Tíminn - 03.02.1996, Blaðsíða 18

18

Laugardagur 3. febrúar 1996
Jófríbur Stefánsdóttir
Jófrídur Stefánsdóttir fœddist 17.
september 1900 á Galtará í Gufu-
dalssveit, A.-Barð. Húti lést á heim-
ili síttu, Stafui, Reykjadal, S,- Þing.,
þatm 24. janúar s.l.
Jófríður var dóttir hjónanna Mar-
íu Jóhannsdóttur og Stefáns Gísla-
sonar í Gufiidalssveit. Hún átti 6
systkini og er hún sú síðasta úr
hópnum til að kveðja.
Jófríður giftist Helga Sigurgeirs-
syni (f. 13. sept. 1904) þann 24.
apríl 1927. Hatm er látinn. Dœtur
þeirra hjóna eru S. Elst er María
Kristín, f. 14. maí 1928, maki Hall-
ur Jósefsson; þá Ólöf, f. 3. tnars
1930, maki Kristján Jósefsson,
liann er látinn; lngibjörg, f. 26. júní
1932, maki Guðlaugur Valdimars-
son, hatm er látinn; Ásgerður, f. 13.
apríl 1936, maki Jón Hannesson;
Guðrún, f. 3. febrúar 1944, maki
Gunttar Jakobsson.
Útfór Jófríðar fer fram frá Einars-
staðakirkju í dag, laugardagitm 3.
febrúar, kl. 14.00.
F.lskuleg vinkona mín er látin,
rúmlega 95 ára að aldri, andlega
t MINNING
hress fram á síðustu stundu, en
líkaminn farinn að gefa sig. Hefur
hún að mestu verið rúmföst hin
síðari ár, en lengst af getað verið
heima í Stafni. Þar hefur hún not-
ið umsjár dóttur sinnar Ólafar og
hennar fólks. Hinar daeturnar
voru lengra undan, en fóru marga
ferðina heim til ab létta undir.
En einstakt var hversu vel Ólöf
sinnti um foreldra sína fram á síð-
ustu stundu. Allt gerði hún fyrir
þau, sem í hennar valdi stóð, meb
sinni elskusemi. Ekki er ég að rýra
hlut annarra ættmenna Eríðu, er
ég skrifa þessar línur. En ég veit
aðjreir eru mér sammála í þessu.
Eg varö þeirrar gæfu aðnjótandi
að kynnast Fríðu og Helga ung ab
árum og naut ég gestrisni þeirra
og góðvildar frá því að ég fyrst
kom í Þingeyjarsýslu haustið
1948 og settist á skólabekk á
Laugum ásamt Ingu dóttur þeirra
og Hullu frænku okkar frá Völl-
um. Eftir það var Stafnsheimilib
mér sem annað heimili og þessi
elskulegu hjón mér sem aðrir for-
eldrar. Ennþá er ég að koma
heim, þegar ég kem í Stafn.
Foreldrar mínir og Stafnshjón-
in voru mjög nánir vinir. Þeir
bræöur gengu í Hólaskóla og
kynntust konum sínum þar. Faðir
minn lenti vestur á land, en Vest-
firðingurinn Jófríður norður í
Stafn.
í bréfi, sem Helgi skrifar Tómasi
bróbur sínum vestur að Miðhús-
um, biður hann hann að athuga
fyrir sig um jarðnæði þar vestra,
því ab hann sé hræddur um að
Fríbu sinni muni leiðast frammi á
heiðinni.
En þaö fór þó svo að vestra var
jarðnæði ekki á lausu. Helgi kom
svo til að sækja unnustuna. í Flat-
ey á Breiðafirði voru þau gefin
saman þann 24. apríl 1927. Fluttu
þá strax norbur og bjuggu óslitið í
Stafni upp frá því. Óg ég held ab
unga stúlkan að vestan hafi unað
hag sínum vel á heiðinni, þótt
hugurinn flygi stundum í vestur-
átt á bernsku- og æskuslóðir.
Fríða var ákaflega vel gerð
kona. Var jafnræði með þeim
hjónum og bera dæturnar þaö
með sér að hafa átt góða foreldra,
sem létu sér annt um þær og
þeirra hag.
Afkomendurnir eru orönir 58
og er mestur hluti þeirra norðan
heiða.
Svo ótal margt kemur í hugann,
þegar vinir eru kvaddir. Hér
stendur upp úr minningin um
mæta konu, sem vann heimili
sínu og fjölskyldu öllum stund-
um, en átti líka tíma aflögu fyrir
gesti og gangandi.
Fríða fylgdist með hag afkom-
enda sinna fram á síðustu daga,
og vissi hversu margir þeir voru
orðnir, enda ættingjarnir viljugir
að láta heyra frá sér.
Frá Ebbu systur minni ber ég
sérstakar kveðjur, en Fríða var
henni einkar kær. Systkini mín
og viö Máni sendum dætrum og
öðrum aðstandendum okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Ég kveð þig, Fríða mín, meö
þessum ljóðlínum og þakka þér
fyrir það sem þú varst mér.
