Tíminn - 03.02.1996, Qupperneq 10

10
Hagvr&inqaþáttur
Að gefnu tilefni varö eftirfarandi vísa til:
Fribarhnefinn
Kirkjan er afF(f)lóka full,
friöarhnefmn steyttur.
Prestar tala bara bull
biskupinn er þreyttur.
Sigfus Jónsson, Skrúð, Reykholtsdal
Önnur vísa úr Borgarfirði um eiturumræðuna að und-
anförnu. Höfundur er Björn Guðmundsson — sá
Bjössi sem Bjössaróló í Borgarnesi er kenndur við.
Eiturkvörnin
Látlaust gengur kjaftakvómin,
körlum fmnst hér allt í lagi.
Eitra fyrir blessuð bömin
bisnessmenn afýmsu tagi.
Ónafngreindur höfundur sendir eftirfarandi og er til-
efni vísunnar samdráttur kratanna í Þjóðvaka og Al-
þýðuflokknum.
✓
Astaróöur til Jóns Baldvins
Tíminn er liðinn, ekkert komst í kring.
Nú kyssi ég spor þín, ég skal engu rústa.
Ó, tak mig í faðm þinn, er söknuð burt ég syng
og seinna lœknast fýlan líka í Gústa.
Kristinn Gísli Magnússon er ómyrkur í máli um fyrir-
hugaðar framkvæmdir á Vesturlandi og svo verður
honum hugsab til vindsins fyrir norban.
Ábyrgö
Aðstoð vor er ekki röng
né ábyrgð handa Speli.
Tel ég þar að lygin löng
lagakróka feli.
Vindgangur
Erfitt tindinn upp að ná,
ein þó fyrirmyndin:
Norðlendingar nota þá
neðri hluta vindinn.
Svar óskast að norðan.
Að lokum alvöruþrungnir þankar Búa, sem annars er
svo vel lagið að létta lundina með kveðskap sínum.
1995
Gamla árið gekk á braut,
gleymist fárið horfna,
gróa sár og sefast þraut,
sorgartárin þorna.
1996
íbyrjun árs var blíða nóg
boðin vom landi.
Úti í heimi ýmsar þó
ógnir valda grandi.
20. öldin
Á vígaslóðum, veröld mín,
vofur hljóðar lifna;
nálgast óðum útfór þín
öldin blóðidrifna.
Botnar og vísur sendist til Tímans
Brautarholti 1
105 Reykjavík P.s. SKRIFIÐ GREINILEGA
Láugardagur 3. febrúar 1996
Nú mega bankastjórarnir
skilja bindin eftir heima
og ráðherrar spóka sig
áskyrtunni
Alltaf þykir miklum tíðindum
sæta, þegar árstíðabundnar
kynningar eru á nýju tískunni.
Það er einkum, eða nær ein-
göngu kvenfatatískan sem þykir
fréttnæm, enda tekur hún
stökkbreytingum fram og til
baka í tímanum, en er í raun-
inni alltaf nýstárleg. Meiri ró er
yfir karlmannafatatísku, sem
samt breytist verulega í tímans
rás og eins og í kventískunni eru
60 ára gömul snið allt í einu
orðin flott eða innblásturinn er
sóttur í 30 ára gamalt á spjátr-
ungunum. Samt fara ávallt nýj-
ar bylgjur um og karlmanna-
tískan í ár er töluvert frábrugðin
því sem hún var fyrir þrem ár-
um eða fimm árum.
Heiðar hefur nú gert lesend-
um Tímans grein fyrir helstu
breytingum sem verða á kven-
fatnaði í ár, en hvað breytist í
útliti karlmanna?
Heiðar: Útlitið á okkur strák-
unum er greinilega svipað og
það var á síðasta ári. Jakkafötin
eru ljósari en verið hefur.
