Tíminn - 29.03.1956, Blaðsíða 5

T í MIN N, fimmtudaginn 29. marz 1956.
’Örn Ó. Johnson, framkvæmctastjóri:
RÓGI HNEKKT
Dagblöð bæjarins greina í dag
frá fundi er stjórn Loftleiða h. f.
átti í gær með blaðamönnum, til
viðræðna vi^ þá um tvö mál, ann-
ars vegar hækkun fargjalda á milli
landaflugleiðum og hins vegar þ:er
óskir Loftleiða að eignast hluía-
bréf Flugfélagi íslands h.f. og
leigja eða kaupa flugvélar félags-
ins o. s. frv.
Greinargerð Loftleiða um far-
gjaldamálin er ekki aðeins alröng
í verulegum atriðum, helduv einn-
ig svo rætin að ekki verður annað
séð en að hér sé um beinan at-
vinnuróg að ræða. Vegr.a þessa v.il
ég undirritaður taka fram eftirfar
andi staðreyndir:
1. Flugfélag íslands sótti snemma
í vetur um það til íslenzkra verð-
lagsyfirvalda að mega hinn 1. apríl
n. k. hækka fargjöld á millilanda-
leiðum félagsins. Hækkun þessi
skyldi nema frá 6 til 10 af hundr-
aði. Ástæðan fyrir þessari umsókn
er einungis þær miklu hækkanir,
sem orðið hafa á öllum reksturs-
kostnaði hérlendis að undanförnu. j
Nægir í því sambandi að benda á ;
að launagreiðslur félagsins hafa |
hækkað um ca. 23% á einu ári.!
Þar eð um 35% af reksturskostn-
aði félagsins eru kaupgreiðslur,
nemur þessi hækkun ein um 8%.
2. Það er alrangt, og dylgjur
einar, að félagið hafi með þessu
aetlað að:<„skaða Loftleiðir í sam-
keppni þess við önnur flugfélög.“
Að slíkt er fjarstæða sézt bezt á
því, að umrædd fargjaldahækkun
nemur frá kr. 89,00 til kr. 160,00
(aðra leiðina) en mismunurinn á
fargjaldi, Loftleiða og annarra flug
félaga á leiðinni milli Bandaríkj-
anna og Evrópu nemur kr. 1030,00.
3. Flugfélag íslands leitaði sam-
þykktar I.A.T.A. á umræddri hækk
un þar eð án þess hefði félagið,
sem er aðili að alþjóðasamband-
inu, ekki getað hækkað fargjöld,
á sama hátt og félagið getur ekki
hækkað fargjöldin án samþykkis
íslenzkra yfirvalda. Samþykkt
beggja aðila þarf að koma til.
4. Flugfélag íslands liefir ætíð
stefnt að því að fargjöld á flugleið
um félagsins væru sem lægst. Sem
dæmi um það má benda á að síð-
ustu tyær breytingar, sem gerðar
voru á millilandafargjöldum fé-
lagsins voru báðar til lækkunar.
Fyrri breytingin var gerð 1. apríl
1952 er fargjöldin voru lækkuð um
10—17% og hin siðari 1. apríl
r r
I.S.I. leggsi gegn
frv. um bann
við Imefaleikum
Eins og skýrt liefir verið frá
hér í blaðinu er fram komið frum
varp á þingi frá tveim læknum,
um bahn við hnefaleikum hér á
landi. Heilbrigðis- og félagsmála-
nefnd leggur til, að frv. verði sam
þykkt. Nú hefir íþróttasamband
íslands ritað bréf til Alþingis, þar
sem mótmáélt er frumvarpi þessu
og skorað á Alþingi að vísa því
frá. SjSegir í bréfinu, að hnefaleik-
ar séu viðurkennd íþróttagrein
um allan heim, þar sem íþróttir
eru á annað borð, og hafi svo ver-
ið um langan aldur, og í þessari
íþrótt sé m.a. keppt á liverjum
Ólympíuleikjum. Segir í bréfinu,
að samkvæmt íþróttalögumun frá
1940, sé Í.S.Í. æðsti aðili um alla
frjálsa íþróttastarfsemi í landinu
og hnefaleikar hafi lengi verið á
stefoy^krá sambandsins og sé það
verkefni íþróttasambandsins að
ákvgða hvaða greinar íþrótta séu
á stefnuskrá þess. Ennfremur
segir, að ef frv. þetta nái sam-
þykkj, muni Í.S.Í. líta svo á, að
það sé skoðun löggjafarvaldsins,
að það.sé ekki fært um að gegna
einu af meginhlutverkum sínum.
