Tíminn - 26.10.1990, Blaðsíða 10

10 Tíminn
Föstudagur 26. október 1990
DAGBOK
Aukasýning á Pétri og úlfinum
28. október
íslenski dansflokkurinn frumsýndi
fimmtudaginn 18. október Pétur og úlfinn
og aðra dansa í íslensku óperunni. Sýn-
ingin samanstendur af þrcmur ballettum:
Konsert fýrir sjö, Pétur og úlfurinn og
Fjarlægðir. Hinir tveir fyrmcfhdu eru eft-
ir brcska danshöfúndinn Terence Ethcr-
idge, en hinn síðastnefndi er eftir hol-
lenska danshöfúndinn Ed Wubbc.
Sýningin Pétur og úlfúrinn og aðrir dans-
ar hefúr vakið óskipta hrifúingu þeirra
bama og unglinga sem hana hafa séð. Það
leynir sér ekki að mcð þessari sýningu
hefúr dansflokkurinn hitt naglann á höf-
uðið og náð til fjölskyldunnar í heild.
Vegna húsfýllis á síðustu sýningum
flokksins hefúr vcrið ákveðið að bjóða
upp á fjórðu sýningu á Pétri og úlftnum
og öðmm dönsum sunnudaginn 28. októ-
ber.
Nánari upplýsingar em vcittar á skrif-
stofú flokksins f síma 679188 og f miða-
sölunni í íslensku ópemnni í síma 11475.
Dagar leikbrúöunnar í
Gerðubergi, önnur helgL
Helgina 27.-28. októbcr, vcrður Sögu-
svuntan mcð sýningar á „Prinscssunni í
Skýjaborgum", eftir Hallvcigu Thorlacius
kl. 15.00 báða dagana.
Kaffitcria Gerðubcrgs cr opin frá kl. 10-
21 virka daga og kl. 10-16 á laugardög-
um.
Þær hclgar scm leikbrúðudagamir standa
yfir verður kaffiteria Gerðubergs opin frá
kl. 10-17 á laugardögum og 13.30-17 á
sunnudögum. Þar verða veitingar sniðnar
að óskum bama.
Bridgefélag Kópavogs 30 ára
Bridgefélag Kópavogs cr 30 ára um
þessar mundir. í tileftii þess efna félagið
og Sparisjóður Kópavogs til stórmóts í
bridge í Félagsheimili Kópavogs helgina
3.-4. nóvember nk. Spilaður verður tví-
menningur með barómeterfýrirkomulagi
og hefst spilamennska kl. 10:00 báða dag-
ana. Mjög góð peningaverðlaun em í
boði, samtals að upphæð kr. 300.000,-.
Spilastjóri verður Hermann Lámsson og
rciknimcistari Kristján Hauksson.
Þátttökutilkynningar berist til formanns
bridgcfélagsins, Þorstcins Bcrg, símar
73050 (vs) og 40648 (hs), kcppnisstjóra
Hermanns Lámssonar, sími 41507 eða á
skrifstofú Bridgcsambands íslands, sími
689360.
Spilakaplar AB
Hjá Bókaklúbbi Almenna bókafélagsins
er komin út bókin Spilakaplar AB eftir
Þórarin Guðmundsson.
Fjölbreytni kapla er mikil og talið er að
þeir séu flciri en öll önnur spil til samans
og mcira spilaðir. í bókinni Spilakaplar
AB er mörgum þeim köplum lýst er náð
hafa mestum vinsældum hér á landi og er-
lendis. Höfúndur hefúr víða leitað fanga,
bæði f bókum og með samtölum við kap-
alspilara.
Margir kaplar em þess eðlis að auðvelt
er að gera úr þcim skcmmtileg spil fýrir
tvo eða flciri. Þvf em einnig nokkur kap-
alspil með í bókinni.
Það er misjafnt hvemig menn fara að við
lagningu kapla, hvort þeir fýlgja reglun-
um nákvæmlega eða sveigja þær með því
að kíkja á spilin scm liggja á grúfú, spila
til baka spilum sem þeir hafa spilað eða
hreinlega svindla.
Hvaða aðferð scm mcnn nota, cm þeir
yfirlcitt sammála um að það cr gaman að
lcggja kapal og góð glíma fyrir hugann,
auk þess scm það bægir um stund frá
áhyggjum og amstri hversdagslifsins.
Bókin Spilakaplar AB er 190 bls. að
stærð og slo-cytt skýringarmyndum.
