Tíminn - 06.04.1990, Blaðsíða 10
10 Tíminn
Föstudagur6. apríl 1990
w*m g'huÆ'márnn
Þorlákshöfn
Halldór Jón Guðni Unnur
Ásgrímsson Helgason Ágústsson Stefándsdóttir
Almennur fundur meö sjávarútvegsráðherra, Halldóri Ásgrímssyni og
alþingismönnum kjördæmisins verður haldinn í Félagsheimilinu,
Þorlákshöfn, mánudaginn 9. apríl n.k. kl. 20.30.
Allir velkomnir.
Framsóknarfólk
N-Eystra
Ráðstefna til undirbúnings
sveitarstjórnarkosningum 1990
Fundarstaður: Skrifstofa Framsóknarflokksins
Hafnarstræti 90, Akureyri
Tími: Laugardagur 7. apríl 1990,
kl. 13:00-18:00
Dagskrá:
Kl.
u
u
u
u
u
u
u
u
13:00-13:30
13:30-13:45
13:45-14:00
14:00-14:15
14:15-14:30
14:30-15:30
15:30-16:00
16:00-16:30
16:30-17:30
17:30
Skráning
Setning
Hákon Hákonarson, form. KFNE
Verkaskipting ríkis og sveitarfélaga
- Tekjustofnar sveitarfélaga
Guðný Sverrisdóttir
Verkaskipting - skólamál
Valgarður Hilmarsson
Verkaskipting - heilbrigðismál
Guðmundur Bjarnason, heilbrigðisráðh.
Fyrirspurnir og almennar umræður
Kaffihlé
Undirbúningur kosninganna
Valgerður Sverrisdóttir
Fyrirspurnir og almennar umræður
Ráðstefnuslit
Guðmundur Bjarnason, heilbrigðisráðh.
Ráðstefnustjóri: Jakob Björnsson
Sumarhátíð Framsóknarfélaganna
í Árnessýslu
verður haldin í Hótel Selfoss, síðasta vetrardag, 18. apríl og hefst
með borðhaldi kl. 20.30 stundvíslega.
Sigrún
Magnúsdóttir
Heiðursgestirkvöldsins verðaSigrún Magnúsdóttirog Páll Pétursson.
Sönghópurinn Snæfríður og Sníparnir úr Þorlákshöfn skemmta.
Hljómsveitin Upplyfting leikur fyrir dansi.
Þátttaka tilkynnist fyrir sunnudagskvöldið 15. apríl í síma 33686,
Bjarnþór, 68896, Brynjar, 21025, Sigurbjörg, 21720, Svanlaug,
63307, Þórey.
Miðaverð fyrir þríréttaða máltíð og dansleik kr. 3.000,-.
Miðavarð á dansleik kr. 1.400,-.
Félagar eru hvattir til að fjölmenna og taka með sér gesti.
Allir velkomnir.
Nefndin
Páll
Pétursson
Reykjavík - Borgarmálefni
Fundur verður að Nóatúni 21, laugardaginn 7. apríl kl. 10.30.
Fundarefni: málefnaundirbúningur vegna borgarstjórnarkosninga.
Allt framsóknarfólk hvatt til að mæta.
Frambjóðendur
Kópavogur - Opið hús
Opið hús alla miðvikudaga að Hamraborg 5, kl. 17-19.
Alltaf heitt á könnunni.
Framsóknarfélögin.
Upplýsingar um VEDUR
- í nýjum símsvörum
Hinn 5. apríl 1990 tók Veðurstofa
Islands og Póstur og sími sameiginlega í
notkun nýja símasvara, þar sem lands-
mönnum öllum er í sömu símanúmerum
og fyrir sama gjald, boðið að velja milli
fimm valkosta með upplýsingum um veð-
ur af ýmsu tagi. Þau símanúmer og þeir
valkostir sem um er að velja eru sem hér
segir:
s. 990600: KYNNING og allir valkostir.
s. 990601: Veður og veðurhorfur fyrir
landið í heild.
s. 990602: Veðurspá fyrir einstök spá-
svæði á landi og miðum.
s. 990603: Veður og veðurhorfur á höf-
uðborgarsvæðinu.
s. 990604: Veðurlýsing fyrir valdar er-
lendar veðurstöðvar.
s. 990605: Flugveðurskilyrði yfir íslandi
að degi til.
