Tíminn - 28.04.1990, Blaðsíða 10
18
HELGIN
Laugardagur 28. apríl 1990
SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
■ m ■ ■ M ■ ■ — sagði ungi
„Mig langaði bara es
að drepa einhvern11 zsa.
Þrátt fýrir að lögregian í Shenandoah-um-
dæmi hafi með aðstoð morðdeildar ríkislög-
reglu lowa gert allt sem framast var unnt þá
var hið óhugnanlega morð Cynthiu Borton
óupplýst í meira en fimm mánuði. Ekki aðeins
skorti allar vísbendingar um morðingjann
heldur virtist útilokað að finna nokkra ástæðu
fýrir glæpnum.
Cynthia kona hans, sem var 39
ára, vann þrjú hlutastörf. Síðdegis
starfaði hún á kleinuhringjastað og
á kvöldin þreif hún í banka og á
tannlæknastofu. Sonur þeirra var í
háskóla. Saman kenndu hjónin síð-
an í sunnudagaskóla og unnu ýmis
verk í sjálfboðavinnu íyrir góð-
gerðarsamtök.
Þriójudaginn 6. september
1988 átti Cynthia að fara til vinnu á
kleinuhringjastaðnum klukkan tvö.
Þegar hún kom ekki taldi eigandinn
víst að eitthvað væri að. Hún var
vön að koma stundvíslega og það
var ólíkt henni að hringja ekki og
tilkynna forföll.
Þegar ekki var svarað í símann
á heimilinu þá hringdi eigandi stað-
arins í eiginmann Cynthiu í bí-
laumboðið. Hann sagðist hafa farið
heim í hádegismat og Cynthia
hefði þá verið vel frísk og ekkert
að. Hún hafði ekki minnst á neitt
annað en að fara í vinnuna eins og
venjulega.
Presturinn hringdi nokkrum
sinnum heim en þegar ekki var
svarað enn þá fékk hann leyfí til að
skreppa heim og athuga málið.
Aðaldymar voru ólæstar sem
var ekkert óvenjulegt. Þau læstu
yfirleitt ekki fyrr en þau fóru að
sofa á kvöldin eða brugðu sér frá
lengur en litla stund. Hann fór inn
og kallaði á konu sína úr stofunni
en fékk ekkert svar. Þa fór hann
fram í eldhúsið en fraus í spomnum
við þá sjón sem mætti augum hans.
Cynthia lá í blóðpolli á gólfinu
með stóran kjötgafial standandi út
úr hálsinum.
Borton seildist eftir símanum í
eldhúsinu til að hringja á sjúkrabil
en náði ekki sambandi. I ljós kom
að símasnúran hafði verið slitn úr
veggnum. Þá fór hann inn og greip
síma I stofúnni sem var í lagi og
hringdi í neyðarsímann. Sjúkrabíll
og lögregla komu innan fárra mín-
útna og Cynthia var þegar úrskurð-
uð látin.
Skorín á háls
og stungin
Hunt lögreglustjóri fyrirskip-
aði þegar leit í húsinu og svæðið
var girt af fyrir óviðkomandi um-
ferð þar til ítarlegri rannsókn lyki.
Menn vom sendir til að ræða við
nágranna en Hunt talaði sjálfur við
eiginmanninn.
Borton kvaðst hafa komið
heim í hádeginu og Cynthia hefði
hitað handa honum samlokur og
sjálf fengið sér afgang af spaghett-
ímáitíð frá kvöldinu áður. Þau
borðuðu í stofunni og horfðu á brot
af þætti um Perry Mason á meðan.
Hann fór laust fyrir klukkan eitt og
þá hafði Cynthia verið heil á húfi.
Hann hafði ekki minnstu hugmynd
um hver hefði getað myrt hana og
af hvaða ástæðum.
Nágrannar sem vom heima
kváðust ekki hafa heyrt eða séð
neitt óvenjulegt fyrr en þeir heyrðu
í vælum sjúkrabílsins.
Þegar tæknimenn rannsóknar-
lögreglunnar komu á vettvang fór
ljósmyndarinn fyrst inn. Hann not-
aði 11 filmur til að ná öllu því sem
var að finna í húsinu. Læknir rann-
sakaði líkið sem var fullklætt og
bar engin merki kynferðisárásar.
Cynthia hafði verið skorin á háls
og um allan líkamann vom stungur,
að líkindum eftir kjötgaffalinn sem
skilinn hafði verið eftir i hálsi
hennar.
Líkið var síðan fjarlægt og
fingrafarasérffæðingar tóku til við
leit sína, einkum af blóðugum
fingrafömm sem kynnu að vera
einhvers staðar.
Fljótlega fannst annar kjötgaff-
al með blóði á tindunum og virtist
hann hafa verið notaður líka til að
stinga konuna með. Hins vegar
fannst hvergi hnífurinn sem bmgð-
ið hafði verið á háls Cynthiu tvisv-
ar sinnum. Blóðleifar fundust í
baðvaskinum og benti það til þess
að morðinginn hefði þvegið sér eft-
ir verknaðinn. Einn tæknimann-
anna komst svo að orði að eftir
blóðmagninu í eldhúsinu að dæma
hlyti maðurinn að hafa verið al-
blóðugur.
Cynthia hafði verið á lífi
klukkan 12.45 en ekki komið til
vinnu klukkan tvö þannig að nokk-
um veginn var vitað hvenær hún
var myrt. Nágrannar sem sáu bíl
Bortons heima í hádeginu þóttust
vissir um að hafa ekki séð neinn
annan bíl þar. Það benti til að
morðinginn hefði gengið að húsinu
og þá ef til vill skilið bíl sinn eftir
lengra frá.