Húnvetningafélagió
í Reykjavík
Vctrarstarf félagsins er nú hafið af fúll-
um krafti. Að venju halda Húnvctningar í
Rcykjavik upp á 1. vctraidag. Að þcssu
sinni verður efnt til fagnaðar og haldið
suður með sjó í gott og fallcgt samkomu-
hús í Garðinum. Hljómsveitin Lexfa kem-
ur að norðan og leikur fýrir dansi. Farið
verður mcð rútu frá Húnabúð, Skeifúnni
17, kl. 21, með viðkomu við Sparisjóð
Hafúarfjarðar, Norðurbæ, kl. 21.20 og við
sjoppuna f Vogum kl. 22. Frítt fargjald.
Upplýsingar í símum 91-31625 og 91-
19863.
Sextugur:
Jón Gunnar Amdal
Félag eldri borgara
Göngu-Hrólfar hittast nk. laugardag kl.
10 að Hverfisgötu 105.
Opnunarhátíð félagshcimilis F.E.B.
verður laugardaginn 27. okt. kl. 14 að
Hverfisgötu 105.
Hlaövarpinn:
Myndvefnaöarsýning
Dagana 20.-30. okt. stendur yfir í Hlað-
varpanum sýning á myndvefúaði Elísa-
bctar H. Harðardóttur. Sýningin cr opin á
föstudag kl. 12-18 og á sunnudag kl. 14-
16.
Árnaó heilla
Þann 29. scptcmbcr vora gcfin saman i
hjónaband í Bústaðakirkju af séra Gylfa
Jónssyni, Margrét Ómarsdóttir og Guð-
mundur Erlingsson. Brúðarmeyja var
Svana Björk Hreinsdóttir.
Hcimili brúðhjónanna cr að Kramma-
hólum 59. Ljósm. Sigr. Bachmann
Gallerí Borg:
Sjöfn sýnir
Sjöfn Haraldsdóttir sýnir ný olíumálvcrk
og glermyndir í Gallcrí Borg við Austur-
völl. Um helgina er opið frá kl. 14-18.
Sýningunni fýkur 6. nóv.
Húnvetningafélagiö Reykjavík
Félagsvist næsta laugardag kl. 14 f Húna-
búð, Skeifúnni 17. Allir velkomnir.
KÆLIBÍLL
Annast dreifingu
á matvörum
og hvers konar
kælivöru um land
allt. Er með
frystigeymslu
fyrir lager.
KÆLIBÍLL
Sími 985-24597
Heima 91-42873
v J
Sextugur er í dag vinur minn, Jón
Gunnar Arndal, sjúkranuddari, Þor-
steinsson Finnbogasonar Arnalds og
móður hans Ingibjörg Jónsdóttir
Sigurgeirssonar frá Vík á Flateyjar-
dal á Skjálfanda.
Gunnar hefur verið blindur í mörg
ár. Það veit enginn nema sá sem
reynt hefur hvað það er að lifa og
starfa í myrkvaðri veröld. En svörtu
hliðarnar hans verða ávallt hvítar og
bjartar. Hann er ekki fyrir að kvarta
og kveina.
Fyrir nokkrum árum fór hann til
Finnlands og lærði sjúkranudd.
Hann starfar nú á því sviði við mikl-
ar vinsældir, enda næmur mjög og
má segja að hendurnar hans séu
fullbókaðar langt, langt fram í tím-
ann.
Gunnar á hlýlegt og snyrtilegt
heimili að Hamrahlíð 17. Hann hef-
ur í gegnum tíðina átt þó nokkuð af
pottablómum og hugsað mjög vel
um þau. Ég var eitt sinn að athuga
blómaskrúðið hjá honum og mitt
fyrsta verk þegar ég kom heim var
að tína visnuðu blöðin af blómunum
mínum.
Gunnar er mjög félagslyndur og
lætur sig sjaldan vanta í ferðalög eða
leikhúsferðir á vegum blindra og
sjónskertra. Og á þá það til að taka
hluta af hópnum í kaffi til sín eftir
leikhúsferð. Hann á þann eiginleika
til að hrífa fólk með sér þannig. Ef
sjúkranuddari
Gunnar er á ferð fylgja fleiri á eftir.
Ég vil segja við þá sem sjá um fé-
Iagsstarf blindra og sjónskertra: Ef
þiö viljið tryggja góðar undirtektir í
félagsstarfi, þá hafið Gunnar með í
nefndinni. Þetta eru ekki gullhamr-
ar, heldur staðreyndir.
