Tíminn - 09.09.1987, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 9. september 1987
Tíminn 7
Jón Helgason, landbúnaöarráöherra í heimsókn í Árneshreppi á
Ströndum:
Sauðfjárrækt
er forsenda byggðar
Hluti fundarnianna: Frá vinstri:
Gunnsteinn Gíslason, kaupfélags-
stjóri, Jóhann Ólafsson, forstöðum.
Búreikningastofnunar, Ólal'ur Þ.
Þórðarson, alþingismaður, Regína
Thorarensen, Selfossi, Jóhanna
Thorarensen, Gjögri, Áslaug
Guðmundsdóttir Noröurfirði, Selma
Samúelsdóttir Steinstúni og Ágúst
Gíslason, Steinstúni.
, Frá vinstri. Bjarni Guðmundsson,
Jón Helgason og Hjalti Guðmunds-
son fyrir framan yfirgefið mannvirki
í Ingólfsfirði.
Síðastliðinn sunnudag fór Jón
Helgason landbúnaðarráðherra,
ásamt Bjarna Guðmundssyni að-
stoðarmanni sínum og Níelsi Árna
Lund, norður í Árneshrepp á
Ströndum, Lagt var af stað frá
Ásgarði í Dölum snemrna um morg-
uninn, en kvöldið áður var ráðherr-
ann gestur á Bændahátíð Dala-
manna. Ekið var vestur Dali og yfir
Steinadalsheiði og síðan norður
Strandir allt til Djúpuvíkur. Þar var
litast um og sfðan snæddur hádeg-
isverður í Hótel Djúpuvík. Síðan lá
leiðin að Bæ í Árneshreppi þar sem
þau búa hjónin Guðbjörg Þorsteins-
dóttir og Hjalti Guðmundsson ásamt
föður Hjalta, Guðmundi P. Val-
geirssyni sem lesendur Tímans
þekkja vel. Að loknu veislukaffi og
spjalli í Bæ var ekið um byggðina í
Arneshreppi undir leiðsögn Hjalta.
Farið var í Ingólfsfjörð og virt fyrir
sér yfirgefin mannvirki sem eitt sinn
áttu að mala gull úr síld sem þó brást
þar sem síldin hvarf áður en til þess
kom. Þá var komið við hjá Gunn-
steini Gíslasyni kaupfélagsstjóra í
Norðurfirði. Þar var skoðuð nýja
hafnaraðstaðan sem gerð var í sumar
og mun gjörbreyta aðstöðu íbúanna
á margvíslegan máta. Einnig var
farið um sláturhús kaupfélagsins og
skoðuð einkar vistleg aðstaða verka-
fólks á staðnum. Að lokum var
komið við í sölubúðinni þar sem
kaupfélagsstjórinn gaf gestum árituð
eintök af sögu Kaupfélags Stranda-
manna sem hann hafði tekið saman.
Um kvöldið var svo boðað til
almenns fundar í samkomuhúsinu í
Árnesi. Þar mættu auk heimamanna
og fundarboðenda þeir Ólafur Þ.
Þórðarson, alþingismaður sem kom
akandi alla leið frá ísafirði til að
sitja fundinn og Jóhann Olafsson,
forstöðumaður Búreikningastofnun-
ar landbúnaðarins sem staddur var
fyrir vestan.
Heimamennfjölmenntu á fundinn
og kom fram greinileg samstaða
þeirra og áhersla á sérstöðu sauðfjár-
ræktar í Árneshreppi og nauðsyn
hennar fyrir byggðina.
Frá fundinum: Frá vinstri: Kristján
Albertsson, Melum II, Björn Torfa-
son Melum II, Bjarnheiður J. Foss-
dal Melum II, Úlfar Eyjólfsson
Krossnesi og Guðmundur P. Val-
geirsson, Bæ.
