Tíminn - 25.08.1990, Blaðsíða 14

22 Tíminn
^ygardagur^25.,^g>is^1,9,90
Guðjón Jónsson
Fæddur 10. september 1914
Dáinn 20. ágúst 1990
1 dag verður kvaddur hinstu kveðju
frá Breiðabólsstaðarkirkju, Guðjón
Jónsson, sem lengi var firystihússtjóri
í Hvolsvelli.
Hann var fæddur að Torfastöðum í
Fljótshlíð 10. september 1914, en þar
bjuggu foreldrar hans, Guðrún Guð-
mundsdóttir, sem ættuð var af Vatns-
leysuströnd, og Jón Guðmundsson,
sem ættir átti að rekja í Rangárvalla-
hrepp.
Eins og almennt gerðist á uppvaxt-
arárum Guðjóns vann hann foreldr-
um sinum. Hann var fljótt dugmikill
og vildi að öll verk gengju vel.
Á Torfastaðaheimilinu var kristin
trú og reglusemi í hávegum höfð.
Hann átti eina alsystur, sem Ingibjörg
heitir, og eina hálfsystur, Guðbjörgu,
sem er látin.
Unglingurinn á Torfastöðum hreifst
eins og svo margir aðrir af bílum,
sem famir voru að bruna inn grösuga
Fljótshlíðina og boðuðu nýja tíma.
Strax þegar hann hafði aldur til brá
hann sér til Reykjavíkur og tók þar
bílpróf og ári síðar þegar hann er að-
eins nítján ára kaupir hann sér
splunkunýjan vörubíl, lætur smíða á
hann hús og vörupall og fer að aka
mjólk úr Fljótshlíðinni út í Mjólkur-
bú Ölfúsinga í Hveragerði, en á þeim
árum voru mjólkurbúin tvö hér á
Suðurlandi. Það þurfti ekki svo lítinn
kjark fyrir 19 ára sveitapilt á svört-
ustu kreppuárunum til að fjárfesta í
svo dým tæki og hefja sjálfstæðan at-
vinnurekstur.
Nokkru seinna seldi hann þessa bif-
reið og hóf fólksflutninga frá Reykja-
vík í Fljótshlíðina á hálfkassabíl.
Siðar gerðist Guðjón bifi-eiðastjóri
hjá Kaupfélaginu í Hvolsvelli og
Mjólkurbúi Flóamanna.
Um árabil bjó hann nokkuð stóru
búi að Stórólfshvoli og byggði upp
myndarleg útihús og ræktaði upp
mikla landspildu í Hvolsvelli, sem nú
er komin undir skipulag kauptúnsins.
Allsstaðar var vasklega að verki stað-
ið.
Það var f ársbytjun 1940 sem góður
mannfagnaður var gjörður að Breiða-
fyrrv. frystihússtjóri
bólsstað í Fljótshlíð, þegar Svein-
bjöm Högnason gifti þau Guðjón og
Kristbjörgu Lilju Ámadóttur frá
Miðkoti.
Á fyrsta hjúskaparári urðu þau fyrir
því mótlæti að íbúðarhúsið í Ásgarði
í Hvolhreppi brann til kaldra kola, en
þar áttu þau þá heima og þama
misstu ungu hjónin aleigu sína. Um
þriggja missira skeið áttu þau heimili
að Háamúla í Fljótshlíð.
Á vordögum 1942 bámst þau tíðindi
að tvær fjölskyldur innan úr Fljóts-
hlíð hygðust flytja hingað og byggja
sér hús, en þá vom aðeins fjögur
íbúðarhús á staðnum.
Þetta vom ungu hjónin Kristbjörg
Lilja og Guðjón og Isleifúr smiður
frá Miðkoti, fóstri Lilju, og Ingibjörg
móðir hennar.
Svo vel gekk húsbyggingin hjá
Guðjóni, að á haustdögum fluttu
ungu hjónin í nýja húsið sitt, sem þau
síðar byggðu við. Við Hvolsveginn
stóð heimili þefira, traust og gott, í
meira en fjóra áratugi. Þar ólu þau
upp bömin sfn og fögnuðu bamaláni,
en böm þeirra em:
Rúnar sýslumaður f Borgamesi.
