Tíminn - 12.07.1988, Síða 14

öt nniinf
14 Tíminn
Frá menntamálaráðuneytinu
Lausar stöður við framhaldsskóla
Að Framhaldsskólanum á Húsavík vantar
kennara í íslensku og stærðfræði í fullar stöður og
í þýsku og frönsku sem jafngildi heillar stöðu.
Að Fjölbrautaskólanum í Keflavík vantar
kennara í vélritun. Um er að ræða hálfa stöðu.
Við Myndlista- og handíðaskóla íslands er
staða fulltrúa á skrifstofu skólastjóra laus til
umsóknar.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri
störf sendist menntamálaráðuneytinu, Hverfisgötu
6, 150 Reykjavík, fyrir 20. júlí.
Menntamálaráðuneytið
BLIKKFORM
______Smiðjuvegi 52 - Sími 71234_
Öll almenn blikksmíðavinna, vatnskassavið-
gerðir, bensíntankaviðgerðir, sílsalistar á alla
bíla, (ryðfrítt stál), og einnig nælonhúðaðir í
öllum litum.
Póstsendum um allt land
(Ekið niður með Landvélum).
Vantar ráðskonu
í sveit í sumar
til að hugsa um 5 manna heimili í ca 2 mánuði.
Upplýsingar í síma 95-1648.
Járnhálsi 2 Sími 83266 110 Rvk.
Pósthólf 10180
BILALEIGA
meö útibú allt í kringum
landiö, gera þér mögulegt
aö leigja bíl á einum staö
og skila honum á öörum.
Reykjavík
91-31615/31815
Akureyri
96-21715/23515
Pöntum bíla erlendis
interRent
Bilaleiga Akureyrar
Drattarvélar
Sannarlega
peninganna virði.
VELAR OG ÞJONUSTA HF. - Velaborg
JARNHALSI 2
- SÍMI 83266 -686655
TÖLVU-
NOTENDUR
Við í Prentsmiðjunni Eddu
hönnum,
setjum og prentum
allar gerðír eyðublaða
Smiðjuvegi 3,
200 Kópavogur.
Sími 45000
fyrir tölvuvinnslu
Þriðjudagur 12. júlí 1988
MINNING
Guðrún Jónsdóttir
frá Kjós
Guðrún Jónsdóttir móðursystir
mín var í gær borin til moldar en hún
lést eftir langvarandi heilsuleysi 3.
júlí s.l.
Guðrún var fædd að Kjós í Reykj-
arfirði á Ströndum 1. sept. 1921.
Hún var yngsta dóttir ömmu minnar,
Petrínu Sigrúnar Guðmundsdóttur
og síðari manns hennar, Jóns Dan-
íelssonar, en hann var ættaður úr
Eyjafirði.
Guðrún ólst upp hjá foreldrum
sínum til fjögurra ára aldurs, en þá
var hún tekin til fósturs af föður-
bróður sínum, Sigurgeir Daníels-
syni, sem búsettur var á Sauðár-
króki, og ólst að mestu upp hjá
honum eftir það.
Sennilega hafa uppvaxtarárin á
Sauðárkróki verið bestu ár Guðrún-
ar, því að meiri hluta ævi sinnar,
eftir að fullorðinsaldri var náð, þurfti
hún að glíma við fjölþætta erfiðleika
og andstreymi.
Innan við tvítugsaldur kynntist
hún ungum manni, Pétri Péturssyni,
sem hún varð mjög hrifin af og hann
af henni. Þau munu hafa ætlað að
eigast en örlögin höguðu því þó
þannig að úr því varð ekki. Þau áttu
saman einn dreng, Pálma, sem varð
henni til mikillar ánægju, en gerði
henni um leið erfiðara að koma sér
áfram og afla sér menntunar. Pálmi
er nú fyrir löngu orðinn fulltíða
efnismaður.
Á strfðsárunum kynntist Guðrún
bandarískum hermanni og felldu
þau hugi saman. f stríðslok gengu
þau í hjónaband og hún fluttist til
hans í Bandaríkjunum, eftir að hann
hafði tekið þátt í innrásinni í Norm
andf.
Hrellingar stríðsins höfðu þó sett
á hann óafmáanlegt mark. Hann var
sá eini úr sínum herflokki sem lifði
stríðið af. Allir hinir féllu. Þegar heim
kom tókst honum ekki að afmá úr
huga sér þær minningar og þjáðist
það sem eftir var ævinnar af ólækn-
andi sinnisveiki.
