Tíminn - 20.11.1990, Síða 9

8 Tíminn
Þriðjudagur 20. nóvember 1990
Þriðjudagur 20. nóvember 1990
Tíminn 9

4
m
mm

-
ii MT"'

- - %££**>■*
: ■ •
■ . ,o-. .....
-...................■•■■■ ::■ .:: ..::

Konur á 21. flokksþingl Framsóknarflokksins um sl. helgl.
Stjórnmálaályktun samþykkt á 21
flokksþingi Framsóknarflokksins sem haldið var á Hótel Sögu 16.-18. nóvember 1990;
LANDI
1. Ríkisstjómarforysta
Framsóknarflokkurinn hefur nú í rúm
tvö ár veitt ríkisstjóm íslands forystu. Rík-
isstjórn Steingríms Hermannssonar sem
mynduð var í september 1988 og styrkt ári
síðar hefur á ferli sínum náð umtalsverð-
um árangri í að byggja upp traustara og
heilbrigðara efnahagsumhverfi en ríkt
hefur hér á landi um árabil.
í stað hruns og efnahagslegs öngþveitis
sér þjóðin nú fram á stöðugt efnahagslíf
sem er forsenda þess að hér megi byggja
upp traust og blómlegt atvinnulíf. Fram-
sóknarflokkurinn hefur á þessu tímabili
haft forystu um víðtæka endurskipulagn-
ingu útflutningsatvinnuvega sem kom í
veg fyrir stöðvun þeirra og stórfellt at-
vinnuleysi. Verði áfram haldið á sömu
braut jafnvægis í efnahagsmálum er fram-
undan tími enn frekari uppbyggingar, ný-
sköpunar og markaðsöflunar íslensks at-
vinnulífs.
Flokksþing Framsóknarmanna fagnar
þeim mikla árangri sem ríkisstjórnin hef-
ur náð í efnahags- og atvinnumálum og
telur mikilvægt að Framsóknarflokkurinn
verði áfram kjölfestan í íslenskum stjórn-
málum.
2. Land og þjóð
íslendingar eru lánsöm þjóð sem býr í
góðu og gjöfulu landi. Flokksþingið legg-
ur áherslu á að fjölskyldan er og verður
grunneining þjóðfélagsins. Um hana ber
að halda vörð, styðja og styrkja. Þjóðin
hefur komið á velferðar- og menntakerfi
sem er jafngott og gerist meðal efnuðustu
þjóða heims. Þingið leggur áherslu á að
varðveita þann árangur sem þegar hefur
náðst í þessum efnum og hér ríki áfram
þjóðfélag samhjálpar og umburðarlyndis
gagnvart þeim, sem minna mega sín, og
jafnrétti til náms verði tryggt. í þessu
sambandi minnir flokksþingið á mikil-
vægi kirkjunnar og nauðsyn þess að hlúa
vel að starfi hennar og uppbyggingu.
Flokksþingið leggur áherslu á að gera
verði stórátak til að koma í veg fyrir að vá-
gestur fíkniefna nái tökum á íslensku
æskufólki. Forvarnir á þessu sviði verði að
auka stórlega m.a. með auknu fjármagni
og herða verði viðurlög við þeim glæp-
um er tengjast innflutningi og dreifingu
slíkra efna.
Minnt er á að þjóðin stendur í þakkar-
skuld við eldri borgara þessa Iands sem
endurgjalda beri með því að búa þeim gott
og áhyggjulaust ævikvöld.
Ahersla er lögð á verndun íslenskrar nátt-
úru. Hreint loft, land og sjór er ein af mik-
ilverðustu auðlindum okkar þjóðar. Stofn-
un umhverfisráðuneytis var mikilvægt
skref til verndunar þessara auðæfa.
Þingið áréttar mikilvægi samvinnuhreyf-
ingarinnar sem hefur átt mestan þátt í
uppbyggingu og búsetuöryggi víðsvegar
um ísland í fortíð og nútíð.
Þingið leggur sérstaka áherslu á að ný lög
um samvinnufélög verði sett á yfirstand-
andi Alþingi.
Þingið styður manneldis- og neyslu-
stefnu þá, sem mótuð hefur verið og
framfylgt af heilbrigðisráðherra og
Landssamband framsóknarkvenna átti
frumkvæði að.
