Tíminn - 10.09.1987, Page 2

2 Tíminn
Fimmtudagur 10. september 1987
Aðstandendur Söluskrifstofunnar á Baldursgötu:
Gáfu gler í glugga
KrísuvíkursRólans
Krísuvíkursamtökunum var gcfin
stórgjöf í gær. Það var Söluskrifstof-
an á Baldursgötu sem keypti gler í
alla glugga Krísuvíkurskólans og gaf
samtökunum. Glerið var keypt hjá
Glerborg hf í Hafnarfirði og lagði
Glerborg sitt af mörkum til gjafar-
innar með því að gefa afslátt á
glerinu. Talið er að það hcfði kostað
Krísuvíkursamtökin á milli 3 og 4
hundruð þúsund krónur að kaupa
gler í skólann svo hér er um höfðing-
legt framlag aö ræða.
Hundasýning í
Reiðhöllinni
Hundaræktarfélag íslands
gengst fyrir dómsýningu á hund-
um í reiöhöllinni í Víðidal næst-
komandi sunnudag.
Sýningin byrjar kl. 9:00 á dóm-
um og verða þeir til kl. 16:00 en
að þeim loknum verða ýmis atriði
með hunda, kynning á hunda-
tegundum og starfsemi félagsins.
Úrslitaktppnin hefst síðan kl.
17:(K) og veröur þá besti hundur
sýningarinnar valinn.
Söluskrifstofan scm stóð fyrir
gjöfinni hefur veriö með söluátak í
gangi undir heitinu Öryggi heimil-
anna og ákvað að láta ákveðinn
hluta af söluandvirðinu ganga til
styrktar Krísuvíkursamtökunum.
Krísuvíkursamtökunum hafa því
áður borist há framlög frá söluskrif-
stofunni. ABS
Krísuvíkursamtökunum var í gær afhent kvittun fyrir greiddu gleri í alla glugga
Krísuvíkurskólans ásamt nokkruin öryggispökkum frá Söluskrifstofunni á
Baldursgötu, en hún hefur að undanförnu selt ýmsar vörur til slysa- og
brunavarna undir heitinu Öryggi heimilanna. Glerborg lagði sitt af mörkum
Og gaf afslátt af glerinu. Tímamynd: Pjetur
Loönubátar reiðubúnir til veiöa:
Kapphlaup um
fyrstu löndun
Þrátt fyrir að loðnuverð hafi
ekki verið ákveðið, hefur Krossa-
nesverksmiðjan á Akurcyri ákveð-
ið, eins og lesendum Tímans er
kunnugt. að bjóða 3.000 krónur í
fyrsta loðnufarminn sem berst
verksntiðjunni.
Skilyrði í sjónum eru ekki góð
fyrir loðnuna, hann er nú mun
heitari en undir venjulegum kring-
umstæðum og því er talið víst að
loðnan haldi sig Grænlnndsmegin
enn sem kontið er, en færi sig
vestar eftir því sem sjórinn kólni.
Eftir árangurslausa leit tveggja
báta, Hugins VE-55ogGullbergs
VE - 292, hafa loðnusjómenn verið
ragir við að halda á miðin og Ieita
loðnunnar. Þó eru tvær bræðslur
búnar að tilkynna sig tilbúnar til
móttöku, bræðslan á Þórshöfn og
Krossanesverksntiðjan áður-
nefnda.
Tíminn hefur hins vegar fregnað
að a.m.k. þrír Ioðnubátar séu reið-
ubúnir til að halda á miðin með
litlum fyrirvara. Þetta eru Örn KE
- 13 úr Keflavík, Jón Kjartansson
SU - 111 og Skarðsvík SU - 205 frá
Hellisandi. Huginn VE - 55 hefur
hins vegar gefið loðnuveiðarnar
upp á bátinn eins og er, og stundar
nú togveiðar af kappi, áður en
hann fer í breytingar ytra.
Það er hins vegar deginum ljós-
ara að um leið og skilyrði í sjónunt
batna og loðnan leitar vestur flýta
bátarnir sér á miðin og nær öruggt
er talið að mikið kapphlaup vcrður
unt að landa fyrsta farminum á
Akureyri. Það er mikill peningur í
húfi. ' -SÓL
Námskeið í samskiptum
í vikunni 30/7-5/8 voru í heimsókn
á íslandi hjónin Dr. Thomas Gordon
og kona hans Linda Adams. Þau
voru hér í boði Samskipta: fræðslu
og ráðgjafar Vf og héldu fyrirlestra
og námskeið í Reykjavík. M.a. hélt
Dr. Thomas Gordon fyrirlestur um
„samskipti foreldra og barna" í Bú-
staðakirkju og sóttu nær 400 manns
þennan fyrirlestur. Linda Adams
hélt fyrirlestur unt „ákveðniþjálfun
- sjálfstyrkingu - mannleg sam-
skipti“ í Átthagasal Hótel Sögu og
komu yfir 200 manns til að hlýða á
hana.
