Tíminn - 03.06.1987, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Miðvikudagur 3. júní 1987
Timinn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar:
Aðstoöarritstjóri:
Fréttastjórar:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
Indriði G. Þorsteinsson ábm.
fngvarGíslason
NíelsÁrniLund
OddurÓlafsson
BirgirGuðmundsson
EggertSkúlason
SteingrímurGíslason
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686306,
íþróttir 686332, tæknideild 686387. Setning og umbrot: Tæknideild
Tímans. Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 (tæknideild)
og 686306 (ritstjórn).
Verft í lausasölu 55.- kr. og 65.- kr. um helgar. Áskrift 550.-
FFSÍ 50 ára
Farmanna- og fiskimannasamband íslands er 50
ára um þessar mundir, en það var formlega stofnað
á sérstökum fundi sem boðað var til í Reykjavík 2.
og 3. júní 1937. Þessi fundur var þá þegar kallaður
’fyrsta þing Farmanna- og fiskimannasambandsins,
en þingin eru haldin annað hvert ár og hafa senn
verið haldin 33 þing á 50 árum.
Farmanna- og fiskimannasamband íslands eru
landssamtök yfirmanna á kaupskipum og fiskiskip-
um. Voru það einkum skipstjörar, stýrimenn og
vélstjórar sem beittu sér fyrir stofnun sambandsins,
og var Ásgeir Sigurðsson skipstjóri á Esju kjörinn
fyrsti formaður sambandsstjórnar. Núverandi for-
maður stjórnarinnar er Guðjón A. Kristjánsson
togaraskipstjóri frá ísafirði.
Farmanna- og fiskimannasambandið hefur frá
upphafi verið atkvæðamikill félagsskapur, sem að
sjálfsögðu hefur beitt sér sérstaklega í kjaramálum
þeirra stétta sjómanna sem standa að þessum
samtökum. í því sambandi er ástæða til að minnast
þess aö Farmanna- og fiskimannasambandið hafði
forgöngu um það fyrir 2 árum að gera samninga við
atvinnurekendur til tveggja ára í stað eins árs eða
skemmri tíma eins og oft hefur átt sér stað hér á
landi.
Hitt er ekki síður mikilsvert að Farmanna- og
fiskimannasambandið hefur lagt sig fram um alhliða
framfarir í sjávarútvegsmálum, aukna menntun sjó-
manna, sókn í landhelgismálinu, bætta aðbúð um
borð í skipuni og úrbætur í öryggis- og björgunar-
málum. Ályktanir þings Farmanna- og
fiskimannasambandsins í sjávarútvegsmálum og
kjara- og menningarmálum sjómannastéttarinnar
vekja ávallt athygli og hafa haft margs konar áhrif
á aðgerðir og viðhorf ráðamanna í þeim efnum.
Farmanna- og fiskimannasambandið lét landhelg-
ismálið mjög til sín taka í þeirri langvinnu baráttu
sem íslendingar háðu á alþjóðavettvangi um það
mál í full 30 ár. Sama má segja um eflingu
landhelgisgæslunnar. í því efni hefur Farmanna- og
fiskimannasambandið sýnt framsýni og áhuga, sem
vert er að minnast á 50 ára afmæli sambandsins.
Eitt af merkustu verkum Farmanna- og fiski-
mannasambandsins er útgáfa Sjómannablaðsins
Víkings sem stofnað var árið 1939. Sjómannablaðið
Víkingur hefur ætíð verið myndarlegt tímarit, sem
fjallað hefur um málefni sjávarútvegs og sjó-
mennsku af fjölbreytni og víðsýni, og hefur þar
verið lögð jöfnum höndum áhersla á brýn framfara-
og hagsmunamál sjávarútvegsins í heild og sjó-
mannastéttarinnar en ekki síður menningar- og
sögulegt efni sem tengist sjómannastéttinni. Sjó-
mannablaðið Víkingur sem bráðum á 50 ára afmæli
er merkilegt heimildarrit um þetta tímabil og skipar
virðulegan sess í blaðaútgáfu síðustu áratuga.
Tíminn sendir Farmanna- og fiskimannasam-
bandinu hugheilar afmæliskveðjur og óskar því
heilla í framtíóinni. Starfsemi FFSÍ í 50 ár hefur
verið mikil og margvísleg og til mikilla nytja fyrir
land og lýð.
GARRI
Fjórir og hálfur
Framsóknarflokkur
ión Baldvin Hannibalsson
flokksleiðtogi Alþýðoflokksins lét
þau hraustlegu ummæN falla í át-
varpi og sjónvarpi í fyrrakvöld að
á Alþingi íslendinga sæti núna
fjórir og hálfur Framsóknarflokk-
ur. IVfeð þessu átti hann við það að
nýlega gerðir samningar landbún-
aðarráðuneytis og samtaka bænda
ættu stuðning í 4,5 flokkum á'
þingi.