1954 er þau lækkuðu um 2—4%.
Báðar þessar lækkanir, sem gerð-
ar voru á sama tíma og flest önn-
ur fargjöld innan Evrópu hækkuðu
verulega, voru gerðar af Flugfé-
lagi íslands og fyrir atbeina þess,
og urðu til þess að fargjöld milli
íslands og meginlands Evrópu eru
nú rnun lægri en flest önnur far-
gjöld innan Evrópu. Loftleiðir h.f.
áttu engan hlut að því máli.
5. Loftleiðir h. f. hefir nú tjáð
sig andvígt umræddri fargjalda-
hækkun og telur sig ekki þurfa á
henni að halda vegna mikils gróða
Vera má að svo sé, þó aðrar orsak
ir séu líklegri, en rétt er að benda
á, í því sambandi, að Flugfélag ís-
lands staríar á nokkru dýrari
vinnumarkaði en Loftleiðir. þar
sem nær allir starfsmenn F. í. (98
%) eru íslc-ndingar og bækistöðv-
ar félagjins eru hérlendis, en Loft-
leiðir hins vegar að verulegu leyti
starfrækt í Noregi, þar sem vinnu
laun eru mun lægri en hér.
Framangreind ástæða kann að
ráða einhverju um afstöðu Loft-
leiða í þessu máli, en þó er önnur
líklegri. Hún er sú að Loftleiðir
hafi talið sig sjá leik á borði að
gera F. í. tortryggilegt í augum
almennings. Stjórn Loftleiða vissi
vel að umrædd fargjaldahækkun
yrði ekki leyfð nema bæði félögin
samþykktu hana. Þessi afstaða
hins opinbera hefir henni verið
kunn úm nokkurt skeið. Aðeins
hin formlega afgreiðsla málsins
var eftir. Um helgina fréttu Loft-
leiðir að henni ætti að ljúka á
mánudag kl. 4 e. h. Þá var tæki-
færið gripið og blaðamannafund-
urinn boðaður kl. 3 e. h. sama dag.
Vinnubrögð þessi tala sínu máli.
Um þau tilboð Loftleiða h. f. a6
kaupa hlutabréf í Flugfélagi ís-
lands, kaupa flugvélarnar ög yfir-
taka starfsemi þess, skal ég vera
fáorður. Verið getur að Flugfélag-
ið svari einhverju þeirra atriða
síðar. Ég vil þó geta þess að næg
verkefni bíða beggja Skýmaster-
flugvéla félagsins á komandi sumri
og ekki er enn sjáanlegt að Flug-
félag íslands gefist upp við inn-
anlandsflug þó aðrir hafi gert það
til þessa.
Beykjavík, 27. marz 1956,
Örn Ó. Johnson,
f ramkvæmdast j óri
Flugfélags íslands h. f.
Sjóðeignir prentara
miklar
Aðalfundur Hins íslenzka prent-
arafélags var haldinn sunnudaginn
25. marz s.l. Var þar meðal annars
skýrt frá úrslitum stjórnarkosning-
ar og skipa sljórn félagsins nú
þessir menn: Magnús Ástmarsson,
formaður, Kjartan Ólafsson, gjald-
keri, Ellert Ág. Magnússon, ritari,
Jón Kr. Ágústsson, 1. meðstj., Sig-
urður Eyjólfsson, 2. meðstj., Árni
Guðlaugsson, varaform., og Gunn-
hildur Eyjólfsdóttir, form. Kvenna
| deildar. — Hagur félagsins er mjög
1 góður, onda greiða félagsmenn ríf-
leg gjöld til sjóða þess, en þeir
eru sex: félagssjóður, framasjóður,
styrktarsj óður, atvinnuleysisstyrkt
arsjóður, fasteignasjóður og lána-
sjóður. Eignir allra sjóðanna voru
í árslok 1955 kr. 1.598.938,22, og
var eignaaukning á árinu rúmlega
170 þús. kr. — Styrkveitingar úr
sjóðunum námu alls árið 1955 kr.
