Tíminn - 23.09.1988, Blaðsíða 2

2 Tíminn
f,Kci vJi’iViV'.' ^wvviv)-)
Föstudagur 23. september 1988
Fundur um umferðarfræðslu og öryggi skólabarna hjá fræðslustjóra í gær:
Getum ekki beðið
eftir kerfisköll-
um á meðan fólk
deyr í umferðinni
„Slysin eru af mannavöldum og
ekkert sjálfgert að þau eigi sér stað.
Það er umhugsunarefni hversu um-
ferðarslys á börnum og unglingum
eru svo miklu tíðari hér en í nág-
rannalöndunum og hversu stóran
hlut nýliðar í meðferð ökutækja eiga
í umferðarslysum hér á landi.
Það virðist ljóst að umferðarfræð-
sluna þarf að efla í skólunum og
spurning hvort ekki sé tilefni til að
hækka lágmarksaldur til ökurétt-
inda,“ sagði Áslaug Brynjólfsdóttir
fræðslustjóri Reykjavíkur þegar hún
setti fund sem hún hafði boðað til í
gær.
Fjallað var um umferðarfræðsluna
í grunnskólum borgarinnar og um
öryggi skólabarna í umferðinni
almennt. Þarna voru fulltrúar frá
flestum skólum borgarinnar, skóla-
stjórar, kennarar og foreldrar, fólk
frá Þjóðarátakshópnum um umferð-
aröryggi, námsstjóri umferðarfræð-
slu og fulltrúi Umferðarnefndar
Reykjavíkur.
„Slysin eru af mannavöldum og
ekkert sjálfgert að þau eigi sér stað.
Það er umhugsunarefni hversu um-
ferðarslys á börnum og unglingum
eru svo miklu tíðari hér en í ná-
grannalöndunum og hversu stóran
hlut nýliöar í meðferð ökutækja eiga
í umferðarslysum hér á landi.
Það virðist ljóst að umferðar-
fræðsluna þarf að efla í skólunum og
spurning hvort ekki sé tilefni til að
hækka lágmarksaldur til ökurétt-
inda,“ sagði Áslaug Brynjólfsdóttir
fræðslustjóri Reykjavíkur þegar hún
setti fund sem hún hafði boðað til í
gær.
Fjallað var um umferðarfræðsluna
í grunnskólum borgarinnar og um
öryggi skólabarna í umferðinni
almennt. Þarna voru fulltrúar frá
flestum skólum borgarinnar, skóla-
stjórar, kennarar og foreldrar, fólk
frá Þjóðarátakshópnum um umferð-
aröryggi, námsstjóri umferðarfræð-
slu og fulltrúi Umferðarnefndar
Reykjavíkur.
Lagðar voru fram hugmyndir um
verkefni sem áhugahópar geta unnið
að samhliða sjálfri umferðarfræðsl-
unni og Guðmundur Þorsteinsson
námsstjóri kynnti nýtt umferðar-
fræðsluefni fyrir grunnskólana.
Þetta efni er sænskt og búið er að
þýða það og staðfæra.
Skólarnir eru byrjaðir og ökumönnum ber að sýna gát í nágrenni skóla. Þessi
mynd er að vísu sett á svið en mýmörg dæmi eru þess að börn hafa skyndilega
hiaupið í veg fyrir bíla með hörmulegum afleiðingum. l íimimynd Ární Bjama
Á fundinum tóku til máls frá
Þjóðarátakshópnum um umferðar-
öryggi þær Helga Thorberg og Ragn-
heiður Davíðsdóttir og gagnrýndu
mjög harkalega opinbera aðila sem
að umferðarmálum starfa og sögðu
að þeir allir, umferðarráð, kennarar,
skólastjórar, lögregla og umferðar-
nefndir svo sem eins og umferðar-
nefnd Reykjavíkur gæti ekki lengur
setið með hendur í skauti. Fólk gæti
ekki lengur beðið eftir að einhverjir
kallar hugsuðu sig um áratugum
saman.
Nú væri kominn tími athafna og
kanna þyrfti snarlega hvað fólk vildi
til þess að tryggja öryggi barna sinna
í umferðinni og síðan hrinda því í
framkvæmd.
Það næði td. engri átt að opinberir
aðilar væru að þvælast fyrir því að
td. hraðahindranir yrðu settar upp í
ljósi þess að þar sem þær hafa verið
settur upp, hefur slysum fækkað um
helming.
Fulltrúar áhugahópsins lögðu þó
áherslu á að ekki væri verið að gera
lítið úr því sem vel hefði verið gert,
heldur vildi hópurinn knýja á skjótar
úrbætur og til að undirstrika þennan
vilja sinn væri ætlunin að efna til
stóruppákomu í öllum skólum borg-
arinnar um miðjan nóvember n.k.
sem mun ná hámarki á Lækjartorgi
þar sem fram mun koma fjöldi fólks
með efni í tali og tónum.
í lok fundarins var samþykkt ein-
róma eftirfarandi ályktun:
Hver skóli þarf að hafa markvissa
umferðarfræðslu á sinni skólanáms-
skrá og ætla verður tíma til slíkrar
fræðslu.
Hver skóli kanni umhverfi sitt og
komi með tillögur til úrbóta, meðal
annars varðandi umferð og skipulag
á skólalóðum og fjölga þar því fólki
sem annast umferðarfræðslu.
