Tíminn - 05.10.1990, Blaðsíða 5

Föstudagur 5. október 1990
Tíminn 5
Ríkissaksóknari gerði tilraun til að birta Halli Magnússyni ákæru, en Arngrímur ísberg sakadómari
synjaði þingfestingu málsins:
„Minn skilningur að hæstirétt-
ur hafi fellt ákæruna úr gildi“
í gær var tekið fyrir í Sakadómi Reykjavíkur í annað sinn mál ríkis-
saksóknara gegn Halli Magnússyni, fyrrverandi blaðamanni á Tím-
anum. Ríkissaksóknari höfðaði mál gegn Halli fyrir ummæli hans,
bæði út af starfi séra Þóris Stephensen sem dómkirkjuprests og út
af tímabundnu starfi hans á vegum Reykjavíkurborgar, sem staðar-
haldari í Viðey. Sakadómur dæmdi Hall til sektargreiðslu. Hæsti-
réttur ómerkti og felldi úr gildi dóm sakadóms í maí sl., þar sem
málatilbúnaði ákæruvaldsins þótti áfátt og var málinu vísað frá hér-
aðsdómi.
Málið var sem fyrr segir tekið aftur
fyrir í gær og synjaði Amgrímur ís-
berg sakadómari þingfestingu máls-
ins, sökum þess að um sömu ákæru
væri að ræða og Hæstiréttur hafði
vísað frá. Bragi Steinarsson vararíkis-
saksóknari kærði strax álit sakadóm-
ara til Hæstaréttar.
Arngrímur ísberg sakadómari sagði
að borist hefði sama ákæra og Hæsti-
réttur hefði vísað frá í vor og ríkissak-
sóknari hefði krafist þess nú að ákær-
an yrði birt Halii aftur og málið síðan
þingfest upp á nýtt, þ.e.a.s. það yrði
byrjað á málinu upp á nýtt. Því hafi
hann hafnað. „Minn skilningur er sá
að Hæstiréttur hafi fellt ákæruna úr
gildi. í dómi Hæstaréttar segir að
hinn áfrýjaði dómur sé ómerkur, sem
og málsmeðferðin, og var málinu vís-
að frá héraðsdómi. Það skildi ég
þannig að þar með væri ekki hægt að
byrja sama leikinn á óbreyttri
ákæru.“
Bragi Steinarsson vararíkissaksókn-
ari sagði að svo virtist vera sem saka-
dómari læsi eitthvað út úr þessum
dómi Hæstaréttar sem hann gæti
ekki lesið eða læsi eitthvað meira en í
honum stæði, þar sem hann vísi mál-
inu frá á þeim forsendum að Hæsti-
réttur hafi hafnað ákærunni. í ákær-
unni, sem nú var komið með, var
tekið tillit til ábendinga Hæstaréttar.
í fyrsta lagi var mætt af hálfu ákæru-
valdsins, í öðru lagi var tekin skýr af-
staða til annarra forsendna Hæsta-
réttardómsins og í þriðja lagi var fall-
ið frá tveimur ákæruliðum, þ.e. þeim
liðum sem minnihluti Hæstaréttar
hafði sýknað Hall af. í sératkvæði
tveggja dómarar í Hæstarétti var
Hallur dæmdur frá A til Ö. Þeir
fundu hann sekan fyrir alla aðra liði
ákærunnar en þessa tvo sem áður gat
um. Bragi sagði að það væri ekki sagt
í dómi Hæstaréttar að ákæran hafi
verið felld úr gildi, en það virtist vera
sem sakadómari álíti það.
Ragnar Aðalsteinsson, verjandi
Halls Magnússonar, sagði að saka-
dómari skildi dóm Hæstaréttar eins
og hann sjálfur gerði. Ragnar sagði
að Bragi hefði verið með stóryrtar yf-
irlýsingar í fjölmiðlum þegar dómur
Hæstaréttar féll og sagði þá m.a. að
ákæran væri ódæmd. Ragnar sagði
að það væri ekki rétt, þar sem Hæsti-
réttur hafi tekið afstöðu í verulegum
þáttum málsins í dómsforsendum.
Ragnar sagði að þegar Bragi væri að
tala um að hann hefði tekið skýra af-
stöðu til forsendna Hæstaréttar-
dómsins, þá væri hann greinilega að
blanda saman dómsniðurstöðu og
niðurstöðu minnihluta Hæstaréttar.
