Tíminn - 05.12.1987, Blaðsíða 17

Laugardagur 5. desember 1987
Tíminn 17
illlllllllllllllilllllil MINNING
Hermann Ágústsson
Reyðarfiröi
Fæddur 23. júní 1908.
Dáinn 25. nóveber 1987.
Mikið valmenni og virtur drengur
er vikinn af sviði. Jafnhliða fágætri
prúðmennsku átti hann sér sína
ákveðni og stefnufestu, hann hafði
fágað, en rösklegt fas, bar með sér
frískleika og alvöru í senn, var
ævinlega tilbúinn að láta hina léttari
strengi óma.
Vandvirkni hans var við brugðið,
vel og fljótt voru verk af hendi leyst,
handbragðið einstaklega vandað,
falleg rithönd og frágangur eins og
best varð á kosið.
Hermann Ágústsson var fjölþætt-
um gáfum gæddur, atgervismaður til
sálar og líkama, en hógværð hans
mikil og ekki af ágæti gumað.
Hann var ljómandi söngmaður,
hafði fallega söngrödd, frábær liðs-
maður í okkar litla kirkjukór, en
söngur var yndi hans og tónlist öll.
Hann var einnig ágætur leikari, hafði
góða rödd, er hann kunni vel að
beita, lék enda nokkuð á yngri árum
og endurnýjaði síðar kynni sín af
þeirri göfugu gyðju og þar kynntist
ég Hermanni best, notalegri hlýju
og kímni alvörumannsins, sem í
engu mátti vamm sitt vita.
Mér er enn í fersku minni, er þau
léku í „Happinu“ heima, Hermann
og Guðrún tengdadóttir hans og
báru það bæði með sér, að leikgáfan
var þeim eiginleg og sannkallað yndi
þótti þeim að túlka persónur sínar,
enda gerðu þau það með einstökum
glæsibrag. Enn síðar lék Hermann
erfitt hlutverk í „Allra meina bót“
og skilaði því með miklum ágætum,
jafnt leik sem söng. Þá kynntist ég
honum virkilega vel og að verðleik-
um mat ég hann enn meir.
Hermann var afar lipur hagyrðing-
ur, en fór dult með, fékkst ekki til
að flíka skáldgáfu sinni, orti þó oft
gamanbragi fyrir þorrablót okkar.
Þá bragi var gott að syngja, er saman
fór næmt brageyra, hnyttni er hitti í
mark og tónvísin á sínum stað.
En margar góðar ferskeytlur mun
hann hafa gert, fáeinar þeirra má sjá
í „Aldrei gleymist Austurland", en
hræddur er ég um, að yfirleitt hafi
þeim ekki verið til haga haldið.
Sjálfur sagði hann:
Oft þó finni orðum stað
er ég sjaldan níðinn.
Ég er heldur ekki að
yrkja fyrir lýðinn.
Þarna hitti Hermann í mark eins
og svo oft. Hann orti af ærinni íþrótt
og aldrei heyrði ég meinyrta stöku
frá hans hendi, enda hafði hann
ævinlega meira í heiðri og hélt á lofti
kostum samferðafólksins, því aldrei
heyrðist hann leggja vafasamt orð,
hvað þá illt til nokkurs manns.
Hermann hafði mikla unun af að
vera sem „knapi á hestbaki kóngur
um stund". Hann var maður gleðinn-
ar og naut útiveru og þeirrar ánægju
að „eiga fylgd með fáknum góða“.
Mér hefur löngum þótt sem
Fljótsdælingar beri nokkuð af
öðrum, hvað félagsþroska snertir,
fólk söngs og gleði er nýtur þess að
eiga með öðrum fund. Sú er a.m.k.
mt'n reyðfirska reynsla og Hermann
var hvað gleggstur og bestur
reynslugjafi í þessu.
Hermann var mikill félagshyggju-
maður, samvinnumaður af lífi og
sál, hann fylgdi Framsóknarflokkn-
um einarðlega að málum sem máls-
vara félagslegra lausna í anda sam-
vinnuhugsjónarinnar.
í því sem öðru var hann heill en
öfgalaus, hélt skoðunum sínum
djarflega fram, en af fullri sanngirni.