Eins og kunnugt er befur Al-
þýðiiflokkurínn lýst yflr harðri
andstöðu við þessa sainninga. Meö
uininælunum um fjóra og hálfan
Framsóknarflokk lét Jón Baldvin
þaö fylgja að núna yrði Alþýðu-
flokkurinn að hverfa frá því að
gera ógildingu þessara samninga
að skilyröi fyrir þátttöku í ríkis-
stjórn.
Að sögn hans stafar þetta af því
að þeir, sem hann nefnir framsókn-
arllokkana á þingi, scu allir hlynnt-
ir búvörusainningunum. Þess
vegna sé greinilega meirihluti fyrir
samningunum á þingi, og eins og
hann nefndi réttilcga er Alþýðu-
flokknuin því einfaldlega ekki stætt
á því að berja höfðinu viö stcininn
með þaö að hann er þar í minni-
hluta.
Framsóknarflokknum
til sóma
l’aö fer ckki á inilli mála að
ætlun Jóns Baldvins hefur verið sú
að gera lítiö úr Framsóknarflokkn-
uin mcö því að kenna alla hina
flokkana til hans í þessu máli. En
þar hefur hann hins vcgar hlaupiö
Jón Baldvin: Fjórir og Gudrún: Pekkir ekki
hálfur Frumsóknar- vcrkulýtVsrekendur.
flokkur.
heldur hressilega á sig, sá góði
maður.
Það eru nú sem stcndur tíma-
bundnir erfiðleikar í söiumálum
landbúnaöarafuröa, en rcynslan
hefur margsýnt að heimsmarkaö-
urinn er hverfull og þar eru veöur
fljót að skipast í lofti. Alþýðuflokk-
urinn hefur barist fyrir þcirrí stefnu
aö skera bændastéttina niður og
fækka þeim scm hafa atvinnu sína
af búvöruframleiöslu í sveituin
landsins.
Framsóknarflokkuríim hcfur
hins vegar barist á inóti þessu.
Fyrir forgöngu Jóns Helgasonar
landhúnaöarráöhcrra voru þess
vegna gerðir samningar um málið
sem tryggja bændum það að þcir
verða ekki skornir niður í stórhóp-
um í fyrirsjáanlegri framtið. Að
því er Jón Baldvin segir cru hinir
flokkarnir saminála þessu. Og
hvað sem Jóni Baldvin kann að
finnast um málið þá er þetta Fram-
sóknarflokknum til sóma. Og það
er Alþýðuflokknum jafn mikið til
ósóma að hann skuli stefna að því
lcynt og Ijóst að skera bændur
niður við trog, og þar með byggð í
ntÖFgum Mómlegustu sveitahéruð-
um landsins.
Verkalýdsrekendurnir
Ein niðurstaðan úr tilraunuin
Þorsteins Pálssonar til stjórnar-
myndunar er sú að kvennalistakon-
ur komust þar áþreifanlega í snert-
ingu við þá staðreynd að íslenskir
verkalýðsrekendur bera hag þeirra
lægstfaunuðu ekki sérstaklega fyrir
brjósti, og ekki fram yfir það sem
snýr að þeim sem hærri hafa laun-
in. Þær Guðrún Agnarsdóttir og
aðrar þingkonur flokksins virðast
ekki hafa verið búnar að gcra sér
grein fyrir þessu áður. Það er
raunar ekki gott afspurnar fyrir
þær, eftir að vera liúnar að taka
tvívegis þátt í kosningabaráttu og
sitja heilt kjörtímabil á þingi.
Reynsla liðinna ára sýnir ncfni-
lega að það er ákaflega erfitt að
semja við verkalýðsrekcndurna um
hækkanir til handa hinum lægst
launuðu án þess að sama prósentu-
hækkun rjúki upp um alla launa-
stigana. Og til allrar hamingju eru
menn nú farnir að skilja það báðu-
inegin við samningaborðin að slíkt
kemur engum að gagni, heldur
leiðir aöeins af sér óðaverðbólgu
og tjón fyrir alia hlutaðeigendur.
Það bcr hins vegur ekki vott um
mikinn stjórnmálalegan þroska hjá
þeim kvennalistakouum að þær
skuli ekki hafa veriö búnar að gera
sér grein fyrir þessu áður cn kom
til viðræðna um stjórnarmyndun.
Eiginlega vill Garri gera þær kröfur
til fulltrúa þjóðarinnar á þingi að
þeir láti ekki hanka sig á svona
vanþekkingu. Garrí.
VÍTTOG BREITT
Hreintrúarstefna og
stofnanadýrkun
Alltaf Skal hlaupa hland fyrir
hjartað á Mörlandanum þegar
imprað er á kynlífi á opinberum
vcttvangi. Þrátt fyrir heimsmet í
fjölda óskilgetinna barna ríkir
hreintrúarstefnan enn þegar að því
kemur að ræða um og viðurkenna
mannlega náttúru. Sérstaklega
verður frónbúinn snefsinn þegar
upp kemur sú staða að mannfólkið
er búið líffærum sem sköpuð eru til
tímgunarathafna.