Hvorki nauðgun né rán
Þegar tæknimenn höfðu lokið
störfúm bað Hunt Borton að ganga
um húsið og athuga hvort nokkm
hefði verið stolið þaðan. Hann
sagði að stólar og borð í stofúnni
hefðu verið færð til en í ljós kom að
það hafði verið gert til að auðvelda
áhöfn sjúkrabílsins að komast að
með börumar. Borton sagði að ekk-
ert í öðrum herbergjum hefði verið
hreyfl. Öll rafmagnstæki og skart-
gripir vom óhreyfð.
Þegar vettvangsrannsókn var
lokið tilkynnti Hunt að hann setti
átta menn í að rannsaka málið þar
til að það upplýstist. Einkum væri
áríðandi að komast að ástæðunni.
Hvorki hafði verið um að ræða rán
né kynferðisglæp og árás með kjöt-
göfflum gæti bent til að morðing-
inn væri blóðþyrstur í meira lagi.
Pontious, aðstoðarmaður Hunts,
spurði hann hvort hann hefði íhug-
að þann möguleika að Borton sjálf-
ur væri morðinginn.
—Eg gerði það, svaraði, Hunt.
—Hann kom í vinnuna klukkan eitt
Lögreglumenn bera saman bækur sínar úti fyrir yfiríætislausu heimili Borton—Qölskyldunnar.
í sömu fötunum og hann var í um
morguninn og það var ekkert blóð á
þeim. Ég held að það sé óhætt að
sleppa honum alveg.
—Við sjáum það þegar kmfn-
ingu lýkur, sagði Pontious. —Þeir
geta séð nákvæmlega hvenær hún
dó eftir því hve melting hádegis-
Prestsfrúin Cynthia Borton var
iöjusöm og guöhrædd kona og
síst líkleg til að verða fómaríamb
moröingja.
verðarins var langt komin. Ef hún
hefur dáið eftir klukkan eitt þá er
eiginmaðurinn sloppinn.
Meðan unnið var úr fingrafara-
rannsókninni reyndi lögreglan að
finna einhvem sem gæti hafa séð
manneskju á ferli í grennd við Bor-
ton—húsið og ræddi einnig við
kunningja fjölskyldunnar. Að
kvöldi fimmtudags þótti ljóst að
ekki gat verið um að ræða einhvem
ókunnugan sem af rælni hefði ráfað
inn í húsið.
—Það vom margir heima í
hverfinu á þessum tíma og nokkrir
áttu leið framhjá húsinu, tilkynnti
Mueller lögregluþjónn. —Þetta er
rólegt hverfi og allir þekktu alla. Ef
um væri að ræða bláókunnugan
mann þá hefði hann vakið athygli.
Þeim sem ræddu við kunningj-
ana gekk ekkert betur. Enginn gat
James Bettis gat ekki þagað leng-
ur en fimm mánuöi yfir glæp sín-
um. Þá sagði hann vini alla sög-
una.
ímyndað sé neina ásæðu fyrir
morðinu. Cynthia var ekki aðeins
iðjusöm og guðhrædd húsmóðir
heldur líka dygg eiginkona og góð
móðir. Þeir sem rætt var við höfðu
einungis gott um hana og fjöl-
skyldu hennar að segja.
í kmfhingsskýrslu sagði að
Cynthia hefði verið skorin á háls
tvisvar og stungin 29 stungum.
Flestar reyndust þær eftir kjötgaff-
alinn sem stóð í hálsi hennar. Ein
stungan var banvæn þar sem hún
lenti í aðalslagæð. Af meltingunni
að dæma var ljóst að Cynthia hafði
látist klukkan rúmlega eitt. Þar með
var eiginmaður hennar laus undan
gmn og sonurinn hafði verið í skól-
anum.
Hverfékk
símanúmerið?
—Þá er þetta einhver sem hef-
ur komið nokkrum mínútum eftir
að Borton fór, sagði Hunt. Eitt
blóðugt fingrafar fannst á öðmm
kjötgafflinum. Það var ekki nógu
gott til að bera saman við fingraför
á skrá en gæti kannski dugað ef
einhver fyndist sem félli undir
grun. Blóðleifar fúndust líka í nið-
urfalli baðkersins. Það benti til að
morðinginn hefði þvegið sér vel og
jafnvel föt sín líka áður en hann fór.
Hnífurinn fannst hvergi og
þótti það benda til að morðinginn
hefði komið með hann með sér og
farið með hann aftur. Eitt atriði var
óljóst. A blokk við símann hafði
Cynthia skrifað skilaboð til sonar
síns um að taka upp á myndband
tiltekna sápuópem úr sjónvarpinu
um kvöldið ef hún yrði ekki heima.
A efsta blaðinu vöm för eftir það
sem skrifað hafði verið á næsta
blað á undan. Eitt af því var síma-
númerið í húsinu og Borton—feðg-
amir vom vissir um að þeir hefðu
ekki skrifað það.
Nú liðu vikur án þess að neitt
gerðist í málinu og Hunt og menn
hans vom harðlega gagnrýndir fyr-
ir frammistöðuna. Hunt sagði í
sjónvarpi að hann væri sannfærður
um að málið leystist með tímanum.
Hann sagðist róa íbúa Shenandoah
með því að hér væri ekki um að
ræða fjöldamorðingja þannig að
varla þyrfti að óttast að slíkt endur-
tæki sig. Hins vera væri ekkert vit-
að um ástæðuna fyrir morðinu.