Tíminn - 27.10.1982, Blaðsíða 5

MIÐVIKUDAGUR 27. OKTÓBER 1982
5
fréttir
■ Ingibjörg Jónsdóttir gaf sér tóm tii að ræða við blaðamann meðan læknar
athuguðu hana.
„Ég á víst
að vera
meðvttund-
arlaus’f
■ Þessir stjómuðu aðgerðunum úr kjallara lögreglustöðvarinnar í Reykjavík, en þar era böfuðstöðvar Almannavaraa
rikisins.
— segir Örn Egilsson hjá Almannavörnum rlkisins,
eftir æfinguna
■ „Æfingar eru þess eðlis að þær
takast ævinlega vel. I>ær leiða fram styrk
og veikleika þannig að menn eru betur
í stakk búnir að takast á við verkefnið
næst, hvort sem um verður að ræða
æfingu eða raunveruleika.“
Þetta sagði Örn Egilsson, starfsmaður
Almannavarna ríkisins, þegar Tíminn
spurði hann hvernig æfingin á Keflavík-
urflugvelli hefði tekist, en þar fóru
Almannavarnir með yfirstjórn.
- Stóðust tímaáætlanir?
„Það verður að viðurkennast, að við
áttum von á að þessu lyki fyrr en raun
varð á. Frávikin voru þó ekkert
sérstaklega mikil miðað við hversu stór
æfingin var og mikill fjöldi tók þátt í
henni. Það er heldur ekki hægt að gefa
sér mjög nákvæmar og strangar tíma-
ákvarðanir í svona verkefnum, hvort
sem er um raunverulega björgun eða
æfingu að ræða. Aðstæðurnar ráða
miklu í hverju tilviki. Það getur verið
um að ræða mismunandi mikinn mann-
afla, búnaður getur verið misjafn,
veðráttan hefur náttúrulega mikil áhrif
sig um æfinguna að svo stöddu vegna
þess að það er ekki búið að fá allar
niðurstöður. Þegar þær svo fást þarf að
halda um þær fundi með aðilum af
Keflav íkurflugvelli. “
- Var á æfingunni búið að ákveða fyrir
fram hversu margir myndu slasast og
hversu langan tíma þeir áttu að halda lífi
áður en komið var í sjúkrahús?
„Það sem var ákveðið fyrirfram, var
að íslendingarnir, sem þarna léku
særða, yrðu fluttir til Reykjavíkur en
þeir amerfsku yrðu eftir suðurfrá, og
léku annar hvort lítið meidda eða látna.
Það var svo læknanna og hjúkrunar-
fólksins að raða þeim særðu í forgangs-
röð. Eftir henni var svo farið eins hratt
og mögulegt var.“
- Hvað voru margir fluttir í sjúkrahús
í Reykjavík?
„Mig minnir að þeir hafi verið
rúmlega fimmtíu. Þeir fyrstu voru
komnir tæpum tveimur klukkutímum
eftir brotlendinguna en þeir síðustu ekki
fyrr en eftir eina fimm klukkutíma,"
sagði Örn.
-Sjó
og svo er yfirleitt eitthvað sem kemur
upp á.“
- Funduð þið' veika hlekki sem
auðvelt er að styrkja?
„Það er auðvitað hægt að bæta þetta
prógram að einhverju leyti. Sjálfsagt
yrði ekki mjög erfitt að gera það þjálla
en það er. Enda munum við í framhaldi
af æfingunni sníða stærstu gallana sem
vart varð við af.
Annars er að mörgu leyti erfitt að tjá
■ Vélin brotlenti á Keflavíkurflugvelli
og inni í henni 105 farþegar.
„BETUR UNDIR VERK-
EFNIÐ BÚNIR NÆST
■ „Ég á víst að vera meðvit-
undarlaus, með stórt opið sár á
brjóstinu og að auki með 150 í
púis svo ég veit ekki hvort beint
er hægt að tala um að ég sé
upplögð í blaðaviðtal. Ég væri
það að minnsta kosti ekki ef ég
lifði mig inn í hlutverkið að bestu
getu,“ sagði Ingibjörg Jónsdótt-
ir, stúika úr skátafélaginu Garð-
búar í Reykjavík, þegar Tíminn
hitti hana að máli þar sem hún
lá „helsærð“ á sjúkrabörum í
sjúkrahúsinu á Keflavíkurflug-
velli eftir „flugslysið“ og beið
þess að vera flutt með sjúkrabíl
til Reykjavíkur.
- Er þér hugað líf?
„Ef allt fer að óskum á ég að halda
lífi og mér skilst að allir íslendingarnir
sem taka þátt í þessu eigi að gera það.
Hins vegar er aldrei hægt að treysta því
til fullnustu," sagði Ingibjörg.
- Hefur verið gaman að taka þátt í
þessu?
„Það hefur verið mjög skemmtilegt og
vonandi gagnlegt. Það var helst að
kuldinn angraði okkur meðan við vorum
úti á braut,“ sagði Ingibjörg.
-Sjó
■ Eftir frumathugun á mciðslum hinna slösuðu voru þeir fluttir í bflageymslu sjúkrahússins á Keflavíkurflugvelli. Þar fór fram nánari skoðun á meiðslunum áður
en kveðið var upp úr um hvort nauðsynlegt væri að senda hinn siasaða til Reykjavíkur.