Tíminn - 26.07.1990, Qupperneq 6

6 Tíminn
Fimmtudagur 26. júlí 1990
Tíminn
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin i Reykjavík
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gíslason
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjóri: Birgir Guðmundsson
Auglýsingastjóri: Steingrimur Gislason
Skrifstofur Lyngháls 9, 110 Reykjavlk. Sími: 686300.
Auglýsingasími: 680001. Kvöldsímar Áskrift og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttastjórar 686306, Iþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setning og umbrot: Tæknideild Tímans. Prentun: Oddi h.f.
Mánaðaráskrift kr. 1000,-, verð (lausasölu kr. 90,- og kr. 110,- um
helgar. Grunnverð auglýsinga kr. 660,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Til liðs við þjóðarsátt
Eins og staðan í launamálum er eftir úrskurð fé-
lagsdóms í máli náttúrufræðinga gegn ríkissjóði er
fásinna að gera ráð fyrir einföldum lausnum á
vandamálinu, hvort heldur litið er til verðbólguþró-
unar eða almennra samskipta milli ráðandi þjóðfé-
lagsafla.
Jafnvel þótt augljóst sé að Bandalag háskóla-
menntaðra manna sker sig úr hinni almennu sam-
stöðu um samræmda þróun kjaramála og efnahags-
mála, og hafí e.t.v. ekki almenningsálitið með sér,
eru engin einföld úrræði til þess að fá þessi samtök
til liðs við almannaviljann eins og málin hafa þró-
ast. Eigi að síður er það nú mesta nauðsynjamál ís-
lenskra þjóðmála að fá BHMR til liðs við þjóðar-
sáttina, ekki með undanlátssömu dekri heldur skyn-
samlegum fortölum á gagnkvæmum viðræðu-
grundvelli.
Því verður ekki trúað fyrr en tekið er á, að forystu-
menn BHMR geri sér ekki grein fyrir að launa-
hækkun til háskólamenntaðra manna nú hefur þeg-
ar í stað bein áhrif á kaupgjald og kaupgjaldssamn-
inga í öllum greinum efnahagslífsins. Þeir gera sér
auk þess vafalaust grein fyrir því að án íhlutunar í
sjálfvirkni launakerfisins stigmagnast launahækk-
anir og breiðast áffam út um allt kerfið. Verðbólgu-
skrúfan er þar með farin af stað.
Engum þarf því að koma á óvart þótt ríkisvaldið
láti sér koma til hugar að stöðva þessa þróun á
frumstigi með þeim aðferðum sem það ræður yfir.
Úrskurður félagsdóms er út af fyrir sig sönnun þess
hvemig viðkomandi kjarasamningur verður túlkað-
ur að lögum, en hann er enginn úrskurður um að
þessi launahækkun samkvæmt lagaskilningi sé
efnahagslega til gæfu. Dómsúrskurðinn er ekki
hægt að skoða sem réttlætingu þess að gera stefnu
þjóðarsáttarinnar að engu.
Frá upphafí mátti ljóst vera að samningur BHMR
og ríkissjóðs í maí 1989 var reistur á umdeilanleg-
um forsendum. Þar er fyrst til að taka að sú stefna
háskólamenntaðra starfsmanna ríkisins að byggja
kröfugerð sína á að „ná jöfnuði“ við háskólamennt-
aða menn á almennum vinnumarkaði var engan
veginn vel rökstudd. Um slíkan kjara- og aðstöðu-
mun er enginn algildur mælikvarði til. Og jafnvel
þótt sæst væri á að slíkur munur væri til er af prak-
tískum ástæðum vandasamt að finna leið til að
koma einhverri jafnaðarstefnu í þeim efnum gegn-
um völundarhús launakerfisins, því að frá öðru
sjónarhomi er jafnaðarstefna BHMR-manna skoð-
uð sem ójafnaðarstefna og þarf ekki annað en að
hlusta á yfírlýsingar annarra forystumanna laun-
þegasamtaka til að komast að því.
I ljósi þess sem hér hefur verið sagt skal það end-
urtekið að brýnt er að BHMR-menn brjótist út úr
einangrun sinni og gangi til liðs við þjóðarsáttina.
GARRI
........................................................................................................................... ■
................................... ■ ■ ■ ■ .....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ur sem nýkommn er
frá Danmörku lct svo um mælt
við Garra að bcistu foringjar
dönsku ríkisstjórnarinnar, Uffe
EUemann-Jenscn og Poul
Schiötcr, bói dönsku þjóðina
ákaft undir það sem koma skai,
að Evrópubandalagið stefnir
hraðbvri að því að verða Banda-
ríki Evrópu, sambandsríki í pól-
itiskum skiiningi með mjðg víð-
tæku airikisvaidi, sem hver þjóð
vcrður að beygja síg undir hvort
sem hún er fáincnn cða ijðimenn.
