Tíminn - 01.09.1990, Blaðsíða 4

14
HELGIN
Laugardagur 1. september 1990
I
T
Kínamúrinn var eitt af þeim mannvirkjum sem Dóra og Róbert heimsóttu á ferðalaginu.
Hálf
veröldin...
og við sáum þama bæði úlfa, bimi,
elgi og fleiri dýr. Það var brýnt fyr-
ir okkur að borða ekki í eða í nánd
við tjaldið og skilja ekki eflir neinar
matarleifar til að fá ekki bangsa í
heimsókn um miðjar nætur. Við
urðum þvi alltaf að setja allan mat-
inn í poka og hífa hann upp i tré á
nætumar.
Við vomm þama bara með sjálfum
okkur og náttúmnni og það var ekki
laust við að mér þætti stundum svo-
lítið draugalegt á nætumar. Bæði
heyrist mikið af ókunnum hljóðum,
brak í greinum, alls kyns gól og væl
og svo var niðamyrkur allt í kring.“
Róbert bætti því við að skömmu áð-
ur en þau fóm um svæðið hefðu
verið töluverðir skógareldar sem
hefðu ekki gert skóginn viðkunnan-
legri að næturlagi. „Þar sem skógur-
inn hafði bmnnið stóðu eftir kol-
svartir trjábolir og allt umhverfis
var sviðin jörð.“
Frá Kanada héldu þau niður
Bandaríkin og flugu þaðan yfir til
Nýja Sjálands. Dóra og Róbert vom
sammála um að Nýja Sjáland væri
óhemju fallegt og fjölbreytilegt
land. Dóra sagði vera stutt á milli
íjalls og fjöm, há fjöll og jöklar, fal-
Iegar strendur og þar að auki em í
landinu töluvert víðáttumiklir regn-
skógar. „Á vesturströndinni em til
að mynda heilmiklir burknaskógar
en fjöllunum svipar til Alpanna. Við
vomm sérstaklega hrifin af fjöl-
breytileika grænna lita í skógunum.
Græn litbrigði em eins margvísleg
þar og bláu litimir okkar hér í fjöll-
unum.
Kiwis í útflutningi
kínverskra
gæsaberja
Dýralífið er fjölskrúðugt á Nýja
Sjálandi og þá einkum dýr sem ekki
finnast annars staðar. Þangað til
hvíti maðurinn kom vora engin rán-
dýr á eyjunum og vænglausir fuglar
em margir. Þjóðardýr Nýsjálend-
inga er einmitt einn slíkur fugl,
kallaður kiwi. Ávöxturinn var svo
skýrður eftir fuglinum. Upphaflegt
nafn kiwiávaxtarins er reyndar kín-
versk gæsaber en Nýsjálendingar
sáu fram á að þeir gætu ekki flutt út
ávöxt með því nafni og skýrðu hann
því upp á nýtt. Síðan kalla Nýsjá-
lendingar sig sjálfa Kiwis, rétt eins
og við köllum Bretana Tjalla.
Fmmbyggjar landsins em af Maori
þjóðflokknum sem mun hafa flust
til Nýja Sjálands frá Polonesíu. En
auk þess búa í landinu afkomendur
innflytjenda frá Englandi og Frakk-
landi. Ensk áhrif em því ríkjandi til
að mynda i byggingarstíl og skóla-
kerfi.
Nýsjálendingar em yfir höfuð mjög
hrifnir og stoltir af landinu sínu.“
Róbert nefndi að besta dæmið um
það væm ef til vill Nýsjálendingar
sem þau hittu í Kanada áður en þau
héldu til Nýja Sjálands. „Þegar við
sögðum einum þeirra frá því hvert
forinni væri heitið varð hann mjög
hrifinn og vildi endilega segja okk-
ur allt um landið. Maðurinn átti þó í
nokkmm erfiðleikum vegna þess að
hann fékk svo mikla heimþrá við að
tala um heimkynni sín að hann var
gráti næst allan tímann.“
Dóra sagði Nýja Sjálandi að sumu
leyti svipa til íslands, einkum þar
sem bæði löndin em eyjar. Mengun
er lítil á Nýja Sjálandi og upp til
fjalla getur maður dmkkið vatn úr
hvaða sprænu sem verður á vegin-
um. Þeir em líka mjög harðir á regl-
um varðandi innflutning matvæla
og annars þess háttar þar sem marg-
ir sjúkdómar hafa enn sem komið er
ekki borist til landsins. Þeim finnst
aftur á móti Evrópa vera vagga
menningarinnar og enginn þykist
maður með mönnum nema hafa
komist þangað.
í slyddubyl um
fjallgarðinn á hjóli
Þegar fólk ferðast í bíl þá missir
það óhjákvæmilega af mörgum
skemmtilegum hlutum vegna þess
hve hratt er farið yfir. Gönguferðir
taka aftur á móti allt of langan tíma.
Hjólandi gefst manni hins vegar
tækifæri til að veita athygli öllum
mögulegum smáatriðum en kemst
samt sem áður tiltölulega hratt yfir.
Við vomm búin að vera á löngu
bakpokaferðalagi og datt í hug að
hjólreiðar gætu orðið ágætis til-
breyting. Fyrst fengum við lánuð
hjól eina dagstund til að prófa að
hjóla upp brattar brekkur og komast
að því hvort hugmyndin væri nokk-
uð fráleit. Síðan sendum við bak-
pokana heim og keyptum okkur
fjallahjól með öllu tilheyrandi. Á
syðri eyjunni, sem við hjóluðum
um, er einn samfelldur fjallgarður
eftir henni endilangri og þetta var
auðvitað þrælerfitt til að byija með.
