Tíminn - 16.06.1990, Blaðsíða 8

SKRYTIN ERINDI
Undirskriflasöfnun uei’na ofbeldis á skjánum:
Tomma og Jenna!
„Okkur ofbauð ofbcldið la*ri." sagði Garrtar ennfrem-
í sjónvar|>inu. Þess vegna ur.
ákváðumviðefnalilundir- Garðar sagði þá leliandi á
skriftasöfnunar. Okkur lingrum annarrar handar
finnst algerlega óvidun- semnn’itrrueltu þviað skrila
andi að foreldrar séu undir listann. Þeir höfðu
knúnir lU að ritskoða <»)"K skamman tíma í undir-
barnaefni fyrir börn sin," skriftarsöftuinina enda er hér
sagði Garðar Baldvinsson einstaklingsframtak að
í samtali við Alþýðublaðið. ræða.
En hann og Svekin Liiðvík Undirskriltasöínunin stóð
Björnsson eiga tveggja og vfir síðustu dagana i maí og
þriggja ára gömul börn ,‘1 skriluðu'ti-lti undr listann.
sein þeir vilja helst forða „Helstu sállræðtTítiar •
fráþvíaðhorfaásjónvarp-' heims hafa nýverið fundað
ið milli sex og sjöa kvöldin' um Tomma og Jenna og kom-
vegna ofbeldis í teikni- ist að fjölmörgum niðurstöð-
myndum sem svndar eru á um um hvort þetta væri
þc.ssum tíma. ifann nefndi hættulegt börnum eða ekki.
meðal annars teiknimynd- Áður en við gerura eilthvað í
ir eins og Abott og Cost- málinu vantar ok'kur nánari
clló og hina tíðræddu skilgreiningu frá þessu fólki G*rö»r B*ldvin«qn ásamt unflubarni sínu, aam bsnn vill t»lst
n . „ i \ •• . \ forfta fra barnaefni Sionvarpsms. A-mynd: E.OI.
lomma og Jenna. um hvað er að ræða. sagði
„Okkur er sagt að Stöð 2 $é Markús Om Antonsson út-
enn verri en það kemur okk- varpsstjóri. Hann sagði að greiningu á málinu „Það hef- eða talþýtt verða annaðhvort
ur ekki viðvegna þessað við málið værií höndum útvarps- uroft verið fjallaðumTomma sjónskert eða heyrnarskert
erum hvoiugir áskrifendur ráðssem áeftir að taka málið og Jenna og niðurstaða okk- börn útundan. Um það sagði
að henni. Sjónvarpið hefur þá til umfjöllunar. ogvisáði mál- ar er sú aðpað ofbeldi sem Inga Jóna að ef í senn væri
yfirlystuoglögbundnustefnu inu til formanns þ^Ss. 4ngu þar komi fram sé ekki hættu- textað eða talþýtt myndu þau
að eíla menningu og er inni á Jónu þórðardótlu-,.' . legt' hp/num. sagði Inga börn sein kynnu að lesa ekki
hverju hcimili á landinu. þvi Formaður útvarpsráðs tók i Jóná(.. beita þeim íiæfilekum sinum
sáum við okkur knúna til samji.itreng og útvarpssljóri. í bréfihu er einnig því mót- heldur hlustuðu aðeins.
Mörgum afkima manneðlisins
hljóta að þeir að kynnast, sem
skipa svokallaðar ábyrgðarstöður,
aðra eins fælu af skrýtnum erind-
um og þeir fá á sitt borð, og nú á
útvarpsstjórinn úr vöndu að ráða:
646 manneskjur hafa skrifað und-
ir skjal og vilja ekkert með teikn-
iseríumar í sjónvarpinu hafa.