Takist að standa vörð um landið og æsku
þess og bægja frá ógnvaldi mengunar og
vímuefna, verða áfram skilyrði þess að hér
geti um ókomin ár búið hamingjusöm og
öflug þjóð í eigin landi.
Flokksþingið telur að með því að skapa
fólki, sem fatlað er, skilyrði til að leggja
sitt af mörkum til samfélagsins verði jafn-
rétti þess og full þátttaka þess tryggð.
3. Efnahagsmál
Þingið fagnar þeirri þjóðarsátt, sem náð-
ist milli aðila vinnumarkaðarins, bænda
og ríkisvalds um að standa vörð um þá
efnahagslegu endurreisn sem ríkisstjóm
Steingríms Hermannssonar hefur komið
á. í fyrsta sinn í áratugi er verðbólga hér á
landi minni en í nálægum löndum. Þessi
árangur er þegar farinn að hafa heillavæn-
leg áhrif á þjóðlífið. Þingið skorar á ráð-
herra og alþingismenn flokksins að standa
saman um þann árangur sem náðst hefur
og koma í veg fyrir að víxlverkanir verð-
lags og launa hefjist að nýju.
Bent er á að meðal þeirra verkefna, sem
framundan eru í efnahagsmálum, er hvað
mikilvægast að vinna bug á hallarekstri
ríkissjóðs og erlendri skuldasöfnun. Slíkt
verður að gera með endurskoðun á lög-
bundnum útgjöldum ríkissjóðs og heild-
arumsvifum ríkisvaldsins og auknum
tekjum með vaxandi þjóðarframleiðslu
svo og réttlátara skattakerfi. Heildarend-
urskoðun fari fram á tekjustofnum ríkis-
ins og sveitarfélaga og skattkerfið einfald-
að frá því sem nú er. Skipulag skattkerfis-
ins verði endurskoðað og þess gætt að
sveitarfélögin fá eðlilega aðild að stjórnun
þess. Athugað verði hvort unnt er að
koma á reglum um greiðslutryggingar
meðan beðið er úrskurðar dómstóla
og/'eða skattyfirvalda á umdeildum skattá-
kvörðunum. Lög um tekjuöflun verði í
sífellri endurskoðun í samræmi við þróun
þjóðfélagsins. Áhersla er lögð á að inn-
lend matvælaframleiðsla verði undanþeg-
in virðisaukaskatti eða niðurgreidd um í-
gildi hans.
Fagna ber þeim ábata í efnahagslífinu sem
stórlækkuð verðbólga hefur haft í för
með sér. Því leggur flokksþingið áherslu á
að stuðla beri að lækkandi raunvöxtum
lánsfjár sem skila enn frekari ábata til al-
mennings og fyrirtækja. Það yrði hvati til
nýrrar uppbyggingar og framsóknar í at-
vinnulífi þjóðarinnar.
Þingið vill benda á þá staðreynd að til að
hafa áhrif á raunvexti í landinu er nauð-
synlegt að samræma útgáfu ríkisskulda-
bréfa.
Lýst er fullum stuðningi við þá ákvörð-
un ríkisstjórnarinnar að afnema láns-
kjaravísitölu og minnt á að þær fáu þjóð-
ir í Vestur-Evrópu, sem reynt hafa slíkt
fyrirkomulag, hafa lagt það af fyrir ára-
tugum.
4. Atvinnumál
Þegar horfur voru hvað verstar í atvinnu-
málum þjóðarinnar fyrir u.þ.b. tveimur
árum var spáð miklu atvinnuleysi. Ríkis-
stjórninni tókst að afstýra því að mestu.
Hins vegar er hætta á að atvinnuleysi geti
aukist m.a. vegna samdráttar í fram-
kvæmdum verði ekkert að gert.
Sérstaklega þarf því að breikka grundvöll
atvinnulífsins með auknum rannsóknum,
koma upp fyrirtækjum þar sem nýttur er
sá mikli auður sem þjóðin á í hæfileika-
fólki með sérfræðiþekkingu á við það sem
best gerist í heiminum. Rekstur sem bygg-
ir á þekkingu sem ekki er öllum aðgengi-
leg er í dag almennt talinn forsenda þess
að hægt sé að halda uppi hátekjuþjóðfé-
lagi. Framtíðarmöguleikar íslendinga geta
öðru fremur legið í því hvernig til tekst að
hnýta saman hátækni og staðbundna
þekkingu til lausnar hefðbundinna vanda-
mála.