Ég held ég megi segja að Gunnar
elski góðan mat og brosið verður
enn breiðara — þó aðeins þurfi
máske að losa um beltið — þegar
hann er sestur við borð hlaðið dýr-
indis krásum. Margt af fólkinu í
Hamrahlíðinni er mjög jákvætt og
gleðin skín af hverri brá. Hún er
löngu orðin landfleyg setningin
hennar Betu hans Andrésar: „Þau
eru erfið fyrstu 100 árin, en úr því
fer þetta að lagastl"
Hér sjáum við að ekki eru neikvæð-
ar hugsanir á ferðinni, hér kveður
við léttan tón.
Vinur minn Gunnar hefur góðan
tónlistarsmekk. Hann á bæði hljóm-
snældur og gott hljómplötusafn. Ég
fékk upphringingu nú á dögunum:
„Hvað er hægt að gefa blindum
manni?“ Ég brosti með sjálfum mér.
Margir gefa bióm á slíkum tímamót-
um. En ég er hræddur um að litla
stofan hans vinar míns yrði fljót að
fyllast. Og blómin falla á einni hélu-
nótt, kvað skáldið. En einn geisla-
disk í safnið, þá myndi sko fyrst
geisla af mínum manni og minning-
in um afmæliskveðjuna þá lifa enn
lengur.
Kæri vinur, Gunnar: Á þessum
merku tímamótum sendi ég þér
hlýjar hamingju- og heillaóskir. Bið
algóðan Guð sem öllu ræður að far-
sæla spor þín og þinna um ókomna
framtíð.
í tilefni þessara tímamóta tekur
Jón Gunnar á móti gestum í húsi
Blindraféiagsins laugardaginn 27.
október frá kl. 15:30-19:00.
Góðir hálsar á öllum aldri: Komum
og samfögnum með þessum síunga
táningi.
Lifðu heill!
Karl Vignir Þorsteinsson.
MINNING
Krístinn Jóhannsson
Fæddur 3. ágúst 1904
Dáinn 11. október 1990
Kristinn Jóhannsson frá Borgar-
garði á Djúpavogi andaðist á sjúkra-
húsinu Sólvangi, Hafnarfirði, 11. okt.
s.l. Kristinn var fæddur 3. ágúst 1904
á Dynjanda í Arnarfirði og var því 86
ára er hann lést. Með nokkrum orð-
um vil ég minnast þessa gamla vinar
míns og nágranna um fjölda ára.
Mér er ekki margt kunnugt um ævi
hans áður en hann flytur austur á
land á árunum milli 1930 og ‘40. Ég
veit þó að ungur kynntist hann al-
vöru lífsins. Átta ára gamall missti
hann föður sinn og móðir hans varð
ekkja sem hafði fyrir 17 börnum að
sjá. Ungur fór hann að vinna fyrir sér
og mun fljótt hafa farið á sjóinn.
Hann kynntist hinu erfiða Iífi sjó-
mannsins á skútum og togurum.
Fyrri konu sína, Hallgerði Sigurðar-
dóttur, missti hann eftir stutta sam-
búð frá ungum syni, en þau höfðu
komið sér upp heimili í Hafnarfirði.
Eftir það flytur hann austur á land.
Þar kynntist hann seinni konu sinni,
Sigurborgu Sigurðardóttur frá
Strýtu við Hamarsfjörð. Árið 1934
munu þau hafa gengið í hjónaband
og stofnað heimili, fyrst á Djúpavogi
og síðar í Merki, litlu býli skammt
innan við Djúpavog, þar sem þau
komu sér upp dálitlum búskap jafn-
framt því sem Kristinn stundaði
vinnu á Djúpavogi. í Merki ólu þau
upp 5 mannvænleg börn. Vinnudag-
urinn mun oft hafa verið langur og
ekki slegið slöku við að afla heimil-
inu lífsbjargar. Frá Merki á vinnustað
á Djúpavogi er um 3-4 km gangur.
Þessa leið fór Kristinn oftast gang-
andi snemma á morgnana, oft með
mjólkurbrúsa í báðum höndum, því
hann seldi mjólk í þorpið áður en þar
hófst föst mjólkurvinnsla. Heim gekk
hann síðan er vinnu lauk. Um bíl-
ferðir var tæpast að ræða fyrr en
nokkru eftir 1950. Stundvísi hans var
við brugðið. Eftjr að hafa skilað
mjólkinni til káupenda var hann
kominn að vinnu sinni með þeim
fyrstu.
