Tíminn - 12.10.1991, Side 8
16
HELGIN
Laugardagur 12. október 1991
Sóun á einbeitingarkraftinum
Enn er tekið að ræða um ráð-
herrabfla og hvað þeir kosta og
menn finna gleði í að geta sér
til um hégómagirnd og lúxus-
löngun, sem þeir ætla að leynst
hafi í brjósti þeirra er löngum
voru ef til vill óbreyttir þing-
menn, en hefjast nú í upphæð-
ir ráðherradóms. Auðvitað er
kátínan mest, þegar í hlut eiga
menn er starfað hafa í pólitík
undir þeim flöggum að þeir
hyggist sérstaklega gæta réttar
„litla mannsins" og láglauna-
fólksins og er sú saga ekki ný.
Segjast verður samt að allar
eru þessar spekúlasjónir frem-
ur lágkúrulegar. Heilbrigðara
er að Iíta svo á að nokkuð
sæmilegur ytri búningur
æðstu embættanna í landinu sé
í þjóðarþágu og að óþarfi sé að
slíku að finna. Kannske mundi
það friða margan ef sú tilhögun
yrði blátt áfram tekin upp
(enda hefur henni fyrr verið
hreyft) að ráðherrar hefðu ekki
tillögurétt um það sjálfir hvers
konar bflar eru undir þá settir,
heldur sæi Innkaupastofnun
um þetta. Ávinningurinn yrði
sá að hver ráðherra fengi við-
eigandi og virðulegan vagn án
hlægilegs fímbulfambs um það
í fjölmiðlum. Slíkt fimbulfamb
hafa raunar sumir þeirra ýtt
undir sjálfir, er þeir virðast ekki
hafa virðingu embættis síns
fyrst og fremst í huga er þeir
velja bfl. Stundum ber valið á
bfl vott um heldur rustalegan
smekk almúgakarla sem eru
veikir fyrir dýrum „spíttkerr-
um“. Til slíks er auðvitað leitt
að vita. Helst á enginn að taka
eftir því þótt skipt sé um bíl
ráðherra, ekki fremur en þótt
skipt sé einhvers staðar um
gamla skolplögn eða aðra sjálf-
sagða endurnýjun.
Þetta gerir Magnús Óskarsson
borgarlögmaður að umtalsefni
í stuttri grein í Morgunblaðinu
sl. fimmtudag. Hann segir: „Ég
er hundleiður á þessu bflakjaft-
æði. Þetta er orðið sjúklegt öf-
undarhjal stjórnmáiamanna og
fréttamanna sem spila á það að
fólk skilji muninn á góðum bfl
og vondum, en botni ekkert í
þeim efnahagsmálum sem ráða
afkomu þess. Það er ekkert at-
hugavert við það að ráðherra
aki á almennilegum bfl og
verðmunur á slíkum bfl og
druslu skiptir þjóðina engu
máli. Þjóðina varðar hins vegar
um það ef fjármálaráðherra
setur hana á hausinn þegar
hann stígur út úr bfl sínum og
skiptir þá litlu máli hver á bfl-
inn...“
Auðvitað er þetta satt hjá
borgarlögmanni og þótt hann
hyggist hér sneiða að Ólafi
Ragnari, þá gegnir auðvitað
sama máli um hvaða ráðherra
er vera skal — það er embætt-
isráðsmennska hans sem skipt-
ir máli en ekki það hulstur sem
í það og það skiptið flytur hann
í milli staða. Vaxi einhverjum
eigi að síður verð ráðherrabfl-
anna í augum, þá ætti að mega
vona að ráðherrann skilji slfk-
an „lúxus“ sem svo að hann sé
tákn þess trúnaðar sem honum
er sýndur og sýnileg áminning
þess. Þá er bflverðinu vel varið,
enda satt hjá borgarlögmann-
inum að verðmunurinn á „al-
mennilegum bfl og druslu“
skiptir litlu einn og sér. Er nú
að vona að þessu gamla þrefi
megi linna með einhverju
móti, og að landslýðurinn hag-
nýti sér þann einbeitingarkraft,
er þannig sparast, til að gefa
meiri gaum að hinum veiga-
meiri málefnum.
Ráöning síöustu gátu hér í
horninu er sú aö þar gat aö
líta Beruneskirkju meö Bú-
landstind i baksýn.
Nú erum viö stödd f Eyja-
firöi. Hver er byggöakjarn-
inn sem sjá má á mynd-
innl?
KROSSGÁTA
r- 75 £ ERÍA >y > mmi MtÐUK P SÍÓLO VfM KK- U R ■RbÐ m ur- SKIPtA/ bóka - ftOfcK - U K UXl LYKKJÚ * A 'hrr SJD Kllt/) J
S. W firr ' VOklD EJVN
t 3 ( • -REtÐ > 1
^ ’
3y/ / \ fRÝs EY KUH ÝKJA .60 HTIfl 7 3
(Cf% v Æ PlfESS' ING,
/k Cc 1 i..\ VONT ÓHREINK- AR 2. 1 H
&UO nk/tpi
\/ j r» < KLÍi) S /ooo 5
i Mús/t - ffLfltJD-
V£INr Ár/tMIH FOtf- iEriJitJGi ’kSYN ifTl •?- DEILW BflUu !r L
SÍAK DAi-LAS
Lfivr H KEMVR urP TóM F/Ti.A'R 7
ntr-\ flST SÝLL
Hurubl yp/R- SKRÍF’T w* RUSt { L T: FoTflR- m s
Aí/IT-r.
wef- SÓTT UMC'R- STÖt>Uttt\ Bú'RT - REKltf il sesl FALL
PLJcM- U R LÍT
GÓBB lo klukko S KO P N L£JK[R FÆt>V- POKH <0
FiMy) IWDVI
sö&v fUóT-
f L- ÍIHS AHDLir NúLL 11
KRcK Rí/visr S/6'7?- 0-DU FYRK
dÐflSTfl Hl D/t*$ /Y °l UHD n
Í&U EJNK- UHN
wrr FÍILM
MflNN 8 &Mr SÍOK LlíKDó M- URIIVn tíruG, KóÐ EfNS 13
p> . . ■ i ■ HO AFTÍ/X- Fi’K IH
'att SPhHfi
WAMB STÁT' HllMR 15 15