Tíminn - 06.01.1996, Blaðsíða 15
Laugardagur 6. janúar 1996
15
Fyrsta kœran, sem
barst lögreglunni,
var frá Francoise,
7 7 ára gamalli. Hún
var sannköllub
þokkadís, afar fríb
og meb glcesilegan
líkama.
Francoise virtist
skammast sín þegar
hún hóf frásögn
sína á skrifstofu lög-
reglunnar, en þab
var ekki vegna þess
ab hún cetti erfitt
meb ab rifja upp at-
burbina, heldur átti
hún í vandrcebum
meb minnib. Hvort
henni hefbi verib
naubgab eba ekkil
Til ab komast ab
hinu sanna, sneri
hún sér til lögregl-
unnar og sagbi
sögu sína.
Mmars árib 1982
hafbi Francoise set-
iö á kaffihúsi í smá-
bænum þ sem hún átti
heima, Annecy, og beiö eftir
félagsskap. Vegna seiöandi
útlits sat hún sjaldnast lengi
ein á skemmtistaö. Og
þannig var þaö einnig þetta
síödegi. Myndarlegur og
snyrtilegur ungur maöur
byrjaöi aö brosa til hennar
og brátt spuröi hann hvort
hann mætti tylla sér hjá
henni. Maöurinn kynnti sig
sem Joseph Aurino og sagö-
ist vera 22ja ára gamall.
Hann var tímabundiö at-
vinnulaus, en haföi starfaö
viö bílaviögeröir aö sögn.
Þriöji aöili
Kynni Francoise og Josephs
uröu brátt góö. Skömmu síðar
kom miðaldra maður og heils-
aöi Joseph. Hann kynnti sig
sem Marc Bouvaget, fyrrver-
andi forstjóra nú sestan í helg-
an stein.
Francoise naut sín vel í þess-
um heillandi félagsskap og
hikaöi ekki þegar Bouvaget
bauö þeim með sér til villu
sinnar við Rue Vaugelas. Bou-
vaget bað hana að hafa hljótt
þegar þau voru að ganga inn,
því hann sagði að aldraður
faðir sinn væri sofandi í einni
álmunni og fannst Francoise
mikiö til koma aö hann skyldi
hýsa fööur sinn.
Francoise var náttúrlega
kærulaus að taka þá áhættu að
fara heim með ókunnugum
mönnum, en henni fannst
sem vinirnir væru af öðru
sauðahúsi en þeir menn sem
hún haföi áöur kynnst. Enda
er mjög sjaldgæft að brenglað-
ir menn vinni saman þegar
þeim gengur eitthvað illt til,
yfirleitt pukrar hver í sínu
horni.
Francoise tók andköf þegar
inn í húsiö var komið, enda
glæsilegur íburöur hvarvetna.
Húsráðandi bauð henni upp á
köku og appelsínudrykk og
fleiri kökur fylgdu í kjölfarið
milli þess sem hellt var í glas-
iö. Skyndilega fann Francoise
Francoise í annarlegu ástandi. Myndin fannst á heimili Marcs Bouvaget.
Glœpur eba ekki glcepur? Sum fórnarlambanna voru óviss hvort þau
hefbu verib svívirt kynferbislega:
Hvað geröist
nóttina á undan?
SAKAMAL
fyrir þyngslum og varð aö
leggjast á sófann í stofunni.
Algjört óminni
Daginn eftir vaknaði hún
nakin í tvíbreiðu rúmi með
Marc og Joseph liggjandi til
beggja hliða. Báðir voru naktir
og minni Francoise var algjör-
lega dautt. Það var ekkert sem
benti til að kynmök heföu átt
sér stað, enda trúði Francoise
því að hún hefði vaknað upp
við slíkt. Hún hraðaöi sér út,
en Marc og Joseph voru báðir í
fastasvefni þegar hún smeygði
sér út um dyrnar.
Það tók Francoise þrjá daga
ab gera það upp við sig hvort
hún ætti að snúa sér til lög-
reglunnar. Hún gat ekki úti-
lokað möguleikann að hún
hefði verið svívirt kynferðis-
lega, en samt var ekkert sem
joseph Aurino.
Monique.
Isabelle.
benti til þess. Ef kynmök
hefðu átt sér stað, hefðu Marc
og Joseph orðið að þvo rænu-
lausan líkama hennar ab
nauðguninni lokinni, og það
var full brjálæðislegt til að geta
verið satt. E.t.v. hafði hún sjálf
afklæðst og farið inn í rúm, en
henni fannst sem hún yrbi að
vita sannleikann. Eitt var ljóst:
Hana Iangaði ekki til að hitta
tvímenningana aftur.