í Árneshreppi byggja menn at-
vinnu nær eingöngu á sauðfjárrækt
og verður ekki séð að annar atvinnu-
vegur geti komið þar í staðinn. Fyrir
tæpum tíu árum tóku bændur þar sig
saman og byggðu upp ný útihús á
nær öllum bæjum í hreppnum, enda
þá ekki um nema tvennt að ræða;
flytja burtu eða byggja upp á jörðun-
um. Að þessari uppbyggingu unnu
bændurnir í samvinnu og vakti þetta
framtak þeirra verðskuldaða athygli.
Þá hefur Kaupfélag Strandamanna í
Norðurfirði komið sér upp góðri
aðstöðu til slátrunar á sauðfé ásamt
frystiklefa fyrir kjöt.
Heimamenn vitnuðu til þessara
hluta og bentu auk þess á að fé í
Árneshreppi væri bæði vel ræktað
og laust við alla sauðfjársjúkdóma.
Þá töldu þeir að loðdýrarækt hentaði
þeim alls ekki þar sem samgöngur
væru erfiðar og langt í fóðurstöðvar.
rúm til að aðlaga s'g breyttum að-
stæðum. „Búvörusumningnum er
ætlað að tryggja afkomu hefðbund-
nu búgreinanna sem eru undirstaða
landsbyggðarinnar, en jafnframt
þarf að leita leiða til að finna ný
atvinnutækifæri til sveita,“ sagði ráð-
herrann. í því sambandi minnti hann
á hugmyndabækling sem gefinn var
út af Stéftarsambandi bænda, og
varaði við því að gera of lítið úr þeim
hugmyndum sem þar eru taldar upp.
Nefndi ráðherrann að fæstir hefðu
trúað því fyrir fáeinum árum að
sveppatínsla gæti gefið nokkuð af
sér. Staðreyndin væri hins vegar sú
að nú fengjust á milli 300 og 400
krónur fyrir hvert kíló af villtum
ætisveppum.
Þá ræddi hann þær aðgerðir sem
nú eru í gangi varðandi fækkun
sauðfjár. Hann undirstrikaði nauð-
syn þess að bændur legðu inn sem
verðmætast kjöt og nýttu á þann hátt
fullvirðisréttinn sem best.
Síðan sagði Jón Helgason: „Þó að
markaðsaðstæður marki mjög stöðu
landbúnaðarmálanna, þá er það að
sjálfsögðu einnig almennt stjórnar-
far í landinu sem skiptir miklu máli
fyrir bændur.
Við vitum ekki hvernig núverandi
ríkisstjórn tekst að ráða fram úr
vandamálinu. Hún hefur að vísu
mikinn þingstyrk en það hefur kom-
ið fram að það er ekki sama festa hjá
forystu hennar og var í síðustu
ríkisstjórn og af þeim sökum er
óvissan meiri hvernig þessi mál
þróast."
Ólafur Þ. Þórðarson lagði áherslu
á sérstöðu Árneshrepps í sauðfjár-
rækt og taldi að kornið hefði fram að
fé af Ströndum safnaði ekki eins
mikilli fitu og aðrir fjárstofnar. Því
bæri að rækta það áfram. Þá minnti
hann á gildi aukabúgreina og nefndi
í því sambandi ferðaþjónustu sem
sífellt væri að aukast.
Fundinum lauk um miðnætti og
og var þá haldið heim að Bæ og
drukkið kaffi og tertur. Síðan var
ekið til Hótels Djúpuvíkur og gist
þar.
Frá vinstri: Jón Hclgason, landbúnaðarráðhcrra, Hjalti Guðmundsson,
fundarstjóri og Bjarni Guðmundsson, aðstoðarmaður landbúnaðarráðherra.
Landbúnaðarráðherra lýsti yfir
fullum skilningi á sérstöðu sauðfjár-
ræktar í Árneshreppi. Hann benti á
að þær aðgerðir sem gerðar hafa
verið til að draga úr framleiðslu
sauðfjárafurða, hefðu verið óumflýj-
anlegar og kvaðst vonast til að þær
myndu skila þeim árangri sem til
væri ætlast. Þá taldi hann að búvöru-
samningurinn sem gerður var milli
Stéttarsambands bænda og ríkis-
valdsins s.l. vor gæfi bændum svig-