Tíminn - 01.12.1990, Blaðsíða 3

Laugardagur 1. desember 1990
HELGIN
11
Hinn fagri hvíti kynstofn er upprunalegastur, segir Magnús. Hann nefri-
ir þó einn löst á hvíta manninum, en hann er þrælasalan sem var blóm-
legur atvinnuvegurádögum Magnúsar. Magnús sagði þrælasölu smán-
arblett á hvíta manninum.
þeir teygja óskaplega svo að iafa nið-
ur á axlir þannig að stinga má inn í
þær stórum hnefa. í Síam og víðar
sorta þeir tennur sínar með ein-
hverri olíu og endurnýja litinn upp
smámsaman, en verða í hvert sinn
að svelta í nokkra daga meðan askan
þornar og liturinn festist á tönnun-
um. Þeir segja að menn sem hafi
hvítar tennur séu líkar skynlausum
dýrum. Allar austrænar þjóðir eru
heiðingjar og afguðadýrkendur,
nema hvað þeir æðstu í Kína fylgja
siðalærdómi Konfúsíusar, spekings-
ins vitra, og aðrir Múhameð.
Indverjar hafa fengið
verðskuldað orð fyrir
skræfu- og bleyðuhátt
Þriðju aðalmannbreytinguna er að
finna á suðurhluta Austurálfu og er
hún auðþekkt frá Tátarakynkvíslum.
Upprunastofninn virðist vera á hálf-
eyjunni Indíum sem er í indverska
hafinu. Þessar þjóðir eru flestar
grannvaxnar með iangt og svart hár
og stórt nef og líkjast því norðurálfu
innbúum að vexti og andlitsfalli, en
eru þeim næsta ólíkar að lit og lima-
burði. Indverjar eru grængulir á
hörund, en sumir nær svartir. Kon-
ur eru þar nettar og fara oft í laugar.
Þær eru læra- og fótlangar en mitt-
isstuttar. Þær rísa oftast fullhraustar
af barnssæng daginn eftir, eins og
villiþjóðir vanar harðindum og
ströngu erfiði, gera gjarnan. Bráð-
þroska mjög eru börn í Indlandi og
giftast oft þar sveinar á tíunda ári og
meyjar á áttunda ári og eiga þá börn
saman. Þær sem fæða svo snemma
hætta barneignum fyrir þrítugsald-
ur, en eru þá líka orðnar hrukkóttar
og samanskorpnar af ellinnar mis-
smíðum.
Lengi hafa Indverjar fengið verð-
skuldað orð fyrir skræfu- og bleyðu-
hátt og sjaldan unnið nokkurn sigur
í orrustu. Þeir eru og latir og vellyst-
ingagjarnir. í heild eru þeir ánægðir
með skilningarvitanna glaðværð og
vita því lítið um sálina. Þeir eru van-
ir þrældómi og eru fúsir að þræla
undir sérhvern drottnara. Margir
þeirra vilja ekkert það eta sem líf
hefur haft og þora ekki að tortíma
vesælasta maðki, já, hafa reist upp
spítala handa alls konar skriðkvik-
indum. Klæðnaður þeirra er oftast
silkisveipur, óhentugur til mann-
dóms athafna og þar eftir fara þær
líka hjá þeim. Þeir neyta mjög hrís-
grjóna, sem ei eru til hams eður
burða, enda eru þeir og burðlaus
skeini og veikt kyn af vellystingum
og iðjuleysi.
Á eyjunni Manilla finnast margir
svartir í fjöllum og skógum með
fjögurra og fimm þumlunga langa
hala og víðar tjáist hali fjallbúa þver-
handalangur. Á eyjunni Formósa í
Kínahafi eru sagðir menn með hala,
en þó er það enn kátlegra að á þess-
ari eyju mega konur ei fæða börn
nema þær hafi fimm um þrítugt þó
þær giftist miklu yngri. Verði yngri
kona ólétt er mér sagt að afguðs-
prestar þar fóttroði maga þeirra svo
fóstrið leysist. í Suðurhöfum milli
austur- og vesturálfu festa hinir
svörtu eyjabúar fingurs digran og
fjögurra þumlunga langan nagla
þversum undir nasaholurnar og
hafa og stór göt í eyrum. Kvenna-
brjóst ná þar ofan á nafla og þær
hafa feiknar vambir.
Á Ný-Hollandi eru innbúar svartir
með hálfopin augu og einhverjir
þeir vesælustu í heimi og líkjast
einna mest skynlausum skepnum.
Þeir hafa ekki annað rúmfleti en
jörðina og ganga ekki í fötum.
Kvenfólk þar er allsstaðar hárlaust
og karlar nær skegglausir. Margar
konur rissa út blómamynstur á hör-
und sitt og mála það ýmsum litum
með rótarsafti eður vökva og eru því
margar ásýndum líkar blómstur-
dúkkum.
Konumar sletta
brjóstunum aftur
á herðar sér
Fjórða mannbreytingin eru negrar.
Þeir eru innbyrðis mjög svipaðir, þó
að nokkrar konur þeirra megi fríðar
heita-hjá þeim ófrýnilegustu þeirra.
