Tíminn - 16.12.1982, Blaðsíða 9

FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 1982
iiiJiiiiií!;
9
■ „Þetta er mesti misskilningur hjá ■ Alltaf er nú Reykjavíkin okkar falleg þegar hún er komin í búning jólaljósanna.
þér, ég cr hvorki þreytt né leið,“ sagði
Þórdís Rafnsdóttir, sem beið í stigan-
um eftir systkinum sínum sem voru að
versla í Liverpool.
■ „Mér þykja þetta flottir skór,“ sagði hún Berglind litla alsæl, þar sem hún hélt á rauðu, ■ Heiða (t.v.) og Signý ætla alls að eyða svona 4 til 5 þúsund krónum fyrir jólin, og mamma og pabbi borga
vcrðandi jólaskónum sínum. brúsann, en stelpurnar brosa bara í kampinn. Tímamyndir - Róbcrt
SK?
spurð að nafni, spyrjum við hvort
getgáturnar um þreytu hennar og leiða
séu réttar, Þórdís Rafnsdóttir kveðst
hún heita, og segist hvorki leið né þreytt,
hún sé aðeins að hinkra eftir systkinum
sínum sem séu að versla. En er Þórdís
ekkert að versla: „Jú, ég er a.m.k. búin
að kaupa jólapappírinn. Ég reikna með
að versla meira í dag, því ég kom hingað
frá Keflavík, þar sem ég á heima, til að
versla, því það eru miklu flottari búðir
hér en í Keflavík. Ég reikna með að
jólagjafainnkaupin kosti mig svona 2 til
3 þúsund krónur. Þau mega eiginlega
ekki kosta meira, því ég er í skóla og
hef ekki efni á meiru." Uppúr kafinu
kemur að Þórdís er á fyrsta ári í
Fjölbrautaskóla Suðurnesja í Keflavík
og er hún rétt búin í prófunum,. sem
gengu að hún heldur vel.
Tveir alveg eins
Ungur herramaður og spegilmynd
hans, eða svo sýnist Tímamanni við
fyrstu sýn, horfir á blaðamann. Upp úr
dúrnum kemur að hér eru eineggja
tvíburar, þeir Ásgeir Símon og Jón
Einar Halldórssynir, 7 ára á ferð, og eru
báðir heldur feimnir. Það hefst þó upp
úr öðrum þeirra, Jóni Einari (heldur
blaðamaður) að þeir vilji fá fótbolta-
tölvuspil í jólagjöf, og áfram hefur hann
orðið fyrir þeim bræðrum, þegar hann
segir það vera skemmtilegt að fara svona
í bæinn með mömmu aðskoða. Mamma,
Sigríður Jónsdóttir segir aðspurð um
það hvort strákarnir eigi einhverja von
um að fá fótboitatölvuspilið í jólagjöf:
„Það er aldrei hægt að segja fyrirfram
til um það hvað er í pökkunum - það
kemur bara í ljós,“ sem er auðvitað
hárrétt afstaða, eða hvað finnst ykkur.
„Sumir kaupa jólagjofina handa
konu sinni á síðustu stundu“
-Á leiðinni aftur upp Laugaveginn
göngum við fram á hinn reffilegasta
mann, með hvítan plastpoka í hendinni
og blaðamaður vindur sér að honum og
spyr hvort hann sé ineð jólagjöf konunn-
ar í pokanum: Maðurinn, sem reyndist
vera Þorkell Björnsson, frá Hnefilsdal
svarar að bragði: Nei, það er ég reyndar
ekki, en mér er sagt að margir rjúki til
á síðustu stundu og kaupi konu sinni
gjöf, og þá jafnvel við skál. Það held ég
að sé hin mesta vitleysa, því þegar menn
eru hífaðir, þá er hægt að pranga hverju
sem er inn á þá Ég hef nú fimmtíu ára
hjónaband að baki, og mun því eflaust,
nú sem fyrr fara og kaupa konu minni
gjöf, einhvern næstu daga. En ætli ég sé
nokkuð að ljóstra því upp í Tímanum,
hvað verður í jólapakkanum til konu
minnar."
Þar með látum við Laugavegsrölti
okkar lokið og hverfum aftur til Síðu-
múla.
-AB
Vegfar-
endur og búðar-
vinir Lauga-
vegsins teknir
tali, í miðjum
jólaundir-
búningnum