Ingi ísfeld, deildarstjórí hjá Kf.
Rangæinga.
Ema Hanna bankastarfsmaður.
Margrét, sem vinnur við skrifstofú-
störf, búsett í Mosfellsbæ.
Einnig eignuðust þau stúlku sem
andaðist þriggja mánaða gömul.
Kristbjörg Lilja andaðist f ársbyijun
fyrir fimm ámm.
Jafhræði var með hjónunum að
Hvolsvegi 18. Áhugamálin féllu
saman. Söng- og tónelsk vom þau
bæði og höfðu góðar söngraddir. Þau
áttu vandað bókasafn og lásu sér til
gagns og ánægju. Samhent ræktuðu
þau garðinn sinn í bestu merkingu
þeirra orða. Guðjón var maður
heimakær og féll varla verk úr hendi
meðan hann var enn hraustur.
Hann var ekki allra, en vinfastur og
vandur að virðingu sinni. Böm hænd-
ust að honum, ekki fyrir það að hann
væri orðmargur eða væri að kjassa
krakkana, heldur fyrir það, að þau
fúndu f fari hans traust og öryggi.
Litlir lófar fúndu þar hlýja vinar-
hönd.
Á ámnum 1962 til 1963 byggðu
Sláturfélag Suðurlands og Kaupfélag
Rangæinga fúllkomið kjötfrystihús í
Hvolsvelli. Þangað réðst Guðjón og
gætti þar véla af trúmennsku og rikri
samviskusemi, meðan heilsan leyfði.
Síðustu árin dvaldi hann á dvalar-
heimilinu Kirkjuhvoli í vistlegri
íbúð. Hann átti þar góða daga, milli
þess að dökk blika heilsuleysis
mæddi hann. Hann var þakklátur
þeim sem þar ráða rikjum.
Við leiðarlok þökkum við Margrét
og bömin okkar, sem svo oft trítluðu
með Guðjóni um túnin á Stórólfs-
hvoli, löng og ljúf kynni.
Öll eigum við dýrmætar minningar
um samfélagið, sem svo lengi ríkti
við gamla Hvolsveginn og ekki
breyttist fyrr en við fráfall vina.
Megi áframhaldandi gæfa og Guðs-
blessun fylgja ástvinum og niðjum
Guðjóns Jónssonar.
Pálmi Eyjólfsson
Kveðja frá litlum afabörnum.
Hann elsku afi á Hvolsvelli er dáinn.
Minningamar em margar, minningar
um góðan afa, sem vildi okkur öllum
svo vel. Hann tók svo ríkulega þátt í
öllu með okkur, jafnt f gleði og sorg.
Söknuðurinn er sár og sorgin mikil,
en við trúum því að nú sé hann kom-
inn til ömmu og þá líði honum vel.
Eftir að amma dó var afi vanur að
koma til okkar og vera hjá okkur um
jólin og var það okkur alltaf mikið
tilhlökkunarefni. Við biðum með eft-
irvæntingu eftir honum og rauðu
töskunni, þvf í henni var margt
spennandi. En nú verður hvorki afi
né rauða taskan á ferðinni framar.
Við þökkum Guði fyrir að hafa
fengið að eiga með honum ánægju-
stundir hér á jörðu niðri og biðjum al-
góðan Guð að geyma afa okkar og
ömmu. Við söknum þeirra svo sárt.
„Egfel i forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um Ijósið lát mig dreyma
og Ijúfa engla geyma
öll bömin þvi, svo blundi rótt. "
(Matth. Jochumsson)
ísleifur Orri og Lilja.
i
Nú er hann afi dáinn og farinn á vit
hennar ömmu. Þrátt fyrir öll þau al-
varlegu veikindi, sem hann átti við
að striða síðustu árin, þá er samt
skrýtið að hugsa til þess að hann sé
ekki lengur með oklcur, því einhvem
veginn var eins og ekkert biti á þann
gamla, sama hvar sóttin bankaði upp
á. En svo kom kallið, skyndilega og
án þess að nokkur ætti vön á.