Það væri að æra óstöðugan, að
fara að telja upp dæmi um það
ofboð sem grípur um sig í fjölmiðl-
um og manna og kvenna á meðal,
þegar launhelgar kynlífsins eru op-
inberaðar einhvers staðar. Lestur
unglingasögu í útvarp. Saksóknari
gegn kvikmyndahátíð. Tippið á
japönskum dansara í sáraumbúð-
um. Dönsk stelpa í bala. Bíóið um
leikfangið ljúfa. Tískusýningar á
nærhöldum. Konur gegn klámi í
bókabúðum. Öngþveiti í Þorláks-
messuumferðinni vegna þess að
allt tiltækt lögreglulið höfuðborg-
arsvæðisins í razzíu í myndbanda-
leigum að hætti gestapó og KGB,
til að hreinsa þær af allri synd.
Þegar svo á að fara að fjalla um
kynlíf af einhverri alvöru lendir
allt í klúðri og klámi, eins og
smokkafárið í vetur.
Dapurlega hliðin
Enn ein hremmingin hcfur rekið
á fjörurnar. Námskeið í fullnæg-
ingu kvenna með tilheyrandi náms-
gögnum. Engin ástæða að fara
nánar út í þá sálma, enda hefur
Tíminn gert þeim góð skil og fólkið
í landinu fengið kærkomið um-
ræðuefni að japla á og ncsja-
mennskan blómstrar.
En það eru fleiri hliðar á málinu.
Árni Bergmann viðrarefnið í Þjóð-
viljanum og er eðlilega hissa á
viðbrögðunum og einkum því að
það skuli koma einhverjum á óvart
að fóik sækist eftir kynferðislegri
fullnægingu, jafnvel með öðrum
aðferðum en þeim sem viðhafðar
eru til að geta börn.
En hann skrifar einnig um dap-
urlegu hliðina og segir þar m.a:
„Hinn dapurlegi þáttur er svo sá,
að með námskeiði um enn eitt svið
mannlegra tengsla erum við minnt
á undanhald einstaklingsins fyrir
vandanum að vera til. Á það að við
lifum á tímum mjög áleitinnar
sérhæfingar sem vinnur jafnt og
þétt að því að svæla okkur út úr
síðustu fylgsnum sjálfstæðra at-
hafna þar sem við höfum talið
okkur kunna fótum okkar forráð.
Við höfum, nútímamenn, hægt og
bítandi, verið að gefa frá okkur
sjálfsmenntun, sjálfsaga, starfsval,
makaval, barnauppeldi, umgengni
við aldraða, eigið hcilsufar, kynlíf
- hvað viljið þið nefna fleira, af
nógu er að taka. Gefa það frá
okkur að við ráðum sjálf við margs-
konar vanda sem upp kann að
koma - fyrir tilstilli vilja og skyn-
semi, forvitni um mannlcga hagi,
lífsreynslu þeirra sem við best
þckkjum, fyrir tilstilli þeirra sem
elska okkur eða hata. Þess í stað
röðum við okkur á biðstofur sér-
fróðra, sem ætla að gerast atvinnu-
vinir okkar næsta klukkutímann.
Þeir sérfróðu geta að sjálfsögðu
verið hinir mætustu menn. En þeir
eru feiknalega misjafnir, hvað sem
prófum líður, sumir mannvits-
brekkur, aðrir skaðlegir kreddu-
menn, við höfum tilhneigingu til
að trúa þeim öllum, gefa upp á
bátinn gagnrýnisviðleitni okkar,
kasta byrðum okkar á bak við þá í
bríaríi í þeirri von að þær sjáist
aldrei meir.
Það getur orðið skammgóður
vermir að pissa í þann skó.“
Stofnanavandamál
Undirritaður getur tekið undir
hvert orð í þessum tilvitnaða kafla.
Einstaklingurinn er að kasta af sér
allri ábyrgð á sjálfum sér yfir á
stofnanir og sérfróða. Hann getur
ekki einu sinni iðkað sjálfsfróun
hjálparlaust.
En það skýtur dálítið skökku við
að lesa þessi sannleikskorn í Þjóð-
viljanum. Blaðið og flokkurinn
sem að því stendur trúir á stofnan-
ir. Öll mannleg vandamál má lcysa
með því að stofna stofnanir, efla
þær og moka í þær fé.
Þessi stofnanadýrkun gengur út
á það að losa einstaklinginn undan
öllum skyldum og að kunna fótum
sínum forráð. Ritstjórinn orðar
þetta svo, að við séum að gefa frá
okkur sjálfsmenntun, sjálfsaga,
starfsvai. barnauppeldi, umgengni
við aldraða, eigið heilsufar.
Stofnanir taka við öllu þessu og
af þeim er aldrei nóg. Opinberir
aðilar eru hundskammaðir fyrir að
spara fé í stofnanir og skilja ekki
þarfir þeirra og tilgang.
Fjölskyldan er að hrynja og
stofnanir taka við hlutverki
hennar.
Kunnáttusamleg meðferð gervi-
kynfæra er nýjasta námsefnið til að
auðga fagurt mannlíf.
En við skulum venja okkur af að
líta á tilbrigði kynlífsins eins og
átján barna faðir í álfheimum,
þegar hann góndi á langan gaur í
lítilli grýtu.
OÓ