128.697,80.
Allar brekkur aí verUa
grænar
Vík í Mýrdal, 26. marz. — Hér er
hlýviðrisrigning í dag og eru nú
allar brekkur að verða greinar til
að sjá. Alltaf er brim við sand-
inn, og bátar komast ekki á sjó úr
Mýrdal, þótt mikill fiskur virðist
við sandinn. Fuglager er mikið
við ströndina, og Eyjabátar eru við
net sín rétt utan við brimgarðinn
og afla vel. Ef hér væri bátahöfn
í nánd, væri nú áreiðanlega mikið
fjör hér á vertíð. — ÓJ.
Flugmái á dagskrá.
BAÐSTOFUNNl hefir borizt bréf
um flugmál, en þau eru nú m.iög
á dagskrá og mikið um þau rætt
í blöðum. Einkum millilandaflug.
En þótt „siglingar séu nauðsyn",
má hitt ekki gleymast, að innan-
landsflugið er orðinn alveg ótrú-
lega þýðingarmikill þáttur í dag
legu iífi landsmanna. Flugferð-
irnar út um byggðir landsins eru
lífæð þeirra í vissum skilningi.
Bréf það, sem hér fer á eftir, vek
ur máls á því, að umræður og
áróður í sambandi við millilanda-
ferðir megi ekki yfirskyggja ó-
metanlegt gildi innanlandsflug-
ferðanna. Og munu flestir þeir,
sem úti um landið búa, vera bróf-
ritaranum sammála í því efni. En
hér kemur bréfið:
Mál framtíðarinnar.
„ÞAÐ MUN FLESTUM íslending-
um ljóst, að flugið hér er málefni
framtíðarinnar í enn ríkari mæli
en þeirrar samtíðar, sem við lif-
um og hrærumst í. — Þeir, sem
þar hafa brotið ísinn og hafið
þessi mól til vegs og gengis, eiga
því hina fyllstu viðurkenhingu
skilið, ekki sízt okkar ágætu
flugmenn, sem ruddu erliða
braut með dug og kjarki við hin
frumstæðustu skilyrði á aila lund.
Það verður að sjálfsögðu að iíta
svo á, að innanlandsflugið sé hér
höfuðatriði þessara mála. því að
það er okkar mikla nauðsyn, on
utanlandsfiug, þótt mikilsvert sé,
ekki þvílík nauðsyn, nema sem at-
vinnuvegur, og að því leyti sem
þáð styður innanlandsflugið. Og
þetta er kjarni málsins!"
| Utanlandsferðir, sem
| styðja innlenda þjónustu.
J „ALLIR VITA AÐ innanlandsflug
er dýrt, og þarf mikið fjármagn
til að halda því uppi. Og heyrzt
hefir, sem trúlegt er, að styrkja-
I laust frá hinu opinbera, sé þess
enginn kostur í þvílíku fámenni.
nema hjálp komi annars staðar
frá, og þá aðstoð mun utanlands
flugið hafa veitt. Þetta þurfa ali-
ir íslendingar, sem ferðast, að
hafa í huga. Þeir styrkja innan-
landsflugið um leið og þeir ferð-
ast með F. í. milli landa.
Því að flugfélagið, sem heldur
uppi innanlandsfluginu af mikl-
um dugnaði og ósérplægni, myndi
annars þurfa að hækka fargjöid
fyrir menn og muni. Það er því
augljóst mál, að íslendingum ber
að styðja að því, að milliianda-
flug þessa flugfélags mætti efi-
ast frá því sem nú er. Með því
er stutt að meiri og betri flug-
þjónustu innanlands, stutt að þvi
að byggja loftbrú milli hinna
dreifðu byggða.“
Rödd utan af landi.
