Tíminn - 31.10.1990, Blaðsíða 6

6 Tíminn
Miðvikudagur 31. október 1990
Timirm
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gíslason
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guðmundsson
Stefán Ásgrfmsson
Auglýsingastjóri: Steingrímur Gíslason
SkrffstofunLyngháls 9,110 Reykjavík. Sími: 686300.
Auglýsíngasfmi: 680001. Kvöldsímar Áskrift og dreifing 686300,
ritstjóm, fréttastjórar 686306, fþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setning og umbrot: Tæknideild Tímans. Prentun: Oddi hf.
Mánaðaráskrift kr. 1000,-, verð í lausasölu kr. 90,- og kr. 110,- um
helgar. Grunnverð auglýsinga kr. 660,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Skýr boöskapur
Ragnhildur Helgadóttir, einn af þingmönnum Sjálf-
stæðisflokksins úr Reykjavík, hefur ákveðið að hætta
þingmennsku eftir langa setu á þingi sem hún hóf í
skjóli frændaveldis Engeyjarættarinnar svokölluðu,
sem einkum naut forystuhæfileika og áhrifa Bjarna
Benediktssonar um frama sinn í stjórnmálum og við-
skiptum. Bjarni Benediktsson var alinn upp í þjóð-
ræknisanda föður síns, Benedikts Sveinssonar, sem
m.a. er minnst fyrir það að hafa greitt atkvæði gegn
fullveldissamningnum 1918 vegna þess að honum
þótti hann garvga of skammt í því að fullnægja sjálf-
stæðiskröfum íslendinga á hendur Dönum.
Hér skal að vísu hvorki gert of mikið úr venslum
Ragnhildar Helgadóttur við Benedikt Sveinsson né
heldur að henni beri skylda til að taka mið af viðhorf-
um hans í íslenskum fullveldismálum. Hún er auðvit-
að frjáls að því að hafa á því efni sína eigin skoðun. En
það verður eftir því tekið hver boðskapur hennar er
til pólitískra eftirmanna sinna í Sjálfstæðisflokknum,
þegar hún lýsti þeirri skoðun sinni á Alþingi í fyrra-
dag að íslendingar eigi tafarlaust að sækja um aðild
að Evrópubandalaginu. Þetta er sá boðskapur sem
hún les yfir arftaka sínum af Engeyjarætt, Birni
Bjarnasyni, sem hún eggjar nú til þess að ganga gegn
þjóðræknisstefnu afa síns á svo afgerandi hátt sem
verða má.
Engu skal spáð um það, hvort það verður sérstakt
hlutverk sonarsonar Benedikts Sveinssonar að afsala
íslendingum fullveldisréttinum, en hitt er víst af orð-
um formanns Sjálfstæðisflokksins og varaformanns
hans, að þeir eru staðráðnir í að vinna að inngöngu
íslands í bandalagið, nota til þess völd sín og áhrif.
Stefna forystumannanna, Þorsteins Pálssonar og
Davíðs Oddssonar, hefur greinilega fundið hljóm-
grunn meðal þingmanna Sjálfstæðisflokksins og það
svo, að fráfarandi þingmanni eins og Ragnhildi
Helgadóttur er umhugað að láta samþykki sitt í ljós
áður en hún hverfur endanlega úr þingsölum.
Allt er þetta vísbending um að innan Sjálfstæðis-
flokksins sé búið að plægja svo jarðveginn fyrir þetta
áhugamál nýkapitalistanna í flokknum að óhætt sé að
koma úr felum með stefnumörkunina í því. Úr því að
svo er komið er nauðsynlegt að andstæðingar aðildar
íslands að Evrópubandalaginu láti ekki síður í sér
heyra. Undan því verður ekki vikist að gera þetta stór-
mál að kosningamáli. Stjórnmálamenn verða að átta
sig á að hér er um pólitískt mál að ræða, en ekki ein-
hvers konar saklaust og dauðhreinsað sérfræðimál-
efni, sem aðeins sé fyrir diplómata að dunda sér við.
í þessu máli mun mest reyna á Framsóknarflokkinn
til andstöðu gegn aðildarhugmynd Þorsteins Páls-
sonar og fráfarandi fulltrúa Engeyjarættarinnar á Al-
þingi. Formaður Framsóknarflokksins, Steingrímur
Hermannsson, er í forystu fyrir þessari andstöðu,
eins og afdráttarlaus orð hans um það efni bera skýrt
vitni. Enginn vafi er á því að andstaða Framsóknar-
flokksins í þessu máli á mikinn hljómgrunn hjá ís-
lenskum almenningi. Sú andstaða mun vaxa því
meira sem stjórnmálamenn taka harðar á móti boð-
berum aðildarhugmyndarinnar.
