Tíminn - 21.04.1990, Blaðsíða 12

22
HELGIN
Laugardagur 21. apríl 1990
í TÍMANS RÁS il—
ATLI
MAGNÚSSON:

Þess vegna umhverfisráðuneyti
Ekki verður það ofþakkað er ekki
fór ver en raun varð á er sú marg-
fræga kúla í áburðarverksmiðjunni í
Gufúnesi tók að loga nú á dögunum,
og það sannaðist að vaskir menn eru
í röðum slökkviliðsins, því ekki slá
merarhjörtu í bijóstum manna, sem
klífa upp brennandi „bombu", ef svo
má segja.
Það er auðvitað á mörkum velsæm-
is að henda gaman að öðru eins at-
viki, en samt er erfitt að láta sér sjást
yfir kímilegar hliðar málsins. Ber þar
einkum til að liklega hefur ekkert
mannvirki í landinu hlotið viðlíka
umfjöllun og kúla þessi og slysahætt-
an af henni. Kúlunni — ekki um-
fangsmeira mannvirki en hún þó er
-— hafa mcnn velt aftur og fram í
heilum sjónvarpsdagkrám og það er
búið að rita um hana í blöðin svo oft
og ítarlega að líklega mætti betrekkja
gripinn með öllum þeim skrifum. Er
það svo hendir að eldsvoði kemur
upp í verksmiðjunni, þá verður hann
ekki í mötuneytinu eða í kyndikjall-
aranum — heldur ofan á einmitt
þessari sælu kúlu, eflirlæti athygli al-
mennings og yfirvalda. Þetta o rkar á
menn svipað og frétta að blindur
þjófur hafi rambað óáreittur inn í
peningahvelfinguna í Seðlabankan-
um. Allt er atvikið sem sé með þeim
hætti að það ætti heima í teiknimynd,
þar sem atvik af því tagi sem kallast
„ad absurdum" leyfast, en ekki í
raunvcrulcikanum.
En hvað um það — ekki er um ann-
að að ræða en trúa að þetta gerðist nú
þrátt fyrir allt, og er oss sagt að við
hafi legið að vér kæmum okkur upp
dálitlu „Chemobyl“ hér á hólmanum.
Þegar Áburðarverksmiðjan var
reist skömmu eftir 1950 mun mönn-
um hafa þótt sem hún væri uppi í
sveit og það var í raun réttri ekki
fjarri lagi. Þá hefur sjálfsagt engan
órað fyrir enn að innan fjörutíu ára
mundi sprottin upp fjölmenn byggð
í Grafarvogi, hvað þá á Geldinga-
nesinu, sem nú hillir undir að verði.
Ekki var þá enn til siðs af hafa
áhyggjur af umhverfismálum og sú
skoðun ríkjandi að himinn og haf
væri sú öskutunna, sem stöðugt tæki
við og aldrei fylltist. Nú vita menn
betur og hafa af biturri reynslu lært
að umgangast verður náttúruna af
varúð og sú þörf gerist æ brýnni.
Umgengni við eiturefni hverskonar
er löngu orðin eitt af þeim vanda-
málum umhverfisverndarar, sem
erfiðast er að leysa og knýr þó sífellt
meir á.
Er nú fjarstætt að vona að atvikið í
Gufúnesi verði með öðru til þess að
menn hætti að deila um eða gera gys
að nýstofnuðu umhverfisráðuneyti?
Umhverfisvernd er stórmál, sem
ekki verður sinnt aftan við rassinn á
sér með öðrum málefnum. Því er
nýja ráðuneytið meira en sjálfsagt.
Einnig þótt ekki hefði verið vegna
annars en þess táknræna þáttar sem
felst í stofnun þess er það réttlætt.
Og líkt og ekki varð séð fyrir árið
1950 að Áburðarverksmiðjan yrði
svo að segja í miðri byggð 1990,
skal því spáð hér að innan tíu ára
hafi umhverfísráðuneyti á íslandi
fleiri verkefni með höndum en út úr
verður séð. Því er langt frá að í
ótíma sé til þess eínt.
Gettu nú
Svarið við spurning-
unni fyrir viku er að
myndin var frá Laxár-
stíflunni í Þingeyjar-
sýslu.
Nú er spurt um kirkju í
einum helstu kaupstað
landsins. Hvar er hún?
KROSSGATA
• • • - i.
— *—
£>«S 'A
WLL
■R OT

KiftKf
TíTF
scrfl
T1
BJL
f\TT

FJSK
VARÐ
andi
EÍNS
/V

þR«s-
V
I’RUGL
TAUT/)
/BTHJ ■.
U,
LLL
pýí?
FÆÐiJW/l
SK f WA/
MUtJ PU
ÓUÓST

U R
UK
HUJTUl
N.V.M
Go LA
LFJÍ)I
W£K Lfl
fifJFU
SVe/fi
Wútur
u't UR

Si
GRóÐfi
0
VíTTfi
BU-
mwR
OSKÚPlRl
stjW
fnth -
URIMN
LÍT/hL
ÝINDOJ^
FMTsJÁ
RdLlUÖU
50 z
ftof)

FIHUR
ftLEaö
ílJ vT
7
ALDURS
SKEÍÐ
Kusk
)NýT/
K/£>_
:k£yrf
MIÐÍ
ST OK
SflL
/LAT
KR/JFT-
whgC
Msr
Hfirdft
lz r„
SJf)
Tó*
/INá/IR
Vl
•K/tD|
UR
HUhDu-
M6NN
FtlT \

MÆÐÍ
MftL-
v£RKA
r o
SKVÚGWi
Att
3LhSfl
10
BEIT
FLUGA

LIK/W5
HÁR
0SXK A

TfíUHfl
H
Tii
ftTT

TRÍ

5KflP>
TflRlN
oFUS
R& D
k DDU
17
?cR -
SETH.
STRir
j?0DD
U
£r LAST
<V/9P

TJMI
/3
T
HUG5'
ft ÐJ
U M
/3
SVf R
S0G.IÐ
SÁTU
FLJdT
þORN
V£ I ní
KLIRÐ
JK
STORA
W-M.M
/5
ftUKR
m i
/5