„VIÐ HINU flugfélaginu amast
að sjálfsögðu enginn. Síður en
svo. Það heldur uppi ferðum milli
landa og heimsálfa af miklum
dugnaði. En með því leysir það
ekki vandann hér lieima. Furðu-
legt er, hve mikið ber á bumbu-
slætti og básúnum í sambandi við
utanlandsflugið, rétt eins og allt
standi og falli með því. Það lítur
stundum svo út eins og sá aðil-
inn, sem vinnur sitt þjóðnytja-
starf hér innanlands, án alls yfir-
lætis og bægslagangs, eigi varia
tilverurétt. Áróður gegn því fé-
lagi, sem gegnir innaniandsflug-
ferðum, er að verða ógeðugt fyr-
irbæri. Ég skrifa þessar línur
sem maður hinna dreifðu byggða.
Ég ann Flugfélagi íslands alls
góðs og þakka því árvökult þjón-
ustustarf. Það hefir mikilsverðu
hlutverki að gegna og verðskuld-
ar stuðning þjóðarinnar. Ég vona
að því takist, ekki aðeins að hnlda
áfi-am þeirri þjónustu, sem það
veitir landsbyggðinni, heldur
verði megnugt þess að auka hana
að mun---------” — og lýkur þar
bréfinu. — Frosti.
i
Þáttur kirkjunnar:
Sælir eru þeir
5
EITT AF ÞVÍ eftirminni-
legasta, sem unnt er að sjá í
Osló, eru myndir Werenskjolds
á bronzhurðinni í Frelsarakirkj-
unni.
Hinn stórfenglegi inngangur
dómkirkjunnar sýnir Drottinn
standa efst í hópi margra
manna og kvenna. Vel^gætum
við haldið við fyrstu sýn, að;
þetta væri táknmynd lista-
mannsins af sælu eilífðarinn-
ar og ætti að tákna „hinn mikla !
flokk“, sælla og útvaldra;
frammi fyrir stóli lambsins,1
því að yfir myndinni stendur: |
„Sælir eru þeir.“
EN SE BETUR að gætt,!
kemur í ljós, að þarna er fólk, í
sem er svo langt frá að vera
himneskar verur, að það er ein-1
mitt nákvæmlega sams konar
fólk og það, sem gengur út og
inn um dyr kirkjunnar, nefni-
lega jarðnéskar manneskjur í
allri sinni fátækt, sorg og synd,
hræddar, hrjáðar og þjáðar, en
þó líka hógværar, friðsamar og
miskunnsamar.
Það er að dómi listamannsins !
þetta fólk, sem Jesús ávarpar
með Fjallræðu sinni. Það eru
ekki einhverjir sérstakir og út-
valdir, sem hann hefir í huga.
Sælan er til hér í heimi, og
það eru ekki fyrst og fremst
hinir hamingjusömu að dómi
almennings, sem njóta hennar |
og eiga hana, heldur þeir, sem
bera lífsins þungu byrðar.
En hvernig er þetta skiljan-
legt? Hverjir verða þá hólpnir?
spurðu lærisveinar Jesú, þeg-
ar hann taldi auðæfin ekki geta
veitt sæluna.
JÚ, SÆLAN eða lífsham-
ingjan er ekki fyrst og fremst
fólgin í hinu ytra. Hún er hug-
arástand, sem auðvitað getur
mótazt af ytri ástæðum. En
samt er það fyrst og fremst
hugarástandið, sem mótar hin-
ar ytri kringumstæður. Þetta,
hvernig menn taka hlutunum.
Sumir geta unnið hamingjuvoð
sína úr þyrnum og þistlum, ef
svo mætti segja. Öðrum nægir |j
ekki silfur og gull til að skapa
sinn skrúða úr.
Sumir geta gjört eitthvað ||
gott og fagurt, eithvað ják\ ilt
úr öllu. Þeir geta borið s< i a i
með stillingu og hugarró, <.i-
sóknir með fyrirgefningu á \or
um og grimmd og ranglæti með |§
miskunn og mildi.