Hann sagði að dómur Hæstaréttar í
málinu væri ótvíræður og álit minni-
hlutans skipti þar engu máli og það
væri léleg lögfræði að kunna ekki
muninn á dómi og minnihlutaat-
kvæði.
—SE
Framkvæmdastjórn SUF:
Ekkert álver
verði reist
Varða við Kúagerði
Varða, sem ætlað er að minna ökumenn á að akstur vegi landsins á stöðum þar sem mörg alvarleg slys
er dauðans aivara, var vígð sl. sunnudag í Kúagerði hafa átt sér stað. Sr. Cecil Haraldsson vígði vörðuna
við Reykjanesbraut. og las bæn frá móður úr Hafnarfirði, sem misst hef-
Varðan er sú fyrsta af mörgum sem Áhugahópur ur tvo syni sína í umferðarslysum.
um bætta umferðarmenningu hyggst reisa við þjóð- Tlmamynd: Amt BJama
Framkvæmdastjóm Sambands
ungra framsóknarmanna samþykkti
eftirfarandi ályktun í gæn
„Framkvæmdastjórn SUF telur að
ekki skuli ganga til samninga um
byggingu nýs álvers á Keilisnesi.
Framkvæmdastjórn SUF ítrekar þá
skoðun stjórnar SUF að stóriðja eigi
ekki að rísa á suðvesturhorni íslands
vegna þeirrar gífurlegu byggðarösk-
unar sem slík staðsetning veldur.
Réttlætanlegt hefði verið að reisa
álver utan suðvesturhornsins til að
hamla gegn þeirri óæskilegu
byggðaþróun sem orðið hefur und-
anfarin ár, ef slíkt bryti ekki í bága
við umhverfissjónarmið. Nú er kom-
ið í ljós að umhverfisspjöll vegna ál-
vers eru töluverð, þrátt fyrir að það
rísi á Keilisnesi. Glæpurinn er því
tvöfaldur, verði álverið reist.
Nær væri að veita því fjármagni
sem fslendingar leggja til álvers,
beint eða óbeint, til að byggja upp
atvinnustarfsemi á landsbyggðinni
og stuðla þannig að jafnvægi í
byggðaþróun á íslandi.
SUF vekur einnig athygli á að með
byggingu álvers veikjum við hina
hreinu ímynd landsins. Sú ímynd er
forsenda uppbyggingar íslands sem
ferðamannalands og framleiðslu-
lands ómengaðra afurða."
Austurríkismaðurinn, sem stakk norskan þyrluflugmann í Flugstöð Leifs
Eiríkssonar, úrskurðaður í 30 daga gæsluvarðhald:
VAR TALINN HÆTTULAUS
Austurríski maðurinn, sem stakk norskan þyrluflugmann í magann
í Flugstöð Leifs Eiríkssonar si. þriðjudagskvöld, var í gær úrskurð-
aður í 30 daga gæsluvarðhald. Manninum hafði verið vísað frá
Grænlandi og var á Ieið til Kaupmannahafnar með viðkomu í Kefla-
vík, þar sem atburðurinn átti sér stað. Sá austurríski og norski
þyrluflugmaðurinn voru samferða í flugvélinni frá Grænlandi.
Þeir höfðu hist áður og var Austur-
ríkismaðurinn ekki alveg sáttur við
kynni sín af norska flugmanninum.
Verið var að yfirheyra Austuríkis-
manninn f gær og sagði Þorgeir Þor-
steinsson, lögreglustjóri á Keflavík-
urflugvelli, að flest benti til þess að
andlega séð gengi maðurinn ekki
heill til skógar.
Ólafur Magnús Bertelsson, umboðs-
maður Grænlandsflugs, var að ræða
við Norðmanninn þegar hann var
stunginn og þekkir því aðdraganda
málsins vel:
„Það var þannig að Austurríkismað-
urinn var álitinn týndur á Grænlandi
og Sturla Skoglund, norski þyrlu-
flugmaðurinn, flaug með lögreglu-
mönnum til að Ieita að honum og
einnig var lögreglubátur notaður til
leitarinnar. Þeir fundu hann fljótlega
og átti að fara með hann til baka í
þyrlunni, en vegna þess að maðurinn
hegðaði sér ákaflega undarlega, m.a.
