Tíminn - 18.08.1990, Síða 5

12 W HELGIN
Laugardagur 18. ágúst 1990
Laugardagur 18. ágúst
HELGIN W 13
„K6ngulóarkonan“ Piana Antoine hefur tekiö sér óvenjulegt lífsstarf fyrir hendur:
Það er kominn sirkus í bæinn og sirkusfólkið með alla sína vagna og
sitt hafurtask hefur tjaldað stóru sirkustjaldi í Laugardalnum. Þetta
fjölleikahús er frá Spáni og heitir Cirkus de Espania, en listafólkið er
frá átta löndum víðs vegar að úr heiminum. Sirkusinn hefur ferðast til
allra heimsins horna og var á ferð um eyjar Karabíska hafsins áður
en hann hélt norðuryfir hálfan hnöttinn til Islands.
VINSÆLIR VINNUÞJARKAR
sendibíll
Verð kr. 723.000,- stgr. m/VSK
Verð kr. 580.000,- stgr. án/VSK
NISSAIM King Cab
Vél 2,4 lítra, bensín, 5 gíra - aflstýri -
vönduð innrétting
Verð kr. 1.386.000,- stgr. m/VSK
Verð kr. 1.114.000,- stgr. án/VSK
Einnig fáanlegur með 2,5 lítra dísilvél. Verð
kr. 1.507.000,- stgr. m/VSK
Verð kr. 1.210.000,- stgr. án/VSK
Bílasýning laugardag og sunnudag kl. 14-17
- réttur bíll
á réttum stað
Ingvar
Helgason hf.
Sævarhöfða 2, sími 67-4000
Þ“ er í annað skiptið sem Cirkus
de Espania kemur hingað til lands
og nú ætlar hann að skemmta Is-
lendingum til mánaðamóta. Trúðar,
loftfimleikafólk og töframenn
munu sýna listir sínir, okkur hinum,
sem enga hæfileika höfúm á þessu
sviði, til óblandinnar ánægju. Og
ekki nóg með það: með komu sirk-
ussins er brotið blað í sirkussögu Is-
lendinga, sem er þó fábrotin, nú
sem aldrei fyrr eru dýr með í for;
kóngulær, kyrkislöngur og krókó-
dílar.
„Kóngulóarkonan“ er hún kölluð,
sú sem sýnir þessi óvenjulegu sirk-
usdýr, áhorfendum ýmist til
skemmtunar eða skelfingar. Hún
heitir Diana Antoine og var fús til
að ræða við sérlega útsendara Tím-
ans um líf sitt og þetta undarlega
starf. Diana er frá Þýskalandi, er 29
ára gömul og hefúr starfað við sirk-
us frá blautu bamsbeini. Foreldrar
hennar reka einn slíkan í skemmti-
garð í Þýskalandi.
„Eftir skólagönguna spurðu for-
eldrar mínir hvort ég vildi fara í há-
skóla eða starfa af fullum krafti í
sirkusinum. Faðir minn vildi alls
ekki leyfa mér að starfa með ljónum
og tígrisdýrum eins og ég vildi og
því sýndi ég fýrst um sinn hunda og
hesta,“ segir Diana. „Síðan fór ég
að hugsa með mér að sirkusinn
þyrfti eitthvað nýtt og fyrir sjö ámm
fékk ég mína fyrstu kyrkislöngu.
Fólk var ekki alls kostar hrifið en
einu ári síðar bætti ég um betur og
keypti minn fyrsta krókódíl. Síðan
þá hef ég náð miklum árangri með
þessi dýr.“
Vanalega sýnir Diana krókódíla,
kóngulær, kyrkislöngur, buffalóa,
kameldýr og hesta. Auk þess gerir
hún ýmsar kúnstir með eld og sýnir
töfrabrögð. „En hér á íslandi er ég
aðeins með Qóra krókódíla, fjórar
kóngulær og íjórar kyrkislöngur
auk þess sem ég geri nokkur töfra-
brögð. Þannig að það má líta á dvöl
mína hér sem eins konar frí,“ segir
Diana og hlær.
Eftirsóttur
listamaður
Fjölleikafólk er sífellt á ferðinni
milli sirkusa. Víðs vegar um heim-
inn eru umboðsmenn sem eru með
listafólk á skrá og sirkusstjórar hafa
samband við þá og biðja um eitt-
hvað sérstakt atriði sem þá vantar.
