hún hafi prýðilega
náð tilgangi sínum.
Þessi ráðstefna var enginn vettvangur
um það mál hvort Framsóknarflokkur-
inn tengdist nánar Liberal Intemational,
en þess má geta að auk Rómarfundarins
sem áður er vikið að sótti Steingrímur
Hermannsson formaður Framsóknar-
flokksins fund samtakanna í Hollandi í
síðasta mánuði. Hingað kom Urs
Schöttli framkvæmdastjóri Liberal
Intemational, en hann hefur látið í. ljós
áhuga á að Framsóknarflokkurinn gerist
aðili að samtökunum. Um það hefur
engin ákvörðun verið tekin, en það mál
er nú til athugunar, en því er ekki að
leyna að nokkrir þeirra framsóknar-
manna sem kynnst hafa samtökunum
telja að það gæti verið jákvætt fyrir
flokkinn að tengjast þeim nánar. En það
er ákvörðun sem heyrir undir fram-
kvæmdastjórn flokksins og verður að
telja líklegt að málið verði rætt þar
nánar.
Þetta munu vera einu alþjóðastjórn-
málasamtökin sem hófsamir miðjuflokk-
ar standa að. Til era samtök sósíalista-
flokka, íhaldsflokka og kristilegra
flokka. Meginmarkmið Liberal Inter-
nationai er að styrkja grandvallarreglur
frjálslyndra flokka, þar sem lögð er
áhersla á virkt lýðræði, frelsi einstakl-
inga til athafna og samninga og
grandvallaratriði frjálsra þjóðfélaga yf-
irleitt.
■ Ted McDorman frá Kanada hefur
orðið í umræðum um hafréttarmál
frímerkjasafnarinn
FILEX-
FRANCE
'82-F.I.R
■ Alþjóðlega frímerkjasýningin
FILEXFRANCE 82, sem haldin var
í Parfs í júnf, var víst án nokkurs
vafa ein þessara mammútsýninga,
sem undirritaður hefir áður skrifað
um, bæði hér í þættina og í erlend
sérfræðitímarit og sett fram spurn-
inguna: Eram við komin út fyrir
rammann?"
Erling Sjong ritstjóri Norsk Fila-
.telistisk Tidskrift segir: „Allt var
stórt, flott, glæsilegt, litríkt - en
jafnframt ekki eins hagkvæmt, í
svolítilli ringulreið, traflandi og
óhagkvæmt.“ Allt þetta hefi ég
upplifað- á stærstu alþjóðlegu sýn-
ingunum. En snúum okkur aftur að
FILEXFRANCE 82. Þar voru
verslunardeildir frímerkja-
kaupmanna í miðju sýningarhall-
anna, með ramma sýnenda dreifða
út frá. Hjá kaupmönnunum var
mikið um að vera en nokkrir
einstaklingar að skoða það sem
geymt var í römmunum. Höfum við
kannske uþplifað þetta á íslandi?
Þrátt fyrir að 185 þúsund gestir
heimsóttu sýninguna, seldust aðeins
9,500 sýningarskrár, með svartri
prentun sýningarmerkja. Ástæðan
var sú að verð sýningarskrárinnar var
allt of hátt. Gestir vildu frá raunhæf
verðmæti fyrir fé sitt.
Dæmi fundust þess, að safnarar
fundu ekki söfn sín fyrr en eftir heilan
dag, svo flókin var lýsing þess hvar
efni sýningarinnar var að finna. Þetta
mun hafa bitnað á dömnefnd
sýningarinnar og eytt fyrir henni
óþörfum tíma.
Frakkar höfðu 3 ár til að undirbúa
sýninguna. Til þess höfðu þeir hjálp
frá alþjóðasamtökunum, F.I.P., en
ekkert dugði til. Svona stórar
sýningar, era ekki lengur í takt við
tímann og eiga því ekki rétt á sér.
Svæðasýningar og minni alþjóðlegar
sýningar hljóta að vera það sem
koma skal. Hinn almenni frímerkja-
safnari hefir gefist upp á þessu, nema
rétt til að kaupa það sem hann ekki
fær annarsstaðar.
