Alþýðublaðið - 27.09.1922, Page 1

Alþýðublaðið
0«ftð át rI AJþýðufloklamBi
*9»9
MiðvikudaginH 27 sept.
222 tölnblaft
Sigar Cyrkja.
Jafriaðarmarjriafélagið
heldur fund í kvöld kt. 8 í Bárunni uppi. — Stjörnin.
Tyriir fá sftnr Konstantíoópel
og Adríanópel!
Knöfn 26 sept
Fundlnum urn Austuriandamál-
in er n.ú slisið og hafa þeir Poin
c»ré (Frakkland), Curzon (Eog
land) og So zi (ftaIfa) komlð tér
samt<n um f ð senda Tyrkjum orð
og stinga upp á þvl sð friður
verði saroina i Feneyjum mlili
Grikkja Og Tyrkja, á þeim grund
velii að . Tyrkir sæki ekki meira
ú, en sð þeir íái Þrakfu til Ma
ritza, og þ r œeð borglna Adria
nópel, gegn tryggingum að kristn
ir menn fái sð vera óáreitiir og
að Hellusund og Sæviðarsund sé
óhindruð siglíngsleið altra þjóða,
en hermean Bmdamanna fari úr
Konstantfnópel er samningurlnn
gengur ( gildl. Landvarnaibiöðin
og Parísarb'öðin aiar ánægð með
þessa nlðurstöðu.
jifíorgunblað ð og
atvinanleysið.
Þorsteinn Gislason eða einhver.
undirtilla hsns, skrifar f Morgun-
fclaðið f gær grein, sam á að vera
svar við greia minni f Asþýðu<
biaðinu 22 þ. m. Þar sem eg geri
sð umræðueíni atvinnuhorfurnar
’cér f bæaum.
Meiri hlutinn af þessari Morg-
urtblaðsgrein er yfirklór yfir ósann
indi þau sem það var áður búið
að flytja urr* þetta sama efni.
Kemur það vel í Ijós þar í bhð
inu, að það skamraast sín fytir
fyrri ummæli s(n f þesau máli.
Það mega þó heita framfarir hjá
blaðinu að það skuli vera farið
að sjá sinn illa og ómnna mál
stað í réttu ijósi. • Það hefir ein-
hver af eigersdum Morgunbiaðsins
sagt Þorsteinl ;sð skrifa þsssa
rfðustu grein, og hann heflr reynt
sð gera þið elns og hver sá mað
ur heíði gert, sem alt vill leggja
í, sölurnar til þess að halda at-
* innu sinoi, þó miður þokkaleg
sé. Ansars tekur varla að skamma
Þorsteia fyrir þessa skri'finsku
slna, þiM hann skrifar auðvitað
ekki annað en þeir, lem hafa keypt
hann segja honum
Það eru þeir, sem bera ábyrgð
ina á öliu því moldviðri af óiann-
indum og vitieysum, sem þyrlað
er upp ( blað þeirra, Morgunbl.
Þeir halda blaðinu uppi og kaupa
tnenn til þess að skrifa f það
skammir um þá sem berjast fyrir
heiií almeonicgs
í þessari grein Morgunbl. er
veiið að stagast á því að ieiðir
þær sem eg hefi bent á til st
vinnubðta séu vitlausar. En satt
að segja virðist Morgunbl. hafa
harla iítið vit f þeim efnum. Það
er hngt frá því að eg hafi bent
á allar leiðir sem hugsanlegar eru
( þeim efnum. Hltt hefi eg geit,
að b nda á að eitthvað. verulegt
þurfi rð gera til þess að bæta
úr væntanlegu atvinnuieysi hér I
vetur, og f sambándi við það hefi
eg bent á það að nauðsyniegt
væri til þess að bæta úr atvinnu
leysinu að togurr rnir væru látnir
fiska Ea það er eins og þið eigi
að skera hjartað úr eigendum
Morgunbl. þegar þeir heyra talað
um að losa togarsna frá hafnar
garðinum. Þá berja þeir sér á
brjóst og segja að það borgi sig
ekki, og Morgunbl. tiggur það
upp eftir þeim,
Eg spuiði það að því hvort
það mundi ekki hafa borgað sig
að gera togarana út á stldveiðar
( aumarí í svargrein Morgunbl.
til mfn ( gær spyr það hvott eg
viti .hverjar hoifur eru með síld-
arsölu nú?“
Saltkjöt.
Spaðsaltað og stórhöggið
dilka- og sauðakjöt
úr brztu sauðfjárhéruðum
iandsins verður útvegsð
eftir pöntunum í haust.
Allir, sem vllja fá gott kjöt til
vetrarins, ættu sð nota tækifærið
og senda pantanir sinar hlð alira
fyrsta, svo hægt sé &ð fí kjötið
hingað með fyrstu skipsfetðum
frá Norður- og Austurlandi.
Samb. ísl. saiwiifélaga.
Sími 1030.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda
hluttekningu við andiát og jarðar-
för okkar hjartkæra ástvinar og
föður Sturiu Fr. iónssonar.
Gunnfríður Asgeirsdóttir,
Rannveig Sturludóttir,
Snorri Sturluson.
Eg veit að þær e?u sð versna,
en eg velt það líka að það hefðl
verlð hægt að selja allan síldar-
aflann með góðu verði ef dáiitil
forsjálni og hyggindi hefðu verið
notuð. Morgunbl. heldur því fram
að aflinn hjá botnvörpuakipunum
lé einkisvíiði ef ekki sé hægt að
selja sfiinn. Þ'.ð hefir iika verið
bsnt á leiðir til þess, hér f blað-
inu af öðrum en mér
Eg held því fram að það sé
skaði og skömm isð hér eru til
maigir togarar sem bunduir eru
við garðinn mestan hiuta af ár-
inu. Það sýnir, að mennirnir sem