Tíminn - 10.03.1990, Blaðsíða 7
Laugardagur 10. mars 1990
HELGIN 17
bókasöfn og ýmsa félagslega þjón-
ustu og hreinsun svæðisins. Svo er
það fylkið og landsyfirvöld.
Fólk í úthverfum
hefur ekkert um stjórn
miðbæjarins að segja
Fylkið sér um skóla og sjúkrahús,
hreinsun aðalgatna borgarinnar og
þar fram eftir götunum cn landsyfir-
völd sjá um hluta af menntakerfinu
og heilbrigðiskerfinu í fylkjunum
sem gerir þetta allt mjög flókið.
Enginn gerir sér far um að leiða
fólkið í sannleikann um þetta kerfi
eða hið flókna kosningakerfi á að-
gengilegan og skiljanlegan hátt svo
að margir láta sér það í léttu rúmi
liggja-
Til dæmis fá þeir einir sem búa í
miðbæ Adelaide og nánasta um-
hverfi tækifæri til að kjósa svokallað-
an borgarstjóra eða þann sem tekur
ákvarðanir um framkvæmdir í
miðbæ borgarinnar. Fólk í úthverf-
um fær ekkert tækifæri til að láta álit
sitt í ljós á þeim málefnum þótt þar
sé auðvitað um hagsmuni allra borg-
arbúa að ræða.
Tekið skal fram að í hverfakosn-
ingum er ekki kosið um flokka
heldur einstaklinga. En þessir ein-
staklingar gerðu lítið af því í nýaf-
stöðnum hverfakosningum að segja
frá því í bæklingum hvað þeir vildu
gera ef þeir kæmust að heldur voru
þeir mjög uppteknir af að segja hvað
þeir hefðu gert og það að þeir væru
giftir og ættu börn. Það virðist
stundum skipta meira máli en mál-
efnin sem á að vinna fyrir.
Það að fá ekki að hafa atkvæðis-
rétt um þróun í miðbænum er svipað
og ef það væri aðeins fólk í Þingholt-
unum sem og gamla miðbænum sem
fengi að kjósa borgarstjórann í
Reykjavík en aðrir fengju aðeins að
kjósa þá sem sæju um málefni í
þeirra eigin hverfi.
Fólk í Árbænum eða Breiðholti
fengi þá ekki að hafa neina skoðun
á málunum um það hvað gera skyldi
í miðbænum. Auðvitað er þama um
mikinn stærðarmun á borgum að
ræða og einnig mannfjölda en samt
finnst mér þetta ekki rétt. Fólk í
úthverfum á einnig sinn hluta í
miðbænum og vill geta lagt eitthvað
til málanna.
Frétta- og blaðamenn vilja
ekki flókin stjómmál
- kjósa að hafa frekar
bara svart og hvítt
Þar kemur einnig til það kerfi sem
er á fjölmiðlum sem eru í eign nijög
fárra en stórra aðila sem hentar að
halda hlutunum þannig.
Þeir eru innundir í stóru stjórn-
málaflokkunum og með því að halda
fólki óupplýstu um það hvernig það
geti notað kjörseðilinn til að hafa
áhrif á og breyta kerfinu þá tryggja
þeir sjálfa sig í sessi og stöðu sína um
leið svo að fáir einir vita hvernig á
að ná minnihlutaflokkum inn til að
veita þeim stóru aðhald. Líf og
tilvera Demókrataflokksins vegur
salt á þessu og næstu kosningar
munu segja til um hvort hann lifir
eða deyr eða hvort nógu margir séu
nógu óánægðir til að leggja það á sig
að læra þannig á kjörseðilinn að þeir
geti tryggt honum áframhaldandi
tilveru.
Fréttamenn, blaðamenn og aðrir
tengdir stjórnmálum vilja hafa hlut-
ina einfalda og ekki þurfa að hugsa
í alls konar tilbrigðum. Svart og
hvítt er best og einfaldast. Þeir hafa
því ekki lagt sjálfa sig í það að
útskýra stjórnmálastefnur ástralskra
stjórnmálaflokka á hlutlausan og
einfaldan hátt þannig að allir geti
skilið það og meðtekið.