Umboðsmaðurinn nefnir þá nokkra
listamenn, sýnir jafnvel myndbönd
með þeim og því næst gerir sirkus-
stjórinn atvinnutilboð. Listamaður-
inn er þá ráðinn í eina vertíð í senn,
sem hefst að hausti og lýkur ári síð-
ar. Það er mikið framboð á sirkus-
fólki og flestir listamennimir fá
laun sem fáir íslendingar myndu
vinna fyrir. En þeir sem eru góðir fá
meira en aðrir.
„Kóngulóarkonan“ er eftirsóttur
listamaður og það eru fáir eða jafn-
vel enginn sem sýnir eins atriði og
hún er með. Hún fær því ágætis
kaup, í Cirkus de Espania fær hún í
kringum 30 þúsund krónur á dag.
Cirkus de Espania er fyrsti sirkus-
inn sem Diana ferðast með um
heiminn og sá fyrsti sem hún gerir
atvinnusamning við. Diana hefur þó
komið fram í mörgum fjölleikahús-
um og einnig í sjónvarpi og á
skemmtistöðum, auk þess sem hún
hefúr unnið í sirkus foreldra sinna.
- En líkar þér vel við sirkuslífið?
„Já, mjög vel. Ég ferðast til margra
landa og kynnist mörgu góðu fólki.
Sýningin sjálf er alveg sérstök til-
finning, það er frábært að skemmta
r
„Eg meðhöndla mín dýr
með hliðsjón af þeirra eigin
persónuleika. Við höfum
mjög gott samband ég
og dýrin mín. Mér þykir
vænt um þau og ekki
spyrja mig afhverju. “
ina þá ráðast þær ekki á áhorfendur.
Þessar köngulær þekkja mig og bita
mig ekki. En ef ég myndi t.d. breyta
um ilmvatn eða verða allt einu mjög
taugaóstyrk þá myndu þær bíta. Það
er mjög sárt og getur verið ban-
vænt.“
Diana hefúr verið bitin þrisvar
sinnum af krókódílum og nú brettir
hún upp ermamar og sýnir blaða-
manni ljót ör eftir bitin. „Krókódíl-
ar eru ekki eins og hundar eða kett-
ir. Þetta eru villt dýr og maður
ina: „Nei ekki krókódílamir aftur,
hættu þessari vitleysu!"
En Diana hefúr aldrei hugsað um
að hætta, ekki einu sinni eftir seinna
krókódílabitið. Fleiri slys hafa gerst
og fyrir fimm ámm lék vafi á hvort
að Diana gæti unnið í sirkus oftar,
eftir að hún hafði fallið af línu 10
metra og næstum beðið bana. En
Diana þjálfaði sig upp og er nú byrj-
uð að sýna af fullum krafti aftur.
Þá hafa ýmsir „smávægilegir“ at-
burðir gerst; einu sinni var kyrki-
meðan Diana lætur dýrin sín leika
lausum hala.
„En krókódílar em að eðlisfari
mjög latir og vilja helst ekki hreyfa
sig, en þeir verða að gera það vegna
vöðvanna. Krókódílar em eins og
svín, ef þeir verða of feitir fá þeir
hjartaáfall."
Persónuleiki
krókódílanna
Diönu þykir mjög vænt um dýrin
áhorfendum og mér finnst gaman að
starfa með þessum dýmm.“
„Ekki krókódílar
aftur, hættu
þessari vitleysu!“
En þessi dýr em ekki beint hefð-
bundin sirkusdýr og Diana segir það
algengt að áhorfendur æpi upp yfir
sig af hræðslu þegar þeir sjái þau
fyrst. „En eftir sýninguna em þeir
ekki eins hræddir við dýrin og áður.
Þessi dýr hafa einhverja töfra", seg-
ir Diana. „Mitt markmið er líka að
sýna fram á, að þessi dýr em ekki
svo hryllileg."
-En em dýrin hættuleg, t.d. eitmð?