DAI ITICiriD IÍA6CAD
rULITIolVlK IVU55AK
Sagt hefur verift að Bandaríhja-
tnenn hafi þá fyrst oróið reiðir út af
Persafldadeilunni, þegar þeir sáu í
sjónvarpi að Saddam Hussein var að
klappa breskum börnum á kollinn
meðan hann hélt þeim í gíslingu.
Þetta stafar af j>ví að Bandaríkja-
menn?.............................
sem hann orti eftir rímmuvið konu GleymdíSt
að kyssa Steingrím
svona skömmu fyrir kosningar og á
ósættinu lauk:
að kyssa þau. Frambjóðandi í
Bandaríkjunum, sem hefur eidd
kysst slatta af bömum er eldd
margra atk\-seða virði.
Mrítan austantjaldslöndin vnru og
fangið hvor á öðrum og byrjaðir að
k>-ssast. l’áfinn í Róm er hins vegar
frægur fyrir að falla tíl jaröar og
kyssa jörðina, komi hann á stað
sem honum þykir mikilsverður.
Sœttín verðurásvenskra móð
En sættír sænskra við Dani þóttu
iagsins á Akureyri, þar sem þaí
Þeirra á meðal voru Páll Halidórs-
ins tíjfeynhtu að nú yrði að bfása tii
verkfalla um alit land, aðeins til að
koma nokkurri óreiðu á efnahags-
mállru Ekki þarf annað en koma Ol-
afi Ragnari frá og Steingrimi Sig-
fússyni að í hans stað til að hagur-
tnn vænidst fyrir bandalagið. Þá
veröur hægt að hrinda af stað nýrri
hækka vextí og
verðbætur og koma á sósíöisku
yfiriýstngarhlýtur Steingrímur Sig-
Sættirá
svenskra móð
búnaðarráðherra og iýsti vftum á
ríkissflómina, þar sem hann situr
sjáifur, fyrir að hafa ekki leyft
EMd er vitað á þessari stundu hvort
r koma aftur tíJ
gteymt að kyssa hann.
na, að Aljr
út úr bráöum
tfma verið tíðkaðir. Það er ekki fyrr
en bera fer á ósaettí í flokkum, sem
siðurinn virðist vera á góðri leið
með að öðlast Sess, sem lausn á
örðugum vandamálum flokka-
liðsodda kommúnista, að kyssast
sfnar. Það er ekki nóg að breyta
stefnuskránni. Einhverjir verða að
boða hið harða réttíætí, þó að það
ráðhern og Jón Bakfvin Hanni-
balssson utanrfldsráöherra lcntu í
deihim nýverið á krataþingi. Kom
þá mörgum ihug vísa Páls Vídalíns,
ur Ragnar Grímsson og Ragnar
biaðamannafundar og kyssist
Þann kostinn hafa einmitt bræðra-
flokkar í Austur- Evrópu tekið með
ágætum árangri eins og dæmin
sanna. Menn eiga ekki að hlusta á
Ólaf Ragnar, þegar hann er að reyna
að fresta andarslitrunum.

VÍTT OG BREITT
Að koma úr felum er það kallað nú
til dags þegar menn og konur opin-
bera sína réttu náttúru sem áður var
haldið leyndri væri hún eitthvað af-
brigðileg. Það kvað vera mikill léttir
að hætta laumuspilinu og að fá að
koma til dyranna eins og hver og
einn er klæddur — eða óklæddur.
Moggi sló því upp í stórfrétt í gær að
einn af þingmönnum Sjálfstæðis-
flokksins og fyrrum ráðherra væri
kominn úr felum og að þingliðið
væri ekkert að laumupokast með það
lengur að stefna beri að fullri aðild
íslands að Evrópubandalaginu.
Ragnhildur Helgadóttir lét þessa
ótvíræðu skoðun í ljós í þingræðu.
Það er hárrétt fréttamat hjá Morg-
unblaðinu að gera þessum atburði
verðug skil, því eins og tekið er fram
í málgagninu er þetta í fyrsta sinn
sem alþingismaður leggur til að ís-
lendingar sæki um aðild að banda-
laginu. í uppslættinum fékk að fljóta
með að Hreggviður Jónsson, þing-
maður Borgaraflokksins í þingflokki
Sjálfstæðisflokksins, vildi að viðræð-
um um evrópskt efnahagssvæði
verði hætt en viðræður um beina að-
ild að EB teknar upp í staðinn.
