Tíminn - 23.05.1990, Blaðsíða 6
6 Tíminn
Miövikudagur 23. maí 1990
Tfminn
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Utgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin ( Reykjavík
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Aðstoðarritstjóri:
Fréttastjórar:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gíslason
Oddur Ólafsson
Birgir Guðmundsson
Eggert Skúlason
Steingrímur Gíslason
Skrifstofur Lyngháls 9, 110 Reykjavík. Sími: 686300.
Auglýsingasími: 680001. Kvöldsíman Áskrift og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttastjórar 686306, iþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setning og umbrot: Tæknideild Tímans. Prentun: Oddi h.f.
Mánaðaráskrift kr. 1000,-, verð í lausasölu kr. 90,- og kr. 110,- um
helgar. Grunnverð auglýsinga kr. 660,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Tvöfalt hnefahögg
Einn af kunnustu stuðningsmönnum Sjálfstæð-
isflokksins, Ragnar Halldórsson verkfræðingur,
segir í stuttu blaðaviðtali nú í vikunni, að nauð-
syn sé að til sé „einhver stjómarandstaða“ í
Reykjavík. Þetta segir hann um leið og hann ósk-
ar flokki sínum áframhaldandi meirihluta.
Þegar skammt er til kosningadags gefa skoðana-
kannanir til kynna að Sjálfstæðisflokkurinn muni
halda meirihluta sínum í borginni. Andstæðingar
íhaldsins munu ekki véfengja kosningalíkumar
að þessu leyti, hins vegar hljóta þeir að benda á
þá lýðræðislegu nauðsyn að minnihlutinn í borg-
arstjóm verði eigi að síður nægilega öflugur til
þess að gegna hlutverki stjómarandstöðu í flokk-
seinræði Sjálfstæðisflokksins, sem jafnvel grónir
íhaldsmenn hafa beyg af þegar þeir skoða hug
sinn. Lýðræði þrífst ekki nema stjómarandstaða
sé öflug og ábyrg.
Samkvæmt einni skoðanakönnuninni er niður-
staðan sú að sjálfstæðismenn fengju 13 borgar-
fulltrúa og þar með næði Sigrún Magnúsdóttir á
B-lista ekki kjöri, en munurinn er þó svo tæpur
að aðeins ætti að muna nokkmm atkvæðum að
Sigrún yrði kosin. Frá sjónarmiði lýðræðis og
eðlilegrar flokkaskipunar í borgarstjóm væri það
slysaleg niðurstaða að fella jafnreyndan og mik-
ilhæfan borgarfulltrúa sem Sigrúnu Magnúsdótt-
ur, auka flokkseinræði íhaldsins og draga úr afli
eðlilegrar stjómarandstöðu í borgarstjóm.
Reykvíkinga skortir síst af öllu að meirihluti
sjálfstæðismanna sé styrktur frá því sem er. Þvert
á móti er tímabært að gefa Reykjavíkuríhaldinu
frí og láta nýjum meirihluta eftir að hreinsa and-
rúmsloftið í reykvískum borgarmálefnum. En ef
þess er ekki kostur eins og skoðanakannanir
benda til væri það íslensku lýðræði tvöfalt kjafts-
högg, ef magna ætti íhaldsvöldin í höfuðborg-
inni, sem eru ærin fyrir.
Hvort sem það má takast að fella íhaldsmeiri-
hlutann að þessu sinni eða ekki, em andstæðing-
ar flokkseinræðis í borginni nægilega margir til
þess að þeir geti stöðvað fylgisaukningu þá, sem
sumar skoðanakannanir spá Sjálfstæðisflokkn-
um.
Ástæða er til að benda kjósendum sérstaklega á
mikilvægi þess að tryggja Sigrúnu Magnúsdóttur
nægilegan stuðning í þessum kosningum, enda
hefur hún getið sér ágætt orð sem borgarfulltrúi
síðustu kjörtímabil. Hún hefur verið hugkvæm í
málatilbúnaði og tillögugerð. Hún hefur af dugn-
aði lagt sitt af' mörkum til þess að stjómarand-
staðan í borgarstjóm hefúr „verið eitthvað“, eins
og Ragnar Halldórsson vill að verði áfram og
fleiri munu taka undir að sé nauðsynlegt, ef
íhaldið heldur meirihlutanum enn einu sinni.