„Kóngulæmar em eitraðar og það
er áhætta sem ég tek, en ekki áhorf-
endur. Jafnvel þótt þær detti á jörð-
■,Kóngulœrnar eru eitraðar
ogiþað er áhætta sem ég tek,
en ekki áhorfendur. Jafnvel
þótt þær detti á jörðina þá
ráðast þær ekki á áhorfend-
ur. Þessar köngulær þekkja
mig og bíta mig ekki. En ef
égfnyndi t.d. breyta um ilm-
vatn eða verða allt einu
mjög taugaóstyrk þá myndu
þær bíta. Það er mjög sárt
og getur verið banvœnt. “
verður að virða það. Ef maður gerir
það ekki þá gerast slysin. Ég fylgist
alltaf vel með þeim, því ef þeir era
ekki í góðu skapi þá geta þeir bit-
ið.“
Einu sinni beit krókódíll Diönu í
miðri sýningu. Foreldrar hennar
létu hana þá fá vasaklút sem Diana
vafði um hendina og hélt áfram
sýningunni. Enginn á meðal áhorf-
enda tók eftir þessu, fyrir utan eina
konu sem æpti upp yfir sig. Diana
vildi ekki fara á spítala vegna bits-
ins vegna þess að sex vikum áður lá
hún þijár vikur á spítala því að þá
beit krókódíll hana í fyrsta skipti.
„En ég lét til leiðast og fór niður á
spítala og ætlaði aðeins að láta
hreinsa sárið eða eitthvað slíkt. Og
þá tók sami læknirinn á móti mér og
fyrir sex vikum og hann hrópaði
upp fyrir sig strax og liann sá hend-
slanga á góðri leið með að kæfa
hana og einu sinni gaf bjöm Diönu
einn velútlátinn á kjaftinn. „Ég hef
mjög slæma reynslu af bjömum“,
segir Diana, en hún vann með þeim
í nokkur ár.
Áhættuþáttur
nágrannans
Diana er aðeins með nokkur af
dýmm sínum hér á íslandi. Heima í
Þýskalandi á hún fleiri, t.d. á hún
þar fimm slöngur í viðbót. Hún býr
í stóm tveggja hæða einbýlishúsi, á
efri hæðinni er íbúðin hennar en á
þeirri neðri geymir hún dýrin.
Stundum þegar heitt er í veðri
hleypir hún krókódílunum út og
leyfir þeim að skríða um íbúðina.
Það er því eins gott að nágranninn
komi ekki í kurteisisheimsókn á
sín og fullyrðir að þau séu vitur og
geti lært. Én þetta em villt dýr að
eðlisfari og það er erfitt að þjálfa
þau. T.d. þarf Diana eitt ár eða
meira til að þjálfa eina kónguló og
láta hana venjast sér. Kyrkislöngur
er erfitt að þjálfa, en Diana hefur
reynsluna og veit því hvemig á að
meðhöndla þær.
„Krókódilamir em einnig mjög
erfiðir vegna þess að hver og einn
hefúr sérstakan persónuleika. Þeir
em mjög sjálfstæðir og ef þeir vilja
ekki gera það sem þú vilt að þeir
geri, þá gera þeir það ekki. En ég
veit hvemig á að meðhöndla krókó-
dílana mína. Ég meðhöndla mín dýr
með hliðsjón af þeirra eigin per-
sónuleika. Við höíúm mjög gott
samband ég og dýrin mín. Mér þyk-
ir vænt um þau og ekki spyrja mig
afhverju."
Diana þjálfar dýrin sín ekki með
mat, enda borða dýrin ekki mikið að
hennar sögn. T.d. borða krókódíl-
amir aðeins tvisvar á viku og það er
ekki sama hvað er látið ofan i þá.
Sérþarfimar em miklar, þrír vilja
einungis kjöt en einn borðar bara
fisk. Og ekki nóg með það, Diana
verður að skera matinn niður í bita
og mata krókódílana.
Geturöu selt
okkur slöngu?
Diana hugsar um dýrin sín eins og
bömin sín, heíúr átt þau sömu í
mörg ár og þekkir þau með nöfnum.
T.d. heita krókódílamir, Bengali,
Croco, Dragon og Speedy Gonza-
les. Það er því mikil sorg þegar eitt-
hvert dýranna deyr og hún myndi
aldrei selja þau.
I miðju samtalinu er bankað á hús-
vagninn og tveir strákar á mennta-
skólaaldri spyrja eftir Diönu. Þeir
spyrja hvort hún geti selt þeim
kyrkislöngu. Diana svarar því til að
hún selji ekki slöngumar sínar. „Ég
hef átt þær í mörg ár og þær era eins
og bömin mín.“ Síðan snýr hún sér
að blaðamanni og segir hlæjandi:
„Ég gæti gert góð viðskipti hér, en
ég myndi aldrei selja dýrin mín.“
GS.
(Bauknecht
ÞÝSK GÆÐATÆKI Á GÓÐU VERÐI
mmm
&SAMBANDSINS
HOLTAGÖRÐUM SÍMI 68 55 50
VIÐ MIKLAGARÐ
& KAUPFÉLÖGIN