Tíminn - 20.08.1993, Blaðsíða 5
Föstudagur 20. ágúst 1993
Tíminn 5
Markús Öm Antonsson borgarstjóri
Félagasamtök aldraðra velja
sj álf verktaka til að byggj a
íbúðir á
Síðustu daga hefur nokkur um-
Qöllun staðið í fjölmiðlum um út-
Úutanir Reykjavíkurborgar á lóð-
um fyrir ibúðir handa öldruðum.
Margt hefur verið rangtúlkað í
þeirri umræðu og annað sagt
ósatt
í forsíðufregn Tímans hinn 18.
ágúst sl., sem höfð eru eftir Sig-
rúnu Magnúsdóttur borgarfulltrúa
Framsóknarflokksins, er farið
nokkuð frjálslega með staðreyndir
eins og ekki er óalgengt þegar um-
ræddur borgarfulltrúi á í hlut Lát-
ið er að því liggja að uppgötvast
hafi eitthvert áður óþekkt bréf Dav-
íðs Oddssonar, borgarstjóra, frá ár-
inu 1989, þar sem hann hafi sett
samtökunum Réttarholti skilyrði
um að eiga viðskipti við bygginga-
félagið Annannsfell vegna bygg-
ingar fjölbýlishúss fyrir aldraða við
Réttarholtsveg.
Aðrir fulltrúar minnihlutans sem
nú sitja fundi á meðal, þar á meðal
Siguijón Pétursson, vilja nú líka
eigna sér heiðurinn af þessari
„uppljóstrun" eins og bókun þeirra
í borgarráði 17. þ.m. ber með sér.
Umrætt bréf Davíðs Oddssonar
dags. 25. október 1989 er sent sam-
hljóða til Sjálfseignarstofnunar-
innar Réttarholts og Ármannsfells
til staðfestingar á ákvörðun borg-
arráðs frá deginum áður um að út-
hluta sameiginlega til þessara
tveggja aðila byggingarrétti fyrir
íbúðir handa öldruðum á svæði við
Hæðargarð og Réttarholtssveg.
Báðir aðilar höfðu sótt um þessa
tilteknu lóð. Ámannsfell ásamt
Samtökum aldraðra í október 1988
en félagið Réttarholt nokkru síðar,
þ.e.a.s snemma árs 1989. Samstarf
tókst milli Ármannsfells og Réttar-
holts og á fundi borgarráðs hinn
24. október 1989 var eftirfarandi
bókað: „Lagt fram að nýju bréf
skrifstofustjóra borgarverkfræð-
ings ffá 16. þ.m. þar sem lagt er til
að Sjálfseignarstofnuninni Réttar-
holti ogÁrmannsfelli h.f. verði gef-
inn kostur á byggingarétti fyrir
íbúðir handa öldruðum á svæði við
Hæðargarð og Réttarholtsveg.
Samþykkt."
Þennan fund sat m.a. Sigurjón
Pétursson og tók þátt í hinni sam-
hljóða ákvörðun um úthlutun til
Ármannsfells og Réttarholts. Sig-
rún Magnúsdóttir var líka á þess-
um fúndi og gerði ekki neina at-
hugasemd við afgreiðslu málsins.
I umræddu bréfi borgarstjóra,
sem sent var út daginn eftir, er
nánar fjallað um tæknilegar hliðar
málsins: að hönnun verði unnin á
vegum Ármannsfells í samráði við
Borgarskipulag Reykjavíkur, að
Réttarholt kjósi sérstaka bygging-
sínum vegum
amefnd til samráðs við hönnunina
en Ármannsfell skuli byggja íbúð-
imar og það skilyrði sett að hús
verði fokhelt og lóð frágengin inn-
an 30 mánaða frá úthlutun.
Efnislega skiptir þetta orðalag í
bréfi borgarstjóra ekki neinu máli
varðandi úthlutunina sem slfka.
Það lá skýrt fyrir, að í samræmi við
reglur Reykjavíkurborgar hafði
borgarráð úthlutað byggingarrétti
til Ármannsfells og Réttarholts í
sameiningu og borgarstjóri til-
kynnir þá niðurstöðu með bréfi
sínu.