ív msmsl
GARRI
Víkjandi list
Ein af frum Morgunblaðsins
kvartar í Morgunblaðinu í gær
undan erRðu orðbragði Garra og
telur sig með þvi mðti réttlseta ein-
stefnuna í viðhorfum Kjarvals-
staða til listamanna. Þar er borið
við löngum biðlistum, enda er nú
ákveðin helft af þjððinni orðin að
iistamönnum, einkum eftir að við-
urkennd varð af listfræðingum sú
list sem blðmstrar á barnabeimik
um fyrir sex ára aldurinn. Enn er
ðsvarað hverjar forsendur liggja
til grundvallar því, að Veturliða
Gunnarssyni hefur þrásinnis ver-
iö neitað um sýningaraðstöðu á
Kjarvalsstöðum. Eftir grein frú-
arinnar í Morgunblaðinu er les-
andinn engu nær um það ráðslag.
Heimsfræg hjásvæfa
Helst ber að lita svo á, vegna þess
að forsendur vantar fyrir neitun
af þvi tagi sem hér hefur verið
nefnd, að Veturliði Gunnarsson sé
orðinn eíns konar dínðsár í garói
myndlistar listfræðinga sex ára
barnastefnunnar. Til vitnisburðar
um aðdáun almennings á sex ára
stefnunni er vitnað í aðsóknartöl-
ur og eru þær tðluverðar. Spurn-
ingin er hvort þessar tölur einar
eru nægileg sönnun þess að t.d.
Veturliði Gunnarsson hafi ekkert
á Kjarvalsstaði að gera. í staðinn
er boðuð sýníng á verkum eftir
heimsfræga hjásvæfu, Yoko Ono,
sem þekktust er af myndum uppi í
tvíbreiðu rúmi. Skrautlegt bað-
stofulíf íslendinga á meðan bað-
stofan var við lýði, gerir þessa
heimsfrægu hjásvæfu, sem aug-
lýsti baðstofuUf sitt svo rækilega,
varla umtalsverða hjá þjðð með
sambærilega sögu, en án mynda-
töku og heimsfrægðar. Væntan-
lega verður aðsókn mikil að Yoko
Ono.
Heimsfrægur
grjótburður
Þegar Garri leyfði sér að minnast
á að Kjarvalsstaðir cru lokaðir
fyrir Veturliða Gunnarssyni, varð
honum á að minnast á grjótburð-
inn í Viðey. Nú hefur frúin upplýst
að heimsfrægur listamaður hafi
gefið listaverkið, þ.e. uppsetningu
á nokkrum steindröngum. Sann-
ast sagna er að þessi listamaður er
frægur að cndemum, og vill gefa
verk sitt hér, af því hér á hann list-
fræðingum að mæta, m.a. á Kjar-
valsstöðum, sein meta heimsfrægð
til listar, þótt ekkert standi á bak
við hana. í framhaldi af grjót-
burðinum í Viðey þyrftu íslend-
ingar að koma sér upp bæn, sera
gæti hafist svona: Guð forði okkur
frá heimsfrægum listamönnum
meðgrjót.
— Garri.
VÍTT OG BREITT
Ihald allra flokka
Reykvískum sameignarsinnum á
vinstri væng er nú mikill vandi á
höndum vegna hins mikla valfrelsis
sem þeir standa nú frammi fyrir. Sé
vitnað í þeirra eigin orð er verið að
ota að þeim sérffamboði, eins og G-
listanum sem borinn er fram af Al-
þýðubandalaginu, eða framboði
íhaldsafla Nýs vettvangs, sem nýtur
velvilja og stuðnings formanns Al-
þýðubandalagsins.
Oft hafa nú allaballamir verið
ruglaðir en samt hangið saman á
illa grundaðri hugmyndaffæði og
fullvissu um eigið ágæti og endan-
legan sigur sósíalismans. Alla aðra
hafa þeir léttvæga fundið og afgreitt
allar skoðanir og stefnur sem ekki
féllu í þeirra kram með yfirlæti
þeirra sem eru í þann mund að sigra
heiminn.
En þegar nú brauðfætumir em að
digna undan þeim ijúka sumir
þeirra til að reyna að standa á ann-
arra fótum, en nokkrir kjósa að
brjótast um enn um hríð í eigin pytti
og reyna á þolgæðina og bíða og sjá
hvort hann Eyjólfúr þeirra hressist
eða hvort enn er í honum einhver
gola til að geispa.
Viðhorf
bræóralagsins
Tveir ágætir forystumenn Alþýðu-
bandlagsins viðra viðhorf sín til
borgarstjómarkosninga í Þjóðvilj-
anum í gær. Það em þeir Mörður
fyrmrn ritstjóri, hægri hönd fjár-
málaráðherra og miðstjómarmaður
í allaballaríinu og Sigurjón Péturs-
son borgarráðsmaður og fyrsti mað-
ur á lista Alþýðubandalagsins.
