Tíminn - 23.01.1996, Blaðsíða 10

10
Þriðjudagur 23. janúar 1996
Smábátaeigendur á Snœfellsnesi:
Búist viö auknum þorskkvóta
Á almennum félagsfundi í Snæ-
felli, félagi smábátaeigenda, sem
haldinn var í Grundarfirbi sl.
mibvikudag, var tekib undir meb
fiskifræbingum og „virtum"
skipstjórum ab fara eigi varlega í
þab ab auka þorskveibar. Fund-
urinn telur ab þab liggi í loftinu
ab þorskkvótinn verbi aukinn og
þá í síbasta lagi í byrjun næsta
fiskveibiárs ef ekki fyrr.
Þetta kemur m.a. fram í grein-
argerb meb ályktun fundarins þar
sem bent er á ab allar vibbótar
veibiheimildir verbi veiddar í
kyrrstæb veibarfæri og því eigi
ekki ab skerba veibirétt smábáta
enn frekar. Þess í stab eigi ab
halda því kerfi sem komib hefur
verib á.
í ályktun félagsfundarins er al-
farib hafnab öllum hugmyndum
Ný þjónusta í
símakerfinu
Ný þjónusta, símtalspöntun,
hefur verið tekin í notkun í ai-
menna símakerfinu. í henni
felst ab hægt er ab panta sím-
tal vib númer sem er á tali
þegar hringt er í þab. Hver
pöntun kostar 9,97 krónur.
Símtalspöntun virkar þannig:
Ef hringt er í númer sem er á
tali, getur sá sem hringir nýtt
sér símtalspöntun meb því ab
ýta á 5 og leggja síðan á. Um
leib og númerið losnar hringir
síminn hjá þeim sem pantaði
símtalib. Hann tekur upp símtó-
lið og þá hringir í hinu númer-
inu. Ef sá, sem pantabi símtalib,
svarar ekki innan 10 sekúndna,
þurrkast pöntunin út og sömu-
leiðis ef númerib sem var pant-
ab er enn á tali 45 mínútum eft-
ir pöntunina.
Hægt er að panta fimm sím-
töl. Til að afpanta öll símtöl er
ýtt á #37#. Til að afpanta ákveð-
ib númer er ýtt á #37* síma-
númerib slegib inn#.
Gjald fyrir símapöntun er
9,97 krónur og gjaldfærist á
númerið þegar þjónustan er
pöntub. ■
um frekari kvótasetningu á króka-
báta og skorab á sjávarútvegsráb-
herra að tengja afla krókabáta vib
núgildandi heildarafla í þorski.
Jafnframt er því beint til rábherra
ab sóknardagabátum verbi
tryggbir í þab minnsta 82 sóknar-
dagar, eins og nú er. í því sam-
bandi er minnt á ab sameiginlegt
þing hagsmunaabila í sjávarút-
vegi, Fiskiþing, samþykkti sam-
hljóða ab sóknardagar krókabáta
yrbu ekki færri en 82.
Fagnað er framkomnum hug-
myndum sjávarútvegsrábherra ab
afnema alla banndaga krókabáta
og fækka tímabilum sóknardaga-
báta. Ennfremur er mælt meb því
ab áfram verbi úthlutab kvóta úr
jöfnunarsjóbum. Hinsvegar lýsir
fundurinn yfir hneykslan sinni á
hugmyndum rábherra ab banna
netaveibar á smábátum þribjung
úr ári. Verbi þab að lögum, mundi
rekstrargrundvellinum endanlega
verba kippt undan þessum bátum
og kvóti þeirra nýttur af „verk-
smibjuskipum ofursægreifa", sem
koma meb engan afla til vinnslu í
landi. -grh
Myndlista- og handíöaskólinn:
Kynning á Alþjóðlegu
leirlistavinnustof-
unni í Kecskemét
Janos Probstner, stofnandi og for-
stöbumabur Alþjóblegu leirlista-
vinnustofunnar í Kecskemét í
Ungverjalandi, kynnir vinnustof-
una í máli og myndum mibviku-
daginn 14. janúar kl. 16.30 í
Myndlista- og handíbaskólanum,
Skipholti 1.
Janos er gestakennari við skólann
nú í janúar, eins og mörg undanfar-
in ár. Hann mun ræða þá hug-
myndafræði og starfsanda, sem
hann byggir kennslu sína á, og
þann jarðveg og hreyfingu sem Al-
þjóölega leirlistavinnustofan spratt
úr á áttunda áratugnum.