Uffe & Schluter A/S
Uffe EHemann-Jensen talar um
„frelsi« og „sjálfstæðiH sem af-
stæð hugtök sem hafí enga fasta
merkingu. Rðk hans minna á
gömiu þverstæðuna sem með
réftu eða rðngu var eignuð Gylfa
Þ. Gíslasyni fyrir margí longu:
„Þvi háðari sem þú ert því frjáls-
ari ertu.“ Danski utanríkisráð-
herrann leggur mikla áherslu á
þá kenningu að til þess að „vera
með“ í að móta stefnu og taka
ákvarðanir i hinu nýja Kvrópu-
ríki yröu Ðanir að iáta af ýmsu
sem varðaði sjáifsákvðrðunarrétt
þjóðarinnar og sjáifstjórn, þ.e.
afsaia sér svo og svo mikiu af full-
vcldbrétti sínum. Poui Schliiter
heidur á iofti þeirri kenniogu að
Poul Schliiter & Uffe EllemanrvJensen.
þar scm Danir ætU anðvitað að
„vera með“, verði Danmörk enn
danskari en áður og dönsk meon-
ing þeim mun sterkari.
Þótt vissuiega séu tO danskir
stjórnmálamenn sem reyna að
andæfa slíkum skoðunum og sjái
ckki sanntcikann í því að Danir
og dönsk menning eflist því frem-
ur sem þjóðin verður háðari evr-
ópsku alríkisvaldi, eru ailar horf-
ur á að danskt efnahags- og Qár- Viðmælandi Garra benti á, að f
málatíf sé orðið svo samgróið er- nýjn Evrópuríki gætu orðið ura
lendu og alþjóðlegu eínahags- 400 miiijónir manna. íslendingar,
kerfl að þeim sé nauðugur einn efþeir væru þar mcð, ernum2SS
kostur að ganga götu Evrópu- þúsund, liðlcga flórðungur úr
bandaiagsins tö enda. Htutverk miöjón, eða 0,000635% afibihim
danskra stjúrnmálamanna er að Evrópuríkisíns. Þegar búið væri
dásama þessa þróun og gyöa lýr- að setja ungann úr Evrópnþjóft*
Ir þjóð siooi það blutskipti sem
heonar biður.
0,0006%
£n þessir góðu herrar, EBe-
mann-Jensen og Schluter, hafa
ekki látið við það sitja að gylla
baudarðcjahugsjón Þjóftverja
fýrir Jöndum sínum einum, held-
nr nota þeir hvert tækifæri sem
Norðuriandaþjóftum, ekki síst^s-
iendlngum, að feta í fótspor
Dana, gerast aðilar að Bandaríkj-
um Evrópu. En hafa þessir
dönsku postular Evrópuhugsjón-
arinnar leítt sjálfum sér fyrír
sjónir hver stærðarhlutfööin
yrðu i þessura ætiuðu bandarikj-
krækiber í helvíti, svo notað sé
skiljanlegf sjóhúðartai.
Ef Bandaríki Eyrópu settu á
stofn löggjafarþing meft 1000
’slendíttgar fyrir
jið eitttt fulltrúa,
Danir 13 og Þjóðverjar 200. Þeg-
ar þess er gœtt að Alþingi ísleod-
ínga yrfti afteíns nafnið tómt i
stjómskipulagi Bandaríkja Evr-
ópu og aöt óvíst um valdsvið þess
nema hvað það yrði umfangsiitift.
verður ekki reisninni fyrir að
fara á „eista þjóðþingi hcims"
eða Ijómanum af því að sitja siíkt
amtsráð í útkjálka Evrópuríkis-
ins. Garri
Poppraunir
Það er fleira en þjóðarsáttin sem
rýkur út í veður og vind þessa dag-
ana, þvi popp- og rokkpeningar eru
lausir í hendi og hart deilt um laga-
legt réttmæti stjómvaldsaðgerða á
þeim vettvangi.
Tíminn viðraði um síðustu helgi
lagaskýringar Jakobs poppara á
skattalögum og þykir honum fráleitt
að hann og félagar eigi að borga
skatt eins og annað fólk, og er það
skiljanlegt sjónarmið út af fyrir sig.