Þegar leitað er nýrra leiða í útflutnings-
málum skal einskis láta ófreistað til að
koma á framfæri íslensku hugviti og sér-
þekkingu sem hér er fyrir hendi á fjöl-
mörgum sviðum.
4.1. Sjávarútvegsmál
Þingið fagnar þeim árangri sem hefur
náðst í fjárhagslegri endurskipulagningu
sjávarútvegsins með starfssemi Atvinnu-
tryggingasjóðs úflutningsgreina og Hluta-
fiársjóðs. Löggjöf um stjórn fiskveiða hef-
ur tryggt betri nýtingu fiskistofnanna og
skapað grundvöll fyrir meiri verðmæta-
sköpun í sjávarútvegi með minni kostnaði,
betri nýtingu og auknum gæðum. Þessa
stöðu þarf að nota til hins ýtrasta til að
styrkja og endurbæta atvinnulíf á lands-
byggðinni, með hagkvæmri nýtingu og
aukinni verðmætasköpun. Stuðla þarf að
fullvinnslu aflans og stefna að því að ís-
lenskur fiskur verði aðeins fluttur út sem
hágæðavara til neytenda.
4.2. Landbúnaðarmál
Búvöruframleiðslan er forsenda byggðar
í landinu og hornsteinn þess öryggis sem
innlend matvælaframleiðsla er hverju
sjálfstæðu þjóðfélagi. Með þrengri mark-
aðsstöðu kindakjöts blasir mikill vandi við
hinum dreifðu byggðum. Loðdýrarækt,
fiskeldi og önnur atvinnustarfsemi sem
koma átti að hluta í stað sauðfiárræktar
hefur enn ekki styrkt byggð í þeim mæli
sem vænst var. Því er nauðsynlegt að
tryggja markaðsstöðu sauðfiárræktarinn-
ar með öllu tiltækum ráðum, jafnframt
því sem fjölbreytni í atvinnulífi til sveita
verði aukin svo sem á sviði landgræðslu,
skógræktar og ferðaþjónustu.
Með skipulagningu og hagræðingu í land-
búnaði og úrvinnslugreinum hans er
brýnt að auka framleiðni og lækka verð til
neytenda. Slík skipulagning krefst fram-
tíðarsýnar og verður því í vetur að gera
samkomulag milli ríkisvaldsins og bænda
um framkvæmd landbúnaðarstefnu til
ársins 1996. Samkomulagið tryggi hags-
muni framleiðenda og neytenda og stuðli
að nýsköpun og nýjum atvinnutækifærum
í dreifbýlinu.
ítrekuð er sú stefna að framleiða hér holl-
ar og góðar landbúnaðarvörur sem þjóðin
þarfnast, og mögulegt er að flytja út. Þesss
verði gætt að ganga ekki á hagsmuni ís-
lensks landbúnaðar með aðild íslendinga
að alþjóðasamningum.
4.3. Orkufrekur iðnaður
Reiknað er með að hagvöxtur verði innan
við 1,5 af hundraði á næstu árum. Bygging
álvers og virkjana eykur þjóðarframleiðsl-
una. Þingið leggur áherslu á að gæta verði
þó þess að þensla myndist ekki þegar um-
fang framkvæmda verður sem mest árin
1992 og 1993.Varast verður að bygging ál-
vers valdi frekari byggðaröskun.
Brýnt er að gætt verði að eftirtöldum at-
riðum við samningsgerð vegna orkufreks
iðnaðar:
1. Skattar verði í samræmi við þá sem ís-
lensk fyrirtæki greiða, þegar tekið hefur
verið tillit til þeirra frádráttarliða sem
hinir erlendu aðilar munu ekki njóta.
2. íslenskir dómstólar fjalli um ágrein-
ingsmál sem upp kunna að koma.
3. Tryggðar verði fullkomnar varnir gegn
mengun og umhverfisspjöllum.
4. Ef orkuverð verður tengt álverði án lág-
marks komi ákvæði, sem heimili endur-
skoðun ef álverð og þar með orkuverð
fellur, enda leiði orkusala til stóriðju
ekki til hækkunar á verði raforku til al-
mennings.