Hann var starfsmaður mikill,
stundvísi hans var til fyrirmyndar,
reglusamur, samviskusamur og trúr
í hvívetna.
Ómetanlegt er fyrir hvert fyrirtæki
að eiga slíkan starfsmann og fyrir
fólk að geta leitað til slíks prúð-
mennis, sem ævinlega vildi hafa það
eitt er réttara reyndist.
En í mínum huga nú þá sakna ég
mannsins, sem var allt í senn greind-
ur vel, glaðlyndur og skemmtinn og
góður félagi.
Hermann var sannur öndvegis-
drengur og samfélag okkar fátækara
að honum gengnum.
Fáein atriði úr ævi hans skulu færð
hér á blað.
Hermann Ágústsson var fæddur
23. júní 1908 að Langhúsum í
Fljótsdal.
Foreldrar hans voru hjónin Vil-
helmína Eiríksdóttir, norðlenskrar
ættar og ísak Ágúst Jónsson, er
bjuggu á Langhúsum, en faðir Her-
manns lést, er Hermann var árs-
gamall. Móðir hans bjó ásamt börn-
um sínum á Langhúsum. Henni var
ekki fisjað saman, einstakur dugnað-
ur og elja varð henni til bjargar,
börnin voru fjögur, öll ung og fólk
þess tíma hafði fátt að leita. Hetju-
saga mörg er frá þessum tíma og
óhætt mun að segja, að ekkjan á
Langhúsum hafi með lífsstarfi st'nu
skráð eina slíka.
Á Langhúsum ólst Hermann upp
og þó ekki væru efni mikil vildi hinn
námfúsi sveinn afla sér einhverrar
menntunar.
1930 hleypir hann heimdraganum
og fer í Héraðsskólann að Laugar-
vatni og er þar tvo vetur, en vinnur
fyrir sér syðra um sumarið. Her-
manni sóttist námið vel sem vænta
mátti og íþróttir urðu þar yndi hans
einnig, enda maðurinn stæltur og
Iipur í senn.
En um frekari skólagöngu varð
ekki að ræða. Hermann fer austur í
dalinn sinn og er þar í kaupa-
mennsku, á Valþjófsstað býr hann
eitt ár og á Arnaldsstöðum tvö ár, en
síðan flyst hann til Reyðarfjarðar
1944. Hann er þá heitbundinn Sig-
ríði Stefánsdóttur úr Fljótsdal og
þau gifta sig 1945. Með þeim flyst
móðir Sigríðar, Guðrún Magnús-
dóttir og á hjá þeim athvarf til
æviloka. Guðrún var einkar geðfelld
og skemmtileg kona, sem ég hafði af
mjög kær kynni. Hún er látin fyrir
nokkrum árum. Sigrt'ður Kona Her-
manns lifir mann sinn. Hún er mikil
afbragðskona í allri viðkynningu og
framúrskarandi heim að sækja.
Sigríður er fríð kona, létt og hress í
lund, þó ýmislegt hafi að sótt á
seinni árum. Löngum hefur hjá þeim
dvalist Skarphéðinn Þorsteinsson,
úr Fljótsdal, það mikla snyrtimenni
og ljúfa prúðmenni og hjá þeim
öllum ólst upp að hluta Sigmar
Óðinn Jónsson, sem nú er fulltíða
maður, en á þessu góða heimili
einstaklega mikið upp að unna.
Á Reyðarfirði fór Hermann til
starfa hjá Kaupfélagi Héraðsbúa,
lengst sem gjaldkeri á skrifstofu
þess. Hann gegndi störfum sínum af
stakri natni og nákvæmni, glöggur
og fljótur ásamt sérstakri iðjusemi.
Segja mátti að hann léti sér ekkert
annað nægja en að vinna allt óað-
finnanlega.
1966 flytja þau svo frá Reyðarfirði
til Akureyrar og eru þar í fimm ár,
þar sem Herntann vinnur á skrifstofu
Mjólkursamlags K.E.A., en aftur er
haldið austur á Reyðarfjörð 1971 og
þar dvalist alla tíð síðan.
