Tíminn - 10.04.1984, Blaðsíða 7

ÞRIÐJUDAGUR 10. APRIL 1984
íiíli'i
B.st. og k.l. erlent yfirlit
Virginia Mayo leikkona:
ÉG VIL FÁ HLUT-
VERKSEM HÆFIR
MÍNUM ALDRI
■ Virginia Mayo, fyrrum stór-
stjarna í Hollywood, er nú orðin
62ja ára amma, og hefur ekki
leikið í kvikmynd í 16 ár, en hún
hefur fullan hug á að fara aftur
að vinna við kvikmyndir og vill
fá hlutverk, sem hæfir aldri
hennar og útliti. Hún hreinlega
neitar því að fara í megrun eða
andlitslyftingu til þess að hún
þyki tæk í kvikmyndir á ný.
„Ég var í aðalhlutverkum
aðallega í söng- og dansmyndum
þar til ég var 35 ára eða fram
undir fertugt. Þá breyttist allt
skyndilega," segir Virginia í
blaðaviðtali. Hún heldur áfram:
„Þetta var dásamlegur tími,
og ég naut lífsins og þess að vera
dáð kynbomba, - en við verðum
bara að viðurkenna staðreyndir:
Það eru ekki gerðar margar
kvikmyndir, þar sem fullorðnar
konur leika aðalhlutverkið. Það
er ekki eins og í leikhúsunum,
nei, ekki aldeilis.“
Virginia segir að vinir sínir
segi sér, að hún verði að fara í
megrun og losna a.m.k. við 10
kíló, og svo þurfi hún helst að fá
sér andlitslyftingu, en hún er
treg til þess. „Það er svo leiðin-
legt að vera í ströngum megrun-
arkúr, ég er hætt að nenna að
standa í því. Og að láta þá fara
að skera í andlitið á mér, - ég
hreinlega þori það ekki, kannski
yrði taug skorin í sundur, eða
einhver ör yrðu eftir, og þá væri
ailt umstangið tilgangslaust og
verra en ekkert.“
„Mér finnst þetta jafnréttis-
■ Eins og hún lítur út í dag, -
myndarleg og lagleg 62ja ára
amma, sem langar til að leika
aftur í kvikmyndum.
mál“, segir Virginía í viðtalinu,
„karlmenn eru teknir góðir og
gildir í kvikmyndir þó þeir séu
orðnir töluvert fullorðnir. Þeir
fá aðalhlutverkin og lifa á fornri
frægð og þykja bara betri fyrir
reynsluna sem þeir hafa fengið
gegnum árin, - en konur, nei
takk, þær eru sagðar ómöguleg-
ar. Miðaldra karlmenn leika oft
ástfangna elskhuga ungra
kvenna, en það er eins og ekki
sé tekið með í reikninginn að
miðaldra kona geti staðið í sögu-
legu ástarsambandi, sem væri
vissulega þess virði að gera um
það kvikmynd."
Virginia Mayo lék á móti
mörgum stórstjörnum hér áður
fyrr, svo sem Gregory Peck,
James Cagney, Danny Kaye
(Dagdraumar Walters Mitty),
Ronald Reagan o.fl. o.fl.
■ Virgina Mayo þótti hafa hina fegurstu fótleggi sem sáust í
Hollywood. „Nú er langt síðan ég hef dansað, - en ég get leikið“,
sagði leikkonan ákveðin í blaðaviðtali.
■ STJÓRN Bandaríkjanna
hefur lýst því yfir, að hún muni
skerast í leikinn og halda Horm-
uzsundi opnu, ef íran gerir al-
vöru úr þeirri hótun að stöðva
siglingar um það. Þessu hefur
íranstjórn hótað, ef írakar reyna
að eyðileggja hinar miklu olíu-
vinnslustöðvar írana á Kargeyju.
Lokun Hormuzsunds yrði
mikið áfall fyrir flest þau lönd,
sem þurfa að nota olíu sem
orkugjafa, en um Hormuz-sund
fara allir olíuflutningar frá Persa-
flóa. Vestur-Evrópa, Japan og
mörg lönd þriðja heimsins fá
þaðan mikið af þeirri olíu, sem
þau nota. Bandaríkin fá einnig
allmikla olíu þaðan, en þau
myndu samt geta komizt sæmi-
lega af, þótt þessir flutningar
stöðvuðust um skeið.
Það er m.a. af þessum ástæð-
um, sem Hart öldungadeildarþing-
maður hefur gert það að einu
helzta kosningamáli sínu, að lýsa
sig andvígan þeirri fyrirætlun, að
Bandaríkin reyni að halda
Hormuzsundi opnu, ef íranit
stöðva olíuflutninga um það.
Röksemdir Harts eru þær, að
hér væru Bandaríkin í þágu ann-
arra að leggja út í hernaðar-
ævintýri, sem yrði mjög dýrt og
líklegt til að misheppnast. Hart
hefur m.a. notað þetta til að
rökstyðja þá fullyrðingu stna, að
Bandaríkin iáti um of stjórnast
af hagsmunum Vestur-Evrópu.
■ Reagan forseti flutti ræðu á föstudaginn var, og ræddi aðallega um utanríkismál. Hann gaf óbeint til
kynna, að Bandaríkin yrðu að vera viðbúin að verja Hormuzsund.
Vafasamt að Bandaríkin
geti varið Hormuzsund
— Þau skortir meðal annars herstöðvar við sundið
ÞEIR, sem líta á þetta mál
einkum frá hernaðarlegu sjónar-
miði, viðurkenna að það myndi
reynast Bandaríkjunum bæði
dýrt og erfitt, ef þeir reyndu að
halda Hormuz-sundi opnu í
andstöðu við Irana.