Enda hefur skemmtanafólk troðið
upp í nafni ungmennafélaga um ára-
bil og notið skattfriðinda þeirra og
skilja auðvitað aldrei hvers vegna
það er ekki hægt hér eftir sem hing-
að til.
Um verslunarmannahelgi ætlar
Jakob poppari að halda rokkhátíð í
Húnveveri, eins og fjölmiðlafólk
hefur auðmjúklega komið til skila
og þar munu fjörutíu (40) hljóm-
sveitir sjá um fjörið, sem ekki verð-
ur smátt skammtað miðað við þá
íyrirferð alla.
Konsert
eöa ball
Skattadeilan stendur um hveijir
halda uppákomuna og í framhaldi af
því hvort á að borga skatt eða ekki.
Þá er ágreiningur um hvort popp er
list og þar með skattfrjáls eða
skemmtun og skattskyld.
Enn er atriði sem erfitt er að skera
úr um og það er hvort hljómsveitim-
ar, ein eða fjörutiu, halda ball eða
tónleika.
Það fer eftir því hvemig látum
áheyrendur láta og hvemig þeir dilla
sér eftir hljóðfallinu undir hvaða
skattalög fjörið fellur.
Og Kobbipopp staðhæfir að dagar
íslenskrar upplyftimenningar séu
taldir ef hann verður látinn borga
skatta, eins og hver annar stritandi
almúgi.
En hremmingar skemmtilífsins em
fleiri og ekki síður alvarlegar. Lista-
hátíð næturlífsins lenti í bullandi tapi
eins og aðrar listahátíðir og eru mik-
il málaferli þar í uppsiglingu.
Listamenn næturlífsins em ungir
auglýsingastofuuppar og svoddan
fólk, sem er svo upptekið af því að
vera öðmvísi en aðrir farisear að það
flytur inn breska fikla í kippum til að
flikka upp á næturlífið í Reykjavik.
Að venju leggst fjölmiðlunin í duft-
ið til að kynna hinn nýja sið nætur-
hátíða unglinganna.
Það á að skemmta sér öðmvísi og
þar með eru fíkniefni bönnuð á lista-
hátíðinni. Þegar bjór- og brennivíns-
leyfið var svo tekið af hátíðarsalnum
vegna lagabrota, var ekki hægt að
halda vímulausu hátíðina þar!?!?!?
Innflutningurinn frá Bretlandi og
aðrir hátíðargestir fengu inni þar
sem nóg var af áfengi og þá var öllu
réttlæti fullnægt.
En fara á í skaðabótamál við
brennivínslausa staðinn vegna þess
að hann gat ekki staðið við skuld-
bindingar sínar að selja áfengi á
vímulausri listahátíð.
Listamenn næturhátíða ætla að gera
betur og undirbúa nú meiðyrðamál á
hendur tveim fulltrúum lögeglu-
stjóra íyrir að sýna hátignum lista-
og auglýsingabransans ekki tilhlýði-
lega virðingu.
Það er tími til kominn að popp-,
rokk- og aðrar næturlistahetjur fari
að taka í lurginn á skattheimtumönn-
um og útsendurum laga og réttar,
sem ekki kunna að meta hið mikla
framlag þeirra til íslenskrar menn-
ingar.
Góöu
málefnin
Núorðið er annars ekkert fallegt að
seilast eftir peningum popparanna,
eða setja þeim stólinn fyrir dymar
yfirleitt. Fyrst skattheimtumenn og
yfirvöld höfðu ekki döngun í sér til
að krækja í eitthvað af gróðanum
þegar hann var og hét tekur því ekki
úr þessu að fara að gera uppistand.
Það er hvort sem er ekki eftir neinu
að slægjast.
Rokkskógamir sem fóm af stað
með brauki og bramli, aðallega í for-
kynningum, skila tæpast miklu til
skógræktar því tapið á ffamtakinu
nemur fjórum milljónum króna.
Múrbrotið í Berlín átti að fara í
gottgjörelsi eins og aðrar slíkar
uppákomurí sjónvörpum. Þegarupp
var staðið var enginn eyrir til handa
aumingjum, en dáðir popparar fengu
margra milljóna dollara auglýsingu
fyrir ekki neitt. Þessi leikur er endur-
tekinn sí og æ og skattayfirvöld
klóra sína heimsku hausa og fá ekki
að gert.
En þrátt fyrir að skattayfirvöld ætli
að knésetja íslenska dægurlagalist er
töggur í henni enn. Fjörutíu hljóm-
sveitir sjá svo um að fjölmennt verð-
ur á hátíðinni hvort sem aðrir áheyr-
endur slæðast þangað eða ekki. OÓ