Afi var alltaf frernur hógvær og fá-
látur maður, andstætt ömmu sem var
fjörkálfúr hinn mesti ffarn á síðustu
stund. Þeirra samband var þó alltaf
fúllt af hamingju, líkt og endirinn f
ævintýrasögunum, sem amma svæfði
okkur með á okkar yngri árum. Það
var honum þvf mfkið áfall er hún féll
frá, en sá maður hlýtur að vera hepp-
inn, sem slikur förunautur bíður efkir
hinum megin við hliðið.
Það var ómetanlegt að hafa verið
þeirrar gæfú aðnjótandi að hafa átt
sitt annað heimili heima hjá afa og
ömmu á viðkvæmum uppvaxtarár-
um. Þar hömuðumst við í allskonar
feluleikjum í frumskóginum að
Hvolsvegi 18, sem þau höfðu komið
sér upp f kringum húsið, og alltaf
þegar þreytan sótti að var tilbúið á
borðinu heitt súkkulaði og meðlæti
til að við gætum safnað kröfhim og
hafið hasarinn að nýju.
Minningin um afa sitjandi við orgel-
ið spilandi sálmalög þar sem við sát-
um álengdar og hlýddum á með and-
akt, er sterk, þó svo að stundum
ffeistaðist einhver til að skella smá
sambatakti með á trommumar.
Það var svo sannarlega alltaf eitt-
hvað við að vera á þeim bæ, hvort
sem var í leik eða starfi.
PÓSTFAX TÍMANS
Kransar, krossar, kistu-
skreytingar, samúðarvendir
og samúÖarskreytingar.
Sendum um allt land á opnunartíma
frá kl. 10-21 alla daga vikunnar.
Miklubraut68 913630
+
Þökkum auösýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
Þorsteins Halldórs Þorsteinssonar fulltrúa
Hólabraut 5, Hafnarfirði.
Einnig viljum við þakka starfsfólki og læknum á deild A7, Borgar-
spítala, okkar innilegustu þakkir fyrir góða umönnun.
Kristín Sigurbjörnsdóttir
Sigrún Þorsteinsdóttir
Viggó Þorsteinsson
Hjördís Þorsteinsdóttir
Sigurbjörn Þorsteinsson
Þorsteinn Þorsteinsson
og barnabörn
Sigurður Halldórsson
Margrét Bjarnadóttir
Gísli Sigurgeirsson
Margrét Hafsteinsdóttir
JEPPA-
HJÓLBARÐAR
Hágæða hjólbarðar
HANKOOK frá KÓREU
235/75 R15 kr. 6.650,-
30/9,5 R15 kr. 6.950,-
31/10,5 R15 kr. 7.550,-
33/12,5 R15 kr. 9.450,-
Örugg og hröð þjónusta
BARÐINN hf.
Skútuvogi 2, Reykjavfk
Sfmar: 91-30501 og 84844
BÍLALEIGA
meö útibú allt I kríngum
landið, gera þér mögulegt
að leigja bfl á einum stað
og skila honum á öðrum.
Reykjavík
91-686915
Akureyri
96-21715
Pöntum bíla erlendis
interRent
Europcar
---------------:---------\
Sjáum um erfidrykkjur
RISIÐ
Borgartúni 32
Upplýsingar í síma 29670
_________________/
Óhætt er að fúllyrða að gamli mað-
urinn hafi þjónað dyggilega þvf hlut-
verki er drottinn skóp hann til hér á
jörðu. Hann var heiðvirður og traust-
ur, stritaði baki brotnu alla ævi til að
sjá fyrir sér og sínum, eignaðist ynd-
islega konu og kom með henni á legg
fjórum heilbrigðum og hraustum
bömum, sem öllum hefúr orðið bama
auðið.
Við biðjum guð að geyma hann
elsku afa og sendum honum okkar
hinstu kveðju með bæninni sem
amma kenndi okkur þegar við vorum
lítil, um leið og við minnumst í hjarta
okkar ljúffa minninga um samvem-
stundimar með ykkur ömmu.
„Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
min veri vöm i nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
méryfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt. “
Guðjón, Kristbjörg Lilja
og Frosti Reyr
I dag verður jarðsunginn frá Breiða-
bólsstaðarkirkju f Fljótshlíð, tengda-
faðir minn Guðjón Jónsson. Breiða-
bólsstaðarkirkja var honum og eig-
inkonu hans afar kær, en þar vora
þau fermd saman á hvítasunnudag
1928 og gefin saman 14. janúar
1940.
Guðjón var fæddur 10. september
1914 að Torfastöðum í Fljótshlíð,
sonur Jóns Guðmundssonar bónda
þar og Guðrúnar Guðmundsdóttur
konu hans. Eiginkona Guðjóns var
Kristbjörg Lilja Ámadóttir ffá Mið-
koti f Fljótshlíð, en hún lést fyrir
rúmum 5 árum. Tengdafaðir minn
saknaði Lilju mikið og fannst manni
sem hann yrði aldrei samur sfðan.
Þau hjónin vora ein af ffumbyggjum
Hvolsvallar, en þangað fluttu þau f
nýbyggt hús er þau höfðu reist árið
1941. Næstu ár þar á eftir urðu þeirra
nágrannar, móðir Lilju og stjúpi,
bróðir hennar og mágkona, systir og
mágur og þeirra fjölskyldur. Húsin
stóðu tvö og tvö sitt hvora megin göt-
unnar og mynduðu eins konar fem-
ing. Þessar fjölskyldur voru mjög
samtaka f garðrækt og strax f byijun
urðu þama einstaklega fallegir garðar
sem þeir era enn og hafa án efa verið
öðram mikil hvatning. Lilja og Guð-
jón bjuggu allan sinn búskap á
Hvolsvelli, utan nokkurra mánaða er
þau bjuggu f Fljótshlíðinni. Böm
þeirra era: Rúnar, kvæntur Auði
Guðjónsdóttur og eiga þau þijú böm;
Ingi, var kvæntur Dagnýju Her-
mannsdóttur, þau eiga fjögur böm;
Ema Hanna, á einn son; og Margrét,
býr með Kjartani Óskarssyni en þau
eiga eina dóttur.
Guðjón starfaði áður sem bílstjóri
og gerðist síðan bóndi. Þegar ég
kynntist honum var hann frystihús-
stjóri hjá ffystihúsi Sláturfélags Suð-
urlands á Hvolsvelli, þar sem hann
starfaði þangað til hann var kominn
á aldur eins og sagt er f dag. Guðjón
var mjög samviskusamur í öllum
sfnum störfúm, bæði heima og að
heiman. Honum var mjög annt um
fjölskyldu sina og fylgdist vel með
hvað allir*vora að gera. Gott var að
leita ráða hjá honum og notaði mað-
ur það ósjaldan. Ekkert gladdi hann
meir en ef eitthvert bamanna var að
ffamkvæma eitthvað; þá hvatti hann
fremur en latti. Kvöldið áður en hann
lést var hann að benda annarri dóttur
sinni á lausn á smá vandamáli með
festingar á hlut á heimili hennar. Um
þetta var hann að hugsa, þó sárlasinn
væri og var það honum líkt. Guðjón
var mikill hugmaður og var aldrei
ánægður fyrr en verki var að fúllu
lokið. Ári eftir að Lilja lést flutti
hann á Dvalarheimilið að Kirkju-
hvoli í Hvolhreppi og leið honum
þar vel. Hann var mjög áhugasamur
um uppbyggingu þess heimilis, en
það hefúr verið í byggingu undanfar-
in ár.
Eg á tengdafoður mínum margt að
þakka, en hann hefúr verið okkur öll-
um mjög kær. Við þökkum honum
fyrir samvemna og vitum að nú líður
honum vel, en oft var hann búinn að
þrá návist Lilju aftur.
Guð veri með ykkur Lilju, elsku
Guðjón.
Auður.