Tíminn - 15.02.1996, Blaðsíða 8
8
Fimmtudagur 15. febrúar 1996
Sá um gjörgœslumeöferö síamstvíbura frá Pakistan í fyrra, lœknar grœnlensk ungabörn á Landspítalanum í ár:
Barnalæknir á faraldsfæti,
en samt alkominn heim
Pakistönsku síamstvíburarnir Nida og Hira jamai. Stúlkurnar voru sam-
vaxnar á höfbi og vakti þaö mikla athygli þegar þœr voru skildar aö fyrir
rúmu ári. Þóröur sá um gjörgœslumeöferö stúlknanna eftir aögeröina.
Eins og fyrírfram var búist viö, liföi aöeins önnur stúlkan aögeröina af.
Þórbur Þórkelsson, barna-
læknir á Landspítalanum, er
meöal þeirra íslensku lækna
sem hafa annast grænlensku
börnin, sem voru flutt hing-
a& til lands vegna skæörar
veirusýkingar í síöustu viku.
Þóröur komst í fréttirnar fyr-
ir rúmu ári, þegar hann sá
um gjörgæslumeöferö síams-
tvíburasystra frá Pakistan
eftir aöskilnaö þeirra. Þá
starfaöi hann á sjúkrahúsi í
Toronto í Kanada.
Þóröur og fjölskylda hans,
eiginkona og þrjú börn, komu
alkomin heim til íslands sl.
sumar eftir níu ára dvöl í
Bandaríkjunum og Kanada. Á
þessum níu árum sérhæfði
Þóröur sig fyrst í almennum
barnalækningum, síöan í ný-
buralækningum og loks barna-
gjörgæslu, bæöi nýbura og
eldri barna. Þóröur hóf störf á
Barnaspítala Hringsins á Land-
spítalanum í júlí á síöasta ári.
Kunnáttan nýtist
hérlendis
Aöspuröur neitar Þóröur því
ekki aö þaö hafi verið töluverö
breyting aö koma til starfa á
Landspítalanum eftir starf
hans á sjúkrahúsum í Banda-
ríkjunum og Kanada.
„Þaö er auðvitaö ekki eins
mikiö um að vera á mínu sér-
sviði. En þótt allt
sé smærra í snið-
um og bráðveik
börn færri en er-
lendis, koma
alltaf ööru
hverju mjög erf-
iö tilfelli þar sem
virkilega reynir á
reynslu nranns
og kunnáttu.
Þess vegna er
mjög mikilvægt
aö þeir læknar,
sem hér starfa,
jafnt sem annars
staðar hafi sem
mesta reynslu og
kunnáttu."
Þóröur segist
allan tímann
hafa stefnt að
því aö koma aft-
ur heim og mið-
að sérnám sitt
viö aö það gæti
nýst hér heima.
Hann hafi því
vitab ab hverju
hann gekk, þegar hann kom
heim aftur.
„Aðstæöur hér eru nokkuö
góöar, þ.e. viö erum ágætlega
búin tækjum á þeim sviöum
sem viö stundum lækningar.
Aöalmunurinn er aö viö stund-
um ekki lækningar á ýmsum
sviöum, eins og til dæmis líf-
færaflutninga, en ég fékk mikla
reynslu af því úti aö annast
sjúklinga eftir slíkar aögeröir.
Einnig er gert mikið af hjarta-
aögerðum á sjúkrahúsinu sem
ég starfaði á í Kanada, en þaö
er lítiö gert af hjartaaðgerðum
á börnum hér enn sem komið
er. Þaö eru reyndar líkur á því
aö viö förum aö gera meira af
þeim hér, sem er auðvitað til
góðs. Þaö er öll þekking til
staöar til þess og menn sem
hafa nauösynlega þjálfun. Það
eina sem strandar á er fjár-
magn til tækjakaupa og ráön-
ing starfsfólks. Það myndi samt
sem áöur spara umtalsvert fé,
þegar upp er staðið, aö gera aö-
geröirnar hér heima. Varðandi
líffæraflutningana er líka í um-
ræöunni aö fara aö flytja þá
heim ab einhverju marki."
Gott ungbarna-
eftirlit
Þóröur segist almennt telja
stööu barnalækninga hér á
landi mjög góöa.
„Hér eru mjög vel menntaðir
læknar, senr hugsa vel um sína
sjúklinga. Allt ungbarnaeftirlit
er líka í góöum skorðum og aö
mörgu leyti betra en þaö senr
ég kynntist úti. Til dæmis
heyrir til undantekninga aö
börn séu ekki bólusett hér, en
þaö er algengt úti meðal lægri
stétta þjóöfélagsins. Næringar-
ástand barna er líka gott
hérna."
Grænlensku börnin
á batavegi
Þóröur sá um að flytja græn-
lensku ungabörnin, sem hafa
veriö í fréttum að undanförnu,
til íslands. Earnar voru þrjár
ferðir til aö sækja fimm börn á
Þóröur aö störfum viö The Hospital
for Sick Children í Kanada þar sem
aögeröin á síamstvíburunum var
gerö.
aldrinum tveggja vikna til sex
mánaða. Öll börnin höföu
sýkst af svokallaðri RS-veiru,
en Þórður segir þau öll á bata-
vegi.
„Þaö var mjög ánægjulegt aö
fá aö taka þátt í því að hjálpa
nágrönnum okkar á Græn-
landi. Aö minnsta kosti þrjú af
börnunum voru mjög veik og
ekki aöstæður til þess á Græn-
landi aö sinna þeim sómasam-
lega. Auk þess var líka óvenju
mikið vinnuálag á starfsfólk-
inu þarna þessa dagana."
RS-veiran kemur upp hér-
lendis svo til árlega, að sögn
Þóröar. Hún leggst þyngst á lít-
il börn, sem fá slæma sýkingu
nebst í lungun og eiga erfitt
með andardrátt. Eldri börn og
fullorðnir fá hins vegar miklu
vægari einkenni.
Kominn heim. Þóröur starfar nú á
Barnaspítala Hringsins á Landspít-
alanum og sá m.a. um aö flytja
grcenlensku ungabörnin, sem
komu hingaö í síöustu viku, til
landsins. Þóröur er hér aö sinna
sjúklingum á vökudeild.
Tímamynd BC
Að lokum var Þórður spurður
um síamstvíburana sem hann
tók þátt í aö aðskilja fyrir rúmu
ári. Eins og búist var viö, lifði
aðeins önnur stúlkan af eftir
aðskilnaöinn.
„Hin stúlkan var meö lítils-
háttar máttminnkun í öðrum
handleggnum sem síðan gekk
til baka, þannig aö hún er al-
veg heilbrigð. Þaö var ekki um
annað aö ræöa en aö aðskilja
þær, því þaö var fyrirsjáanlegt
ab þær mundu annars deyja
báðar. Aðgeröin heppnaðist
þannig mjög vel hvaö varðar
þá stúlkuna sem lifir og hún er
farin aftur til síns heimalands."
-GBK