Símsvarinn s. 17000 er tekinn úr
notkun.
Laugardagsganga Hana nú
í Kópavogi
Vikuleg Laugardagsganga Hana nú í
Kópavogi verður á morgun. Lagt af stað
frá Digranesvegi 12 kl. 10:00.
Nýlagað molakaffi í upphafi göngunn-
ar. „Markmið göngunnar er: Samvera,
súrefni, hreyfing. Með hækkandi vorsól
hvetjum við alla til að taka þátt í bæjar-
röltinu," segir í fréttatilkynningu frá
„Hana nú“ í Kópavogi.
PÁSKA-BASAR Hringsins
Kvenfélagið Hringurinn í Reykjavík
heldur sinn árlega PÁSKA-BASAR í
Kringlunni, í dag, föstudaginn 6. apríl og
laugardaginn 7. apríl.
Sýning Skurðlistarskóla
Hannesar Flosasonar
Sýning á tréskurðarverkum nemenda
Hannesar Flosasonar myndskurðarmeist-
ara verður í smíðahúsi Hlíðaskóla við
Hamrahlíð í Reykjavík laugardaginn 7.
apríl kl. 14:00-18:00.
Á sýningunni verða menn að störfum
við tréskurð.
Skurðlistarskóli Hannesar hefur starf-
að frá árinu 1972.
Bókmenntakynning
í Norræna húsinu
íslensk bókaútgáfa 1989 kynnt
Laugardaginn 7. apríl kl. 14:00 verður
kynning í Norræna húsinu á íslenskum
skáldverkum sem komu út á sl. ári.
Árni Sigurjónsson bókmenntafræðing-
ur annast kynninguna og Einar Kárason
rithöfundur talar um rithöfundaferil sinn
og les upp.
Þeir munu flytja mál sitt á sænsku og
dönsku, en kynningin er einkum ætluð
Norðurlandabúum sem vilja kynna sér
íslenskar bókmenntir.
Sýning Ragnheiðar
í Norræna húsinu
Ragnheiður Jónsdóttir opnar sýning á
teikningum í Norræna húsinu 7. apríl kl.
15:00. Opið er alla daga kl. 14:00-19:00,
en lokað er föstudaginn langa og páska-
dag.
Ragnheiður hefur haldið tólf einkasýn-
ingar, auk þess sem hún hefur tekið þátt
í fjölda samsýninga hér heima sem erlend-
is. Þetta er því 13. einkasýning hennar og
að þessu sinni sýnir Ragnheiður teikning-
ar - kol á pappír -.
Sýningin stendur til 29. apríl.
Sýningar á Kjarvalsstöðum
1 vestursal og vesturforsal Kjarvals-
staða er yfirlitssýning á verkum Guð-
mundu Andrésdóttur.
í austursal er sýning Jóns Axels og
Sóleyjar Eiriksdóttur.
Kjarvalsstaðir eru opnir daglega kl.
11:00-18:00 og er veitingabúðin opin á
sama tíma.
BÍLALEIGA
meö útibú allt í kringum
landið, gera þér mögulegt
að leigja bíl á einum stað
og skila honum á öörum
Reykjavík
91-686915
Akureyri
96-21715
Pöntum bíla erlendis
interRent
Europcar
■llllllllllllll MINNING lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllílllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllM
Bergþóra Jónsdóttir
Fædd 15. apríl 1906
Dáin 29. mars 1990
Mig langar í nokkrum orðum að
minnast hennar ömmu minnar og
festa á blað hugleiðingar mínar um
hana, sköpunarverkið, Iífið og ást-
ina.