Framúrskarandi leirlistafólk frá
fimm heimsálfum hefur haft tæki-
færi til að vinna saman í Kecskemét
og hver þátttakandi hefur skilið eft-
ir sig eitt listaverk í safni vinnustof-
unnar. Anda vinnustofunnar er lýst
þannig í nýlegri sýningarskrá: „í
Kecskemét hefur verið unnið að því
í hartnær tuttugu ár að skapa
Museion í eiginlegri merkingu orðs-
ins; helgan stað þar sem unnt er að
nálgast uppsprettu hugljómunar,
þar sem gildi eru varðveitt og heiðr-
uð, þar sem fullkomnun verka
þeirra sem á undan gengu er þeim
nýkomnu hvatning, þar sem safnið
er í þjónustu listsköpunarinnar." ■
Reynir jónsson.
Nýr trygg-
ingayfir-
tannlækn-
ir rábinn
Reynir Jónsson tannlæknir
hefur verib ráðinn trygginga-
yfirtannlæknir hjá Trygginga-
stofnun ríkisins frá 1. febrúar
nk., en Þorgrímur Jónsson
lætur þá af störfum sem trygg-
ingayfirtannlæknir fyrir ald-
urs sakir.
Ellefu tannlæknar sóttu um
stöðuna og var fengin sérstök
hæfnisnefnd til að meta um-
sækjendur. Nefndin taldi fimm
umsækjendur hæfasta og var
Reynir Jónsson þar á mebal.
Reynir lauk prófi í tannlækn-
ingum frá Háskóla íslands árib
1981. Á árunum 1981-1982 var
hann skólatannlæknir í Reykja-
vík. Reynir lauk framhaldsnámi
í tannvegsfræðum frá Man-
itobaháskóla í Winnipeg í Kan-
ada árib 1985 og hlaut sérfræbi-
leyfi í tannvegslækningum á Is-
landi sama ár. Frá desember
1985 hefur hann rekib eigin
tannlæknastofu í Reykjavík.
Reynir kenndi tannvegsfræbi
vib Háskóla Islands frá 1986-
1989 og hefur nú kennt þar frá
árinu 1994.
Eiginkona Reynis er Ingibjörg
Georgsdóttir barnalæknir. Þau
eiga fjögur börn.
Kristín Þórðardóttir
Kristín Þórðardóttir var fcedd á
Uppsölum í Súðavíkurhreppi 29.
júní 1904. Hún lést að EIIi- og
hjúkrunarheimilinu Grund í
Reykjavík 14. janúar s.l.
Foreldrar hennar voru Halldóra
Rögnvaldsdóttir, bónda Guð-
tnundssonar á Uppsölum, og Þórð-
ur, sjómaður og fonnaður, Krist-
jánsson Þórðarsonar, alþingis-
manns í Hattardal. Kristín var
þriðja í röð eftirfarandi systkina:
Ósk, f. 11. júlí 1901; Guðrún, f. 3.
janúar 1903, d. 1985; Kristján, f.
23. júlí 1905, d. 20. ágúst 1916;
Rögnvaldur, f. 10. janúar 1907, d.
19. desember 1962; Ásdís María,
f. 10. rnars 1908, og Vilborg Sig-
urrós, f. 10. maí 1909.
Þann28. maí 1940 giftist Krist-
ín Eiríki Daníelssyni, bónda á
Fossi í Staðarhreppi, V.-Hún. Ei-
ríkur lést 14. desember 1953. Syn-
ir þeirra eru Sigurður múrara-
meistari, f. 27. sept. 1940, ogÞór-
hallur húsasmíðameistari, f. 10.
október 1946.
Böm Sigurðar eru: Eiríkur Sig-
urðsson, f. 7.7. 1963; Hrafn Sig-
urðsson, f. 21.7. 1964, d. 5.7.
1981; Hörður Sigurðsson, f. 17.7.
1966, og Svavar Sigurðsson, f.
t MINNING
30.3. 1969. Böm Þórhalls em:
Hörður Þórhallsson, f. 27.4.
1967; Kristín Eva Þórhallsdóttir, f.
29.7. 1972, og Auður Þórhalls-
dóttir, f. 21.8. 1985.