taldi hann sig alls ekki týndan heldur
sagðist hann vera á leiðinni fótgang-
andi til Nuuk, neitaði flugmaðurinn
að fljúga með hann. Öll hans fram-
koma var þannig að Skoglund hafði
fyllstu ástæðu til að ætla að það væri
hættulegt að fljúga með hann til
baka og m.a. hafði hann sýnt ein-
hverja ofbeldistilburði. Enda varð
það strax að samkomulagi milli
Skoglund og lögreglunnar að hún
tæki hann í bátnum til baka. Skog-
Iund vissi síðan ekki meira um málið
en var á Ieið heim til sín í frí með
þessari vél í fyrrakvöld og sá þá að
þarna var þessi Austurríkismaður
kominn og án fylgdar sem hann
undraðist mikið. Síðan kom í ljós,
þegar ég fór að athuga málið, að lög-
regla og hjúkrunarfólk á Grænlandi
töldu manninn hættulausan og því
var honum ekki veitt nein sérstök
Mgd þegar honum var vísað úr landi.
A leiðinni til Keflavíkur reyndi hann í
tvígang að komast fram í stjómklefa,
en hurðin var læst og komst hann því
ekki þangað. Þegar komið var til
Keflavíkur kom Skoglund strax til
mín og spurði mig hvort ég hefði
fengið viðvörun um þennan mann,
sem ég hafði ekki fengið. Þegar hann
sagði mér þessa sögu, óskaði ég eftir
að fá annað hvort lögreglumann til
fylgdar honum til Kaupmannahafnar
ellegar hann færi ekki með þessari
vél. Lögregluþjónn var síðan sendur
út á flugvöll til að fylgja honum til
Kaupmannahafnar. Við fórum síðan
að hleypa fólki um borð í vélina og
þegar þessi náungi kom út að hlið-
inu, stoppaði ég hann og sagði hon-
um að beðið væri eftir fylgdarmanni
ti! að fylgja honum til Kaupmanna-
hafnar. Þá sagði hann að það væri
mjög góð hugmynd og sagði: „Ég er
alís ekki fær um að ferðast einn.“
Hann beið síðan hinn rólegasti og
Skoglund kom síðan að landgangin-
um og við fórum að rabba saman og
þessi Austurríkismaður kom þarna
til okkar og var hinn friðsamlegasti.
Ég leit svo á að maðurinn væri eitt-
hvað truflaður og mér datt ekki í hug
nein hætta í sambandi við hann. Síð-
an stöndum við og erum að rabba
saman, þegar hann allt í einu rekur
hendina í áttina að Skoglund og það
er ekki fyrr en nokkrum sekúndum
seinna sem við áttum okkur á því að
hann hafði stungið Skoglund. Þá
voru hlutimir fljótir að gerast og lög-
reglan tók manninn og fór með hann
og Skoglund var fiuttur á sjúkrahús.
Hann fór strax í aðgerð, þar sem
læknamir vildu fullvissa sig um það
hvort um einhverjar skemmdir væri
að ræða á líffærum hans, en það kom
í ljós að svo var ekki.“
Ólafur sagði að fyrir viku hefði lög-
reglan hringt í sig og spurt hvort
þessi Austurríkismaður væri á skrá
hjá Grænlandsflugi til Grænlands. í
ljós hafi komið að maðurinn hafði
verið með fyrirspumir um ferðir til
Grænlands á söluskrifstofu Flugleiða
í Flugstöðinni. Ólafur sagðist ekki
vita af hverju lögreglan hefði verið að
gá að þessu, en ljóst væri að hún
hefði haft einhverjar áhyggjur af
þessum manni þegar hann var hér á
landi.
—SE
Sýning í
Hafnar-
borg
Grímur Marinó Steindórsson
opnaði sýningu í Hafnarborg,
menningar- og listasafni Hafna-
fjarðar, laugardaginn 22. sept-
ember síðastliðinn. Ágætis að-
sókn hefur verið að sýningunni,
en henni lýkur næstkomandi
sunnudag.
Á sýningunni er fjöldi verka
unnin úr ýmsum málmum, bæði
veggmyndir og skúlptúrar. Einn-
ig sýnir Grímur nú í fyrsta sinn
klippimyndir sem unnar eru á
síðustu ámm. Sýningin er opin
fráklukkan 14-19. khg.