Svo djúp er þögnin við þína sceng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikutn vceng,
svo brjóstið þitt fái svala.
Nú strýkur hann bartn þinn blítt og
hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo ketnur dagur og swnamótt
og svanur á bláan vogintt.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi)
Megi minning um góða konu
lifa með afkomendum hennar og
vinum.
Kristín Ingibjörg Tómasdóttir
+ A N D L Á T
Arndís Árnadóttir
frá Garbi, Grindavík, Laufásvegi 18, lést í Borgarspítalanum 20.
janúar sl. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ásta M. Markúsdóttir,
Aflagranda 40, lést á Hvítabandinu þriðjudaginn 20. jan. sl.
Bernharð Tryggvi Jósepsson,
dvalarheimilinu Skjaldarvík, áður á Bjarkarstíg 5, Akureyri, lést í
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri þann 18. janúar. Jarðarförin hef-
ur farib fram í kyrrþey ab ósk hins látna.
Bjarni Andrésson
skipstjóri lést í Landakotsspítala 1. febrúar.
Bryndís Einarsdóttir,
Þykkvabæ 16, Reykjavík, lést í Landspítalanum laugardaginn 27.
janúar.
Einar Stefánsson
frá Bjólu andabist á dvalarheimilinu Lundi 26. janúar.
Evert Þorkelsson,
Bárustíg 10, Saubárkróki, lést í Landspítalanum 27. janúar sl. Jarð-
arförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 3. febrúar kl.
14.00.
Eyjólfur Elíasson
frá Reyðarfirbi lést á Hrafnistu í Reykjavík 31. janúar.
Gísli Hannesson,
Boðahlein 11, Garðabæ, lést á heimili sínu 28. janúar.
Guðmundur B. Jónsson,
Sólbergi, Bolungarvík, lést á heilsustofnun NLFÍ í Hveragerði þann
28. janúar sl.
Guðrún Sigurðardóttir
frá Bóndastöðum, Seyðisfirbi, síðast Smáratúni 13, Selfossi, lést í
Sjúkrahúsi Suðurlands að morgni 29. janúar.
Gunnar R. Pálsson
lést á hjúkrunarheimili í Palm Beach, Flórída, þann 30. janúar sl.
Helga Pálsdóttir,
Stórholti 30, Reykjavík, lést í Landspítalanum aðfaranótt 27. janú-
ar.
Helga Sigurbjörnsdóttir
lést á dvalarheimilinu Seljahlíð föstudaginn 26. janúar.
Ingimundur Jónsson,
Faxabraut 4, Keflavík, andaðist í Sjúkrahúsi Suðurnesja, Keflavík,
þribjudaginn 30. janúar. Jarðarförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkur-
kirkju laugardaginn 3. febrúar kl. 14.
Jóhann Krúger,
Skúlagötu 40, Reykjavík, lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur 31. janúar.
Magnea Ingibjörg Magnúsdóttir
er látin.
Systir Maria Monika CSJ
andabist í St. Jósefsspítala, Hafnarfirði þann 29. janúar sl. Jarðarför-
in fer fram frá Kristskirkju, Landakoti, miðvikudaginn 7. febrúar kl.
13.30.
Ólafur Geir Sigurjónsson
frá Geirlandi, Þykkvabæ 7, lést á heimili sínu 27. janúar sl.
Ragnhildur Aronsdóttir,
Neðstaleiti 1, Reykjavík, lést á gjörgæsludeild Borgarspítalans 27.
janúar. Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 6.
febrúar kl. 13.30.
Sesselja Guðlaug Helgadóttir
frá Grímsey, Jaðarsbraut 11, Akranesi, lést í Sjúkrahúsi Akraness 17.
janúar sl. Jarðarförin hefur farið fram að ósk hinnar látnu.
Steinunn Hermannsdóttir,
Asparfelli 4, Reykjavík, lést á heimili sínu sunnudaginn 21. janúar
sl. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sigríður Halldórsdóttir
Sigríður Halldórsdóttir fœddist á
Kollsá í Hrútafirði 4. ágúst 1905.
Hún lést á Sjúkrahúsinu á
Hvammstanga 23. jattúar síðast-
liöinn. Foreldrar hennar voru
Halldór Jónsson, hreppstjóri, odd-
viti og bóndi á Kjörseyri, d. 1948,
og kona hans Jófríður Gróa
Brandsdóttir, d. 1915. Sigríður
átti þrjú systkini, sem öll eru látin.
Þau vom Georg Jón, Pétur og
Rannveig. Eftir dauða konu sinnar
fluttist Halldór að Kjörseyri og bjó
þar allt til dauðadags. Sigríður
hefur búið á Kjörseyri frá árinu
1916, er hún fluttist þangað
ásatnt fóður sínum og systkinum.
Eftir dauða tnóður hennar tók fóð-
ursystir hennar við búsforráðum
og gegndi þeim til œviloka. Sigríð-
urgekk í kvetmaskóla á Staðarfelli
í Dölum, en hélt búskap á Kjörs-
eyri ásamt Pétri bróður sínum eftir
dauða fóður þeirra til ársins 1968.