Norwex sýningin í Osló var lítil, í
samanburði við þessa sýningu. En
hún var notaleg. Hver og einn gat
’notið þess að skoða það sem þar var
að sjá og einnig heimsótt þá
frímerkjakaupmenn, er hann kaus
að versla við.
Sé vikið að verðlaununum, þá var
úthlutað 60 stóram gullpeningum og
165 venjulegum gullpeningum.
Gífurleg uppskera fyrir safnarana.
Paul H. Jenssen, formaður Lands-
sambands norskra frímerkjasafnara,
hefir tekið saman helstu breytingar á
sýningarreglum F.I.P. í 19. punkt-
um, sem ég leyfl mér að gera grein
fyrir hér:
1.
2.
Hægt verður að halda svæða-
sýningar undir vernd F.I.P., eins
og t.d. norrænar sýningar.
Heiðursdeild F.I.P. verður
„Meistaraflokkur“, og þar
keppa meistararnir til verðlauna.
Sömu reglur gilda og áður í
meistaraflokki. Á undanförnum
áram verður viðkomandi að
5.
6.
8.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
hafa fengið 3 stóra, gullpeninga,
og má aðeins keppa í meistara-
flokki í 5 ár.
Sýna skal hvem flokk, sem eina
heild á sýningum.
Alþjóðlegar sýningar skulu hafa
minnst 2,500 ramma, mest 4,500
ramma. Sérsýningar minnst
1,000 ramma.
í keppnideildum skal hver sýn-
andi hafa minnst 5 ramma, mest
10 ramma. Færri ramma verður
umboðsmaður F.I.P. að viður-
kenna.
Æskulýðsdeild skal úthluta 5%
rammanna, sé hún með.
Á sýningum undir vernd F.I.P.
skulu minnast 20% sýningar-
efnis ekki hafa verið sýnd áður
á F.I.P. sýningum.
Auka skal stóra silfri og stóra
gylltu silfri í röð verðlaunapen-
inganna. Heiðursverðlaun má
aðeins veita þeim sem fá gyllt
silfur eða hærri verðlaun. Þátt-
tökukrafan verður þjóðleg eða
svæðissýningar gyllt silfur. Því
skulu þjóðlegar sýningar nota 5
verðiaunapeningastig.
Allar tilkynningar skulu ganga
gegnum umboðsmann viðkom-
andi lands.
Einstaklingur getur aðeins sýnt
2 efni á hverri sýningu eða 4 úr
hverri fjölskyldu. Fjölskyldur
dómnefndarmanna og dóm-
nefndarnemenda fá ekki að
sýna í samkeppnideild.
Sýnandi verður að hafa átt
safnið minnst 2 ár fyrir sýningu.
Sendi sýnandi ekki efni sem
hann hefir tilkynnt, má útiloka
hann frá að sýna í ákveðinn
tíma.
Umboðsmanni skal veitt meiri
hjálp en áður, enda sendi hann
inn minnst 2 sýningarefni.
Nemendur má taka í dóm-
nefnd, 1 í hvern sýningarflokk
og 1 frá hverju landi. Dóm-
nefnd skal meta hæfni þeirra.
Dómnefnd getur látið taka efni
úr römmum til rannsóknar, en
má ekki lengur setja saman
undir eitt tvö söfn, til sam-
dæmingar.
Dómnefnd hefír enga skyldu til
að veita sama safni aftur sömu
verðlaun á síðari sýningu.
Mikil umræða var um að hækka
kröfumar til inntöku á alþjóðlegar
sýningar.Þetta þýðir t.d.að Island og
Bretland verða að lækka dómkröfur
sínar á þjóðlegum sýningum, enn-
fremur að auka gulli við verðlauna-
stigin. Þá geta einstaklingar frá
öðram löndum, sem standa utan
F.I.P., ekki lengur sýnt í gegnum
umboðsmenn annarra landa sem eru
í F.I.P.
Kvikmyndir verða framvegis tekn-
ar með í bókmenntadeild. Þá var
samþykkt að leggja niður „Astrofila-
teliu" og afgreiða á næsta þingi, í Rio
de Janeiro hvort „Maximfi!ateli“
skyldi áfram fá að vera með. Nánar
verður sagt frá F.I.P. þinginu síðar.
Signrður H. Þorsteinsson
Siguröur H.
Þcrsteinsson skrifar