Tíminn - 19.11.1994, Side 10
10
- ÍSLENSKT, JÁ TAKK -
Laugardagur 19. nóvember 1994
Ný íslensk taubleia á markaöinn hér á landi:
Draumableian heitir hún
og er ættub frá Dalvík
Nú er komin á markab hér á
landi ný íslensk taubleia,
Draumableian, en bleia þessi
er afrakstur þróunarvinnu
sem samnefnt fyrirtæki á Dal-
vík hefur stabiö fyrir. Ab sögn
Þórunnar Sandholt, sölu-
stjóra Klasa hf. sem er dreif-
ingarabili á bleiunum, mun
taubleia þessi draga verulega
úr kostnabi vib bleiukaupin,
auk þess sem meb notkun á
þessum bleium megi forbast
ofnæmi, sem bréfbleiur gjarn-
an valdi hjá ungbörnum.
Það eru kannski ekki síst um-
hverfissjónarmið, sem valda
því ab víbast hvar færist þab í
vöxt að foreldrar velji taubleiur
handa börnum sínum, og
nauðsyn þess hér á landi er ekk-
ert minni.
Draumableian er bæbi íslensk
hönnun og framleiðsla, en eig-
andi fyrirtækisins er Hugrún
Marinósdóttir. Bleian saman-
stendur af bleiubuxum og inn-
Ieggi og er hún til í tveimur
stærðum. Samkvæmt frétt frá
Draumableiunni segir að kostn-
aður vegna notkunar á taublei-
unni sé rúmlega fjórum sinn-
um minni en vegna notkunar á
bréfbleium. Það kosti um 27
þúsund krónur að nota
Draumableiu, en um 142 þús-
und krónur ef notaðar eru bréf-
bleiur, ef miðað er viö notkun í
2,5 ár.
Draumableian á Dalvík hefur
notið ráðgjafar hjá Iðnþróunar-
félagi Eyjafjarðar og hjá Út-
flutningsráði íslands. Fyrst um
sinn mun bleian eingöngu vera
ætluð fyrir innanlandsmarkað,
en í framhaldi munu möguleik-
ar til útflutnings veröa skoöað-
ir. ■
Þórunn Sandholt, sölustjóri hjá Klasa hf., meb innleggib í nýju íslensku
taubleiunni. Tímamynd Pjetur
Þórir Steingrímsson, sölustjóri Eldhaka, meb framleibslu fyrirtœkisins.
Flaskan, sem Þórir heldur á, er eins og þœr sem seldar eru til Noregs und-
ir nafninu „ Sorte daue". Tímamynd Pjetur
Eldhaka hf. í Hafnarfiröi:
íslenskt áfengi í auknum
mæli á erlenda markaði
Eldhaka hf. í Hafnarfirði sendi
nýlega 200 kassa af íslensku
brennivíni til Noregs. Um er ab
ræba tilraunasendingu, en Þór-
ir Steingrímsson sölustjóri er
bjartsýnn á framhaldib. Hann
segir markabinn fyrir brenni-
vínib í Noregi vera góban, enda
hafi þeim Norðmönnum, sem
bragbab hafi drykkinn hér á
landi, líkab hann vel.
Fulltrúar Eldhaka voru nýlega
með kynningu á þessum drykk í
Noregi og segir Þórir viðtökurnar
hafa verið góbar. „Hins vegar
verbur að sjá hvab gerist í fram-
tíðinni," segir Þórir.
Þetta er svo sannarlega ekki
eini útflutningur fyrirtækisins á
íslensku áfengi, því það er einnig
flutt út til annarra landa. Fyrir-
tækið hefur flutt út Eldur og ís-
vodka bæði til Bandaríkjanna og
Taiwan, alls fjóra gáma. Þá hefur
verið talsvert selt af brennivíni og
gini til Færeyja og í Danmörku er
brennivín framleitt með leyfi Eld-
haka og selt í Nettobúðum þar í
landi undir nafninu „Geysir- áka-
víti"
Nú eru um tvö ár frá því að Eld-
haka hf. keypti framleiöslurétt-
inn á þeim tegundum sem ÁTVR
framleiddi áður, en nú vinna átta
manns hjá fyrirtækinu. Þórir seg-
ir ab fyrstu tvö árin hafi verið
notuð til að ná fótfestu á innan-
landsmarkabi. Það hafi að þeirra
mati náðst á viðunandi hátt og
nú geti þeir snúið sér meira að út-
flutningi.