íranir myndu reyna að stöðva
olíuflutninga um Hormuzsund
með ýmsu móti, en þó sennilega
einkum með lagningu tundur-
dufla. Einnig gætu þeir reynt að
gera árásir á skip, sem reyndu að
rjúfa bann þeirra.
Sennilega gætu þeir ekki lokað
sundinu, sem er um 30 mílna
breitt, til fullnustu. Þeir gætu
hins vegar gert það mjög áhættu-
samt að fara um sundið og því
m.a. vafasamt að hægt væri að fá
siglingar um það vátryggðar. Eft-
ir sumum Bandaríkjamönnum
er haft, að versti andstæðingur
þeirra gæti orðið hið kunna vá-
tryggingarfélag, Lloyd’s of
London.
Til þess að halda sundinu opnu
undir þessum kringumstæðum
þurfa Bándaríkin að geta slætt
tundurdufl, sem getur orðið
meira en torvelt, og þó ekki sízt,
ef íranir reyndu að hindra það.
Vandi Bandaríkjanna er ekki
sízt mikill vegna þess, að þeir
hafa hvergi herstöðvar á landi í
nánd við sundið. Ekkert af þeim
ríkjum, sem eru við Persaflóa,
hafa viljað leyfa þeim herstöðvar
á landi, þegar það er undanskilið
að Oman hefur leyft þeim afnot
af flugvöllum vegna flutninga,
en þeim er ekki heimilt að koma
upp herbækistöðvum þar og þeir
mega ekki gera árásir þaðan.
Allar hernaðaraðgerðir
Bandaríkjanna yrðu því að fara
fram af skipum. Mikill banda-
rískurfloti, m.a. flugvélamóður-
skip, hefur safnast saman í nám-
unda við sundið og virðist reiðu-
búinn tilaðgerða. ef þörf krefur.
Af hálfu bandarískra hernaðar-
yfirvalda er viðurkennt. að hern-
aðaraðgerðir verði miklum erfið-
leikum háðar. ef þær eiga ein-
göngu að byggjast á skipum og
flugvélum frá þeim. Aðstaða á
landi þurfi að fást, ef sæmilegur
Gary Hart hefur komið af stað miklum umræðum um Hormuzsund. Hér sést hann á fundi í Pennsyl
vaníu, þar sem hann sýnir að
árangur eigi að nást. Enn hefur
ekkert Persaflóaríki viljað veita
slíka aðstöðu af ótta við hefndar-
aðgerðir Irana.
í Florída er verið að þjálfa
orustusveit, sem hægt er að
senda á vettvang með tveggja
sólarhringa fyrirvara og er þá
treyst á, að íeyfi fáist til milli-
lendingar í Marokkó og Egypta-
landi. Miklu lengri tíma mun
taka, ef senda verður landher til
Persaflóa.
VAFALAUST mun það sæta
mikilli andúð heima fyrir í
Bandaríkjunum, ef Bandaríkja-
stjórn ræðst til hernaðaraðgerða
við Persaflóa. Forsetinn þyrfti
áður að vera búinn að fá sam-
þykki þingsins. Afstaða Harts
bendir til, að það gæti sætt
mikilli andstöðu þar.
Einkum myndi þetta sæta
mikilli andstöðu, ef Vestur-Evr-
ópuríki tækju ekki einnig þátt í
aðgerðinni, þar sem þau hefðu
hér enn meiri hagsmuna að gæta
en Bandaríkin.
Þá myndi það ekki síður ýta
undir andstöðu, ef ekkert ríkj-
anna við Persaflóa fæst til að
veita Bandaríkjunum formlegan
stuðning og láta þau fá bæki-
stöðvar á iandi meðan umræddar
aðgerðir stæðu yfir.
Hér er ekki um að ræða ódýra
og hættulitla aðgerð, eins og
innrásina á Grenada. Slíkar að-
gerðir við Persaflóa og hér er
rætt um, yrðu ekki aðeins kostn-
aðarsamar, heldur gætu orðið
mannskæðar. Iranirgætu t.d. vel
gripið til þess að senda sjálfs-
Þórarinn
Þórarinsson, iv ^ i
ritstjori, skrifar loflí
morðssveitir til að grandá her-
skipum Bandaríkjanna.
Aðstaða Bandaríkjanna til að
heyja styrjöld í Víetnam reyndist
erfið, en aðstaða þeirra til að
halda Hormuzsundi opnu í and-
stöðu eða jafnvel stríði við írana,
er á flestan hátt erfiðari. Þess
vegna er sennilegt, að Banda-
ríkjastjórn hugsi sig um oftar en
tvisvar áður en hún ræðst í að
halda Hormuz-sundi opnu undir
áðurnefndum kringumstæðum.
Sú hætta, að íranir loki Horm-
uzsundi virðist hins vegar stöð-
ugt nálægari. Stórsókn af hálfu
írana, sem nú er í undirbúningi,
getur leitt til þess að Hussein
Iraksforseti grípi til örþrifaráða.
Það er ekki ólíklegt svar írana að
loka Hormuzsundi.
Andstaða Harts gegn banda-
rískum hernaðaraðgerðum við
Hormuzsund hefur aukið mjög
umræðuna um þetta mál vestan-
hafs. Síðastliðinn föstudag flutti
Reagan forseti ræðu um utanrík-
ismál, þar sem hann gaf til
kynna, að Bandaríkin gætu orðið
knúin til þess að beita vopnavaldi
í Austurlöndum nær, þótt þau
vildu helzt komast hjá því.