Við höfðum ekkert úthald og eftir
viku vomm við orðin svo rasssár að
við gátum ekki með nokkm móti
setið. En það lagaðist alit með tím-
anum og við lögðum að baki allt frá
30 upp í 120 kílómetra á dag. Við
vom á Nýja Sjálandi í nóvember
sem er vor hjá þeim. Veðurlagið var
því svona upp og ofan og einu sinni
lentum við til dæmis í slyddubil
uppi í miðjum fjallgarðinum. Það
verður að segjast eins og er að við
vomm heldur fegin að komast aftur
til byggða eftir þá reynslu.
Fjárrekstur... óvart
Kvikfjárbúskapur er mikill á Nýja
Sjálandi en þar er skepnunum ekki
hleypt á fjall eins og hér heima
heldur haldið í girðingum. Okkur
fannst mjög skemmtilegt að fylgj-
ast með dýmnum sem vom aftur á
móti ekkert allt of hrifin af hjólun-
um okkar. Þegar okkur bar að tók
venjulega öll hjörðin á rás. Yfir-
leitt höfðum við bara gaman af
þessu en í eitt skiptið varð okkur
ekki um sel því hjörðin samanstóð
af miklum fjölda tarfa. Okkur leið
eins og við væmm stödd i góðri
kúrekamynd því samkvæmt venju
tóku þeir allir á rás. Ég var aftur
hálfhrædd um að þeir myndu
hreinlega hlaupa girðinguna niður
svo mikill var æsingurinn, en það
gerðist þó ekki og við komumst
klakklaust leiðar okkar.
Við komum meðal annars á eitt
mjög stórt fjárbú og fannst mjög
merkilegt að fylgjast með nýsjá-
lensku fjárhundunum sem era
geysilega vel þjálfaðir. Bóndinn
getur bara staðið einhvers staðar úti
við girðingu og galað á hundinn
sem síðan sér alveg um að safna
saman og reka hjörðina."
Bungy jump ofan í
E?K«l!,aí„IóL„
ungra erlendra ferðamanna sem
heimsækja Nýja Sjáland sögðu þau
Dóra og Róbert vera svokallað
„Bungy jump“. „Á gamla veginum
til Qeenstown, sem er mikil ferða-
mannamiðstöð, er gömul brú, 45
metra há, og liggur þangað striður
straumur ungra útlendinga sem
kaupa sér rétt til að fá að hoppa. Þá
er viðkomandi leiddur út á pall þar
sem handriðið hefur verið tekið nið-
ur. Síðan er sett teygjuband um
ökklana og aðstoðarmennimir
spyrja hvort manneskjan vilji fara
alveg á bólakaf, blotna til hálfs eða
bara rétt snerta vatnsflötinn og
lengd teygjunnar höfð eftir því. Síð-
an er talið niður, 5,4,3,2, BUNGY.
Þeir sem stökkva muna yfirleitt
ekkert eftir hoppinu sjálfu því það
tekur svo skamman tíma. En spenn-
an á undan, á meðan ofurhugamir
bíða og em leiddir út á pallinn er al-
veg geggjuð. Svo bíður bátur fyrir
neðan sem flytur fólkið, sem dingl-
ar upp og niður í teygjunni, aftur i
land.
Ferðamannastraumur.til Nýja Sjá-
lands er mjög mikill, sérstaklega af
Japönum. Þeir stunda það að koma í
viku, tíu daga í ferðir og em þá
keyrðir út um allar trissur eftir stífri
dagskrá. Einn af áfangastöðunum er
einmitt þessi brú þangað sem Japan-
imir fjölmenna til að fylgjast með
þessu bijálaða unga vestræna fólki
sem hefur svona gaman af því að
hætta lífi sínu. Við fómm út á brúna
til að fylgjast með Bungy jump og
þá bar einmitt að fulla rútu af Jap-
önum. Við vomm svo sem ekkert að
velta því ftekar fyrir okkur, þangað
til tveir ungir menn þustu út úr rút-
unni, staðnæmdust hjá hjólunum
okkar og tóku til við að mynda þau I
bak og fyrir eins og þeir hefðu aldr-
ei séð reiðhjól áður. Þeir hafa
ábyggilega furðað sig mikið á fólki
sem væri svo vitlaust að leggja á sig
þetta mikið erfiði við að komast á
milli staða.
Hjólaö í 45 stiga hita
Við tókum svo hjólin með okkur til
Ástralíu og hjóluðum eina tvö þús-
und kílómetra frá Portland til Sidn-
ey. Við fómm ekki inn i eyðimörk-
ina sjálf en hittum aftur á móti ná-
unga sem fór þar yfir á hjóli. Það er
auðvitað ekki nokkur leið að hafa
með sér nógu miklar vatnsbirgðir
þannig að hann fékk bílstjóra, sem
var á sömu leið, til að flytja vatnið
fyrir sig og skilja eftir 5 lítra vatns-
VÉLBOÐI HF. AUGLÝSIR
Vegna fenginnar reynslu undanfarinna ára í sölu á mykjutækjum, höfum við
hjá Vélboða hf. lagt mikla áhersiu á að framleiða mykjudreifara sem hannað-
ur er sérstaklega fýrir íslenskar aðstæður.
Samfara þessu hefur okkur tekist að stórlækka verð tækjanna og stytta af-
greiðslufrest
Nánari upplýsingar hjá sölumönnum okkar í síma 91-651800.
Ath. nýtt heimilisfang
., Helluhraun 16-18.
HF 220 Hafnarljörður
Sími 91-651800