Þessum 646 dámar ekki hvemig
músin leikur köttinn og finnst það
lítið tillag til þess að útrýma of-
beldinu í tilverunni. Og satt er það
svo sem að nóg er af þvi ljóta í
vom daglega lífi, þótt ekki sé ver-
ið að uppmála einhvem óhroða
fyrir bemskunni. Nóg munu færin
gefast á að kynnast honum síðar í
öllum hans margbreytileika.
En er hér þó ekki ögn langt til
seilst? Þótt ímyndunarafl blessað-
ara bamanna sé íjömgt, eins og
vera ber, þá er ómögulegt að trúa
að teiknimyndir þessar geti valdið
mörgum þeirra martröðum eða
látið þau pissa undir. Það er mun-
ur á gamansömum ærslum eða of-
beldi og að flokka þessar seríur
undir ofbeldi er eiginlega mis-
brúkun á hugtökum, sem er eitt
fjandans fyrirbæri, því það geri
þau næsta marklaus. Helstu perlur
ævintýranna snúast margar um
mikla grimmd og skelfileg mála-
gjöld, en em þó hverri heilbrigðri
manneskju Ijúfar í minningunni
meðan ævin endist. Ýmis atvik
ævintýranna em langtum skugga-
legri og djúprættari uppmálanir af
ofbeldi en ýkjuærsl teiknimynd- -
anna.
Trúlega em hinir 646 velflestir á
þeim aldri að þeir hafa kæst yfir
teiknimyndum sem böm og von-
andi ekki orðið verri manneskjui;
fyrir það. Ekki vildu þeir hafa
misst af gömlu Mjallhvíti, bara
vegna þess að þeir hrinu ögn af
skelfingu við nomina með vört-
una á nefinu. Því er það satt að
' segja illa gert af þeim að ætla nú
að hafa þessa hollu spennu og kit-
landi skelfingu úr eigin bömum,
bara vegna þess að þeir hafa tekið
einhveija kýrrassatrú á eitthvert
allsheijarandóf gegn „ofbeldi“,
sem auðvitað má yfirfæra á hvem
fjárann sem er.
Mikill hluti bamaefnis sjón-
varpsstöðvanna er satt að segja
skelfing rýr í roðinu og sumt af
því ömgglega mannskemmandi
fyrir bömin — af því blátt áfram
hve yfirtak fábjánalegt efnið er og
allt verkið illa af hendi leyst. Oft
er að sjá sem víst sé talið að lítil
böm hafi engan þroska til þess að
meta eitthvað sem reynir á skiln-
ing og smekk. En það má mestur
hluti hinna útlendu teiknimynda
þó eiga að þama liggur ágætt verk
að baki og oft dijúgur skammtur
af líflegu hugmyndaflugi. Því er
þroskagildi þeirra margfalt á við
ýmsa efnisþætti bamatímanna
aðra, sem í öllu sínu tvimælalausa
ofbeldisleysi hljóta að vera afar
varhugaverðir.
Þannig yrði mikill sjónarsviptir
að seriunni um músina og köttinn
fyrir bömin og beisk tár mundu
vísast verða felld á mörgu smáu
sem stóra heimili, þar sem enginn
kann eða nennir að segja sögu
lengur eða hefúr tíma fyrir annað
uppbyggilegt bamagaman af
gömlu sortinni.
„Kötturinn dettur út úr flugvél,
þýtur til jarðar með feiknahraða,
og er hann kemur til jarðar verður
eflir djúp hola. Hann stingur
hausnum upp úr holunni með
stærðarkúlu á kollinum og í
kringum hausinn á honum fljúga
stjörur og strik. í hæfilegri fjar-
lægt stendur músin og skemmtir
sér Hið besta.“
Laugardagur 16. júní 1990
ufi ' nn., u> i''Jiuiii di.u.i
Gettu nú
Það var kirkjan í Innri-
Njarðvík, sem sást hér á
myndinni um daginn.
Nú er það minnismerki,
sem sést á myndinni og
er það reist í minningu
skálds á fæðingarstað
þess. Hver er staðurinn?
KROSSGATA
w-