5. Byggðamál
Forsenda þess að þjóðin geti búið í sátt og
samlyndi í gjöfulu landi er að jafnvægi
haldist í afkomu þegnanna án tillits til bú-
setu og að þjóðin öll búi við sambærilega
þjónustu opinberra aðila. Krafa þingsins
er að hér verði áfram ein þjóð í einu landi.
Til þess að svo megi verða þarf að gera
stórátak í því að efla möguleika landshluta
til að njóta uppsprettu þess auðs sem þar
er að finna, einstaklingum og fyrirtækjum
til hagsældar.
Orkuverð í landinu verði jafnað. Á yfir-
standandi Alþingi verði gengið frá ákvörð-
un um að smásöluverð raforku til húshit-
unar og almennra nota verði hið sama um
land allt.
Komið verði á fót stjórnsýslustöðvum í
öllum kjördæmum á landsbyggðinni og
fiölgun starfa í opinberri stjórnsýslu verði
að mestu þar á næstu árum.
Rætur og menning þjóðarinnar liggja
ekki síst í hinum dreifðu byggðum. Þó að
átt hafi sér stað tímabundin röskun mega
íbúar þéttbýlis ekki gleyma skyldum sín-
um við þann hluta landsins sem ól og
brauðfæddi íslenska þjóð í þúsund ár.
6. Utanríkismál
Flokksþingið leggur áherslu á að allar
ákvarðanir á sviði utanríkismála verði
teknar á grundvelli íslenskra hagsmuna,
og með sjálfsákvörðunarrétt þjóða og
mannréttindi að leiðarljósi.
Þingið styður eindregið baráttu ríkis-
stjómar Steingríms Hermannssonar fyrir
afvopnun á höfunum og hvetur þjóðina til
að sameinast um að fækka kjarnorku-
vopnum á alþjóðavettvangi og draga úr
hverskonar vígbúnaði.
Hvatt er til þess að opinber framlög ís-
lendinga til þróunaraðstoðar verði stór-
aukin frá því sem nú er.
Samningar eiga sér nú stað við Evrópu-
bandalagið um þátttöku í evrópsku efna-
hagssvæði. Þeir samningar em okkur
mikilvægir. Utanríkisviðskipti vega stöð-
ugt þyngra í tekjum þjóðarinnar. Þau hafa
jafnframt beinst í vaxandi mæli til Evrópu.
Þingið leggur áherslu á að í öllum slíkum
viðræðum og samningum verði gætt vel
að undanþágum er snerta grundvallar-
hagsmuni íslensks fullveldis.
Tryggt verði að erlendir aðilar nái ekki yf-
irráðum í sjávarútvegi og fiskiðnaði þjóð-
arinnar, hvorki beint né óbeint. Þá verði
jafnframt tryggt að erlendir aðilar eignist
hvorki íslenskar orkulindir og virkjunar-
réttindi né íslenskt landsvæði.
Þingið hvetur til þess að sett verði á yfir-
standandi Alþingi skýr heildarlöggjöf um
fiárfestingu erlendra aðila í atvinnurekstri
hér á landi.
Þingið Ieggur til ef samningar takast ekki
milli EFTA og EB að íslendingar leiti sér-
stakra samninga við Evrópubandalagið.
Þingið telur að hugmyndir um inngöngu
og aðild að Evrópubandalaginu séu
háskalegar og lýsi uppgjöf við stjórn eigin
mála og hafnar því aðild að Evrópubanda-
laginu.
7. Kosningar
Innan fárra mánaða verða kosningar til
Alþingis. Mikilsvert er að Framsóknar-
flokkurinn hljóti í þeim kosningum öflug-
an stuðning landsmanna, verði áfram for-
ustuafl íslenskra stjómmála, sem boðberi
félagshyggju, jöfnuðar og þjóðfrelsis.
Reynslan sýnir að undir forustu Fram-
sóknarflokksins hafa framfaraskeið þjóð-
arinnar orðið mest.
Þingið hvetur alla Framsóknarmenn til
að standa fast saman um stefnu og málefni
flokksins og vinna ötullega að baráttumál-
um hans í þeirri kosningabaráttu sem
framundan er.