„Það væri hættulegt því þá gæti
fólk farið að hugsa og draga ályktan-
ir og ekki hægt að heilaþvo það
lengur".
Sú staðreynd að það sé skylda að
kjósa gerir það að verkum að flestir
fara á kjörstað og kjósa en þau lög
verka ekki hvetjandi á yfirvöld til að
halda vöku sinni og kynna málstað
Þótt Ástralir bregðist við einstaka
röngum ákvörðunum stjórnmála-
manna eru þeir iítt hrifnir af að
rökræða um stjórnmál vítt og
breitt. Enda eru þeir mest mataðir
á svörtu og hvítu - „Labour eða
Liberal". Aðrir fiokkar, þó að til
séu, eru tæplega nefndir.
sinn á hlutlausan hátt og skapa
þannig lifandi áhuga. Þekkingarleys-
ið á virkun kjörseðilsins gefur þeim
stóru því oft atkvæðin ósjálfrátt.
í fáum orðum er kjörseðillinn
þannig að þú velur hvern þú vilt fyrst
og fremst og ef hann kemst ekki að
þá viltu þennan en ef hann fær ekki
nógu mörg atkvæði þá færðu þennan
og þannig koll af kolli. Og það tekur
langan tíma að telja og átta sig á
öllum kjörseðlum. Það er þetta kerfi
sem vefst fyrir mörgum sem væru
fegnir ef þeir gætu gert eins og
íslendingar og sett bara einn kross
fyrir framan bókstaf. Punktur og
basta, engar málalengingar.
Ekki skylda að kjosa
í hverfakosningum
H verfakosningar eru þær einu sem
ekki er skylda að kjósa í en aðrar
kosningar eru skylda og þú verður
að hafa mjög góða afsökun fyrir
fjarveru þinni til að fá ekki sekt upp
á 100 A$ fyrir skrópið. Nú vilja
sumir afnema skylduna og gefa fólki
frelsi til að ákveða það sjálft hvort
það kýs eða ekki. Samt sýnist sitt
hverjum með það og óttast að það
kalli yfir þjóðina sams konar kerfi og
er í Bretlandi og Bandaríkjunum
sem gerir það að verkum að fólk
kemst inn og til mikilla valda á mjög
fáum atkvæðum, aðeins vegna þess
að fólk nennir ekki að kjósa eða
hefur ekkert vit á málunum. Vegna
þess að stjórnmálaflokkar hafa ekki
fyrir því að gera það áhugavert að
kjósa.
En á þessu litla landi, íslandi, þar
sem flestir telja sig sérfræðinga í
stjórnmálum, er ekki hætta á að það
ástand skapist 'á næstunni. Frekar
væri líklegt að hver hópur, hverfi
eða óánægðir kjósendur myndu
stofna sína eigin stjórnmálaflokka
og kynna þá rækilega og gera þegar
litríkt úrval stjórnmálaflokka enn
litríkara.
I
victron varaaflgjafinn
Láttu ekki rafmaanið
gn
fara með þig-þegar það fer!
Varaaflgjafinn er trygging þín fyrir því að þú
missir ekki út upplýsingar við spennufall eða
rafmagnsleysi. Hann er ætlaður tölvum, allt frá
einkatölvum til stórra tölvukerfa. Varaaflgjafinn
hentar einnig fyrir t.d. telefaxtæki og skiptiborð.
Við rafmagnstruflun ver varaaflgjafinn tölvur
og gefur þér áfram fulla rafmagnsþörf. Við
algjört rafmagnsleysi veitir hann þér orku og
nauðsynlegt svigrúm til að gera viðeigandi
ráðstafanir.
Láttu okkur meta þörfina hjá þér, við sjáum
um uppsetningu og veitum alla sérfræðiþjónustu.
Hafðu samband við sölumenn okkar.
WJ
victron
ilTÆKNIVAL
SKEIFUNNI 17, SlMI 68 16 65
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
Matthildur Bjömsdóttir