Þórir segir þess utan það helst á
döfinni að breyta um umbúöir á
nokkrum tegundum þess áfengis,
sem Eldhaka hf. framleibir. Unn-
ið sé að hönnun á nýjum límmið-
um á Dillon-gin og Tindavodka,
auk þess sem veriö sé að skoða
þab hvort heppilegt sé aö breyta
um flöskur undir þessa drykki.
Brennivínið ætli þeir hins vegar
að láta vera. „Brennivínsmiðinn á
að vera svona. Ég er hræddur um
að það myndi heyrast eitthvað í
fólki ef það kæmi nýr miði
á hana. Brennivínsflaskan er
fallega ljót." ■
Brynjólfur Snorrason sjúkranuddari hefur þróaö aöferö og hannaö tœki ásamt félögum sínum til aö lœkna húsasótt
meö góöum árangri:
Læknabi m.a. minkabú í Noregi
Brynjólfur Snorrason, sjúkra-
nuddari á Akureyri, hefur náb
góbum árangri í ab „lækna"
svokallaba „dulda húsasótt" og
skiptir þá ekki máli hvort um
er ab ræba gripahús, heimili
eba atvinnuhúsnæbi. Hróbur
Brynjólfs og félaga, sem stund-
ab hafa rannsóknir á þessu
svibi, er ekki einungis bundinn
vib ísland, því hann hefur
einnig borist til útlanda. Má
sem dæmi nefna að meb þeim
búnabi, sem hannaður hefur
verib, hefur tekist ab „lækna"
nokkur minkabú í Noregi.
Brynjólfur segir árangurinn af
þessu starfi góban og í raun
mun betri en gert hafi verib
ráb fyrir.
Þegar talað er um húsasótt er
um að ræða ósýnilegar bylgjur
og strauma, sem geta valdið sjúk-
dómum og margvíslegri vanlíð-
an hjá fólki og dýrum, s.s. þung-
lyndi, vöðvabólgu, svefnleysi,
ýmsum endurteknum sýkingum
og óreglulegum hjartslætti.
Brynjólfur segir sjúkranuddib
enn vera sitt lifibrauð, en talar
um rannsóknir sínar og fram-
leiðslu á ýmsum tækjum til úr-
bóta meira eins og tómstunda-
gaman, en það sé hins vegar
mjög dýrt. Eytt hafi verið gríðar-
legu fjármagni og tíma í þróun á
tækjum, í að finna orsakir og
leita leiða til úrbóta.
Brynjólfur hefur unnið að
verkefninu í Noregi í um átta ár
og að nú sé þessi búnaður kom-
inn upp á nokkrum stöðum þar í
landi og í lok þessa mánaðar bæt-
ast fleiri minkabú í hópinn.
Hann segir að í minkabúunum í
Noregi hafi þeir verið ab kljást
við þab sem kalla megi anga af
húsasótt, sem hafi leitt af sér
minkadauða, krampaköst og lé-
legri skinn. Meb búnaðinum,
sem Brynjólfur hefur hannað í
samvinnu vib raffræbinga, hefur
þeim tekist að varna ákvebnum
rafbylgjum leið inn í húsin og
vinna gegn því ab segulsvibsáhrif
og fleira hafi áhrif á minkana.
Eins og áður sagbi hefur þetta
verkefni stabið í átta ár og að
sögn Brynjólfs er alltaf að koma
betur í ljós hversu góðum árangri
má ná með þessum íslenska
varnarbúnabi.