Steingnmur grípur töskuna
I hsnn Uuod^di tx*ml nkiVkt|m»Hrt,
i lilu> |M< raðtltlnu Ir|Ulviyrxl'i> llok
Unk|am«nn um hvklAolklrA l'.rd riMl
Óskhyggja DV
DV, annað haugablaðið, kom illa
upp um sig ■'gær. Birt var mynd
af utanríkisróðherra, skömmu
áður-en hann hélt af landi brott
til viðræðna við bandarísk
yfirvöld. Virðist svo sem
óskhyggja blaðsins hafi verið á
ferðinni, þar scm Steingrímur
ffermannsson var titlaður
forsætisráðherra. Gamalt
máltæki segir að það sé tungunni
tamast seni hjartanu er kærast.
tlinsvegar cr það nú svo, sem
flestir vita aö Steingrímur
Ifermannsson cr nú
utanríkisráöhcrra og ætti
íhaldsblaðið að þckkja bcst sína
menn og vita að Þorstcinn
Pálsson gegnir því niikilvæga
embætti á nýju kjörtíinabili.
Hvaö segja þeir
eftir þrjátíu ár?
I fertugsafmæli Halldórs Ásgrímssonar sjávarútvegsráðberra voru
fluttar margar ræður honum til heiðurs. Slíðruðu menn
ágrciningssveröin sem vera ber við slík hátíðahöld. Menn úr öllum
flokkum kepptust við að lýsa ágæti sjávarútvegsráöherra og var
grcinilcgt að mörgum var mikið mál í því sambandi enda ekki á
hverjum degi scm slík tækifæri j’cfast. Veislugcstur sem stóð nálægl
Halldóri, þcgar ræðurnar stóðu sem hæst sagði að afmælisbarninu
hefði orðið að orði. „Hvað ætla þeir ciginlega að segja um mig þegar
ég verð sjötugur.“
Grænar baunir
Hér fýrir Mkkrnni mánuðum, var hvalkjötsneysla okkar í hámarki.
ÞjóMa h>géiw< á eitt við að borða hvalkjöt til að auka neysluna
iiuiaatand , til að þöknast duttlungum Alþjóöahvalveiðiráðins og
Bandaríkjanna. Vcitingastaðir borgarinnar buðu hvalkjötið með
margvíslcgu grænmeti. Sagan segir að ferðamaður nokkur sem kom
til landsins frá Bandaríkjunum, og hugðist að áeggjan íslenskra
kunningja sinna reyna íslenskan mat, liafi pantaö sér hvalsteik.
Ferðamaðurinn var orðinn ýmsu vanur og búinn að panta sér
þjóöarréttinn sviö, undir hláturrokuni kunningja sinna. Nú álti það
að vera hvalur. Glcymst hafði að þýða matseðilinn á aðrar tungur, en
réttur dagsins var bvalkjöt með grænum baunum. Af
ferðamannahæversku spurði Kaninn hvort hvalkjöt væri á
matseölinum. „Yes we serve hvalmcat with green peas,“ svaraði
afgreiöslustúlkan. Ferðamaðurinn lét sig liverfa náfölan, minnugur
sviðahaussins sem hann hafði fengið nokkru áður og taldi sig geta átt
von á hverju seni væri.
Grænfriðungar senda forsætisráðherra opið bréf:
Hóta íslendingum
algerri einangrun
Hr. forsætisráðherru.
Það hryggði mig að frétta að
ísland ætlar að framfylgja áætlununi
sínum um „hvalveiðar í vísinda-
skyni“ þetta árið.
Ég veit að þér er fullkunnugt um
að Alþjóða hvalveiðiráðið hefur
þrautskoðað þetta mál og komist að
þeirri niðurstöðu að vegna þess að
ntjög miklar efasemdir eru unt vís-
indalegt gildi þessara rannsókna, þá
skuli veiðum hætt þetta árið. Ég veit
að þér er jafnvel kunnugt um að
Bandaríkin munu að öllum líkindum
setja á viðskiptaþvinganir gagnvart
íslandi, vegna þess að þið kjósið að
hundsa þessi tilmæli. Og ég er þess
viss aö þú vitir að almenningsálitið í
heiminum er á ntóti þessum veiðum
og að það muni nú snúast gegn
ykkur.
Það sent ég veit ekki og get ekki
skilið er hvers vegna þið hafið
ákveðið að halda veiðunum áfram.
Er það vegna þess að þið viljið
láta líta svo út í augum alheintsins,
að þið séuö hugrökk þjóð sent vill
ekki þola „átroðning" Bandaríkj-
anna?