Þá brá hún búi, en bjó þó áfram á
jörð sinni. Hún var virkur félagi í
Kvenfélaginu Iðutmi. Síðustu árin
dvaldi hún á Elli- og hjúkrunar-
heimilinu á Hvammstanga. Hún
var ógift og barnlaus.
Útfór Sigríðar fer fram frá
Prestsbakkakirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 14.00.
Sigga á Kjörseyri, eða Sigga
„úti í Húsi" eins og við kölluö-
um hana alltaf, á stóran sess í
æskuminningum okkar. Sem
börn og unglingar var hún hluti
t MINNING
af okkar daglega lífi. Við vorum
heimagangar úti í húsi hjá
henni og systrunum Jónu og
Höllu, sem þar bjuggu meb
henni en eru látnar fyrir
nokkru. Við fórum bara út í hús
þegar okkur sýndist, eitt, fleiri
eða bara öll. Alltaf var okkur vel
tekið og ávallt var tími til aö
sinna okkur. Okkur voru sagðar
sögur, kennt að spila, prjóna
eða hekla.
Alltaf var Sigga bóðin og búin
að líta eftir okkur, er pabbi og
mamma brugbu sér af bæ. Ekki
hefur það nú alltaf veriö auð-
velt, ónei, því pottormarnir
voru hver öðrum uppátækja-
samari. En hún tók því með
sinni stökustu ró og alltaf var
sama viðkvæðiö, þegar pabbi og
mamma komu heim: „Þau voru
svo góð."
Kartöflugarðurinn niðri á
Tanga var eitt af því sem henni
var afar hugleikið og var það
fastur liöur hjá okkur systkin-
unum, þegar við höfðum aldur
til, að fara og taka upp kartöflur
og rófur með henni. Öll vinnu-
brögð við það voru bundin föst-
um skoröum og nauðsynlegt ab
fylgja þeim til hins ýtrasta. Allt-
af fengum viö kakóib góða, þeg-
ar dagsverki lauk, og fulla fötu
af uppskerunni til að taka með
okkur heim.
Niðri á Tanga hlúði Sigga líka
vel að æðarkollunum, sem þar
verptu, og má segja ab eftir ab
hún hætti þar dúntekju þá hafi
æðarvarp þar minnkað ár frá ári.
Sigga var ansi seig og dugleg.
Hún vann í sláturhúsinu á
hverju hausti, langt fram eftir
aldri, og rogaðist þar meb þung-
ar fötur án þess að kvarta eða
kveina.
Á hverjum degi kom hún
labbandi yfir hólinn til okkar,
annabhvort að sækja póstinn
sinn eða mjólkina ellegar bara
ab líta inn. I lengri tíma fór hún
árléga til Reykjavíkur yfir hávet-
urinn og kom aftur þegar vor-
abi. Fannst okkur þá tómlegt
þegar hún fór og langt þangab
til við sæjum hana aftur.
Ó, já, þær voru æöi margar
stundirnar sem viö áttum meö
henni, og nú þegar við erum
flest orðin fullorðin er okkur
þab vel ljóst að líf Siggu var eng-
inn dans á rósum. En hennar
hugsanir, langanir og drauma
þekkjum við ekki, hún bar ekki
tilfinningar sínar á torg.
Elsku Sigga, við þökkum þann
tíma og þær skemmtilegu
stundir er við áttum með þér.
Megi góður Gub geyma þig,
minningarnar geymast í huga
okkar.
Ó, dauði, taktu vel þeim vini mínum,
setn vitjað hefur þreyttur á þinn fúnd.
Oft bar hann þrá til þín í Iniga sínum
og þú gafst lionum traust á bana-
stund.
Nú leggur hann það allt, setti var
hans aitður,
sitt œviböl, sitt lijarta að fótum þér.
Er slíkt ei tióg? Sá eintt er ekki snauður,
setn einskis hér á jörðu vcentir sér.
Ei spyr ég neiiis, hver tirðu ykkar
kynni,
er önd hans, dauði, viðjar síttar braut,
og þú veist einn, hvað sál hans hinsta
sinni
þanti sigur dým verði gjalda hlaut.
En bregstu þá ei þeim, er göngumóðiir
og þjáðri sál til fundar við þig býst.
Ó, dauði, vertu vini ttiínuin góður
og vek liann ekki frainar en þér líst.
(Tómas Guömundsson)
Systkinin Kjörseyri
É. MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
_____! Styrkir til háskóla-
náms í Kína náms-
árið 1996-97
Stjórnvöld Alþýöulýöveldisins Kína bjóöa fram tvo
styrki handa íslendingum til háskólanáms f Kína
Umsóknir um styrkina, ásamt staöfestum afritum
prófskírteina og meömælum, skulu sendar mennta-
málaráöuneytinu, Sölvhólsgötu 4, 150 Reykjavík, fyrir
3. mars nk. á sérstökum umsóknareyöublöðum sem
þar fást.
Menntamálaráöuneytiö,
2. febrúar 1996.