Nú telja þau Sigrún Magnúsdóttir
og Sigurjón Pétursson sitthvað
„sérkennilegt“ í þessu bréfi borgar-
stjóra frá 1989, sem ekki sé tekið
fram í bréfum við „venjulegar út-
hlutanir". Af þessu tilefni skal lögð
áhersla á að bréf borgarstjóra var
orðrétt endurrit af bréfi skrifstofu-
stjóra borgarverkfræðings sem lagt
var fyrir borgarráð til staðfestingar
24. október 1989 að viðstöddum
Sigurjóni Péturssyni og Sigrúnu
Magnúsdóttur og án þess að þau
fyndu nokkuð að orðalagi þess.
Fulltrúar minnihlutans dylgja um
að sjálfstæðismenn í borgarstjóm
hygli Ármannsfelli hf. með úthlut-
unum lóða fyrir íbúðir aldraðra og
hafi veitt fyrirtækinu einokunarað-
stöðu á því sviði. Undir þennan
uppspuna var tekið í skýrslu, sem
félagsmálaráðherra kynnti nýverið.
Að minnsta kosti átta öflugir bygg-
ingaraðilar i samvinnu við félög
eldri borgara, Verzlunarmannafé-
lagi Reykjavíkur, Hrafnistu auk
Reykjavíkurborgar sjálfrar, hafa
látið að sér kveða í slíkum fram-
kvæmdum síðustu ár.
Staðreyndir málsins eru þær að
frjáls félagasamtök aldraðra, sem
að þessum málum hafa ötullega
unnið, velja byggingarverktaka
sjálf og sækja um Ióðir ásamt þeim.
í bréfi Samtaka aldraðra mótt. 5.
okt. 1988 segir: „Við sækjum um
Ióðina í samvinnu við Ármannsfell
hf eins og verið hefur með undan-
farin þrjú verkefni, þ.e. Bólstaða-
hlíð, Dalbraut og Aflagranda. ...Við
viljum taka fram að við hefðum
ekki klofið þessar byggingar án
samstarfs við Ármannsfell hf. og
erum ákveðnir í að halda þessum
samstarfi áfram."
í bréfi Félags eldri borgara dags.
27. des. 1989 segir m.a.: „Félag
eldri borgara óskar eftir því að til
endurúthlutunar komi og að Bygg-
ingarfélagið Gylfi og Gunnar sf.
verði lóðarhafi með félaginu og
samstarfsaðili um bygginguna."
Og ekki er annað að sjá en að vel
hafi tekist til í samstarfi Ármanns-
fells og Rettarholts. Félagið sendi
inn umsókn í desember 1991 um
að fá úthlutað viðbótarlóð við
Hæðargarð. í bréfinu segir m.a.:
„Verði sú raunin á óskum við ein-
dregið eftir að fá lóðinni úthlutað
með byggingaraðila okkar, Ár-
mannsfelli hf.“
Það lýsir alvarlegri málefnafátækt
hvemig borgarfulltrúi Framsókn-
arflokksins reynir að koma sér á
framfæri við fjölmiðla með óvönd-
uðum málflutningi eins og þeim
sem fluttur er á forsíðu Tímans sl.
miðvikudag. Borgarfulltrúinn
hlýtur að vita betur og ætti að
meðhöndla sannleikann af meiri
gætni, hafandi f huga að með upp-
rifjun úr gerðarbókum nefnda og
ráða borgarinnar aftur í tímann má
auðveldlega fletta ofan af þeirri
blekkingariðju, sem svo stíft er
stunduð um sinn.
Furðulegur
sj ónvarpsþáttur
Að kvöldi þriðjudagsins 10. ágúst
var umræðuþáttur í sjónvarpinu
sem hét: „Á sauðkindin ísland?"
Stjómandi þáttarins heitir Ragnar
Halldórsson. Ég man ekki til þess
að ég hafi séð hann stjóma sjón-
varpsþætti áður. Þess vegna var
honum kannski vorkunn þótt
honum færist stjómin óvenjulega
illa úr hendi. En greinilegt var að
hann hafði enga þekkingu á mál-
efninu sem til umræðu var og
hefði þar af leiðandi ekki átt að
taka þetta verkefni að sér. Ekki var
þó að sjá að hann hefði nokkra
minnimáttarkennd, síður en svo.
Hann var hinn brattasti, einkum
til að byrja með. Þátttakendur í
umræðunni vom Guðbergur
Bergsson rithöfundur, Þorvaldur
Gylfason prófessor, Ingvi Þor-
steinsson náttúruftæðingur og
Amór Karlsson bóndi.
Fyrst hélt stjórnandi þáttarins
stutta ræðu. Þar kom glöggt fram
hvað maðurinn var illa upplýstur
um umræðuefni þáttarins sem
hann ætlaði að fara að stjórna.
