Tíminn - 05.09.1990, Blaðsíða 14

14 Tíminn
Miðvikudagur 5. september 1990
AÐ UTAN
undirbýr
stríð gegn
Maradona
Fótboltaliðið Napólí virðist reiðubúið til að hefja
stríð á hendur Maradona þegar fótboltatímabilið
hefst. Þvert gegn því sem tíðkast hjá öllum öðrum
liðum vilja forráðamenn Napólí að hann fresti komu
sinni úr sumarfríi til þess dags er deildakeppnin
hefst
Uppþotið sem Maradona veld- mætti snemma til leiks þvert
ur á hverju sumri þegar hann snýr
aftur ffá Argentínu gefur svo
sannarlega tilefni til að gripið sé
til harkalegra aðgerða.
Hver man ekki sumarið 1989?
Þá var Maradona uppgefmn eftir
átökin í bikarkeppni Ameríku og
á kafi í giftingarundirbúningi og
vildi ekki snúa aftur.
Hann fór að veiða kanínur og
fisk og þó svo að hann ætti bókað
far með hverri flugvélinni á fætur
annarri vildi hann ekki yfirgefa
Argentínu. Hann fór í „feluleik“
við blaðamenn sem voru sendir
ffá ítaliu til að hafa uppi á hon-
um. Lét sér vaxa skegg og safn-
aði holdum.
Hinum megin á hnettinum sátu
Napólíbúar og hótuðu honum
öllu illu. Skoðanir áhangenda
liðsins voru skiptar, meirihlutinn
áleit þó að hann væri fyrirlitlegur
svikari. En þegar hann kom loks
til Napólí var honum fagnað eins
og þjóðhetju.
Maradona borgaði fyrir sig með
því að spila (ekki alltaf vel),
skora (í algjöra lágmarki) og
fórna sér (þegar bakverkir hijáðu
hann), en fyrst og ffemst með því
að leika hlutverk „ofúrmennis-
ins“ þegar hann dró lið sitt til sig-
urs.
En heimsmeistarakeppnin olli
Napólíbúum miklum heilabrot-
um. Áttu þeir að halda með Ítalíu
eða sínum heittelskaða Maradona
og Argentínu? Þetta var ekki svo
mikið vandamál til að byija með,
en dró til tíðinda þegar svo vildi
til að þjóðimar mættust í undan-
úrslitum í Napólí.
Maradona bað um stuðning liði
sinu til handa og minnti á það
misrétti sem það ætti við að búa
þar sem það væri frá bláfátækri
Suður-Ameríku. Þetta hafði þver-
öfúg áhrif og varð tilþess að hver
einasti áhorfandi á ólympíuleik-
vanginum í Róm var á móti Mar-
adona í úrslitaleiknum gegn Vest-
ur-Þýskalandi. Þeir úuðu svo á
hann að hann gat ekki varist gráti
við afhendingu bikarsins.
Og nú var enn kominn ágúst.
Maradona sneri við blaðinu og
gegn venju sinni. Hann gaf fogur
loforð, sagðist vera í megran og
ætla að koma sér í toppform eins
fljótt og mögulegt væri.
Kannski var það í þeim tilgangi
sem hann fór í tveggja daga
ferðalag til Kaprí á sportbátnum
sínum og þandi Ferraribiffeið
sína á veginum milli Flórens og
Bologna og lögreglan stöðvaði
hann á 250 km hraða.
Þetta var tvöfalt meiri hraði en
lög leyfa og lögreglan benti hon-
um einnig á að ökuskírteinið
hans væri ógilt og tryggingin út-
rannin.
Eitt kvöldið sást til Maradona
þar sem hann var á skemmtistað
ásamt fjóram félögum sínum úr
liðinu. Þeir þömbuðu kampavín
og dönsuðu frá sér allt vit til
klukkan fjögur um morguninn,
en þá laumuðust þeir inn um bak-
dymar á hótelinu sem þeir dvöld-
ust á. Þeir vora sektaðir og Mar-
adona borgaði en mótmælti jafn-
ffamt kröftuglega því hann taldi
sig vera í ffíi.
Maradona á ekki í erfiðleikum
með að borga slíkar sektir, því
laun hans hljóða upp á 2 milljón-
ir dollara á ári, fyrir utan alls
kyns aukasporslur og bónus-
greiðslur.
En hinn árlegi taugaskjálfti sem
fylgir þeirri spumingu hvort hann
láti sjá sig á réttum tíma eða ekki
og svo lífemi hans þegar hann
loks mætir á staðinn, er meira en
forkólfar Napólíliðsins geta látið
viðgangast. Því hefur forseti fé-
lagsins kallað lögfræðinga sína á
sinn fúnd til að bæta nýrri klásúlu
í samning Maradona þess efhis
að hann láti ekki sjá sig fyrr en
hann sé öragglega búinn með
sumarfríið.
Sá samningur gildir til 1993, en
það er talið að Maradona muni
reyna að fá sig lausan fyrr, jafn-
vel í lok þessa tímabils. Hann
hefúr þá í huga að gerast fram-
kvæmdastjóri liðs og þar sem
Maradona er ekki vanur að lúta
að litlu segir hann: „Kannski að
ég stjómi Argentínu í heims-
meistarakeppninni 1994.“
Marádona kom öllum ánægjulega á óvart meö þvf aö snúa snemma til Napólí úr sumarfríl með fögur fýr-
irtieit, en sú ánægja varö skammvinn.