Tíminn - 09.11.1982, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 9. NÓVEMBER 1982.
krossgáta
3954.
Lárétt
1) Sjóferð. 6) Tog. 7) Tveir eins. 9)
Öðljast. 10) Sperrtur. 11) Hasar. 12)
Stafrófsröð. 13) Gyðja. 15) Venja við.
Lóðrétt
1) Unna. 2) Stafrófsröð. 3) Fugl. 4) Þófi.
5) Gljúfrin. 8) Orka. 9) Fát. 13) 550.14)
Sigurður Guðmundsson.
Ráðning á gátu no. 3953.
Lárétt
1) Rukkara. 6) Kal. 7) Sæ. 9) AU. lo)
Truntur. 11) Ið. 12) ÐÐ. 13) Eða. 15)
Greiður.
Lóðrétt
1) Ræsting. 2) KK. 3) Kannaði. 4) Al.
5) Afurðir. 8) Ærð. 9) Auð. 13) EE. 14)
Að.
bridge
■ í leik fslands við breska sveit (Coyle,
Shenkin, Hacket, Collings og Hoffman)
á Heimsmeistaramótinu í Biarritz kom
fyrir spil þarsem óheppileg vörn hjá
Guðmundi og Jakob kostaði geim-
sveiflu. Eftir spilið vildu þeir meina að
hvor um sig hefði getað gert betur og
þegar spilið var athugað nánar kom í ljós
að báðir höfðu rétt fyrir sér.
Norður. S. KG6 H. AG87 T. 75 L. K865 S/NS
Vestur. Austur.
S.9754 S.AD8
H.63 H. 954
T. 86 T. KD93
L. AD1073 Suður. S. 1032 H. KD102 T. AG1042 L.2 L.G94
Við annað borðið spiluðu Hermann
og Ólafur 4 hjörtu í norður og þegar
suðurspilin sáust var ekki erfitt fyrir
vestur, þegar hann var inni á laufás, að
spila spaða í gegn og taka spilið 1 niður.
Við hitt borðið opnaði Hacket í suður
á 1 hjarta, Hoffman hækkaði í 3 hjörtu
og Hacket bætti því4rða við.
Jakob spilaði út tígulsexunni og
Hacket tók drottninguna með ás. Hann
spilaði næst hjarta á ásinn og síðan tígli
úr borði. Guðmundur fór upp með
kóng, og þarsem Jakob varð að eiga
innkomu á laufás tilað spila spaða í gegn
spilaði Guðmundur laufníunni til baka
og ætlaðist auðvitað til að það yrði tekið
sem hliðarkall fyrir spaða. En miðað við
spilin hjá Jakob var mikið líklegra að
Guðmundur ætti einspil í laufi. Hann
stakk því upp ás og spilaði meira laufi
og nú átti sagnhafi 10 slagi.
Guðmundur hélt því fram að ef hann
hefði viljað fá laufstungu þá hefði hann
tekið á spaðaásinn áður en hann spilaði
laufi. Og Jakob hefði orðið að reikna
með því að spaðaásinn væri í austur,
annars ætti vörnin aðeins 3 slagi (tígul-
slag, laufás og laufstunga). Jakob viður-
kenndi þetta en benti líka á að Guð-
mundur hefði getað auðveldað stöðuna
með því að spila tígulkóngnum í fyrsta
slag. Þegar hann fengi seinna á tígul-
drottninguna og spili laufi væru allar
líkur á að Jakob gæti séð að Guðmundur
var með eitthvað annað í huga en
laufstungu. Þetta eru óneitanlega gild
rök hjá báðum og það eru margar
svipaðar vamarstöður til.
Hæ, Bonný, ég var aðV^ Fimm kiló!!! Vkvað ætlarðu
vigta mig og ég er / Þaðheíst upp úr gera j málinu?
fimm kilóum þyngri / mat mihi mala kok;
en ég á að vera!/Vum °g rjómais
— Hvernig stendur á þessu
maöur, þú drekkur og drekkur en
hallast ekki einu sinni?
með morgunkaffinu
- Ég vil ekki vera að kvarta, - en er ekki hægt að færa
kortið...?