Guðrún treysti sér ekki til að
dvelja vestanhafs þegar svo var kom-
ið og þau slitu samvistum eftir frem-
ur skamma sambúð. Hún kom svo
aftur heim til fslands með dreng sem
þau eignuðust, Gunnar Mosty.
Guðrún hafði þó áfram samband
við tengdafólk sitt í Ameríku og
fékk m.a. oft bréf frá tengdamóður
sinni, sem henni var mjög hlýtt til.
Hún er nú látin og einnig fyrrverandi
eiginmaður Guðrúnar.
Gunnar sonur hennar óx upp með
móður sinni og varð mesti efnispilt-
ur. Hann kvæntist og þau hjón
eignuðust börn. En þá dundi ógæfan
yfir. Gunnar var við köfunaræfingar
í Straumsvík, þegar eitthvað fór
úrskeiðis og hann drukknaði. Þetta
gerðist26. apríl, 1980ogersennilega
einhverjum enn í fersku minni.
Gunnar var augasteinn móður
sinnar og því má geta sér til, hvílíkt
reiðarslag þetta var fyrir hana.
Guðrún starfaði lengstaf við
Landssíma fslands, bæði úti á landi
og í Reykjavík. Fyrir nálægt aldar-
fjórðungi kynntist hún ekkjumanni,
nokkru eldri en hún var sjálf. Hann
var einnig starfsmaður Landssímans
og hét Jóhannes Sigurðsson.
Þau hófu búskap saman, sem
entist meðan bæði lifðu, en hann lést
á síðasta ári. Jóhannes var vænn og
traustur maður. Guðrún annaðist
hann í ellinni og þau veittu hvort
öðru þann félagsskap sem allir
þarfnast.
Oft var heilsa Guðrúnar þó svo
slæm að vafasamt var hvort þeirra
þurfti meira á hjúkrun að halda, hún
eða Jóhannes.
Á yngri árum, og reyndar alla tíð,
bjó Guðrún yfir sérstökum persónu-
töfrum. Hún var óvenjulega fjölhæf-
um gáfum gætt, m.a. var hún vel
hagorð og hefði sennilega getað
þroskað þann hæfileika sinn ef annir
brauðstritsins hefðu leyft það.
Sem dæmi um það álit sem á henni
var á unga aldri má geta þess, að hún
fékk inngöngu í Húsmæðraskólann
á Blönduósi, enda þótt hún væri
með barn á fyrsta ári á arminum.
Þetta mun hafa verið algert eins-
dæmi á þeim tíma þegar litið var
niður á ógiftar mæður og þeim voru
flest sund lokuð í námi.
Guðrún var einnig búin fjölþætt-
um dulrænum hæfileikum og hefði
sennilega getað orðið miðill ef hún
hefði fengið rétta þjálfun. Sumir
töldu að hún sæi inn í framtíðina við
Gunnþóra
Guttormsdóttir
Fædd 14. október 1895
Dáin 4. júlí 1988
í dag er til moldar borin móðir
mín, Gunnþóra Guttormsdóttir frá
Gilsárteigi, en hún andaðist að
morgni þess 4. þ.m. á sjúkradeild
dvalarheimilis aldraðra í Egilsstaða-
kaupstað á nítugasta og þriðja ald-
ursári.
Gunnþóra fæddist að Ásgeirsstöð-
um í Eiðaþinghá þann 14. október
1895. Foreldrar hennar voru hjónin
Sigurlaug Jónsdóttir og Guttormur
Pálsson, Sigurðssonar stúdents á
Eyjólfsstöðum, en kona Sigurðar
var Ingunn Vigfúsdóttir, Ormssonar
prests að Valþjófsstöðum í
Fljótsdal.
Gunnþóra dvaldist í foreldrahús-
um til 5 ára aldurs, en var þá tekin í
fóstur af Sigríði Hallgrímsdóttur og
Gunnari Pálssyni, bónda á Ketils-
stöðum á Völlum, en hann var
föðurbróðir hennar.
