Alþýðublaðið - 19.09.1922, Page 4

4
Sjóœanssafélagar,
sem eiga ógreidd árs>tillög sfn,
eru beðcir að greiða þau fyrir
Íok yfirstandandf septecnbermán
Gjöldutn er veitt móttaka á
afgr. Atþýðubl slla virka daga
og hjá gjaidkeranum ( Hiidibranda
húsi 7—9 sfðdegi*.
Herbai’gi bauda einhleyp-
um k.tlmanni til leigu A. v. á.
Gott fseðl geta nokkrir
menn fengið, veió: 80 krónur. —
Þjóousta á sitna stað A v, á.
íifrar íirir:
Sc ausikur o 55 pr. */* kg.
Hveit b zta teg. o,35 . » »
Hffigrjón 035 „ . ,
Rúgmjöl 0,25 , . ,
Rúsfsur steial 1,10 . . .
» »
Verzlon 01. Amunilasonar.
Tóma btlkkdunka
IO litra ksuplr Ge«tur Guðmunds
soa Laugaveg 24 C
ALÞYÐUBt. AÐIÐ x
Stór útsala
hófst f dag og stendur yfir þessa viku. Selt verður: Alumi-
niumvörur, ágætar: pottar, katlar, könnur o. fl. Email«
leraðar vörur tnargskoisar. Blikkvörur: Bdar, Fötur,
Þvottapottar, Biúsar, Flautukatlar, Kókulorrn, Tauvindur, Þvottabretti,
Taukiemmur, O íuolnar, Kolakörfur, Prlmmar, Speglar, Myndaraoimar,
Birnaleikfötsg, Basarvörur ýœiskonar og margt margt fleiri.
IO—50 °/0 afsláttnr.
Alt .4 að seljast upp.
Muniö þessa viku. IVotiö tsekifœriö.
Verzlun Hjálmars Þorsteinssonar
Sirni 840. — SkóUvörðuntíg 4,
hefi eg á ö* k. vetri. Börn tekin innsn 10 ára.
Ken&lug. 5 kr. um t»án Sömuleiðis tek eg eidri börn en 10 ára.
Pétnr Jakobsson.
Nönnugötu 5 Heima kl I—2 og 7—9 síðd.
Haflð þið pröfað Rubber-Tar eápuna
á vlanuföt og óhreinar hendur.
S pats fæst i SHppnum.
Unglingaskéla hefi eg a n. k. vetri Nimsgr ; Enska,
D/.nska, íslenzks, Stærðfræði og Heilsufræði. Kenslugj. 15 kr umtnán.
* V
Pétnr Jakobsson.
Nönnugötu 5. Heima kl. 1—2 og 7—9 tfðd
Ritatjön ojr ábyrgðarmaður: Ólafur Friðriksson. — PreDtnroiðjan Gutenberg.
............... !■' ........^ ......... ■■............... ■■ 1111....1 ■■■■ " 1 'I"J»
Edgar Rice Burroughs: Tarzan snýr aí'tur.
„Eg öttast“, tautaði Tarzan, „að Olga hafi kastað
luttugu þúsund frönkunum í sjóinn".
Hann las hvað eftir annað þann kaflann úr bréfinu,
sem gat um samtalið við Taue Porter. Tarzan hafði
litla ánægju af því, en það var þó betra en ekkert.
Ekkert markvert bar við næstu þrjár vikurnar. Tar-
zan sá hmn grunsamlega Araba all oft, og f eitt skifti
á tali við Gernois herforingja; en hvernig sem Tarzan
reyndi að njósna uppi bústað Arabans tókst það ekki,
og langaði hann þó mikið til að hafa upp á honum.
Gernois, sem aldrei var alúðlegur, forðaðist Tarzan
enn meir, eftir atburðinn í borðstofunni í gistihúsinu
við Anmale. Þá sjaldan að fundum þeirra hafði borið
saman, hafði Gernois verið beinllnis fjandsamlegur.
Tarzan fór nokkrum sinnum á veiðar í nágrenni Bou
Saada, til þess að láta Ifta svo út, sem hann stundað
það, sem hann lézt ætla að stunda. Hann eyddi heil-
um dögum i að leita uppi gazellur, en þau fáu skifti,
sem hann komst 1 skotfæri við þessi þráu og fögru
dýr, lét hann þau fara, og snerti ekki einu sinni riffil
sinn. Aparoaðurinn fann enga gleði í því, að drepa
raeinlaust og ugglaust smádýr eingöngu til þess að
svala drápsfýsninni.
Tarzan Haíði aldrei drepið sér til ánægju, og honum
fanst enginn ánægja 1 þvf að drepa. Hann hafði gaman
af bardögum — elskað það að sigra. Og hann skemti
sér við það að veiða sér til matar, því þar kom til
greina afl hans og vit, gegn afli og viti annars dýrs;
en að koma út úr bæ fullum matar til þess. að drepa
meinlausa gazellu, fanst honum verra en að myrða
mann, að yfirlögðu ráði og með köldu blóði.
Einu sinni, liklega vegna þess að hann var einn
hafði hann þvf nær tínt lífinu. Hann r'eið hægt eftir
ofurlitlu gili, þegar skot kvað við rétt aítan við hann,
og kúla fór í gegnum korkhattinn á höfði hans. Þö
hann snéri sér snögt við og riði snarpan upp á gil-
banninn, sá hann ekkert til óvinar sfns, og engan
mann sá hann á leiðinni til Bou Saada.
„Já“, sagði hann við sjálfan sig, „Olga hefir víst á
ireiðanlega kastað tuttugu þúsundunum sfnum á glæ“.
Urn kvöldið var hann gestur Gerards foringja.
„Yður hefir ekki hepnast veiðin vel?“ spurði foringinn.
„Nei“, svaraði Tarzan; „veiðidýrin hér í nánd eru
stygg, og eg kæri mig heldur ekki svo sérlega um, að
veiða. fugla eða antilópur. Eg held eg verði að fara
Íeugra suður á bóginn, og vita hvort eg rekst ekki á
eitt af algerísku Ijónunum".
„Ágættl" hrópaði foringinn. „Á morgun förum við
áleiðis til Djelfa. Þér fáið samfylgd þangað. Okkur Ger-