Þar vann Hermann svo áfram hjá
Kaupfélagi Héraðsbúa um nokkurt
árabil.
Hermann hafði um hríð verið
sjúklingur, en svo dulur maður bar
ekki veikindi sín á torg, svo fáir
áttuðu sig á, hvernig heilsan var í
raun.
Heimili þeirra Sigríðar og Her-
manns var mikið myndarheimili,
gestrisni mikil og gleði í ranni ásamt
góðum hug. Þar lögðu allir sig fram
fyrir gestina.
Hermann lést hinn 25. nóv. s.I. í
Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaup-
stað.
Síðast er fundum bar saman var
handtakið hlýtt og þétt, viðmótið
einlægt og gaman að eiga við hann
orð sem fyrr.
Beinn var hann í baki með bjart-
leitan svip sem alltaf áður. Ég vissi
að heilsan var ekki sem skyldi, en
vílinn var hann ekki, og enn var
framkoman frískleg og lundin
undralétt. En nú hefur til hinstu
ferðar verið farið. Góðar minningar
um mætan dreng þyrpast að og
þökkin fyrir góðar stundir í notalegri
návist Hermanns er efst í huga í dag.
Ég sendi Sigríði, konu hans, svo
og Skarphéðni góðvini hans einlægar
samúðarkveðjur frá okkur hjónum
og foreldrum mínum. Hermann var
einlægur trúmaður og átti vissu um
ódáinslönd eilífðarinnar.
Björt var öll hans ganga, björt og
góð er minningin mæt um genginn
dáðadreng.
Blessuð sé sú minning.
Helgi Seljan.
Kcurver
MATARÍLÁT
HÁGÆÐAVARA
FÆST í
KAUPFÉLÖGUM
UM LAND ALLT
JÓLASVEINAR
Jólasveinar taka að sér að skemmta í og við verslanir, einnig
á jólaskemmtunum og fjölskylduskemmtunum.
Erum vanir
Upplýsingar og pantanir hjá:
Rakarastofu Péturs, sími 16520 og eftir kl. 18.00 og um
helgar í símum 621643 og 84766.
P.S. komum einnig í heimahús á aðfangadag.
Sjáumst
Honda Civic Wagon ’83
Góður og fallegur dekurbíll, 5 dyra, 5 gíra með
orginal dráttarbeisli, útvarpi, vetrar-/sumardekk,
ekinn 49000 km. Skipt um olíu og síur á 5 þús.
km. fresti.
Til sýnis og sölu. Opið um helgina.
BÍLVANGUR Sf=
HÖFÐABAKKA 9 5ÍMI 687300
1 lúsnæöisstofnun ríkisins
TÆKNIDEILD
Sími 696900
Útboð
Borgarnes
Stjórn verkamannabústaða Borgarnesi óskar eftir
tilboðum í byggingu tveggja íbúða í einnar hæðar
parhúsi, byggðu úr steinsteypu. Verk nr. U.05.01.
úr teikningasafni tæknideildar Húsnæðisstofnunar
ríkisins.
Brúttóflatarmál húss 195 m!
Brúttórúmmál húss 673 m3
Húsið verður byggt við götuna Arnarklettur 12-14,
Borgarnesi og skal skila fullfrágengnu sbr. útboðs-
gögn. Afhending útboðsgagna er á skrifstofu
Borgarnesbæjar, Borgarbraut 11,310 Borgarnesi
og hjá tæknideild Húsnæðisstofnunar ríkisins
Laugavegi 77, 101 Reykjavíkfrá þriðjudeginum 8.
des. 1987 gegn kr. 5.000.- skilatryggingu. Tilboð-
um skal skila á sömu staði eigi síðar en þriðjudag-
inn 5. jan. 1988 kl. 11.00 f.h. og verða þau þá
opnuð að viðstöddum bjóðendum.
F.h. stjórnar verkamannabústaða, Borgarnesi
Tæknideild Húsnæðisstofnunar ríkisins
1 lúsnæðisstofnun ríkisins
VÖRUMERKI VANDLATRA
NÆRFATNAÐUR
NÁTTFATNAÐUR
CALIDA
Heildsölubirgðir:
igurjótnson Ijf.
Þórsgata 14 - sími 24477