Fylgst hefur verið skipulega
meb minkunum í Noregi og allt
veriö ítarlega skráð niöur. T.d.
má nefna að í einu búanna var
búnaöurinn settur upp í helm-
ingi hússins til ab sjá muninn og
kom í ljós verulegur munur á
dýrunum og skinnunum af
þeim. Nú hefur búnaðurinn
einnig verið settur upp í hinum
hluta hússins. Auk þess sem þessi
árangur hefur nábst í Noregi,
hefur að sögn Brynjólfs náðst
mjög góður árangur þar sem
Brynjólfur Snorrason.
þessari tækni hefur verib beitt í
fjósum hér á landi. Hefur það
leitt til þess að júgurbólga í kúm
hehir minnkað og nytin aukist.
Ástæðuna fyrir því að lærður
nuddari fer inn á þá braut ab
„lækna" hús af húsasótt, segir
Brynjólfur vera ab í starfi sínu
sem nuddari hafi hann mjög oft
rekið sig á, að þrátt fyrir góðan
árangur í meöferð, hafi allt fallið
í sama farið þegar viðkomandi
hafi komið á heimaslóöir. Þab
hafi einnig komiö fram í máli
þeirra ab því liði betur þegar það
færi í burtu. „Þetta varð kveikjan
að því að ég fór að skoða hlutina
í öðru ljósi og leita orsaka fyrir
þessu. í þessu er ég síðan búinn
að vera ab grúska síðustu fjórtán
ár," segir Brynjólfur.
Hann segir eftirspurnina eftir
þessari þjónustu og þeim búnaði,
sem Brynjólfur- og félagar hafa
hannað, hafa farið vaxandi á
undanförnum árum og þá sér-
staklega hjá fyrirtækjum. Hins
vegar sé eftirspurnin meiri er-
lendis frá og hefur Brynjólfur
unnib bæbi í Danmörku, Þýska-
landi og Englandi.
Hann segir hana enn vera að
aukast, auk þess sem mestur
hluti af rannsóknum Brynjólfs
hafi farið fram erlendis. „Því er
ekki að neita að við erum að
vinna með mörgum aðilum er-
lendis og það virðist vera meiri
skilningur á þessu sem við emm
að gera þar en hér á landi, t.d. frá
kerfinu og ýmsum fleirum. Það
eru margir aðilar sem halda að
viö séum að gagnrýna og setja út
á þeirra störf, sem er hinn mesti
misskilningur. Vib leitum eftir
samvinnu við þessa aöila og
reyndar em margir aðilar farnir
að vinna með okkur í þessum
efnum," segir Brynjólfur.
Hins vegar segir hann þó vera
aukinn áhuga hjá atvinnurek-
endum hér á landi. Þeir komi í
auknum mæli auga á hag-
kvæmni þess að „lækna" vinnu-
stabi sína og þar standi upp úr
fækkun veikindadaga hjá starfs-
fólki, sem tvímælalaust hljóti að
vera fyrirtækjunum til hagsbóta.
„Það er staðreynd að prósentan í
fækkun veikindadaga hjá þeim,
sem við höfum aðstoðab, er há.
Þab er athyglisvert að sumir
þeirra atvinnurekenda, sem við
höfum aðstoðað í gegnum tíb-
ina, vilja gjarnan fylgjast með
þróun og taka upp þær nýjungar
sem fram koma. Eg hef ekki trú á
því að þeir myndu fara út í þessa
fjárfestingu, kannski tveimur ár-
um síðar, nema þeir hefbu fengið
eitthvað út úr fyrri fjárfesting-
unni."
Brynjólfur segir það alls ekki
fráleita hugmynd að auka sam-
starf við byggingahönnuði og
verktaka. „Ég myndi segja að við
ættum mjög mikla leið saman. í
þessu fimmtán ára starfi höfum
við orðið margs vísari og við eig-
um mikið safn upplýsinga, en
þaö sem hefur háð okkur er fjár-
magnsskortur, sem hefur hamlað
því að gera þessar upplýsingar
aðgengilegar. Ég hef aldrei neitað
samstarfi við aðila í byggingar-
iðnaði, veitustofnanir eba aöra.
Vib þurfum að skoða hlutina,
hvar okkur hafi orbib á, hvað við
getum gert betur til að leysa þessi
vandamál."