Hið imira með þessu fólki býr §§
styrkur, sem lyftir þeim út og j|
upp yfir öll myrkur vansælu ;
og böl og færir það hærra inn §§
í lönd ljóss og lífs í sinni eigin §|
sál, skapar því nálægð hins al- §i
máttka og algóða. Það er ein- j§
mitt þessi sæla, sem lýst er í |
hinum sigurvissu orðum: „Hver 1
og ein hörmung mín. hefur mig §
Guð til þín.“ Og hvað veitir !§
þessa sælu, þennan styrk, þetta
gullna jafnvægi?
MYNDIN, SEM ÉG minnt-
ist á, er við innganginn að húsi I
Guðs, við kirkjudyr. Þar í felst §§
svarið. Það er guðsnálægðin, I
þetta að finna sig sífellt studd-
an af traustinu á sigur hins |
góða, sigur lífs og ljóss, sigur ;
Guðs.
Það guðshús, hvar sem þar
er byggt, hvort heldur á heimili
sínu eða við störf sín, eða það
er kirkjan sjálf, það er manns-
sálin í nálægð Guðs, manns-
andinn í faðmi Guðs, sem get- !
ur eignazt hina æðstu sælu,
jafnvel í dimmustu skuggum
lífsbaráttunnar.
Já, sælir eru þeir, sem fela
sig hans náðarfaðmi í trú á
orð Jesú og anda.
Rvík, 12. marz 1956.
Árelíus Níelsson.

■U—
- - r - :i

Rússneska flugvélin vakti athygli í London.
Þegar Serov, yfirmaður rússnesku leynilögreglunnar kom til Lundúna á
dögunum, ferðaðist hann í nýrri rússneskri þrýstilofts-farþegavél, og
vakti hún mikla athygli á Vesturlöndum. Þetta er tveggja hreyfla véi,
sem getur flogið með 800 km hraða á klst. og tekur 50—60 farþega.
Brefar báru hana saman við Comet-flugvélar sínar, sem eru 4 hreyfla,
en lyfta ekki þyngra hlassi. Rússneska vélin er ekki með jafnþrýstings-
útbúnaði í farþegarúmi og verða farþegar að nota súrefnisgrímur, þegar
flogið er í mikilli hæð, en það var þessi jafnþrýstingsútbúnaður, sem
varð til að tortíma fyrstu gerð Comet-flugvélanna brezku. Þessi flugvél
vakti athygli á framförunum í rússneskri flugvélasmíði.
Ríkislögregla annist löggæzlu í þorpum
á sumrum vegna síldveioanna
Frumvarp Gísla GuSmundssonar samþvkkt á
mánudagskvöldið
Á mánudagskvöldið samþykkti
Alþingi sem lög frumvarp Gísla
Guðmundssonar um skyldu ríkisins
til að annast löggæzlu í kauptún-
um sumarmánuðina meðan síld-
veiði stendur yfir.
Hin nýju ákvæði eru:
Lögreglumenn ríkisins og vara-
lögreglumenn (samkvæmt 6. gr.
laga frá 1940 um lögreglumenn),
annast löggæzlu frá 15. júní til 15.
september ár hvert í kauptúnum,
þar sem fjöldi aðkomufólks dvelur
um stundarsakir vegna síldveiða;
enn fremur á öðrum stöðum og árs
tímum eftir ákvörðun ráðherra,
þar sem nauðsyn þykir til slíkra
ráðstafana vegna hliðstæðra or-
saka.
Ráðherra er heimilt að láta lög-
reglumenn ríkisins og varalög-
reglumenn samkv. 6. gr. annast lög
gæzlu á samkomum utan kaup-
staða, ef hlutaðeigandi lögreglu-
stjóri gerir grein fyrir þörf þess.
Lögreglustjóri gctur þó krafizt
þess, að forráðamenn samkomu-
halds annist hæfilega gæzlu innan-
húss.
í reglugerð skal kveðið nánar
á um löggæzlu samkvæmt þeSsari
grein.
íFramháld á 8. síðu.)