Hún amma fæddist í Súðavík við
Álftafjörð snemma á öldinni. Hún
var dóttir Jóns Jónssonar útgerðar-
bónda og kaupmanns og Ólafíu
Margrétar Bjarnadóttur húsmóður
og ólst upp á mannmörgu heimili, í
stórum systkinahópi og meðal vinnu-
fólks og þeirra sem hún sjálf kallaði
gjarnan „kostgangara“ á heimili for-
eldra sinna. Ég held að amma mín
hafi átt góða daga í æsku og búið við
betri kjör en algengt var á þeim
tíma. Hún sagði okkur systrunum
oft sögur úr Súðavíkinni; sögur af
fólkinu, vinnunni, ævintýrum þeirra
systranna og tíðarandanum. Jón fað-
ir hennar var kominn af alþýðufólki,
en Ólafía Margrét, móðir hennar
var dóttir Bjarna hreppstjóra í Tröð.
Það er eins og stafi einhverj um alveg
sérstökum Ijóma af Súðavík æsku
ömmu minnar, og þegar ég hverf á
vit ímyndunaraflsins og leiði hana
um bernskuslóðir, þá finn ég angan
af hvítskúruðum gólfum, nýbökuðu
„bakkelsi", grasi, saltfiski og sjó; og
sé fyrir mér ógnar dugnað og mynd-
arskap langafa og langömmu sem
staðfestist jafnt í saltfiskstæðum,
sem hekluðum dúkum á danska
vísu, verslun, saumaskap, heil-
steyptu uppeldi stórs barnahóps,
bátum; já, dugnaði, örlæti og metn-
aði, og mér finnst ég alveg eins geta
átt von á að hitta fyrir mér bæði
Amaldus, Merrit, forsjálu meyjarn-
ar, aulabárðana og Debes vitavörð í
íslenskum kapítula turns Heinesens
útá heimsenda.
Amma átti góða daga í Súðavík.
Hún fékk að mennta sig eins og
kostur var, - hún fór í „Framhaldið"
á ísafirði, fékk meira að segja að
læra á orgel, og hló mikið að því
seinna, þegar dætur hennar, og við
dætradæturnar vorum búnar að vera
mörg ár í tónlistarnámi, að þegar
hún hafi verið búin að vera örfáar
vikur á ísafirði að læra á orgelið, þá
hafi pabbi hennar sagt við hana:
„Jæja Begga mín, ertu nú ekki að
vera fullnuma á orgelið?“. Amma
fór líka í Kvennaskólann á Blöndu-
ósi og lærði þar listir sem mörkuðu
allt hennar líf.
Árið 1932 giftist amma afa mínum
Ólafi Guðmundssyni spunameist-
ara, sem fæddur var að Þyrli á
Hvalfjarðarströnd og ættaður úr
Flekkudal í Kjós. Þau hófu búskap
á Akureyri, þar sem afi vann að því
að koma á legg ullarverksmiðjum
Gefjunar, en fluttu til Reykjavíkur
fyrir lok fjórða áratugarins, þegar
afi tók að sér svipað verk fyrir
ullarverksmiðjuna Framtíðina. Þau
eignuðust tvær dætur, sem báðar eru
tónlistarkennarar, Kristínu mömmu
mína og Ólafíu Margréti. Barna-
börnin urðu ellefu og barnabarna-
börnin eru orðin sex. Afi og amma
ráku lengi sínar eigin prjónastofur,
amma fyrst Dröfn, í samvinnu við
systur sína Salóme, og afi og amma
seinna saman, prjónastofuna Viðju.
Eftir ótímabært fráfall afa, árið
1961, rak amma prjónastofuna af
miklum dugnaði, allt fram á miðjan
áttunda áratuginn.
Skömmu eftir að afi og amma
fluttu hingað suður, keyptu þau sér
lítinn sumarbústað í landi Kópavogs
við Elliðavatn. Þarna var þá hrjóstr-
ugt um að litast og lítið um gróður
annan en íslenskan melagróður. Þau
afi og amma einsettu sér að gera
þennan griðastað að lítilli paradís,
og hófu stórfellda trjárækt og
gróðursetningu alls kyns jurta og
blóma. Þau kölluðu staðinn Þyril og
þar hefur fjölskyldan öll átt sína
hamingjuríkustu daga á hverju
sumri í yndislegri gróðurvin.
Það var mikið áfall fyrir ömmu og
fjölskylduna þegar Ólafur afi minn
dó, aðeins fimmtíu og fjögurra ára.