Báðir em þeir trúir köllun sinni og
flokkshollir i besta lagi þótt þeir
styðji sitthvort ffamboðið. Mörður
kallar lista Flokksins sérffamboð
og að atkvæði greitt Sigurjóni & Co
sé stuðningur við að splundra Al-
þýðubandalaginu.
Siguijón segir að Nýr vettvangur
sé ékkert annað en krataffamboð og
að stuðningur við það sé ekki annað
en beinn stuðningur við Jón Bald-
vin og þar með samþykki við
traustara hemám landsins og mikill
stuðningur við göngu Islands inn í
ríkjasamsteypu Evrópu.
Mörður miðstjómarmaður segir
það Alþýðubandalag sem ekki er í
slagtogi með krataliðinu halda í
heiðri íhaldssemi á fyrra hug-
myndakerfí og að þar þurfi enginn
að óttast um sitt pólitíska heilbrigð-
isvottorð, þar ríki ffiður og ró, rétt
BTÍi!inft tu s\Quts
MörðurÁmason
skrifar
ÍMg'
sigunón
vnr borinn fPP
1 leynt ogi]°s
kÍav‘KVBf,tVangurseAHdU:
aSNýrv^^wnboð."
eins og á öðmm viðkomustað þrem
álnum fyr mold neðan.
Alltaf skáldlegir, allaballar.
Siguijón borgarráðsmaður mundar
líka hin breiðu spjótin að flokksfé-
lögum sínum og notar um þá fyrir-
litlegasta skammaryrðið sem hann
kann, rétt eins og miðstjómarmað-
urinn, ÍHALD.
Um kosningasigur Nýs vettvangs:
„Takist sú atlaga þá verður mikil
hátíð. Þar munu fagna í einum kór
allir ráðherrar Alþýðuflokksins,
formaður Alþýðubandalagsins og
önnur íhaldsöfl landsins hvar í
flokki sem þau annars standa.“
Hver á hvern ■■■?
Mörður miðstjómarmaður Alþýðu-
bandalagsins er ekki í minnsta vafa
um að í Nýjum vettvangi sameinast
þróttmiklar samfylkingarhugsjónir
Guðmundar Vigfússonar, Sigfúsar
Sigurhjartarsonar, Lúðvíks Jósefs-
sonar, Magnúsar Kjartanssonar,
Jóns Baldvins, Einars Olgeirssonar,
Svavars Gestssonar og Hrafus Jök-
ulssonar, og em þá fáeinir einir
nefhdir af þeim ffíða flokki stuðn-
ingsmanna sem samfylkja sér um
Ámunda, Bjama P og Ásgeir Hann-
es, svo að einhverjir séu taldir upp
af samfylkingarmönnxmum á H-
listanum.
Siguijón borgarráðsmaður er
meira en lítið hlessa á að einhveijir
halda að Alþýðubandalagið hafi
skipt sér á fleiri lista og að það sé
sama hvom þeirra allaballar velji á
kjördag.
Skýringar á þessu stórfúrðulega
háttarlagi flokksins telur borgar-
ráðsmaður Alþýðubandalagsins séu
að finna í atferli Ólafs Ragnars,
flokksformanns. En hann treystir
sér ekki til að styðja ffamboð flokks
síns i Reykjavík.
Hér hefúr Ólafúr Ragnar Gríms-
son skapað sér þá sérstöðu sem
duga ætti honum til ævarandi
ffægðar í stjómmálasögunni. Hann
styður ekki eigin flokkslista í kosn-
ingum.
Segi menn svo að Ólafúr Ragnar
sé ekkert sérstaktir.
Nú hafa flokksbræðumir sýnt og
sannað að bæði Alþýðubandalögin
em íhald og era þá ekkert að eyða
púðrinu á sjálfstæðisíhaldið, enda
skiptir kannski ekki höfúðmáli
hvaða íhald maður styður þegar upp
er staðið.
„Hver á hvem og hvur er hvurs?“,
söng maðurinn hennar Jónínu hans
Jóns hér um árið og komst aldrei að
niðurstöðu um þann eignarrétt. En
eitt hafði hann á hreinu; að hann
ætti aldrei að kjósa annað en íhald-
ið, eins og stendur i þeim góða
texta.
Um allaballana má segja hið sama.
Það er sama hvað þeir kjósa. Þeir
hreppa íhaldið.
Það er líka huggun fyrir krata að fá
það svart á hvítu að með því að
kjósa Nýjan vettvang veita þeir
hugsjónum Einars, Lúðvíks og
Magnúsar brautargengi.
OÓ