Karlmannlega
þægilegt
Allir hönnuöir eru með skila-
boð um það að sá karlmaður,
sem starfar á vinnustöðum þar
sem bindi um hálsinn hefur
verið ófrávíkjanleg regla eins og
jakkafötin sem hann hefur ver-
ib skyldaður til að ganga í, verði
nú frjálslegri. Hann má núna
vera í pólóbol eba skyrtu þar
sem einni tölu er hneppt frá.
Fötin mega vera úr léttara efni.
Karlinn þarf ekki að vera í
uppreimuöum skóm á skrifstof-
unni, hann má vera í mokkasín-
um í sumar.
í rauninni eru skilaboðin:
karlmannlega „kasjúal". Það
þýðir að eftir tískunni getum
viö búist vib því ab bankastjór-
inn, sem við förum til að slá lán
hjá eða framlengja, sé í léttum
buxum úr bómull og í lituðum
sokkum í stíl við skóna sína,
sem eru mokkasínur. Hann er í
ermalausri, fallegri skyrtu, bind-
islaus og búinn að hneppa frá
efstu tölunni. Og það liggur
léttur jakki á stólbakinu.
Ég er ansi hræddur um að
margir af okkar strákum í æðstu
stöbum verbi fínir í sumar.
Ekki selskapsklæön-
aöur í vinnunni
Allir tískuhönnuðir prédika
það að þessi selskapsfatnabur á
sumrin og selskapskrafa á karl-
menn í efri þrepum atvinnulífs-
ins sé úrelt.
Það eru öll blöð full af úrbót-
um, sem mér líst mjög vel á.
Nýju fötin eru vel sniðin, úr
góðum efnum. Skyrturnar úr
bómull, pólóbolirnir mjög fal-
legir, litasamsetningar náttúr-
lega eftir smekk, en glaðlegar án
þess að vera afkáralegar. Þetta er
raunverulegur karlmannafatn-
aður.
Hvíti flibbinn og hálstauið er
alls ekki úr sögunni, en mabur
þarf ekki að vera þannig klædd-
ur í vinnunni.
Heiðar
Jónsson,
snyrtir,
svarar
spurningum
lesenda
Hvernig
aeg ao
vera?
Það ber mikið á því á tísku-
sýningum og í nýjustu blöðum
að karlmenn gangi í tvítóna
skóm. Þab eru kannski dökk-
brúnar mokkasínur, en tungan
og framstykkið er rjómahvítt.
Þarna er sett svolítið fínlegt
skartelement inn í.
Litléttir skriffinnar
Karlmannatískan virðist vera
að taka upp fínustu plúsana frá
þriðja áratugnum. Kvikmyndir
nú til dags draga mjög fram
tísku og tíðaranda frá fyrri ára-
tugum aldarinnar og hún kem-
ur jafnvel miklu meira fram í
karlmannafötum en kventísku.
Maður sér til að mynda myndir
af vatnsgreiddum herrum á sýn-
ingarpöllum.
Stíllinn er móderníserabur
klæðnaður Gatsbys og þeirra fé-
laga, eins og kvikmyndaáhuga-
fólk man þá. Afslappaður stíll
og glæsilegur.
Banka- og bisnessmanninum
á að líða betur en í fyrra og
strákarnir í stjórnarrábinu verba
litléttari og litljósari og sport-
legri.
Allt er leyfilegt
En öll jarðlitu og svörtu fötin
ganga áfram. Tískan er hætt að
kollbreytast, þannig ab fötin frá
því í fyrra og hitteðfyrra geta vel
gengið áfram og bankastjórun-
um er leyfilegt að hneppa hvítu
skyrtunni upp í háls og skreyta
sig með bindunum sem þeir
fengu í jólagjöf.
En þótt tíska breytist, er það
víst að bæði karlar og konur
geta vel gengið í þeim heillegu
og góöu fötum frá síðasta sumri
og jafnvel enn eldri.
Það er helst mataræðið og
breytiiegt vaxtarlag sem gerir
gömlu fötin úrelt, en ekki nýir
tískustraumar. ■