Á þessum tíma var Ketilsstaða-
heimilið eitt hið ríkmannlegasta á
Austurlandi og Gunnar Pálsson tal-
inn einn af best stæðu bændum þar
um slóðir. Þau Gunnar og Sigríður
voru barnlaus en Sigríður átti þrjú
börn eftir fyrri mann sinn, Þórarin í
Beinárgerði. í uppvextinum á Ketils-
stöðum var Gunnþóra í góðu atlæti
á þeirra tíma vísu. Hún hlaut venju-
lega barnafræðslu á heimiliskennur-
um, sem dvöldu á Ketilsstöðum
nokkurn hluta hvers vetrar.
Að lokinni fermingu var hún send
í unglingaskóla til Seyðisfjarðar, þar
sem hún stundaði nám veturinn
1910-1911, en í fæði og húsnæði var
hún hjá þeim hjónum Jóni í Múla og
Valgerði. Veturinn 1911-1912
stundaði hún svo nám í Kvenna-
skólanum í Reykjavík og bjó þá hjá
Einari Sveini ogGuðnýju Vilhjálms-
dóttur á Grundarstíg 7. Veturinn
1912-1913 fer Gunnþóra svo aftur
til Seyðisfjarðar og stundar nú
saumanám á klæðskeraverkstæði,
sem rekið var af Guðrúnu Gísladótt-
ur. Þann vetur dvaldi hún hjá Eyjólfi
Jónssyni, síðar útibússtjóra íslands-
banka á Seyðisfirði. Þegar hér er
komið sögu snýr Gunnþóra aftur
heim til húsa fósturforeldranna að
Ketilsstöðum og vinnur þar við al-
geng bústörf. Um sumarið 1915 kom
í Ketilsstaði ungur piltur, þá nýkom-
inn frá námi við búnaðarskólann á
Eiðum, Sigurbjörn Snjólfsson.
Kynni þeirra Gunnþóru leiddu til
nánari samvista, en þau voru gefin
saman í hjónaband af séra Guð-
mundi Þorbjömssyni, fríkirkjupresti
á Eskifirði, þann 11. maí 1916.
Næstu þrjú árin vann Sigurbjörn í
skógræktarstöðinni á Hallormsstað,
en þau Gunnþóra fengu til afnota
hjáleigubýli frá Hallormsstað, sem
nefndist Ormsstaðir, og ráku þar
smá búskap.
Þá fluttu þau að Höfðasali á
Völlum og bjuggu þar eitt ár. En
1921 kaupa þau hálfa jörðina Gilsár-
teig í Eiðaþinghá af Þórarni Jóns-
syni, síðar bankagjaldkera við Út-
vegsbanka íslands á Seyðisfirði, og
flytja þangað um vorið.
Síðan eignuðust þau svo alla jörð-
ina og bjuggu þar allan sinn búskap.
Þeim Gunnþóru og Sigurbirni
varð 14 barna auðið. Af þeim eru sjö
á lífi og búa fjögur á Egilsstöðum og
þrjú á höfuðborgarsvæðinu. Það læt-
ur að líkum að Gilsárteigsheimilið
var oft mannmargt, oft á tíðum um
og vfir tuttugu manns í heimili.
Á þeim árum var ekki skroppið
útí búð til að kaupa grillaðan kjúkl-
ing og franskar kartöflur, svo hægt
væri að gefa húsmóðurinni frí frá
matseldinni. Þvotturinn var heldur
ekki sendur í þvottahús eða börnin
á dagheimili eða í leikskólann, enda
var konan þá húsmóðir á sínu heimili
og meira en það, hún var kennari og
sálusorgari þegar því var að skipta.
Gunnþóra Guttormsdóttir var mikil
húsmóðir og yndisleg móðir. Hún
bar mikla umhyggju fyrir öllu, sem
Iífsanda dregur, og innrætti börnun-
um sínum þá lífsskoðun. Vegna
umsvifamikilla félagsstarfa eigin-
mannsins þurfti Gunnþóra oft að
sinna búrekstrinum utan húss jafnt
og innan. Ég man ekki eftir að hafa
heyrt hana kvarta undan því álagi.
Seinustu árin hefur Gunnþóra
búið á Egilsstöðum og notið skjóls
af návist barna sinna, sem þar eru
búsett. Við sem fjær höfum búið
eigum þessum systkinum okkar mik-
ið upp að unna fyrir þeirra umhyggju
og hjálpsemi við móður okkar, sem
við kveðjum í dag hinstu kveðju og
biðjum henni guðsblessunar.
Guttormur Sigurbjömsson