Negrar hafa jafnaðarlega svart, slétt
og mjúkt hörund sem gljáir sem
silki. Hárið er stutt og mjúkt sem
dúnn og skeggið hárinu líkt. Þeir
eru dökkjarpeygðir, stutt- og flat-
nefjaðir, ’varaþykkir og hvíttenntir
sem fílabein væri í tönnum þeirra.
En víðar en í andliti eru þeir ófríðir.
Brjóst kvenna, sem átt hafa börn,
hanga ofan fyrir nafla. Á baki sínu
láta þær börnin einatt sjúga, en þær
sletta brjóstunum aftur á herðar sér.
Eins og kroppar þeirra eru, að voru
áliti, eru og sálir þeirra gáfnalitlar
flestallar. Hitinn virðist hafa veikt
sálina enn meira en líkamann. Þeir
eru velflestir fárheimskir, latir og öf-
undsjúkir.
Arabar, sem í hópatali komu frá As-
íu og settu sig niður í Afríku, eru að
ásýnd og gáfnafari orðnir svo líkir
þeim innfæddu að ekki þekkjast nú
að. Nærfellt eins eru orðnir niðjar
þeirra Portúgalsmanna sem fyrir
200 árum síðan tóku sér bústað á
Afríkuströndum. Svartir eru þeir
orðnir eins og negrar og sumir segja
enn grimmari.
Sumir negrar gefa engan vondan
daun af sér, aðrir mikinn, einkum
þeir í ríkinu Angóla. Ef þeir þar
nokkrir sveittir saman ganga verður
loftið á góðum matmálstíma fúlt og
stækt. Upp frá Góðrarvonarhöfða
búa Hottintottar, sem eru nokkuð
Ijósari á lit. Villimenn þar eru mjög
vanskapaðir, einkum kvenfólk.
Neðst á lífinu á þeim vex út hörð og
breið blaðka, er lafir ofan á mið læri,
lík svuntu. Allar innfæddar konur
sem svo eru skapaðar draga heldur
ei dul á það en sýna það fúsar hverj-
um sem vill. Líferni þeirra er óvar-
kárt og óþverraháttur dæmalaus.
Karlmenn eru þar margir hálf- og
alvanaðir. Fáir negrar eldast vel og
má það kenna því að þeir strax á
unga aldri fást við kvenfólk. Skrifað
er að vart finnist yngisstúlka sem
muni hvenær hún seinast var píka. í
Egyptalandi er í öllum þorpum við
Nílarfljótið fjöldi yngisstúlkna sem
er ætlaður til yndisleika fyrir ferða-
menn. Já, ríkir menn, sem langt eru
að komnir, keppast við að búa sálu
sinni í haginn áður en þeir deyja,
með því að leigja sérstök gestaher-
bergi og kaupa í þau stúlkur til
nefndrar þénustusemi.
Augljóslega má af þessu ráða að
trúarbrögð Afríkubúa eru heiðin.
Kristnir finnast þar þó á ákveðnum
landsvæðum. En hversu vanvitrir,
treggáfaðir og illa siðaðir sem menn
þar eru, sýnist mér að þeir kristnu í
Norðurálfu hafi ekki mikið að hrósa
sér af, en þeir kaupa árlega og selja
mörg þúsund negra til ævinlegs
þrældóms og guðlausrar meðferðar,
rétt eins og um væri að ræða skurð-
arfé eða dauða hluti. Æ, þetta er
mannkyninu til smánar og sérhver
mannvinur hlýtur að hrylla við.
Þeir eru sannkallaðir
beinasnar til vits
og gáfna
Fimmta mannbreytingin sýnir Am-
eríku. Að lit eru menn þar ólíkir
öðrum þjóðum. Flestailir eru þar
koparrauðir með svart, þykkt og sítt
hár. Þeir eru flatnefjaðir með há
kjálkabörð og smáeygðir. Á þessi
náttúrulýti bæta þeir stórkostlega,
því að þeir fletja út nef og jafnvel allt
höfuð barna sinna meðan beinin eru
enn að styrkjast. Kropp og andlit
mála þeir ýmsum litum og þykir
óvirða að nokkurt hár vaxi á þeirra
kroppi, nema sjálfu höfðinu og þess
vegna reyta þeir það í burtu. Þeir
eru allir limagrannir og pervisalegir
og lítið er um hraustmenni. Allt er
þetta villifólk huglaust og ræðst
sjaldan á óvini sína á víðum velli, en
því heldur ef það veit sér sigur viss-
an. Kvölin, sem það einatt úttekur,
gjörir þetta fólk undrunarlega þol-
gott í hörmungum. Allir hafa þessir
menn alvörugefinn og íbygginn
svip, þá sjaldan þeir hugsa eitthvað.
Grimmhjartaðir eru þeir fjand-
mönnum, en innbyrðis vinsamlegir.
Þeir hafa áþekka villisiði og annarra
landa villiþjóðir. Þollyndi, gestrisni,
rán og gripdeildir, ánægja og holl-
usta finnst ei síður þeirra á meðal en
annarra þjóða.