Athugað verði með hvaða hætti
unnt sé að auka fræðslu á þeirri
ábyrgð sem fylgir því að fá ökutæki
í hendur.
Ástæða virðist til að kanna hvort
ekki sé rétt að hækka aldursmörk
þeirra sem taka bílpróf.
Þörf er á bættri ökukennslu og
auknu eftirliti í þeim cfnum.
Kannað verði hvernig megi efla
samstarf hinna ýmsu aðila, þar á
meðal foreldra, heimila og skóla og
fá almennari umfjöllun um þessi
mál.
Fundurinn lýsir áhyggjum yfir
hættu á auknum ölvunarakstri sem
hætta er á að geti fylgt frjálsri sölu á
áfengu öli 1. mars n.k. -sá
Liður í sókn íslensks ullariðnaðar á erlendum mörkuðum:
Unnið að sameiningu minni
fyrirtækja í uilariðnaði
Hugmyndir eru uppi um stór-
aukna santvinnu og jafnvel samruna
smærri fyrirtækja í ullariðnaði hér á
landi með það að markmiði að þau
standi sterkar að vígi á sviði fram-
leiðslu og útflutnings. Nú þegar eru
hafnar viðræður forráðamanna fyrir-
tæjanna um þetta og þeim verður
fram haldið á næstu dögum og
vikum.
Þetta kom fram á fréttamanna-
fundi í gær þar sem kynntar voru
niðurstöður athugunar á stöðu og
möguleika minni fyrirtækja í íslensk-
um ullariðnaði. Áthugunin náði til
allra fyrirtækja í íslenskum ullariðn-
aði að Álafoss hf. og Hildu hf.
undanskildum. Skýrsluna unnu þeir
Gísli S. Arason, Sigurður Ingólfsson
og Þráinn Þorvaldsson fyrir Iðnlána-
og Iðnþróunarsjóð.
Skýrsluhöfundar leggja á það
höfuðáherslu að til þess að ná fram
meiri hagkvæmni í rekstri fyrirtækj-
anna þurfi betri nýtingu framleiðslu-
tækjanna. Þessu telja þeir að sé unnt
að ná með samruna eða samstarfi
þeirra. Þeir telja að aukin samvinna
fyrirtækjanna sé forsenda nauðsyn-
legs markaðsátaks á erlendum
mörkuðum. í þessu sambandi er lagt
til að horft verði sérstaklega til
Þýskalands og ráðinn starfsmaður,
sem starfi í tengslum við sameinað
útflutningsfyrirtæki. Liður í þessu
er, að mati skýrsluhöfunda, að feng-
inn verði þýskur hönnuður til sam-
starfs við íslenska hönnuði til þess
að tryggja sem besta aðlögun að
þörfum þýska markaðarins.
Úttekt á fjárhagsstöðu ullarfyrir-
tækjanna leiðir í ljós að fjárhagurinn
er heldur bágborinn um þessar
mundir. Staða nokkurra fyrirtækja
er slík nú að ástæða er til skjótra
aðgerða til að treysta fjárhag og
rekstrarstöðu þeirra. Þau ullariðn-
aðarfyrirtæki eru þó til þar sem
fjárhagsstaðan telst nú þokkaleg.
Friðrik Sophusson, iðnaðarráð-
herra, leggur á það áherslu að fyrir-
tækin hafi sjálf frumkvæði aðendur-
skipulagningu í framleiðslu og mark-
aðsátaki. Hann segir það forsendu
fyrir því að fyrirtækin eigi kost á
fyrirgreiðslu úr opinberum sjóðum
til að styrkja eiginfjárstöðu þeirra.
Iðnaðarráðherra leggur og áherslu
á nauðsyn þess að staða iðnaðarins,
þ.á m. ullariðnaðarins, markist ekki
í sama mæli af sveiflum í sjávarút-
vegi og verið hefur undanfarin ár.
Sem liður í því segir iðnaðarráðherra
það koma til greina að stofna sér-
stakan sveiflujöfnunarsjóð sem sjáv-
arútvegurinn greiði til í uppsveiflu
og iðnaðurinn njóti m.a. góðs af.
Undanfarin ár hefur verið greinilegt
að í uppsveiflu í sjávarútvegi á
iðnaðurinn í vök að verjast og öfugt.
Þetta má segja að hafi ákvarðast af
því að gengi miðast á hverjum tíma
við útflutning sjávarafurða vegna
hlutfallslegrar stærðar hans í heildar-
útflutningi.
Að sögn Braga Hannessonar er
það bæði Iðnlánasjóði og Iðnþróun-
arsjóði mikilvægt að vel takist til
með endurskipulagningu minni
fyrirtækja í ullariðnaði því að þar
hafi mikið fé verið bundið á liðnum
árum t.d. í tækjabúnaði. Hann
nefndi að athugun þremenninganna
hafi leitt í ljós að tæknilega séð væru
fyrirtækin nokkuð almennt vel á
vegi stödd og því þyrftu þau ekki á
næstunni að festa háar upphæðir í
framleiðslutækjum. óþh
Frá fréttamannafundinum í gær. Fríðrik Sophusson, iðnaðarráðherra, Bragi Hannesson frá Iðnlánasjóði og Þráinn
Þorvaldsson (lengst til hægri) einn þriggja skýrsluhöfunda. rimwnynd Gnnnar.