Hreggviður á líklega erfitt með að
skilja þá túlkun Þorsteins Pálssonar,
að viðræður um evrópskt efnahags-
svæði séu hið sama og viðræður um
aðild að Evrópubandalaginu. En það
gerir svosem ekkert til því kjósendur
Hreggviðs vita ekkert hvaða erindi
hann á í þingliði Sjálfstæðisflokksins
og þegar enginn skilur neitt hallast
ekki á misskilninginn.
Sérstöður
Umræður um ísland og Evrópu-
bandalagið hafa annars allar verið
með þeim hætti að yfirleitt veit mað-
ur ekkert um hvað fólkið er eiginlega
að tala. Það er því mikill léttir þegar
áhrifafólk í Sjálfstæisflokknum kem-
Ragnhildur Helgadóttir alþingismaður:
Islendingar eiga að
ur úr felum og kveður skýrt og skori-
nort upp úr um að það vill að Flokk-
urinn beiti sér fyrir inngöngu íslands
íEB.
Utanríkisráðherrann okkar er aldrei
í vafa um hvað hann vill og hvert
hann stefnir í Evrópumálunum.
Hann kveður sterkt að orði og allt er
það kristaltært sem fram af munni
hans gengur, en hann er bara eini
maðurinn sem skilur það.
Svíar og Norðmenn botna ekkert í
hvað EFTA er að þvæla um evrópskt
efnahagssvæði og hvað hann er bú-
inn að undirbúa í sambandi við slíka
samninga. Sænski forsætisráðherr-
ann er svo blankur í Evrópuumræð-
unni að hann er farinn að gefa opin-
berar upplýsingar um að Svíar sæki
kannski um aðild að EB og skilur
ekki að Jón Baldvin er að ganga frá
allt öðruvísi samningum.
Norðmenn eru svo hræðilega illa að
sér í undirbúningsviðræðum Jóns
Baldvins, að ríkisstjómin þar sprakk
í ioft upp af fáfræði. Ríkisstjóm krata
er að taka þar við og lætur að því
liggja að hún muni sækja um aðild
og er ekki annað sýnna en að það
muni hún gera án þess að spyrja ís-
lenska utanríkisráðherrann um leyfi.
í samkvæmisleik sem J.B.H. tók
þátt í og lenti út í ljósvakanum, lík-
lega fyrir slysni, sagði hann að ísland
verði komið í EB fyrir aldamót. í
sama þætti fuliyrti hann að ísland
yrði fyrsta ríkið til að viðurkenna
sjálfstæði Litháens. Furðu lostin ís-
lensk þingmannanefnd frétti um
þetta loforð í forsetahöllinni í Lithá-
en. Vonandi hafa þeir í Brussel ekki
fregnir af samkvæmisleikjum æðstu
manna íslensku þjóðarinnar. Jafnvel
þótt þeim sé útvarpað.
Það þykir nefnilega heldur kauðsk
spilamennska að glenna spil sín
framan í þann sem verið er að spila
við, en á Alþingi í fyrradag sagði ut-
anríkisráðherra að spumingin um
aðild íslands að EB væri ekki tíma-
bær.
Það þykir stundum við hæfi að vera
í felum.
Eftir að Ragnhildur kom úr felum
og Hreggviður gaf vísbendingu um
hvert hugur hans stefnir er von til að
umræðan um ísland og Evrópu-
bandalagið verði hreinskiptari og að
ráðamenn hætti að tala í véfréttastíl.
Óskhyggjan um að ísland fái ein-
hverjar ofboðslegar undanþágur
vegna „sérstöðu" eiga ekki heima í
vangaveltunum. Enn síður að túlka
ýmis ummæli erlendra áhrifamanna
um skilning á sérstöðunni sam-
kvæmt sömu óskhyggju.
Það er tími til kominn að stjóm-
málamenn sem aðrir komi úr felum
og fari að tala um hvað Evrópu-
bandalagið er í raun og veru og um
kosti þess og galla fyrir íslendinga að
verða aðildarríki eða standa utan við
þau jámtjöld sem umlykja munu
bandalagið í fyllingu tímans.
Sérstaða okkar núna er sú ein að
halda að góðu karlamir í Evrópu-
bandalaginu vilji gefa okkur allt án
þess að fá neitt í staðinn. OÓ