Margir ganga allsnaktir í N- Amer-
íku og þeir eru harðfengnari. Þeir
núa sig í framan með rauðri jörð eða
hveraleir. Þeir mála gjarnan högg-
orma- og ýmisra annarra skriðkvik-
indamyndir á andlit sín til að sýnast
enn voðalegri. Sumir eru svo ófrýni-
Iegir og bera með sér svo viður-
styggilegan ódaun að engu er við
jafnað. Þeir mega og teljast sann-
kallaðir beinasnar til vits og gáfna.
Því til sannindamerkis vil ég nefna
að þegar einhver gift kona fæðir
barn rís hún jafnskjótt á fætur og
gjörir allt sem við þarf í húsinu.
Maður hennar leggst hins vegar á
gólf og fer ei úr fleti í mánuð. Að
þeim tíma liðnum vitja náungar og
vinir þessa uppgerðarsjúklings, rista
skurði í kropp hans og taka honum
blóð án þess að hann megi kvarta
eða kveina. Næstu sex mánuði má
hann ekki eta fugla eða fiska svo
hinn nýfæddi hljóti ei lýti og ann-
marka þessara dýra.
Hvíti liturinn
fegurstur allra
Sjötta og síðasta aðalmannbreyting-
in finnst í vorri norður álfú. Þessir
íbúar eru að sönnu breytilegir nokk-
uð frá landi til lands, en aö yfirliti,
andlitsskapnaði og fríðleika, vexti og
sálargáfúm yfir höfuð jafnir. Þær
menntir og íþróttir, sem þessar þjóð-
ir hafa uppfundið, hafa hjá velflestum
blómgast. Grikkir taka þó að líkams-
fríðleika öllum veraldar þjóðum
fram. í Grikklandi finnst varla ófríð
manneskja og hvergi eru jafnfríðar
konur. Þær eru háar, prýðilega vaxn-
ar og mittisnettar. Enda er hvergi
undir sólinni til jafnandvaralaust líf-
erni og framúr keyrandi ofdrykkja. Af
þessa lands dætrum velja kóngar og
tignarmenn Persa sér mikinn skara
af fylgikonum, er austurlönd sig státa
af. í Grikklandi er ei heldur tekið hart
á óskírlífi. Standi maður nokkur
mann að því að liggja með konu sinni
má ektamaðurinn kreQa hinn um
eitt svín í staðinn og eta þau það þá
oftast nær öll þrjú saman. Það heitir
loflegur landsvani að eiga sér margar
konur og fylgikonur.
Tyrkir ganga Grikkjum næstir að
fríðleika. Tyrkir eru allfríðir menn,
einkum þó kvenfólk þeirra. Ekki líða
þeir hár á kroppi sínum, nema á
höku og höfði. Grískar konur eru þó
fegurri og glaðværari en tyrkneskar.
Báðar eru þessar þjóðir nokkuð
biakkar vegna hitans.
Frakkar töldust lengi yfirganga
aðrar þjóðir, ekki þó að fríðleika,
heldur að glaðværð, siðsemdar nett-
leika, prýði, viðkvæmni og sinnis
háleik. Englendingar eru settari og
djúpvitrari. Þeirra á meðal hafa orð-
iö fjörgamlir menn, vel yfir tírætt.
England hefur Iíka borið þá feitustu
menn er vér vitum um. Þjóðverjar,
Hollendingar, Ungverjar, Pólverjar,
Prússar, Rússar, Svíar, Danir, Norð-
menn og niðjar þeirra íslendingar
eru jafnan vel vaxnir, gildir, háir,
hraustir, frískir og litgóðir menn, en
misfríðir og misrjóðir eins og við
vitum. Sérhver þessara þjóða er rík
af dygðum og löstum. Allar játa þær
einn og sama guð. Flestar eru
kristnar, en trúarbrögðin eru þó
víða ólík.
Vor hvíti litur er ekki aðeins upp-
runalegastur heldur einnig fegurst-
ur allra. Hvít börn fæðast aldrei af
svörtum foreldrum, en niðjar hvítra
verða alloft með tímanum svartir,
einkum þó ef þeir eru mikið í heitu
loftslagi. Fáein dæmi vitum vér um
að svartir hafi með tímanum hvítn-
að ef þeir hafa verið í mildu loftslagi.
Heyrt hef ég því þó haldið fram að
faðir Adams hafi verið dökkur á hör-
und og að sá litur væri upprunaleg-
astur.“ -EÓ
W >’-4 a
KÆLISKAPAR
FRYSTISKÁPAR
0G
MARGT
FLEIRA
aukne cht
ÞÝSK GÆÐATÆKIÁ GÓÐU VERÐI
1» !
ELDAVÉLAR
0G
OFNAR
UPPÞVOTTAVÉLAR
\
ÞVOTTAVELAR
ÞURRKARAR
Mllff
KAUPFELOGIN
UM LAND ALLT
SAMBANDSINS
HOLTAGÖRÐUM SÍMI 68 55 50
VID MIKLAGARÐ