Ef svo cr. þá mistúlkið þið gróf-
lega hina sönnu mynd. Tillagan
unt að þið hættið veiðum „þar til
óvissuþættirnir í skýrslu Vísinda-
nefndarinnar hafa verið skýrðir
þannig að fullnægi Vísindanefnd-
inni", var borin upp af Ástralíu,
ekki Bandaríkjunum. Sú tillaga
hlaut stuðning Danmerkur, Svíþjóð-
ar, Bretlands, Finnlands,V-Þýska-
lands, Egyptalands, Nýja Sjálands,
Antígúa, Mónakó, Óntan, Seychell-
eyja, Hollands, Sviss, Indlands, auk
annarra landa. Þessi lönd komust öll
að þeirri niðurstöðu að hvalveiðiá-
ætlun ykkar væri ckki í samræmi við
skilyrði Alþjóða hvalveiðiráðsins og
greiddu atkvæði til að fá ykkur til að
hætta við áætlanir ykkar. Mörg þess-
ara ríkja tækju það sem móðgun, ef
þið ásökuðuð þau um að vera hand-
bendi Bandaríkjanna. Staðreyndin
sem þið verðið að kyngja, er sú að
þessar þjóðir greiddu atkvæði ein-
faldlega vegna þess að staðreyndir
málsins voru ykkur í óhag. Þið hafið
haft tíma síðan 1985 - sem var fyrsta
árið sem þið lögðuð tillögur ykkar
frant fyrir Alþjóða hvalveiðiráðið -
til þess að móta trúveröugar vísinda-
legar tillögur og ykkur hefur mistck-
ist.
Er það Japan sem bcitir ykkur
ótæpilegum þrýstingi til að fá ykkur
til að hundsa Álþjóða hvalveiðiráð-
ið? Það er á allra vitorði að áætlun
ykkar um „vísindalegar hvalveiðar"
væri dauðadæmd, ef ekki kæmi til
viðskiptalegur gróði ykkar af sölu
hvalkjöts til Japan, sem er afleiðing
„rannsókna" ykkar. Ef málum er
svo komið, ef það nægir að ein þjóð
beiti ykkur þrýstingi með litla putta
til að fá ykkur til að þverskallast
opinskátt við alþjóðlcga bindandi
santninga, þá er eins gott að ísland
fari að hugsa vel um orðstýr sinn á
alþjóða vettvangi.
Svarið er líklega mun einfaldara:
Peningar.
Sköntrn er að því að horfa upp á
þjóð, sem vönd er að virðingu sinni
eins og ísland, vera dregna áfram af
græðgi örfárra manna, manna sem
virðast vera tilbúnir að setja skamm-
tíma gróðahagsntuni sína framar
stolti þjóðar sinnar og sem án kinn-
roða halda alþjóðlegu orðspori
hennar í gíslingu sinnar eigin fé-
græðgi. Vegna tuttugu hvala, hr.
forsætisráðherra, storkar þú alþjóð-
legum samþykktum, þú ríst gegn
vilja bandamanna þinna í NATÓ,
og gerir ísland að yfirlýstri sjóræn-
ingja-hvalveiðiþjóð.
Én það er að vonum, ákvæði
alþjóða laga virðast ekki hafa ntikla
þýðingu fyrir ísland lengur.
(Halldór) Ásgrímsson, ráðherra dró
athygli Alþjóða hvalveiðiráðsins fyrr
á þessu ári að „frumatriði vinsam-
legra samskipta milli þjóða, þ.e.
óbifanleg virðing fyrir alþjóðlegum
rétti og skuldbindingum." Er ekki
kominn tími til að ísland taki alþjóð-
legar skuldbindingar sínar alvar-
lega?
Tökum t.d. samþykktina um lög
sjávar. sem ísland staðfesti 1985.
Lögin eru skýr: Engin ein þjóð getur
eignað sér hvalina. Ennfremur er
þess krafist af íslandi, samkvæmt
ákvæðum gr.65 að „starfað sé í
samræmi við verndun spendýra í sjó
og hvað viðkemur hvaldýrum sér-
staklega, að starfa innan tilhlýði-
legra alþjóðlcgra stofnana (þ.e. Al-
þjóða hvalveiðiráðsins) hvölum til
verndunar, stjórnunar stofnsins og
rannsókna. Þetta á við hvali á haf-
svæðum undir stjórn íslands og jafn-
framt skv. gr.120 um hvali á alþjóð-
legunt hafsvæðum.
Þegar alþjóða stofnun sem ábyrg
er fyrir verndun hvala, kemst að
þeirri niðurstöðu með miklum meiri-
hluta, að áætlun Islands uppfyllir
ekki ákveðin skilyrði, og fsland eins
og hver annar friðarspillir heldur
ótrautt sínu striki, þá verður augljóst
hvaða aðila skortir samstarfsvilja.
Engu að síður hafið þið tekið
ykkar ákvörðun. Þíð hafið ákveðið
að fsland muni bera hnefana og slást
við álit heimsins. Ég vona bara að
þið gerið ykkur engar grillur um
þetta atriði, álit heimsins mun svara
fyrir sig. Ekki með því ofbcldi sem
sökkti tveimur hvalbátum ykkar á
síðasta ári - sem var forkastanleg
aðgerð, ofbeldi sem ég hef enga
þolinmæði með, -heldur með því að
einangra ykkur smám saman og
auka þannig stöðugt þrýstinginn.
Með virðingu,
David McTaggart,
formaður Greenpeace.