Málinu var sýndur meiri
áhugi af hálfu lögreglunnar en
Francoise átti von á, þegar
hún sagði sögu sína.
Marc Bouvaget.
Gömul saga
Þegar vitnisburðurinn var
lesinn upp, kom yfirmaður
þess sem tók skýrsluna og
sagði: „Þetta gæti leitt til
lausnar Strassborgarmálsins."
Annecy og Strassborg eru í
austurhluta Frakklands, um
150 km frá noröurlandamær-
unum. Tveimur árum ábur
hafði 22ja ára gömul stúlka,
Marie, ferðast á puttanum
skammt frá Strassborg á heit-
um sumardegi. Hún var mjög
léttklædd í stuttu pilsi og í
hlírabol. Maður á miðjum
aldri, ekki ósvipaður í útliti og
Francoise lýsti Marc, hafði
stöbvab bifreiö sína og boðið
henni að sitja í. Henni fannst
hún örugg í bíl meö honum
og þáði tvo konfektmola án
nokkurs hiks. Eftir það mundi
hún ekki neitt. Þegar Marie
rankaði vib sér, höfðu liðið 9
klukkustundir og hún lá nakin
að neðan inni í skógi. Hún
hafði misst meydóminn í
óminninu og auk þess voru
smávægilegir áverkar á geir-
vörtum, líkt og þær hefðu ver-
ið stroknar af krafti.
Marie fékk far með vörubif-
reibarstjóra í bæinn og þar
tóku lögregla og hjúkrunarfólk
við henni. Hún gat ekki lýst
manninum að neinu gagni og
um bílinn mundi hún ekki
annað en að hann var af al-
gengustu gerð Citroen-bif-
reiða og græni liturinn sagði
lítið.
Málið hafði aldrei verið upp-
lýst, en nú gaf saga Francoise
nýja von. Marc og Joseph
reyndust hafa gefið upp rétt
nafn og heimilisfang og lög-
reglan fylgdist um tíma með
þeim.
Eftir nokkra athugun sá hún
ekki ástæðu til að skoða málið
frekar, mennirnir höfbu sagt
satt og rétt frá og spæjarinn
hafði ekki séð neitt misjafnt til
þeirra.
Tilvikum fjölgar
En 10. maí kom þriðja málið
inn á borð lögreglunnar.
Monique, 17 ára, sagbi nánast
sömu sögu og Francoise, nema
að þegar hún vaknaði í íbúb
Bouvagets var hún fullviss um
að sér hefði veriö nauðgaö.
Tveimur dögum síðar mætti
Liliane, 18 ára, ekki í vinnu
sína á þriðjudagsmorgni. Þeg-
ar yfirmaður hennar spurði
hana morguninn eftir af
hverju hún hefði ekki komið
daginn áður, hélt hún að það
væri í raun mánudagur. Hún
hafði misst 48 klukkustundir
úr minninu og aödragandinn
var svipaður og í fyrri tilvik-
um. Eftir að hún sneri sér til
lögreglunnar, var sýnt að þetta
gæti ekki endað nema á einn
veg. Tvímenningarnir væru
ljóslega að auka við eitur-
skammtinn og Liliane hefði
verið lánsöm að vakna yfirleitt
aftur.
Haldbær sönnun
Verið var að undirbúa hand-
tökuna þegar 16 ára stúlka,
Isabelle, sneri sér til yfirvalda
og loks var haldbær sönnun
komin fyrir sekt félaganna.
Hún var ófrísk, en mundi þó
ekkert, og blóðprufa myndi
sýna hvort Joseph eða Marc
væri faðirinn. Engir aðrir
komu til greina.
Isabelle sagði jafnframt að
hún hefði séð myndaalbúm
með fjölda mynda af fáklædd-
um eða nöktum stúlkum í
annarlegu ástandi.
Joseph Aurino og Marc Bou-
vaget neituðu öllum sak-
argifftum þegar þeir voru
handteknir, en sönnunar-
gögnin hlóðust upp gegn
þeim og þeir hefðu fengið
vægari dóm ef þeir hefðu verið
samvinnuþýðari. í september
1983 var Joseph Aurino
dæmdur x 7 ára fangelsi, en fé-
lagi hans, Marc Bouvaget, fékk
16 ára dóm. Hann þótti pott-
urinn og pannan í glæpunum,
auk þess sem Joseph var hábur
fjárhagslegri framfærslu hans.
Talið er að fórnarlömb Marcs
og Josephs hafi verið um 30
talsins, en ekki sannaðist
hvaða lyf eða eitur var notaö.
Ekki reyndist unnt að tengja
málið viö nauðgunina í Strass-
borg og er það mál enn óleyst.