Árið 1961 keyptu þeir Kristinn og
Sigurður sonur hans húsið Borgar-
garð á Djúpayogi og fluttu þangað
ásamt fjölskyldum sínum. Sigurborg
dó árið 1976, Kristinn dvaldist áfram
í kjallaraíbúðinni í Borgargarði í
Djúpavogi
skjóli barna sinna og tengdabarna.
Þangað fluttust líka bræðurnir frá
Strýtu, Gísli og Stefán, eftir að aldur
og heilsubrestur gerði þeim ókleift
aðstunda búskap.
Ég á margar góðar minningar um
samskipti og samstarf okkar Kristins.
Ég minnist þess er ég rúmlega kom-
inn af fermingaraldri réðst í að mála
litlu íbúðina hennar Helgu frænku
minnar á Hjalla undir leiðsögn Krist-
ins. Verkinu lukum við fljótt og vel.
Svo var Kristni fyrir að þakka. Þegar
rætt var um borgun kom slíkt ekki til
greina. Að taka við greiðslu af gam-
alli, fátækri konu var fjarri hans
hugsunarhætti. Fljótur var hann að
bjóða mér hjálparhönd er ég stóð í
húsbyggingu. Kvöldið og nóttin, sem
við steyptum ofan á skorsteininn, líð-
ur mér seint úr minni. Við byrjuðum
verkið um kvöldið ég og mágur
minn, ungir menn og hraustir. Krist-
inn kom brátt til liðs við okkur og yf-
irgaf okkur ekki fyrr en verkinu var
lokið seint um nóttina. Þreyttur mun
hann hafa verið orðinn, sem oft áður
að loknum löngum vinnudegi, mað-
ur kominn hátt á sextugsaldur. Sem
betur fór höfðum við bíl þá nótt að
aka honum heim.
Þegar minnst er Kristins Jóhanns-
sonar má ekki gleyma öllu því fórn-
fúsa starfi sem hann vann í þágu
kirkjunnar á Djúpavogi. Um fjölda
ára var hann meðhjálpari og hringj-
ari. Söng einnig í kirkjukórnum og
tók yfirleitt þátt í allri söngstarfsemi
sem fór fram í þorpinu á meðan
heilsa leyfði. Hann var gæddur þeirri
fágætu náðargáfu að þurfa ekki að
heyra laglínu nema einu sinni eða
tvisvar þá kunni hann hana. Það kom
því oft í hans hlut að koma þeim til
hjálpar sem áttu í basli með að læra
röddina sína. Auk þess að kunna lag-
ið kunni hann alíar raddirnar sem
átti að syngja. Hann hafði þýða og
áferðarfallega bassarödd og bætti
hvern þann sönghóp sem hann starf-
aði með.
Nú er byggðin við austanverðan
Hamarsfjörð í eyði. Það var mikil
upplifun að alast þar upp fyrri hluta
aldarinnar þar sem samhjálpin var
sett ofar hverri kröfu. Smala-
mennska, heyskapur, gæsla búfjár
var nánast samvinnuverkefni. Ef ein-
hver þurfti hjálparhönd var hún fús-
lega rétt fram og aldrei talað um að
borga eða skrifa reikning. Greiði kom
iðulega í greiða stað. Sjávarafla og
nýmeti var oftar en ekki deilt út með-
al nágranna og þótti ómetanleg gjöf
áður en frystivörur urðu daglegt
brauð. Ég og mitt fólk stöndum í
ævarandi þakkarskuld við þetta góða
fólk sem þarna bjó, systkinin á
Strýtu, frændfólk okkar á Hamri,
fólkið í Merki og fleiri sem þarna
bjuggu. Kristinn Jóhannsson er
reyndar sá síðasti sem hverfur yfir
móðuna miklu af því fullorðna fólki
sém var nágrannar okkar þau ár sem
ég sleit barnsskónum við fjörðinn
fagra, þar sem sólin skín allan ársins
hring og ilmur úr jörð er ótrúlega
sterkur á vorin af blóðbergi og öðr-
um jarðargróðri.
Ég og mitt fólk þökkum Kristni Jó-
hannssyni góð kynni, gott nágrenni
og vináttu sem entist þar til yfir lauk.
Jafnframt vottum við börnum hans,
tengdabörnum og barnabörnum
samúð okkar.
Ingimar Sveinsson.