Upp úr því flutti amma til okkar og
hélt heimili með foreldrum mínum
allt til dauðadags. Á hverju sumri þó
flutti hún að Þyrli og dvaldi þar
sumarlangt við garðyrkju, hannyrðir
og heimilisstörf og alltaf fengum við
barnabörnin að vera þar hjá henni
eins og okkur lysti og í raun áttum
við öll okkur þar annað heimili.
Amma var mitt þriðja foreldri.
Amma var mín besta vinkona.
Amma var minn besti kennari. Ég
sakna hennar sárt. Hún var einstök
manneskja. f mínum augum var hún
alla tíð svolítil ævintýraprinsessa.
Það stafaði ljóma af henni sjálfri og
öllu sem hún gerði. Amma var
sköpunarverkið holdi klætt. Hvað
sem hún snerti öðlaðist líf á einhvern
hátt. Ekki bara fallegu dalíurnar,
hnoðrarnir, mururnar og begóníurn-
ar, sem hún ræktaði af svo mikilli
alúð; ekki bara fallega handavinnan
hennar; heldur einnig, og kannski
helst, samskipti hennar við fólk.
Hún varð alls staðar vinamörg og
vinsæl. Hún kunni þá list að gæða
mannleg samskipti lífi sem máli
skipti. Hún hafði meðfæddan skiln-
ing á sköpunarverkinu í hvaða mynd
sem það birtist. Hún var eins og
Merrit í sögunni góðu, sem snerti
regnbogann, fangaði sólina og töfr-
aði fram rigningu með því að blása í
holan blómstilk.
Amma var stórlát og skapmikil og
hafði skoðanir á öllu og öllum og var
aldrei feimin við að viðra þær. Hún
var þó alltaf hreinskiptin og heiðar-
leg, og þoldi aldrei að níðst væri á
minni máttar. Og hamhleypa til allra
verka var hún amma, hvort sem það
voru húsmóðurstörf á heimili okkar,
vinnan á prjónastofunni, í garðinum
að Þyrli eða í fórnfúsu starfi fyrir
Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra.
Eflaust hefur amma átt hvað mest-
an þátt í uppeldi okkar systranna og
fyrir það er ég þakklát. Hún var svo
skapandi og skemmtileg, - og klók
og hafði þá hæfileika sem hver
einasti kennari mætti vera sæmdur
af. Þegar ég, stelpuhnokki kom inn
til hennar að kveldi með einhverja
óeirð í mér, í óþreyjufullri bið eftir
vori, þá átti hún það til að rétta mér
bókarkorn með Passíusálmunum og
biðja mig að opna bókina og fylgjast
með manninum sem var að lesa í
útvarpið og hafa nú eyrun opin fyrir
því að hann læsi rétt. Þá var hún ekki
aðeins að draga úr mér fýluna og
hafa ofan af fyrir mér með einhverju
móti. Hún var ekki bara að kenna
mér að hlusta og sjá til þess að ég
kynntist trúnni og þessum bók-
menntum. Hún var ekki bara að
hugsa um að ég æfði mig í lestri. Hún
var ekki bara að fá mér eitthvert
ábyrgðarhlutverk í hendur. Það var
eitthvað miklu meira, - einhver
alhliða hæfileiki til að skemmta,
mennta, þroska, sýna traust og
kenna hvað ábyrgð er.
Þannig var amma. Hún gerði allt
vel sem hún tók sér fyrir hendur.
Henni var ógjörningur að kasta
hendinni til þess sem hún vann að,
hvort sem það var blómarækt,
handavinna, matseld, heimilisstörf
eða barnauppeldi. Hún kunni það
ekki. Hún var fjörug og skemmtileg
og þó hún væri komin á níræðisald-
ur, þá var hún alltaf ung, bæði í
andanum og í útliti. Þessa konu var
auðvelt að elska og dá. Og nú, þegar
ég sit hér eftir með sorgina og
söknuðinn og bíð enn í óþreyju eftir
vorinu. sem aldrei hefur virst jafn
fjarlægt, þá get ég þó ekki annað en
glaðst yfir gæfu minni, og þakkað
henni yndislega samveru í þrjátíu og
tvö ár, þakkað henni alla þá um-
hyggju, hlýju og ást sem hún gaf mér
af sínu mikla örlæti.
Bergþóra Jónsdóttir.