Hann sagði m.a. að sauðfjárbænd-
ur á íslandi væm um 1400 en var
leiðréttur af einum þátttakenda að
þeir væm yfir 2.300. Ef ég man
rétt vitnaði hann í nýlega birta
skýrslu frá hagfræðideild Háskól-
ans um hagkvæmni þess að flytja
inn landbúnaðarvömr í stómm
stíl vegna þess að íslenskar land-
búnaðarvömr væm miklu dýrari
en innfluttar af sama tagi. Hann
miðaði við heimsmarkaðsverð er-
lendis en gleymdi að bæta flutn-
ingskostnaði, heildsöluálagningu
og smásöluálagningu hér við á er-
lenda verðið. Þá tók hann ekkert
tillit til þess að íslensku vömmar
hér em í miklu hærri gæðaflokki.
En höfuðáhersluna lagði hann á
hvað sauðkindin spillti gróðri
landsins vegna ofbeitar. En honum
var strax bent á að sauðfé á land-
inu hefur fækkað um helming hér
á landi á síðustu 12 ámm en á
sama tíma hefur gróðurfari hér á
landi hnignað mikið og uppblástur
landsins aukist mikið. Einnig á að
vetrarbeit væri nú engin, en hún
Lesendur skrlfa
V________________________J
fór mjög illa með landið. Enn
fremur að nú væri sauðfé á inni-
gjöf 6-7 mánuði á ári. Þá væri féð
haft í girðingum haust og vor, tvo
til þrjá mánuði á ári. Óvíða væri
sauðfé meira en þrjá mánuði og
jafnvel minna á afréttum á hverju
sumri. Hann væri því ekki sauð-
fénu að kenna, sá aukni uppblást-
ur sem orðið hefði á síðasta ára-
tug.
Því má skjóta hér inn í að föstu-
daginn 13. ágúst var Einar Bolla-
son á ferð á hestum með marga er-
lenda ferðamenn frá Hveravöllum
í skála norðan Hofsjökuls sem er
margra kflómetra leið. Morguninn
eftir spurði fréttamaður frá ríkis-
útvarpi hann hvort þeir hefðu séð
margar kindur á þessari leið dag-
inn áður. Einar sagði að þeir hefðu
ekki séð eina einusta kind á allri
þessari löngu leið. Á þessu má sjá
að það er mjög orðum aukið hvað
sauðfé er mikill skaðvaldur í
gróðri á hálendinu.
En svo ég víki nánar að umræðu-
þættinum þá fannst mér stjórn-
andinn alls ekki vandanum vax-
inn. Þegar Guðbergur eða Arnór
sögðu eitthvað sem honum féll
ekki, greip hann alltaf fram í og
stoppaði þá af og sneri sér að Þor-
valdi eða Inga og spurði hvað þeir
segðu um þetta. Þeir sem taka að
sér að stjórna svona þáttum í sjón-
varpi eða útvarpi, verða að mínu
mati að gæta fyllstu óhlutdrægni
og grípa ekki fram í nema sá sem
hefur orðið hverju sinni taki sér of
langan tíma. Stoppa hann þá af og
gefa næsta manni orðið hvort sem
honum líkar skoðanir manna vel
eða illa. Hins vegar tel ég að ef
annar viðmælandi grípi fram í mál
þess sem hefur orðið, þá sé það
sjálfsagt að stjómándi þáttarins
þaggi niður í honum þar til sá hef-
ur lokið máli sínu. Að mínum
dómi á sá sem stjómar svona um-
ræðuþáttum að sjá um að allir fái
sem jafnastan tíma til að láta skoð-
anir sínar koma fram, annað er
óhæfa.
Ég er ekki að halda því fram að
þetta sé einsdæmi við flutning
slíkra þátta, því miður hefur það
oft gerst áður en þessi piltur
fannst mér þó lélegri stjórnandi en
flestir aðrir sem ég hef áður hlust-
að á.
Þá fannst mér alveg furðulegt
þegar Þorvaldur Gylfason fór að
lesa upp úr nærri 50 ára gömlu
skáldverki máli sínu til stuðnings.
Ég vona að sjónvarpið sjái sóma
sinn í því að vanda betur til vals á
þeim mönnum sem það felur að
hafa umsjón með hliðstæðum
þáttum sem kunna að verða fluttir
í því á næstu vikum og mánuðum.
Sigurður Lárusson