Alþýðublaðið - 07.10.1922, Blaðsíða 2
a
áLHSOSlAÐtÐ
Bæjarstjóm satnþykti að veita
heimiidina.
í sambandi við fundatgerð f)ár-
hagsnefndar kom Þórður Sveins-
son með tillögu um að lækka
verð á böðum i Btðhúsi Reykja-
vfkur á þriðjudögum, miðvikudög-
um og fimtudögum, fyrir keriaug
niður i eina krónu og fyrir steypi-
böð niður f sextiu aura. Taldl
hann þetta gott rað tii þees að
auka aðsókn að baðhúsinu þessa
daga, sem væri altof litii,
Fjárhagsnefnd hafði boriit er
indi frá Olimpiunefnd knattspyrnu-
manua um eftirgjöf á skemtana*
skatlí aí Skotakappieikjunum I
sumar. Nefndin tjáði sig ekki geta
orðið við þeisari beiðni. Björn
Ólafsson kom fram með tillögu
um að veita þessa eftirgjöf. Voru
þessi mál óútkljáð þegar fundi
var stitið ki. 12. E. E.
Eldg’OSÍð.
Þáð var mishermi, sem stóð f
blaðlnu f gær að gosið hefði alls
ekki sést héðan. Dálítill eldbjarmi
sást héðan öðruhvorn bxðl í fyrra
kvöld og gærkvöld.
Talið er það nú víst að gosið
sé í Vatnajökli; hefir öskufalis
orðið vart víða, t. d. eru hvftar
ldndur sem ganga hér útl orðnar
gráleitar af öiku. Jarðskjáifta hef.
ir hvergi orðið vart enn svo menn
viti til
Goiið séit mjög vel bæði norð-
an úr Mývatnisveit og austur á
Vopnafirði, enda var þar töluvert
öskufall f gær.
Samtal.
Jón: Komdu sæil Magnús.
Magnúi: Sælll
Jón: Ertu að slæpast?
Magnús: Slæpast? ja, jú, eg
er að slæpsst. Eg hef ekkert að
gera.
Jón: Hvað kantu að vinna?
Magnús: Hvað eg kunni? Nú,
eg bsld þú vitir, að eg kann til
fiestrar algengrar vinnu. Auk þess
hef eg stundað steinimfði.
Jón: Af hverju stafar atvinnu-
leysi?
Magoús: J». þtð má nú kóop
uricw yjt&I Ojí eg gieymdi að
spyja ðunn að þvi f fyrra þegar
hann koml
Jón: Nef, hugsaðu þlg nú um,
af hverju stafar atvinnuleysíð.
Maguús: Það er liklegast af
peniogaleysi.
Jón: Þú heidur þá, að það séu
peningarnir, sem skipi vinnuna?
Miguús: Já, að nokkru leyti. |
Eg hugsa, að margur muudi iáta
vitsna, ef hann hefði peninga.
Jó»: Það er nú rétt En það
eru ekki þar fyrir peoingarnir sem
skspa vinnuna, það er vinnan sem
framleiðír alt verðm æti, þar á meðal
peoingana.
Maguús: En það þarf peninga
til þeis, að geta látið viana.
Jóa: Já, það er rétt. En taktn
nú eftir. Vinnau framieiðir alian
auð, en það fer ekki öll vinna
að bera arð jafnótt og hún er
nnnin. Maður lætur t. d. fara að
byggja hús. En húsið fer ekki
að bsra arð fyr en það er full-
bygt. Þesa vegna þarf sá, sem
húsið byggir, á peningum að halda
til iþess að iáta byggja fyrir.
Magnús: Gott og vel, það þtrf
alt svo á peningum að halda.
Það getur þá vei staðið, það scm
eg sagðí, að það sé fyrir peninga*
leysi, að það er þetta atvinuu-
leysi.
Jón: J4, en heidurðu ekki, að
það stifi peningaleysi af vinnu-
leysinu ?
Magnús: Jú, fyrir migogannan
verkalýð.
Jón: Heldurðu að kaupmenn
græði á þvf, að vlð8 verkamenn
séum atvinnuiausir.
Magnús. Nei, hvernig ættu þeir
að gera það
Jón: Þeir tapa líka á þvf, að
við séum atvinnulausir. Það er
óiköp auðskilið. Því meiri atvinnu
sem við höfam, því meiri verzlun
gerum vlð við kaupmenn. Það er
þvf þsirra gróði, að við höfum
atvinnu, og þeirra tap, að við
séum atvinnuiauiir. En heidurðu,
að atvlnnurekendur græði ú þvf,
að láta ekki vinna?
Magnús: Onei, það held eg nú
ekki
Jón: Það er jeinmitt það, að
það tapa aliir á þvf, að það sé
ekkert unnið, því það er vinnan,
sem framlniðir ailan auðinn.
Magnús: Þeir segja nú samt,
----------v
Yasaofnar
N6 þarf engum
að rera ka.lt.
A'ir geta látið »ér
líða vel f höiku frosti
með því aö nota yasa-
ofnana. — Fást í
Litl u B ú ð i nni.
V__—J
eru hjá
Jóni iagpússjBi I Maríus,
Laugaveg 44. Sími 657.
^&anifas"
Kgl. hirðsali
Allir beztu kaupmenn
og kaupfélög selja nú
Sanitas sætsaft.
vlnnuveitenduroir, xð við lifum á
þdm, eða þtirri vinnu, sem þeir
veita okkur.
Jóa: Já, þeir *egja það og þeir
trúa þvt máske. En þar fyrir eru
það þdr, sera iiia á okkur. Það
er eins og eg var búxn að iegja
þér, þáð er vinnan sera framieiðir
aiian auð. Nokkurn hluta af arð-
inum af vinnunai endurborga þeir
okkur sem vinnulaun, en nokkr
um hluta halda þei'r sem arði af
vinnunni, og það er oftast nær
helmingnrinn.
Mageús: Ja, þetta getur vcrið.
Eg er að fara heim að borða núaa,
svo eg má ekki vera að því, að>
tala við þig lengur. Við sjáumst
á morgua. Vertu sæill
Jón: Vertu f náðinni!
Unglingastúban Æskan. Fund-
ur á morgun kl 3.