Barn Harðar Sigurðssonar er
Kristín Viðja Harðardóttir, f. 11.
júm' 1994.
Hver er sem veit, nœr daggir drjúpa,
hvar dafnar frœ, sem ná skal haest.
Hver er sem veit, nœr knéin krjúpa
við kirkjuskör, hvað guði er naest.
(E.B.)
Með Kristínu Þórðardóttur er
fallin frá ein af hversdagshetj-
um þessa lands, komin af sterk-
um vestfirskum stofnum, hert-
um í aldanna rás vib lífsskilyrbi
eins og þau gerast erfibust á
okkar landi. Hún var í hópi
þeirra, sem rækja sitt hlutverk
hér á jörbinni eins og skyldan
býbur, án fyrirgangs og hávaba,
án kröfugerbar til annarra, án
þess ab heimta ætíb daglaun ab
kveldi og í fullri sátt vib um-
hverfi sitt og samferbamenn.
Horfin er kona heibarleika, gób-
vilja og skyldurækni, sem bar
virbingu fyrir öllu sem lifir og
hrærist.
Kristín hafbi mjög ríka rétt-
lætiskennd og kunni ekki ab
gera skilsmun á „háum" og
„lágum", enda gat hún orbib
æbi hvassyrt, fyndist henni
hallab á þá sem minna mega
sín. Undirritubum sýnist reynd-
ar ab þeir eiginleikar séu býsna
ríkir í fari þeirra, sem teljast til
Arnardalsættar eins og Kristín
Þórbardóttir, og ab fólk af þeim
meibi sé gjarnan ómyrkt í máli,
finnist því ójöfnubi beitt.
Kristín ólst upp á mann-
mörgu heimili ab Uppsölum í
Seyðisfirði vib Djúp í skjóli for-
eldra sinna og móburforeldra.
Þar ríkti glabværb meb hæfilegri
stjórnsemi og menningarlegu
ívafi, enda var Rögnvaldur afi
hennar vel gefinn og skáld-
mæltur og kenndi gjarnan
börnunum á sínu heimili sjálf-
ur. Sérstaklega var öll tónlist og
söngur í hávegum höfb og lifir
þab vibhorf enn hjá afkomend-
um þeirra hjóna frá Uppsölum.
Sjálf bjó Kristín yfir mikilli
kímnigáfu og hafði reyndar
ágæta leikhæfileika, sem birtust
sérstaklega í eftirhermum ab
þeirra tíma hætti. Hún las mikib
og var frób um menn og mál-
efni.
Upp úr fermingu fór Kristín
ab vinna fyrir sér og fór fljótlega
til Reykjavíkur, þar sem hún var
í vist eins og þá var títt. 1940
giftist hún svo Eiríki Daníels-
syni, sem þá var ekkjumabur og
bjó á Fossi í Hrútafirbi. Meb Ei-
ríki átti Kristín tvo syni, sem
fyrr er getib. Eftir ab Eiríkur
andaðist fluttist Kristín til
Reykjavíkur, þar sem hún hefur
dvalist eftir þab, nú seinast á
Elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund.
Undirritabur kvebur hér mób-
ursystur sína, sem hann á margt
gott upp ab unna frá sinni barn-
æsku, þegar „Stína frænka" ab-
stobaði systur sína við erfitt
uppeldi barna hennar. Sérstak-
lega er mér minnisstæb ferb á 8
ára aldri meb Kristínu á æsku-
stöbvar hennar í Seyðisfirbi vib
Djúp og sumarlöng dvöl þar. Sá
tími var á við langa skólagöngu
og sannfærir undirritaban stöb-
ugt betur um að menntun og
menningu er ekki eingöngu ab
finna í skólum. Kristín átti stór-
an þátt í að opna augu ungs
drengs fyrir dásemdum íslenskr-
ar náttúru, fyrir fagurri tónlist
og ekki síst ab glæba áhuga hans
fyrir okkar fagra móðurmáli.
Fyrir þetta er þakkab, þótt seint
sé.
Hver er að dómi œðsta góður, —
hver er hér smár og hver er stór?
í hverju strái er himingróður,
í hverjum dropa reginsjór.
(E.B.)
Ég bib guð að blessa minn-
ingu Kristínar Þórbardóttur.
Sonum hennar og þeirra fjöl-
skyldum votta ég dýpstu sam-
úb.
Finnbogi Eyjólfsson